ความเชื่อขั้นสุดจุดศรัทธา ใช่มนตราอาถรรพณ์ขั้นไหนไหน ความเชื่อก่อเกิดกำเนิดใน กลางแก่นใจก่อศรัทธากล้าก้าวเดิน บอกว่าใช่จึงเชื่อเหลือจะฝืน จึงหยัดยืนครั้งใหม่ไม่เคอะเขิน ความท้าทายหลายหลากหากเผชิญ จะเอื้้อนเอิ้นโอบอุ้มคุ้มค่ารอ แม้ฟ้ายังมืดครึ้มคลุมเครืออยู่ แต่ก็รู้ว่าผ่านการไปต่อ อุปสรรคอาจมีอย่ารีรอ แค่หยุดท้อก็วิ่งฉิวปลิวตามลม จึงเชิดหน้าขึ้นสูงดุจยูงสวย ศรัทธาช่วยปกป้องประคองข่ม วางความทุกข์ความยากหักอารมณ์ ความสุขสมลึกซึ้งจึ่งก่อตัว วันนี้ยิ้มเต็มหน้าแววตาใส ก้าวต่อไปจะผ่านการทำชั่ว อาจจะร้ายแต่ไม่เลวเหลวมืดมัว ไม่หวาดกลัวพร้อมสู้...สู้เหมือนเคย
บนถนนหลากสายย่างกรายผ่าน แดนกันดารดงดอยด้อยแสงสี ค่อยบุกป่าฝ่าดงแดนพงพี เร่งจรลีสร้างทางถิ่นร้างไกล ตัดถนนหนทางวางระบบ เพียงครันครบสิ่งสรรพ์บรรเจิดไสว มีประปาทุกแห่งมีแสงไฟ ประชาใช้ถ้วนหน้าหลังคาเรือน บางเส้นทางอาจร้างด้วยห่างเหิน ถึงเธอเดินเดียวดายคล้ายถิ่นเถื่อน โปรดวางใจดวงแขไม่แชเชือน จะคล้อยเคลื่อนไปถึงพึงรอคอย หากจริงใจตั้งจิตอธิษฐาน แทนสื่อสารระหว่างกันวันเหงาหงอย สักวันถึงตรึงจิตสถิตรอย เพียงรอคอยเส้นทางวางถึงเธอ...
สู่ดวงดาวเถิดนะ..สาวน้อย !!
โอ..สาวน้อยร้อยเต็มเลือดเข้มนัก
ถูกฟูมฟักแต่เด็กเพื่อเสกสรร
อีกใจเจ้ายังกล้าแกร่งขืนแข็งมั่น
ยิ่งนับวันก็ยิ่งแรงฉายแสงงาม บ้านทองหยอด.. บ้านนี้ที่อบอุ่น เจ้าบ้านหนุนทุนให้ได้ไต่ข้าม บนเส้นทางที่หนาหนักด้วยขวากหนาม ความพยายามเท่านั้น ฝันจะจริง เพราะเจ้าดี มีนอบน้อมพร้อมจะไหว้ จึงได้ใจหลายๆคน อยากยลยิ่ง ทุกๆครั้ง ที่แข่งขันเจ้ามั่นจริง จึงช่วงชิงชัยชนะอย่างจะแจ้ง แบดมินตัน.. สนามโลกโชคของเจ้า เปิดให้เข้า ไม่กริ่งเกรงพร้อมเปล่งแสง เจอมือหนึ่งถึงจะหนัก ไม่พักแรง เจ้ายื้อแย่งสำแดงฤทธิ์ พิชิตชัย โลกได้รู้ดูไว้..ไร้กังขา ว่าสาวน้อยไม่ถอยท่ากล้าสู้ได้ เชาวน์ฉลาดใครเหนือชั้นนั้นเอาไป ชนะใจคนไทยสุข สนุกจริงๆ..เยั !! ๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐๐ สุดยอด! "น้องเมย์" รัชนก อินทนนท์ นักแบดมินตันสาวไทย สร้างประวัติศาสตร์หน้าใหม่คว้าแชมป์ "เวิลด์ แชมเปียนชิปส์" ที่จีน ล้มมือหนึ่งของโลก “หลี่ เสวี่ยรุ่ย” ขวัญใจเจ้าถิ่น 2-1 เกม เป็นนักกีฬาหญิงไทยอายุน้อยที่สุดคนแรกที่คว้าแชมป์โลกในวัย 18 ปี และขยับมาเป็นมือสองของโลก เจ้าตัวขอถวายแชมป์แด่ “สมเด็จพระนางเจ้าฯ” และแม่ทุกคน ขอเป็นกำลังใจให้กับน้องเมย์ ..รัชนก อินทนนท์ ก้าวไปสู่มือ 1 ของโลกต่อไป..
คิดถึงแม่แค่แชร์ก็เป็นสุข บอกว่าลูกรักแม่นั้นเพียงไหน อยู่ใกล้กันดูเหมือนไม่สนใจ พอห่างกันจึงเมื่อไรห่วงใยจริ มารำลึกถึงคำที่แม่สอน เป็นดั่งพรแก่ลูกทุกทุกสิ่ง เป็นคำสอนกลั่นมาด้วยใจจริง มีค่ายิ่งในชีวิตของลูกยา ขอน้อมนำคำสอนของแม่นี้ เป็นแผนที่ชี้ทางในวันหน้า พร้อมอุทิศชีวิตทุกเวลา แม้ชาติหน้าขอเป็นข้าใต้ธุลี
คำนึง..ในทรงจำ งะเงียบนิ่งสงบงันในวันนี้ ไร้วลีเพลงกล่อม..ถนอมเจ้า ยินแต่เสียงลมหวลครวญ..แผ่วเบา คำนึงเนาว์ในกาล..ที่ผ่านมา ท่ามไอร้อน ก่อนนอนตอนหัวค่ำ แม่เคยร่ำกล่อมใคร ในเดียงสา ท่ามตะเกียงวิบไหว ในชายคา กอดลูกยา..คราอ้อน นอนคู่เคียง หนึ่งมือกอดประคองคุ้มครองให้ อีกมือไซร้..พัดไกวขับไขเสียง เนื้อเพลงกล่อมลูกจำในสำเนียง มีแม่เคียงอยู่ข้าง..ไม่คว้างเลย บรรจงวางพวงมาลัยไว้หน้าภาพ ซึ้งกำซาบในเกีื้อหนุน..พระคุณเอ๋ย วันนี้ใยแม่ไม่กอดลูกอย่างเคย แถมเฉยเมยไม่ร้องกล่อม ถนอมกัน งะเงียบนิ่งสงบงันในวันนี้ ไร้วลีคำใดในภาพนั้น แม่ยังอยู่รู้เห็นเช่นทุกวัน ถึงไกลกันก็เหมือนใกล้ใน..คำนึง คิดถึงแม่...สะท้อนอกใจ... วาณี... 12 สิงหาคม ...
...ส่งใจสู่ด้ามขวาน... เสียงกระสุนสาดระห่ำกระหน่ำคลั่ง หาหยุดยั้งถาโถมเข้าโหมล่า กลางใจเมืองระอุไอในปัตตา ท่ามประชาแผ่วเสียงเพียงบางเบา ...มโนภาพเลือนลางร่างคลุกฝุ่น หวนละมุนไอท้องนาแลป่าเขา เพลงพิญแคนโหวยแว่วดังแผ่วเบา รวยรินเล่า..ลมหายใจในกายา ..หลับเถิดหนาทหารข้า..ผู้กล้าแกร่ง อย่างระแวงสิ่งใดในปราถนา เจ้าพลีชีพเพื่อชาติกษัตรา ท่าม..นคราที่รุ่มร้อนด้วยฟ่อนไฟ อย่าห่วงเลยคนอยู่หลังจะฝังจิต แม้ชีวิตพลีพร้อมจะยอมให้ เพื่อสยามอาณาเขตประเทศไทย มิหวังใดกว่าจงรัก..และภักดิ มโนภาพเลือนลางร่างคลุกฝุ่น ไอละมุนจากห่วงใยไทยที่นี่ ส่งข้ามโขดหินผาฝ่านที ถึงชาตรีชายชาญทหารไทย ......เหล่าทหารกรำกล้าฝ่าหาญหัก ......ไทยตระหนักคำนึงซึ้งบ้างไหม ......ทุกวันนี้ไทยผองเป็นสองไทย ......หากร่ำไรเพลงชาติ....ขาดคนฟัง ถูกใจ · · แชร์
หลากปัญหาสารพันจะผันผ่าน รอยร้าวรานเรื่องร้ายจะหายสูญ กำลังใจจากตรงนี้ทวีคูณ เพื่อเพิ่มพูนพลังฝันวันท้อใจ เธอใจยอกชอกช้ำแสนลำบาก รับรู้จากแววตาว่าอ่อนไหว ขอเป็นเพื่อนเคียงข้างเดินทางไกล เหนื่อยแค่ไหนกับปัญหาร่วมฝ่าฟัน อย่ายอมแพ้เรื่องแค่นี้มีทางออก เชิญเล่าบอกเรื่องราวอันร้าวขวัญ ร่วมทบทวนแก้ไขไปด้วยกัน คงสักวันอุปสรรคจักคลี่คลาย ยิ้มให้กับปัญหาอย่าท้อถอย ลบริ้วรอยรันทดให้หดหาย ต่อสู้สิ่งกีดขวางอย่างท้าทาย จุดประกายให้ขวัญเพื่อวันดี ขอจงมีปัญญาความกล้าหาญ เพื่อก้าวผ่านอุปสรรคหนักวิถี ขอหัวใจเปี่ยมพลังดั่งเคยมี ณ ตรงนี้มิตรนับร้อยคอยห่วงใย
คนเราเกิดมาที่แตกต่าง เป็นเพราะกรรมสรรสร้างอย่าสับสน ไม่ใช่ใครที่ไหนคอยบันดล แต่เป็นกรรมของทุกคนดลบันดาล แต่มีคนส่วนใหญ่เข้าใจผิด ว่าพระพรหมลิขิตชีวิตฉัน จึงรอคอยพระพรหมดลบันดาล ให้ชีวิตเรานั้นจงโชคดี แล้วชีวิตไม่คิดแสวงหา มัวแต่คอยวาสนามาถึงที่ แล้วชีวิตก็ตกต่ำลงทุกที ไม่เข้าใจว่ากรรมนี้คอยสร้างตน
การเดินทางอันยาวไกลในชีวิต เริ่มเข้าชิดเส้นชัยในไม่ช้า เพราะชีวิตของเราเดินทางมา ห้าสิบปีกว่ากว่าน่าภูมิใจ ชีวิตเราเมื่อเข้าเลขที่ห้า การมองหาที่พักพิงสิ่งอาศัย ในปัจจุบันและอนาคตที่ต้องไป เพราะชีวิตต้องโยคย้ายกันสักวัน การโยคย้ายชีวิตต้องคิดหนัก เพราะต้องฝากไว้กับกรรมบนสวรรค์ ทั้งที่เป็นอดีตและปัจจุบัน จะส่งเราให้สุขสันต์หรือทุกข์ตรม เพราะฉะนั้นปัจจุบันควรทำถูก ทางสายทุกข์อย่าไปเดินให้ขื่นขม แล้วชีวิตของเราไม่ตรอมตรม เพราะสร้างสมกรรมดีทั้งกายใจ
๏ หวนมาบรรจบแล้ว...อีกครา วันที่เก้ากรกฎา..........ศกแก้ว เชิญมิตรร่วมรจนา.......สาส์นส่ง มอบแด่ผู้เพริศแพร้ว....ชื่อนั้นอัลมิตรา๚ ๏ น้อมจิตบริสุทธิ์ตั้ง.....อวยชัย พุทธองค์ผู้เกริกไกร.....ปกป้อง พระธรรมสถิตย์ใจ........เสมออยู่ แม่เอย คุณพระสงฆ์ครอบคล้อง....จิตให้วัฒนา๚ ๏ มวลพรหมเทพแห่งฟ้า....เมืองแมน ดุสิตสวรรค์แดน...................เหล่าไท้ โปรดจงร่วมสวดแสน.........บริบท พรเอย พิสุทธิ์มงคลให้.....................แม่เนื้อนาบุญ๚ ๏ จงมากทรัพย์เปี่ยมล้น.......บารมี ลาภเพิ่มพูนทวี......................ยิ่งล้ำ ฐานะพรั่งพร้อมศรี..............เกียรติก่อ ยศศักดิ์ดำรงค้ำ......................เหล่าพ้องวงศ์วาร๚ ๏ มีใจกายเปี่ยมล้น..............สดใส ปราศสิ่งโรคาภัย................ห่มห้อม มาดหวังมุ่งการใด..............สมดั่ง จินต์เอย สุขเกษมสัตน์พร้อม..........ชั่วฟ้าดินสลาย๚ะ๛
หากฉันมีปีกงามตามดั่งฝัน
จะถลันโผผินบินสู่ฟ้า
จะกางปีกสง่างามท่ามเวลา
เย้ยดาราพร่างพราวคราวค่ำคืน
ฉันจะโบกโบยบินในถิ่นกว้าง แม้เคว้งคว้างมืดมนจะทนฝืน พริ้วสะบัดปีกปลายหมายหยัดยืน แม้ค่ำคืนราตรีเร้นไม่เห็นทาง แต่ตอนนี้มีเพียงสองของมือเปล่า บนทางเท้าที่ทดท้อต้องถากถาง เพียงต้นฝันจะปลูกลงยังหลงทาง จำต้องวางจอบเสียบเพื่อเตรียมใจ หวังรอคอยฝนรินให้ดินชื่น ฉันจะตื่นมาปลูกฝันของวันใหม่ จะดูแลรักเจ้าทุกคราวไป จวบวันวัยสลายร่างบนทางดิน
ทิวาทาบ อาบพราย ปรายน้ำค้าง ก่อนลาร้าง แห้งหาย ระเหยริน กรุ่นไอหมอก เลื่อนหลบ ซบผืนดิน ภูผาหิน ตระหง่าน ต้านพระพาย วิภากร เคลื่อนแสง เเสดงศรี ถึงนาที ก้าวย่ำ ไปตามสาย ด้วยสองมือ ฝันฝ่า หาเลี้ยงกาย แค่จุดหมาย ดำรง คงชีวี จากกลางวัน หมุนเวียน เปลี่ยนค่ำคืน บ้างหยัดยืน บนทาง ต่างวิถี สิ่งรายรอบ สุขเศร้า คละเคล้ามี ทั้งชั่วดี เพียงจิต คิดกระทำ
ในวันที่เจอปัญหาและทางตัน มันทำลายความฝันอย่างช้าๆ ความทุกข์ไม่ได้เกิดจากสิ่งที่ผ่านเข้ามา แต่ขึ้นอยู่กับว่าเรารู้สึกกับมันยังไง คงไม่มีใครได้ทุกอย่างดั่งใจหวัง ไม่มีใครจะผิดหวังทุกครั้งไป ที่เคยแพ้ในวันนี้ เก็บแรงที่มีลุกขึ้นมาใหม่ กำลังใจสร้างจากข้างใน เก็บความฝันไว้ใช้เป็นพลัง
ถ้าเหนื่อนัก พักลง ที่ตรงนี้ ฟังวลี คำกลอน ที่อ่อนหวาน มธุรส บทถ้อย ร้อยเป็นกานท์ ปลอบดวงมาน ให้คลาย หายกังวล หลายกวี ที่รัก งานอักษร เหล่านักกลอน หลากแหล่ง ทุกแห่งหน นั่งจารคำ ล้ำค่า มาให้ยล เสกสรรมนต์ วรรณกรรม ที่อำไพ คนร่ายคำ คลอเคียง เสียงขลุ่ยแว่ว ผิวเบาแผ่ว คอยรับ ขับเสียงใส ทั้งเนื้อหา คารม คมบาดใจ ชุ่มหทัย เมื่อยล มนต์กวี หลายเรื่องราว จำลอง ท่องโลกฝัน มาแบ่งปัน แนวทาง ต่างวิถี อาจเท็จบ้าง จริงบ้าง ทุกอย่างมี หลายวจี แว่วหวาน ซ่านวิญญา เขาร่วมงาน สานฝัน วรรณศิลป์ ให้ระบิล เลื่องลือ สื่อภาษา บรรพชน ค้นคิด ประดิษฐ์มา สุดล้ำค่า ไว้ให้ เราใช้กัน ถ้าเหนื่อยนัก พักลง ที่ตรงนี้ ตามวิถี ที่วาง ร่วมสร้างสรร หลับตาร้อย ถ้อยคำ อยากจำนรรจ์ ระบายฝัน ที่ใจ เราใฝ่ปอง
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ
