การพบกัน..นั้นคือการเริ่มต้น เกี่ยวใจเราสองคนให้อ่อนไหว ความอบอุ่นเกิดขึ้นซึ้งข้างใน กลายเป็น"รัก" อยู่กลางใจเราสองคน มีเวลาเป็นเครื่องช่วยพิสูจน์ ยืนยันกับคำพูดอยู่เสมอ เมื่อรักแล้ว..เริ่มต้นแล้ว..มีเพียงเธอ ขอสัญญาจะไม่เผลอ..เริ่มซ้ำใหม่กับใคร อาจมีบ้างเหมือนดั่งสายลมพัด แต่มิอาจพัดผ่านใจให้หวั่นไหว เพราะมีเธออยู่ตรงนี้คอยเข้าใจ เชื่อเถอะนะทั้งหัวใจก็คือเธอ ...
ค่ำคืนนี้มีดวงดาว ..ส่องว่างไสว มีดวงดาวนับหมื่นนับล้านดวง ขอดวงดาวอยู่เคียงข้างจะได้ไหม ขอดาวเสาร์ ดาวลูกไก่ ดาวพูลโต ขอดาวจระเข้ ดาวหาง ดาวอังคาร ขอให้อยู่เป็นเพื่อนกันก่อนจะได้ไหม ขอให้อยู่เป็นกำลังใจซึ่งกันและกัน ขอให้อยู่ทั้งยามทุกข์ ยามเศร้า ขอให้อยู่ทั้งยามสนุกสนาน ยามดีใจ จะไม่ขอดวงดาวไปมากกว่านี้ ห้องหนึ่งจันทร์ในพันดาว จากฝน
เพื่อนนักกลอนทุกคนล้นสามารถ ดูเปรื่องปราดเชิงกลอนอักษรศรี ทั้งหญิงชายร้อยกรองผองกวี นับเป็นที่ประทับใจไปทุกคน เมื่อขยันสรรค์สร้างทางอักษร ก็เก่งกลอนเขียนไปได้ทุกหน ความไพเราะเพราะพริ้งอิงกมล ใครได้ยลย่อมซึ้งตรึงอุรา เขียนเถิดเพื่อนเขียนเพื่อเอื้อความคิด เป็นนิมิตดีเลิศบรรเจิดจ้า เป็นตัวอย่างทางดีมีปัญญา ดีกว่าเสพยาบ้า..สิ้นค่าคน.
อยากให้รู้ว่าเธอยังมี........... ฉันคนนี้จะคอยห่วงใย........ จะขอเป็นกำลังใจ................ ก้าวไปด้วยกัน.................... หากสักวันเธอล้มลง............. เธอคงมั่นใจในความฝัน..... หากเธอก้าวไปไม่ไหวหวั่น.. สักวันฝันจะเป็นจริง............ ขอให้พบแต่สิ่งดี.................. ให้พรุ่งนี้เป็นวันสดใส.......... ให้ทุกๆ สิ่งได้เป็นไป............ อย่างที่ใจเธอต้องการ............
จุดหมายที่อยู่ข้างหน้า มันคงไม่ไกลเกินคว้าใช่ไหม ถ้าสู้ด้วยพลังแห่งความตั้งใจ สิ่งที่ฝันไว้คงได้สักวัน อย่าเพิ่งท้อถอยง่าย ง่าย ยังมีเพื่อนมากมายร่วมทางฝัน จุดหมายปลายทางก็ถึงสักวัน ณ ที่ตรงนั้นเราคงสมใจ มันคงไม่ยากเท่าไหร่หรอก ก็แค่บอกตัวเองว่าทำได้ จุดหมายคงไม่ไกลจนเกินไป แล้วเราจะไปถึงได้อย่างแน่นอน
อยากอยู่คนเดียวอย่างนี้ แม้ไม่มีใคร.......ก็ไม่เป็นไร (มั้ง ) มีความสุข.....สนุกคนเดียว.....ไม่ข้องเกี่ยวใคร บ้างมีทุกข์...เดินหยุดพักใต้ร่มไม้ นั่งหายใจ....ทั่วท้องไม่ลองคิดร้าย ไม่คิดฝันใฝ่....อยากให้ใครสงสาร มันเป็นเวลาส่วนตัว ของหัวใจ ขอแค่เพื่อนรู้ใจก็คลายกังวล
อยากอยู่คนเดียวอย่างนี้ แม้ไม่มีใคร.......ก็ไม่เป็นไร (มั้ง ) มีความสุข.....สนุกคนเดียว.....ไม่ข้องเกี่ยวใคร บ้างมีทุกข์...เดินหยุดพักใต้ร่มไม้ นั่งหายใจ....ทั่วท้องไม่ลองคิดร้าย ไม่คิดฝันใฝ่....อยากให้ใครสงสาร มันเป็นเวลาส่วนตัว ของหัวใจ ขอแค่เพื่อนรู้ใจก็คลายกังวล
เพื่อนคือผู้ อยู่เคียงข้าง ทางสายฝัน เพื่อนคือผู้ ร่วมฝ่าฟัน ทุกปัญหา เพื่อนคือผู้ รู้ใจ ในทุกครา เพื่อนคือผู้ ให้พึ่งพา อิงอาศัย เพื่อนคือผู้ ช่วยแต่งเติม เพิ่มสุขสรรค์ เพื่อนคือผู้ เฝ้าผูกพัน มิหวั่นไหว เพื่อนคือผู้ คอยปลอบปราม ยามพ่ายภัย เพื่อนคือผู้ ช่วยปลุกใจ ให้แกร่งกล้า เพื่อนคือผู้ ช่วยเยียวยา รักษาโศก เพื่อนคือผู้ ผันเปลี่ยนโลก ให้หรรษา เพื่อนคือผู้ ร่วมฝ่าด่าน พาลนานา เพื่อนคือผู้ คู่ชีวา เคียงชีวัน...
รู้ว่าเธออาจหน่ายในหลายสิ่ง จนอยากทิ้งอยากหนี...ไปที่อื่น อยากบอกลาประสบการณ์วันและคืน อยากบอกลาความหวานชื่น ในวันวาน อยากบอกลาอุดมการณ์เคยฝันใฝ่ แล้วไปสร้างฝันใหม่ที่แสนหวาน อยากบอกลาความท้อ ทรมาน ที่ไม่สนองความต้องการได้เพียงพอ เธอเป็นเพชรที่มีค่ามหาศาล ใครใครก็ต้องการ ก็ร้องขอ แต่เธอจ๋า อยากเพียงรั้ง ให้เธอรอ อย่าเพิ่งทุกข์ อย่าเพิ่งท้อ ในวันนี้ ย้อนมองวันวาน นั้นสักนิด วันที่เริ่ม ชีวิต กับที่นี่ จากใจนิด มือน้อย ค่อยค่อยมี สร้างเป็นสิ่งดีดี ได้เพราะใคร ก็เพราะไฟเพราะฝันอันเปี่ยมค่า ก็เพราะรักศรัทธาที่ยิ่งใหญ่ ฝันตรงนี้ จะถูกสร้าง ได้อย่างไร หากพรุ่งนี้ และต่อไป ไม่มีเธอ? ก็เพราะไฟเพราะฝันอันเปี่ยมค่า ก็เพราะรักศรัทธาที่ยิ่งใหญ่ ฝันตรงนี้จะถูกสร้าง อย่างแกร่งไกร หากพรุ่งนี้ และต่อไป ... ยังมีเธอ
วันที่เธอไปน้ำตาไหลรินอุ่น เป็นเพราะเธอที่คุ้นเคยมาไกลห่าง สัญญานะสัญญาณรักจะส่งถึงกันบ้าง ความรักที่มีอยู่จะไม่ร้างตามระยะทางไกล เหงาหรือไม่เหงาก็ให้ส่งความคิดถึง ย้ำ ย้ำ เธอเป็นหนึ่งในใจรู้บ้างไหม เพื่อนคนนี้ยังรักและคิดถึงเธอหมดหัวใจ รอการกลับมาอยู่ใกล้ ๆ กันเหมือนเดิม
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ
