เพราะไม่เคยรู้....... ไม่เคยรู้ใจตัวเองเลยสักครั้ง ไม่เคยรู้จนวันนี้ใจต้องพัง ไม่เคยรู้ความหวังภายในใจ เพราะไม่เคยคิด...... ไม่เคยคิดว่าที่ว่ารักที่เธอให้ มันจะซึมผ่านเข้ามาภายในใจ จนวันนี้ที่เธอไปไปจากกัน เพราะไม่เคยรัก...... ไม่เคยรักไม่เคยคิดผูกพันธ์ ไม่เคยเก็บเอาภาพเธอไปฝัน ไม่เคยนึกถึงวันที่ผ่านเลย เพราะเพิ่งจะรู้....... เพิ่งจะรู้เมื่อคำตอบของใจเฉลย ได้แต่เสียใจเพราะความเฉยเมย ที่ได้เคยมอบให้เธอมายาวนาน เพราะเพิ่งจะรัก...... เพิ่งจะรักเมื่อวันที่เธอเหินห่าง เพิ่งจะรักเมื่อรักเธอได้จืดจาง เหลือไว้เพียงความอ้างว้างภายในใจ เพราะไม่มีเธอ ไม่มีเธอที่มอบหัวใจให้ อยากขอโทษที่ไม่ดีกับเธอไป แต่คงได้แต่เสียใจตลอดกาล
พอมีเวลากับฉันบ้างไหม ตอนนี้ฉันหมดกำลังใจ อยากรู้ว่าทำไมไม่เหลียวแล โกรธเกลียดฉันมากนักหรือ แล้วความรักแสนซื่อฉันอยู่ไหน เธอเอามันไปทิ้งไว้ที่ใด ขอคืนมาได้ไหม ถ้าใจเธอไม่ต้องการ
..วันครบรอบ..สิบห้าปี..มีมาถึง.. ..วันเคยซึ้ง..เคยหวาน..วันสุขสม.. ..วันเคยเงียบ..เคยเหงา..ร้าวระทม.. ..วันเคยขม..ขื่นหนาว..คราวจากลา.. ..จากด้วยดี..จากที่..เคยมีสุข.. ..จากวันทุกข์..จากคน..เคยห่วงหา.. ..จากไปแล้ว..จากใจ..จากกายา.. ..จากใบหน้า..จากน้ำตา..ที่คาใจ.. ..ยังจำไว้..ในคำหวาน..วันวานนั้น.. ..ยังจำมั่น..ในคืนวัน..อันสวยใส.. ..ยังจำแม่น..ในกลิ่นหอม..ระรวยฤทัย.. ..ยังจำได้..ในอุ่นไอ..ยามชิดชม.. ..สิบห้าปี..ก็ยังดี..มีเธออยู่.. ..แม้เพียงคู่..อยู่ในใจ..ให้ขื่นขม.. ..สิบห้าปี..ก็ยังรัก..ปักใจจม.. ..แม้ตรอมตรม..ยังชมชื่น..ฝืนจำจอง.. ..สิบห้าปี..ณ ที่นี้..ที่หลุมศพ.. ..สิบห้าภพ..จะขออยู่..เป็นคู่สอง.. ..สิบห้าชาติ..จะขออยู่..เป็นคู่ครอง.. ..สิบห้าร้อง..กู่เรียก..เพรียกหาเธอ.. อภัสดา.....อภัสดา.....อภัสดา.....อภัสดา.....อภัสดา..... อภัสดา.....อภัสดา.....อภัสดา.....อภัสดา.....อภัสดา..... อภัสดา.....อภัสดา.....อภัสดา.....อภัสดา.....อภัสดา.....
เธอคงกำลังมีความสุข จึงมองไม่เห็นว่าฉันทุกข์ปวดปร่า เคยสัมผัสมันไหมหัวใจร้าวชา มีเพียงหยดน้ำตา..ไม่มีใคร ฟ้าที่นั่นคงอบอุ่น กลิ่นไอแดดหอมละมุนมีความหมาย ฟ้าตรงนี้มีเพียงความเดียวดาย กับความมืดมิดเลวร้าย..ที่เข้ามา เธอคงกำลังรักเขา จึงดูถูกรักของเราว่าไร้ค่า ฉันไม่โกรธอะไรกับที่เธอทำลายหัวใจและวิญญา เพียงอยากเห็นเธออยู่กับใครที่ดีกว่า..จริงๆ
เขาเป็นเพื่อนที่ดี...ที่เป็นได้เพียงเพื่อน คงไม่เหมือนคนของหัวใจ...ที่ไม่เคยรักฉัน ไม่ว่าจะสุขหรือเศร้า...จะได้เห็นเขาทุกทุกวัน แต่คนในใจของฉันล่ะ...ไปอยู่กับใคร ความรัก...เป็นแบบนี้เสมอหรือเปล่า ทำไมนะ...รักคนที่เขารักเราไม่ได้ แม้แต่น้ำตา...ที่เกิดขึ้นเพราะถูกเธอทำลายหัวใจ เขายังเป็นคนคอยซับให้...ด้วยความยินดี บางทีอาจถึงเวลาแล้วสินะ... หากฉันจะหันกลับไปมองเพื่อนคนนี้ มองให้ชัดชัด...กว่าภาพของเพื่อนที่แสนดี มองด้วยสายตาที่เคยมองแต่เธอคนนี้ตลอดมา คงลืมเธอได้ไม่ง่ายนักในเวลาสั้นสั้น แต่ฉันรู้...ว่าเพื่อนคนนี้ของฉัน คงไม่ถือสา ฉันจะค่อยค่อยแบ่งความรักให้เขา... ...จากความรักที่เคยเป็นของเธอเสมอมา และในวันหนึ่งข้างหน้า...อาจจะมากกว่า...ที่เคยรักเธอ
เธอรู้ไหมสิ่งที่ฉันทำไป ไม่ใช่ต้องการเอาชนะตัวเธอ และที่ทำกับเธออยู่เสมอ มันเกิดขึ้นเพราะรักเธอจริงจริง ขอสัญญาเลยว่าไม่เปลี่ยนใจ นานแค่ไหนฉันจะไม่ทอดทิ้ง จะรอและทำตามเธอต้องการทุกสิ่ง เพราะรักจริงฉันจะทำเพื่อเธอ หากชนะขอชนะเธอที่หัวใจ จะรอต่อไปตามที่เธอเสนอ แต่สิ่งที่ทำไปแล้วฉันขอโทษนะเธอ เพราะมันล้นเอ่อเกินกว่าจะห้ามใจ
เช็ดน้ำตาซะเถอะนะ คนดี... ฉันรู้ว่าความเจ็บปวดที่เธอมีมากแค่ไหน ฉันเอง...ไม่ได้มีความสุขที่จากไป หากแต่มีช่องว่างมากมายระหว่างเรา ยอมรับมันตั้งแต่วันนี้ ก่อนที่ความทรงจำดีดี จะโดนแผดเผา จำได้สิ...ฉันไม่เคยลืมวันคืนดีดีของเรา และจะไม่ลืมว่าเราเคยเป็นเงา ของกันและกัน ความเป็นเพื่อนจะเข้ามาแทนที่ และอยากให้เธอได้พบคนที่ดี...มากกว่าฉัน คำสัญญาสุดท้ายที่จะให้ก่อนจากกัน ทุกภาพความสวยงามของเธอจะอยู่กับฉัน...ไม่มีวันลบเลือน
..เพราะมีเธอคนดี..ให้คิดถึง จึงไม่นึกกลัว..กับความเหงา - ความหวั่นไหว ที่บอกว่าอาทร..ไม่ได้หมายถึงความร้าวรอนแต่อย่างใด เพราะนั่นคือคำยืนยัน..ว่าฉันยังใส่ใจ ตลอดมา .... ไกลกันบ้าง - เงื่อนไขระหว่างเธอกับฉัน ไม่ใช่ข้ออ้างที่บอกกัน..ในความห่วงหา ก็รู้ดี..อาจไม่มีอะไรทดแทนได้ดีไปกว่า.. การกลับมาอยู่ใกล้-ใกล้อีกครา..ให้อุ่นใจ .... ขอโทษ..ถ้าจะกลับมาช้าไปบ้าง เห็นแล้วล่ะว่าความห่าง..เริ่มสร้างความหวั่นไหว อย่านะ...อย่าเพิ่งเปลี่ยนไป อีกไม่นานฉันกลับมาพร้อมอุ่นไอ..ในความผูกพัน - ดังเดิม
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ
