อยากฝาก.....จุ๊บถึงใจใครคนหนึ่ง คนที่ซึ่ง........ประทับใจเป็นหนักหนา ทุกเช้าค่ำ.....ใบหน้าเธอลอยติดตา ยังตามมา.....เป็นเงาเฝ้าตามใจ ถ้าได้จุ๊บ.......แก้มคนดีที่แอบชอบ จะขอบอก.....น้องนี้ไม่หน่ายหนี หันมาหน่อย..ค่อยๆบอกน้องคนดี ว่ารักนี้มี.......แต่น้องเพียงผู้เดียว...........จุ๊บๆ*-*-----*-*
คงทุกข์ท้อสิ้นหวังในครั้งนี้ ถามสักทีเขาจากเจ็บมากไหม ถูกซ้ำเติมเหยียบย่ำอยู่ร่ำไป ยังทนไหวหรือช้ำโดนทำมา ทุ่มเทรักให้เขาสักเท่าไหร่ แต่เขานั้นยังไม่อาลัยหา เรานี้แหละพร้อมรับซับน้ำตา ขอรักษาแผลใจให้หายดี หากเหน็ดเหนื่อยเมื่อยหนักจงพักบ้าง เมื่อหนทางก้าวไปไม่สุขี ขอให้หันแลหาจ้องมาที เราคนนี้พร้อมอยู่เคียงคู่กัน เพียงแค่อยากปลอบใจให้หายเศร้า อยากบรรเทาให้หายคลายโศกศัลย์ อยากให้มีแต่สุขในทุกวัน ลืมคนนั้นที่พรากและจากไกล หากสักวันรักพลาดอาจมิซึ้ง อย่าฉุดดึงรักนั้นอย่าหวั่นไหว หยุดความเศร้าโศกศัลย์อย่าหวั่นใจ จำเอาไว้ขาดเขา...เรายังมี
คืออะไร คือใคร ก็ไม่รู้ แล้วจู่จู่ แฝงเข้ามา ไม่ทันเห็น ปรากฎตัว ในหัวใจ อย่างที่เป็น จนโดดเด่น ออกมา ว่าความรัก อยากร้องถาม กลับนิ่งเงียบ เรียบสนิท ไม่อยากคิด กลับคิด จิตสุดหัก เพิ่งรู้ตัว หัวใจเรา เฝ้าแฝงรัก กลัวอกหัก จึงเก็บไว้ในใจเรา
เขาเป็นพี่ที่เราเคยแอบชอบ พี่ไม่ตอบสักคำที่เราถาม เพราะไม่กล้าสบตาทุกทุกยาม ไม่กล้าถามไม่กล้าพูดทุกร่ำไป
แอบชอบเธอ แต่เธอ คงไม่รู้ รักสุดกู่ เพียงเธอ ละเมอฝัน แค่แอบรัก ปลื้มสุข ในทุกวัน เพียงเท่านั้น เท่านี้ ก็ดีพอ รู้ทั้งรู้ แก่ใจ เธอไม่สน ยังฝืนทน ต่อไป โอ้ใจหนอ เธอรักหรือ ไม่รัก ก็จักรอ จะไม่ท้อ รอวัน เธอหันมา มีบางครั้ง เจ็บแปลบ แอบร้องไห้ แอบน้อยใจ นิดนิด ยามคิดหา แอบหึงหวง เธอบ้าง บางเวลา แทบผวา หากใคร อยู่ใกล้เธอ อยากให้หัน แลจ้อง มามองหน่อย อาจเห็นคน หนึ่งคอย ห่วงเสมอ เฝ้าแอบรัก ห่วงใย ใจละเมอ จนบางครั้ง แอบเพ้อ ว่าเธอแฟน.
แหงนดูฟ้า..แล้วก้มหน้า..มองตัวฉัน เห็นเพียงความ..เงียบงัน..ที่สุดเหงา เรื่องของเรา..จบกันแบบ..ไม่ต้องเดา เป็นใครเขา..ก็ต้องรู้..จบเพราะใคร ................................................... อย่าพูดเลย..ว่าขอโทษ..ที่ต้องจาก รักเธอมาก..จึงไม่ยาก..ที่หวั่นไหว อยากให้รู้..ว่าขาดเธอ..เหมือนขาดใจ ดีเท่าไหร่..เธอก็ไป..ฉันรู้ดี .................................................... มองฟ้าคืน..นี้ดวงจันทร์..เด่นสง่า ดาวบนฟ้า..แลจำรัส..รัศมี ลมเรื่อยเรื่อย..เฉื่อยฉิว..กำลังดี ราตรีนี้..สุดจะเหงา..ยากเข้าใจ ................................................ ใกล้ถึงแล้ว..วันครบรอบ..เธอบอกจาก การไหลหลาก..ของน้ำตา..เริ่มรินไหล ร้องอีกแล้ว..ร้องทุกที..ที่ปวดใจ แล้วเมื่อไหร่..จะลืมได้..หนอใจเรา ................................................... นาฬิกา..ตีบอกว่า..เที่ยงคืนแล้ว คงไม่แคล้ว..ถึงเวลา..นั่งกอดเข่า เฝ้าร้องไห้..ฟังเสียงลม..พัดเบาเบา หริ่งหรีดเร้า..ให้เฝ้าหา..คนอาทรณ์ .................................................
แอบมอง แอบชอบ แอบหวั่นไหว ความในใจยังคงคิดถึงเธอ แอบรัก แอบหวง แอบละเมอ คิดถึงเธอคนเดียวในหัวใจ ls ดูความจริงใจ ftp ความคิดถึงไปทั่วกลุ่ม declare ความห่วงหาให้ครอบคลุม แล้ว click ปุ่มเพื่อส่งความหวังดี del ความบาดหมางของสองใจ network เชื่อมใยใจที่ล้นปรี่ ให้ ram เก็บความรู้สึกที่มี ใช้ pointer ชี้สายสัมพันธ์ เก็บค่าความสุขลง file แล้ว move ย้ายค่าความโศกศัลย์ ทิ้งไปใน bin โดยพลัน เหลือ quota ไว้แค่ฉันกะเธอ แม้อยู่ใก้ล..แต่เหมือนไกลในความคิด บอกสักนิดที่ผิดคือสิ่งไหน อย่าละเลยทําเป็นเมินเฉยไป เราเสียดายวันวานพานพบกัน อยากให้จบก็จบได้ในวันนี้ เพราะคนดีคนนี้ไม่เห็นค่า วันคืนผ่านไม่พบพานตามกาลเวลา ยังมีค่าเป็นคนดีที่ใจเรา แค่เป็นเพื่อน..คือเพื่อนจะได้มั๊ย? ไม่ต้องเกินกว่าใครในความรู้สึก แค่ส่งข่าวเป็นครั้งคราวบังเอิญนึก จะรู้สึกยินดีที่ไม่ลืม ไม้หันอากาศลอยอยู่บนเรือลำน้อย แล้วต้อนไก่ตัวจ้อยมาอยู่ข้าง หลังเติมภาษาญี่ปุ่นเข้าไปให้น่าฟัง กลายเป็นคำว่าน่ารักจังส่งให้เธอ ฉันยังรอคำตอบจากเธออยู่ เธอคงรู้ว่าอะไรไม่ต้องตาม วันที่ห้าเดือนห้าตอนสองยาม ใจวาบหวามเฝ้ารอคำตอบเธอ ว่าจะรักหรือไม่รักวานช่วยบอก อย่ามาหลอกให้เก้อเพ้อคำหวาน ฉันไม่ทนอดอดทนเหมือนวันวาน จงขับขานเอ่ยวจีที่มีใจ. ยิ่งเห็นเธอเฉื่อยชายิ่งอยากเข้าใกล้ ยิ่งเห็นเธอรำคาญใจยิ่งอยากเข้าไปหา ยิ่งเห็นเธอคอยหลบยิ่งอยากเห็นหน้า ยิ่งเห็นเธ
จากใจเรามีอะไรอยากจะบอก มองคนชอบหลงคนรักหนักใจหนา แค่แอบปลื้มแอบชอบมันเป็นเรื่องธรรมดา ทำไงหนา....ให้เขารู้ช่วยบอกที
แด่...ธงทิวแย้มหัวใจ แลหลายหลากฉากสวยด้วยสีสัน ธงร้อยพันฉันประดับรับลมหนาว ให้เป็นที่ระลึกนึกเรื่องราว เมื่อถึงคราวสุขสันต์ระลานตา มองออกไปในทุ่งกรุงเก่าแก่ มองเห็นแต่ข้าวรวงย้อยห้อยถลา มองสลับธงประดับในทุ่งนา มองเพลินตาพาใจเคลิ้มเริ่มหลุดไกล คืนวันเพ็ญเย็นฉ่ำน้ำปริ่มคลอง นั่งเหม่อมองริ้วทิงธงตรงไสว ดั่งสวรรค์เสกสรรหาให้คลาไคล ทั้งแสงไฟส่องสว่างกลางลำธาร บุญบั้งไฟในวัดจัดครบรอบ ด้วยความชอบจึงสุขสนุกสนาน ครั้นพอก้าวเข้าไปใจเบิกบาน เมื่อมองผ่านเห็นธงตรงบั้งเพลิง ทุกๆครั้งเห็นธงคงห่วงหา ถึงแก้วตาทุกครั้งผ่านงานเถลิง เพียงเห็นธงสีหวานพลันร่าเริง ดั่งเอ่ยเอิงเอียงออดอ้อนเอาใจ แต่ธงใดในหล้าแผ่นฟ้ากว้าง และธงทั้งสีสันอันไหนๆ หรือจะสู้ธงทิวริ้วแห่งใจ ขอเก็บไว้คู่เสาธงตรงใจเทอญ
เคยมั้ย....ที่เคยแอบรักใคร เคยมั้ย....ที่เราแอบมีใจให้กับเค้า เคยมั้ย....ที่ดีใจเมื่อเค้าพูดคุยกับเรา เคยมั้ย....ที่เคยแอบเศร้า...เวลาที่เค้าอยู่ข้างใคร
ถามฉันว่าเค้าเป็นไง ถูกใจน่ารักไหม ผู้หญิงคนนี้ ชอบเค้าจังเลยจะทำยังไงดี ช่วยที ผู้หญิงคนนี้โดนใจ ปากว่ายินดี จะช่วยเทอ แต่รู้ไหมหัวใจเพ้อไปถึงไหน แอบชอบเทอ เทอกลับไปชอบใคร ยอมเป็นแม่สื่อให้ ทั้งที่หัวใจทรมาน
ยังคงนั้งอยู่ริมหน้าต่าง ภาวนาให้เธอเดินผ่านมาบ้างให้ใจหวั่นไหว ตั้งแต่วันที่ได้พบเธอ ฉันก็อยากเจอทุกลมหายใจ ต้องการรู้ว่าเธอทำอะไร อยู่ที่ไหนในแต่ละวัน รู้ไหมคนดี เธอทำให้ฉันเรียนรู้ว่า การยกใครสักคนให้มีค่าต่อหัวใจนั้น ก็สามารถก่อให้เกิด ความผูกพัน แม้อีกฝ่ายไม่เคยรับรู้มันเลยก็ตาม
อันความรักที่สุดแสนจะอ่อนหวาน มันช่างดุจวิญญาณที่สดใส ความรักนี้ที่มีอยู่ทั้งหัวใจ ช่างแสนสุดอาลัยถวิลหา แต่ตอนนี้เดิมทีที่หวานชื่น กลับขมขื่นเพราะเหตุแม่ยอดยา เธอมองหน้าแล้วพูดเป็นแต่จากลา โอ้ชีวาของฉันนั้นแทบมลาย พี่ขอร้องกลับมาเถิดแม่คุณหนอ เดี๋ยวใจพ่อจะเจ็บป่วยจนสลาย กลับมาเถิดยอดรักหญิงคู่กาย มาร่วมวันคล้ายครบรอบสองเราเอย