ห้าสิบปี ที่มึงอยู่ กู...สำลัก ใจกระอัก กระอ่วม ท่วมคอหอย มิอยากเอ่ย วาจา ว่า..กู..คอย ให้มึงพล่อย หลับไป ไม่รู้ตัว ไปดีเหอะ เเกน่า ข้าทำบุญ ใส่มะลิ หอมกรุ่น พ่อทูลหัว มันบานนัก พักนี้ ที่..ข้างครัว หล่นไปทั่ว พื้นดิน กลิ่นจรุง ส่วนที่หลับ ที่นอน ตอนร่วมห้อง เอ็งมิต้อง ห่วงใย ข้าใส่ถุง เผาพร้อมเเก แน่นัก สักกระบุง ทั้งหมอนมุ้ง เสื้อผ้า ข้าให้เอ็ง แต่ข้าขอ กรวดน้ำ คว่ำขันนะ เอ็งชนะ ชาตินี้ ดีชิบเป๋ง ตายก่อนข้า สบายนัก รักเส็งเคร็ง หากแก..เจ็ง ชาติหน้า อย่าพบกัน..(อย่าจองเวร กันเลยนะ พบกันชาตินี้ชาติเดียว..เน้อ..สุดที่รัก) .......... ...กวีชาวบ้าน.....
เห็นท่าจะไม่รอด ยศถูกถอดเสียเป็นแน่ สั่งฆ่าใกล้จวนแจ หมดทางแก้ต้องติดคุก ทางเดียวต้องปรองดอง เขม้นมองทางเป็นสุข ขายหน้าถ้าปลอดทุกข์ ยอมเจ็บจุกเกมการเมือง เปิดปากเห็นด้วยแล้ว เสียงเจื่อยแจ้วให้เป็นเรื่อง ปรองดองของพลเมือง เลิกแค้นเคืองควรปรองดอง อ้าปากเห็นลิ้นไก่ คนจัญไรไม่อยากมอง ประโยชน์ตนพวกพ้อง จึงร่ำร้องเห็นด้วยแล้ว
- = หยุดทำร้ายประเทศไทย = - ๐ ประเทศชาติชอกช้ำหยุดซ้ำก่อน จงพักผ่อนเถิดเพื่อนอย่าเคลื่อนไหว อย่าทับถม... สมเพช ประเทศไทย ปล่อยเป็นไปเป็นกรรมกระทำเอง พวกหน้ากากหลากคนล้วนผลผิด วิปริตแน่แน่... แลโหรงเหรง เดี๋ยวก็หมดงดกระทำอย่ายำเยง เหอะ! เราเก่งปากกล้า. ขาสั่นเทา พวกต่อต้าน...คร้านดูอยู่แค่สิบ ตาขยิบมือขยับจับเขย่า เป็นนักเลงเก่งแน่แค่โลกเงา ไม่อาจเร้าเร่งรู้สู่มวลชน ประเทศชาติชอกช้ำหยุดซ้ำก่อน จงพักผ่อนเถิดเพื่อนเตือนอีกหน ปล่อยให้หนอนชอนไชจัญไรคน ทำปี้ป่นเป็นประเทศ.... เปรตโกงกิน ฯ วฤก : ๒๘ พฤษภาคม ๒๕๕๖
เอ็งหลอกข้ามาได้ตั้งหลายเรื่อง มันเปล่าเปลืองจะเอ่ยให้เสียหาย มันเจ็บปวดยิ่งกว่าคำเสียดาย กับความ ตลกร้ายที่เอ็งทำ และยังกล้าสาบานอย่างหาญหัก ข้าไม่ได้นอนปลักไอ้บักหำ ปัดสวะ ไอ้บ้า ห่าระยำ คนพูดชั่ว ไม่ทำเลวไม่มี คนพูดดี ทำดี เป็นศรีปราชญ์ มาเจอพวกไม่ฉลาดคำพูดนี่ ทำชั่ว ยังกล้ามาอ้างดี จะทำนู่นทำนี่ก็ไม่ทำ จะมีทำก็ทำเลวไอ้เหวห่า รับใช้จนเป็นขี้ข้าช่างน่าขำ ประชีประชนตาดำดำ ไยต้องทนรับกรรมกับพวกเอ็ง เอ็งหลอกข้ามาได้ตั้งหลายเรื่อง จะยึดเมืองคุยขรมเหมือนข่มเหง สมุนหยาบ นักบุญบาป และนักเลง ข้ากริ่งเกรงเอ็งเหลือกลัวจริงจริง เอ็งหลอกข้ามาได้ตั้งหลายเรื่อง มาคุยเฟื่องให้ฟังตั้งหลายสิ่ง ข้าก็เคลิ้มกับคำที่อ้างอิง งูจังโป้ เข้าสิงตั้งหลายที พอเขาถามว่าชอบไม่ชอบไหม สงสัยเผลอตอบไปใช่ไหมนี่ เป็นเท็คติกการตอบแบบยวนยี ยืมมาใช้หนนี้แค่หนเดียว เอ็งหลอกข้ามาได้ตั้งหลายเรื่อง อย่าคัดเคืองคิดแค้นเพียงแล่นเสี้ยว มึงหลอกกู กูหลอกมึง เข้ามั่งเชียว เจ็บเดี๋ยวเดียว เดี๋ยวก็หาย อย่าอายเลย บทส่งใจ... เอ็งหลอกข้ามาตั้งหลายเรื่อง ข้าขอหลอกเอ็งเรื่องเดียวเอง หลอกบอกโพลว่า จะเลือกมึงแต่กูไม่เลือก สำนักกวีบุศรินทร์ / แทนคุณแทนไท
คลองโคกขาม..คดเคี้ยวน้ำเชี่ยวกราก น้ำไหลหลาก เกินคัดปัดท้ายพ้น โถมแรงงัดขัดยื้อยุด สุดอับจน หัวไม่พ้น โขนเรือชนต้นไม้หัก กระโดดขึ้นฝั่ง นั่งกราบทูลทราบว่า อันตัวข้าฯ ทำผิดพลาดขนาดหนัก ถือท้ายเรือ ทรงเชื่อใจ ไม่ระวังนัก ขอโทษหนักขั้นประหาร ! ตามทัณฑ์เมือง นรสิงห์ อย่าด่วนไปใช่ใหญ่หลวง เป็นเพราะช่วงคลองคด ปรากฎเรื่อง อุบัติเหตุสุดวิสัย ข้าฯ ไม่เคือง เร็วขึ้นเรือ ! เพื่อกลับเมือง จบเรื่องกัน ท้ายเรือฝืน.. ยืนยันประหารต่อ แม้ตัดคอหุ่นแทนข้าฯ หาพ้นนั่น คลองคดเคี้ยว คนไม่คด กฎมณเฑียรบาล วอนพระองค์ ทรงประหารเพื่อบ้านเมือง พันท้ายนรสิงห์ คนซื่อจริงไม่ทิ้งสัตย์ คอถูกตัด สัจธรรม นำเห็นเรื่อง ศาลเพียงตา ค่าควรจำ ตำนานเมือง นามกระเดื่องเลื่องลือไกล.. คนใจตรง ! ตำนานเก่า..เล่าความซื่อ ถือความสัตย์ น้ำพิพัฒน์สัตยาตราประสงค์ ให้คนดื่มลืมทำชั่วใจตัวตรง หลายคนคงหลงลาภยศ..ซดน้ำเงิน จึงตะแบง ตะบันกันถ้วนทั่ว โกยเข้าตัวเต็มที่ไม่มีเขิน หิริโอตัปปะ ละแล้วเมิน ตระบัดสัตย์ มิขัดเขินเกินหยุดยั้ง ! นรสิงห์ นรเสือ .. หาเชื่อนั่น แค่ตำนานคนโง่ซื่อ ..ทื่อทึ่มงั่ง จึงฉ้อราษฎร์บังหลวงล้น จนชาติพัง โทษตัดคอไม่พอฝัง..คนอย่างมัน ! อเวจี นรกนั่น ..ให้มันไป ! ................................................................................................................... พันท้ายนรสิงห์ เป็นนายท้ายเรือในสมั
ถึงคราวโศก โลกจะหลับ ดับสลาย อีกกี่กาย จะหายพ้น คนรอดหนี จะเหลือรอด ปลอดภัย ไหมชีวี ถ้าโลกนี้ พิโรธ โกรธแค้นเรา เขาจะล้าง สร้างโลกใหม่ ให้แปรเปลี่ยน จะหมุนเวียน เขียนโลกไป ตามใจเขา สร้างสิ่งนั้น สรรค์สิ้งนี้ ที่อยากเอา ยกเว้นเรา เงามนุษย์ สุดเลวทราม ทำร้ายโลก ให้โศกแทบ จะแสบสัน ทนมานาน ผ่านกัปกัลป์ มันสุดหยาม เอาชีวิต จิตวิญญาณ สันดารทราม ไปสังเวย สวาปาม ตามพอใจ เมื่อโลกโกรธ จะมาโทษ โกรธเคืองโลก เขาต้องโศก โลกร้องไห้ ใครรู้ไหม มนุษย์ทำโลก โศกทุกข์ ลุกเป็นไฟ แล้วจะมา พิร่ำพิไร ทำไมกัน ตอนนี้ถึง ซึ่งเวลา โลกฆ่าคน เหตุและผล คนฆ่าโลก ให้โศกศัลย์ โลกเอาคืน ฝืนชะตา หาได้ทัน หนีทุกวัน มันไม่พ้น คนต้องตาย น้ำท่วมโลก โชคร้ายซัด พัดมาหา รู้ชะตา ว่าโลกพัง กำลังสลาย ช้าไปแล้ว แคล้วไม่พ้น ชนย์วางวาย ถึงคิดได้ ก็ต้องตาย กันอยู่ดี
อยากเล่นตัว เล่นไป ฉันไม่ว่า เห็นทีท่า เย่อหยิ่ง ยิ่งหมั่นไส้ พูดดีด้วย กลับผลักไส เย้ยไยไพ เอาแต่ใส่ โทสะ ชวนระอา เบื่อชี้แจง ยืดยาว กล่าวซ้ำซาก เบื่อลมปาก ถากถาง สร้างปัญหา เบื่ออารมณ์ ฉุนเฉียว สุดเยียวยา เบื่อเกินกว่า งอนง้อ ขอคืนดี หญิงงามมี มากมาย คล้ายดอกเห็ด มิได้เด็ด ยากเย็น เช่นศศี วางมาดเข้ม ประกาศ ขาดกันที ตัดไมตรี สะบั้น บั่นเยื่อใย เธอเดินซ้าย ฉันเดินขวา อย่าบรรจบ เลิกพานพบ แยแส แม้ชาติไหน ปราศจาก ถ้อยคำ เสียงร่ำไร หมดเงื่อนไข ทวงถาม ความสัมพันธ์ ที่กล่าวมา ฟังถนัด ชัดเจนไหม ต่อนี้ไป แยกทาง ต่างผายผัน ยกเว้นเธอ เปลี่ยนนิสัย หายดึงดัน ขอโทษฉัน แล้วจะ ให้อภัย
แม่โกรธเรื่องใดนี่ เคยเยี่ยวขี้ลงลำน้ำ ขอโทษจากถ้อยคำ ได้กล่าวย้ำทุกครั้งครา ใช้น้ำไปต้มเหล้า เป็นรากเหง้าแต่นานมา ไม่น่าจะโกรธา เรื่องชิวชิวปะติ๋วเอง ใช้น้ำอาบอบนวด คลายเมื่อยปวดพองกล้ามเบ่ง แม่น่าจะแลเล็ง เขาทำเก่งผ่อนทุกข์คลาย น้ำพิพัฒน์สัตยา ทหารกล้าดื่มถวาย กลับฆ่าชาวบ้านตาย โทสะร้ายแม่คงคา ตระบัดสัตย์เคยกล่าว จะชูชาวปวงประชา กลายเช่นมาเข่นฆ่า ล้างพาราด้วยมวลธาร
เรามีเพื่อนคนนึง ค่อนข้งสนิท เค้านิสัยดี รู้จักกันมานาน เค้ามีพี่สาวคนนึงทำงานราชการแถวสมุทรปราการ เคยเจอเค้าหนนึง โดยบังเอิญที่เพื่อนพาไปหา เค้านิสัยดีนะ เป็นคนขยัน มีลูกแล้วเท่าที่รู้ เค้ามีลูกสาวยังเล็กอยู่น่ารักและนิสัยดีมาก ตอนที่เจอเค้ายังเห็นเค้าล้างรถอยู่เลยแข็งแรงดี ไม่มีพิษภัย ต่อมาก็ได้ข่าวว่าเค้าเป็นเนื้องอกในสมอง เค้าไปหาหมอที่รพ.สมุทรปราการ แต่หมอนัดเค้าผ่าตัดเมื่อวันที่15มิย.ที่ผ่านมา ไม่ทราบว่าร้ายแรงอะไรขนาดไหน ด้วยความเป็นลูกผู้หญิงด้วยหัน รู้สึกเห็นใจว่า เอ...แล้วสามีเค้าดูแลเค้าดีรึป่าว ทำไมปล่อยให้ลูกต้องอยู่กับแม่ซึ่งเป็นพี่สาวเค้าตลอด เรายอมรับว่าเราชอบและรักเพื่อนคนนี้มาก พอวันผ่าซึ่งเป็นวันเกิดของเรา เราไม่มีแม้นกระทั่งแรงใจไปทำบุญให้กับตัวเอง แต่กลับนึกถึงเค้าวาจะปลอดภัยมั้ย เราห่วง จนกระทั่งเลยฉันเพล แม้นวันเกิดตัวเอง เราก็ไม่ได้ไปทำบุญ ที่สุดแล้วเพื่อนเราก็โทรมาว่า พี่สาวเค้าอาการไม่ดี เราเป็นห่วงและเห็นใจทั้งพี่สาวเค้าและเพื่อนของเราพี่เค้าแท้ๆเค้าต้องเป็นห่วงแล้วยิ่งพี่สาวเค้าคนนี้เป็นอะไรที่ ดูแลแม่เป็นอย่างดีที่อยู่ต่างจว. วันนี้เราไปงานเผาเค้ามา เรา ไม่อยากให้เค้าต้องอายุสั้นแบบนี้เลย เรา ปวดหัว เราเห็นใจเพื่อนเรา เราอยากอยู่เป็นเพื่อนเพื่อนเรา เค้าดูเหมือนจะเป็นคนดีคนนึง เค้าเป็นคนไม่ค่อยพูด..............อยากจะบอกว่า............เราสงสัยทำไมสามีเค้า
โอ้อนิจจาน่าหัวร่อหัวหน้าไพร่ ข่าวนายใหญ่สิ้นลมกลบกระแส ตัดต่อภาพตกแต่งลวงให้คนแล คนจึงแห่จับผิดหน้าแหกไป เอาเหล่าไพร่ปิดโรงบาลไอ้ชาติชั่ว อ้างว่ากลัวอ้างทหารอ้างสงสัย เอ๊ะไอ้นี่...ขี้ขึ้นสมองหรืออย่างไร กลัวไปใยใหนว่าแดงทั้งแผ่นดิน ปิดถนนเข้าตรวจค้นละเมิดสิทธิ์ ทีตนคิดทำลายเมืองเพื่อทักษิณ ปิดเมืองหวังช่วยเหลือคนโกงกิน ปิดหูตาไม่เห็นยินคำคนเมือง ประกาศปาวป่าวประกาศแดงชนะ คำไร้ค่าเศษขยะแต่ดังเอาเรื่อง น่ารำคาญน่าสมเพศน่าโกรธเคือง ช่างสิ้นเปลือง Oxygen เสียจริงจริง
ไว้ใจเขาแต่ไม่ไว้ใจฉัน เธอพูดมาได้ยังไงกัน คิดว่าฉันไม่มีศักดิ์ศรีงั้นหรือ ขอโทษเถอะนะ ฉันจะไม่แย่ง"มัน"กลับมาให้เสียมือ สิ่งที่ฉันยึดถือ คือ...ไม่ตื้อ...ไม่ยื้อใคร อย่าคิดว่าเธอทำได้ แล้วคนอื่นจะทำด้วย ผู้ชายเฮงซวย...ก็ควรคู่กับผู้หญิงจิตป่วย...จริงไหม เชิญเถอะค่ะ จะผูกจะล่ามกันไว้ที่ไหนก็เชิญเอาไป ฉันไม่ชอบเป็นมือที่สามของใคร ...เหมือนที่เธอทำไว้เมื่อวานซืน เก็บคนของเธอไว้ให้ดี ต่อไปนี้อย่าให้มายุ่งกับฉัน ไม่มีความสำคัญ...หมดความผูกพันให้ฉันต้องรื้อฟื้น ผู้ชายมักง่าย...ต่อให้ใส่พานมาถวาย ฉันก็ไม่รับคืน ในเมื่อกล้าไปกับคนอื่น...ฉันก็ไม่ฝืนดึงกลับคืนมา
สองตายายดีใจจะได้เปิบ ข้าวและกับพร้อมเสริฟเป็นอาหาร ช่วยกันลงมือทำแสนสำราญ ปิ้งปลาดุกใส่จานการคอยรอ บ่ายแก่แล้วหิวมากอยากจะอิ่ม จะได้ชิมเมนูเด็ดน้ำลายสอ ข้าวอุ่นอุ่นที่ยายตักไว้รอ คราวนี้หนอรีบล้างมือคือได้กิน เสียงเมี๊ยวเมี๊ยวแมวตัวใหญ่มันไล่จับ วิ่งไล่งับหนูตัวดีที่บุกถิ่น หนูหนีได้ทุกคราเป็นอาจิน แมวจึงอดของกินสิ้นอาวรณ์ เอ๊ะนั่นไงปลาตัวใหญ่ใครวางอยู่ เรียงเป็นคู่เคียงกันนั้นสังหรณ์ ตายายเผลอรีบคาบปลาแล้วลาจร หลบตัวซ่อนหายลับไปกับตา ฝ่ายตานั้นพลันเห็นเป็นโมโห ปลาตัวโตของเราที่เฝ้าหา ดูสิยายยากแค่ไหนจะได้มา ความโมโหขึ้นหน้า..ฆ่าให้ตาย กูอุตส่าห์ไปหาปลามาบริโภค ถึงคราวโศกโศกาน่าใจหาย ไอ้แมวโจรขโมยปลาหน้าไม่อาย ตาไม่วายคลั่งแค้นแสนร้อนรน มาลองดีกับกูหารู้ไม่ ซ่อนอยู่ไหนหาตัวทั่วทุกหน ความโกรธแค้นแน่นหนักปักกมล แมวอับจนเข้ากองฟางพลางตัวพลัน สิ้นเมตตากรุณาเอยลาลับ จุดไม้ขีดกับกองฟางกะทันหัน ไม่ได้กินก็ไม่กินให้เหมือนกัน คราวนี้แมวตัวสำคัญนั่นต้องตาย พอไฟลุกท่วมกองฟางตาพลางขำ แมวตัวดำปวดแสบแทบสลาย มันร้อนกายร้อนจิตจนปลิดวาย ต้องมาตายทั้งเป็น...เซ่นอารมณ์ แต่ในปากแมวตัวนั้นมันยังคาบ เช่นคนหาบข้าวของต้องขื่นขม หากใครเห็นเป็นต้องกล่าวร้าวระทม หรือจะสมน้ำหน้าฆ่าแมวตาย ตาหัวเราะเยาะเย้ยใครเคยทราบ สิ่งที่คาบออกมาน่าใจหาย คือลูกน้อยกลอยใจเคยเคียงกาย ในกองฟางต้องมาชีวาวาย แม่แมวไซร้ได้ปลามาเล
พายุร้อนพัดแรงกวัดแกว่งไกว ลู่ลมไหวไกวโยนโอนเอนหา หวีดลมครวญหวนพัดกระหวัดมา หวาดผวาคว้าหมอนเมื่อค่อนคืน เสียงโครมครามลามไล่ใจตระหนก ฝนฟ้าตกอกสั่นขวัญสะอื้น ลมคะนองล่องมาฟ้าร้องครืน ปลุกให้ตื่น..ยืนมอง..ลอดช่องไฟ เห็นต้นไม้หักโค่นโดนบ้านยับ รีบขยับกอดตนจนหวั่นไหว หวีดกรีดร้องก้องมาผวาไกว ฟ้าทำไมพิโรธโกรธรุนแรง พอรุ่งสางข้างบ้านลานมะม่วง ช่างเป็นช่วงเหมาะสมอารมรณ์แฝง ต่างบอกเล่ากล่าวแลกคอยแจกแจง ต่างแสดงทรรศนาหาเหตุกัน ลุงแดงบอกผีฟ้าถึงคราโกรธ จึงลงโทษด้วยหมายร้ายมหันต์ เพราะลูกหลานไม่รักสมัครกัน มัวแข่งขันปั้นแต่งแบ่งสีตน ลุงมั่นบอกฟ้าโกรธพิโรธเพราะ เราลัดเลาะเปราะป่าต้นฟ้าฝน เผาป่าไม้วายวอดจอดแล้วคน ท่านจึงพ่นพิษร้ายใส่กลับคืน ยายแม้นบอกฟ้าโกรธพิโรธเพราะ ผู้ใหญ่เจาะนมเด็กกินแผ่นดินสะอื้น พัฒนาเด็กไทยไม่ยั่งยืน ท่านเลยยื่นแสงฟ้ามาลงทัณฑ์ ถือกระติบหยิบข้าวก้อนหย่อนลงบาตร อนุญาตขอพรวอนพระนั่น โปรดคุ้มครองผองไทยไกลจาบัลย์ ช่วยไทยนั้นพ้นโศกวิโยคเทอญ.. ๑๔ มีนาคม ๒๕๕๒
นับในใจหนึ่งสองสามตามลำดับ สามารถขับความโกรธโหดลงได้ ความโกรธแค้นขุ่นเคืองเรืองดั่งไฟ สามารถเผาหทัยให้วอดวาย ค่อยค่อยคิดตริตรองมองปัญหา ใช้สติปัญญาช่วยก่อนจะสาย แก้ปัญหาทีละน้อยค่อยค่อยคลาย เรื่องมากมายจบสิ้นหากคิดเป็น
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ