กลอนแอบชอบ

แอบ..(รัก)

พจนา


เธอรู้ไหม  ตอนนี้  มีใครแอบ ?
เธอรู้ไหม  ใครแอบมอง  ตอนเธอเผลอ ?
เธอรู้ไหม  ว่าใคร  แอบชอบเธอ ?
คนที่แอบ  รักเธอ  คือฉันไง !!
เธอรู้ไหม  ฉันหวั่นไหว  ในดวงจิต
ไม่รู้ว่า  เธอคิด  เหมือนฉันไหม
อยากจะเอ่ย  เปิดเผย  ความในใจ
แต่กลัวเสีย  เธอไป  ตลอดกาล

Is this love?

Saran


แอบเพ้อแอบชอบแอบหลง
ละเมอพะวงห่วงหา
เฝ้าคอยรอยยิ้มนั้นมา
ติดตาตรึงใจดังเคย
เมื่อแรกที่ได้สบตา
ก็พาให้ใจหวั่นไหว
เมื่อแรกได้พบสบใจ
โลกพลันสดใสสวยงาม
ไม่เห็นแม้เงาวันนี้
วันที่ท้องฟ้ามัวหมอง
คนที่หัวใจเฝ้ามอง
ตอนนี้เธออยู่หนใด
รู้ไหมว่าใครคอยห่วง
รู้ไหมว่าใครคอยหวง
รู้ไหมมีใครแอบทวง
เฝ้าห่วงอยู่ทุกคืนวัน
คนที่เฝ้าคอยเป็นห่วง
คนทีเฝ้าคอยห่วงหวง
คนที่มีเธอเต็มทรวง
คนนั้นคือฉันรักเธอ

สมมุติว่าเขารัก

(น้ำตาลหวาน)


เฝ้าแอบมองร่ำร้องให้มองตอบ
เฝ้าแอบชอบอยากมอบใจให้เขา
เฝ้าแอบเพ้อละเมอหาคว้าเพียงเงา
เฝ้าชะเง้อแลเขาแบบเหงาทรวง
สมมุติว่าเขาตอบมอบรักให้
สมมุติว่ารักใคร่ได้สิทธิหวง
สมมุติว่าเคียงกายได้แนบควง
สมมุติว่าใจทั้งดวงเป็นของเรา
เพียงสมมุติที่สุดแสนอิ่มใจ
เพียงสมมุติก็ให้ได้คลายเหงา
เพียงสมมุติบริสุทธิในใจเรา
เพียงสมมุติที่สุดเจ้าไม่ใช่เลย
ความเป็นจริงยิ่งกว่าละครเน่า
ความเป็นจริงนั้นเศร้าเคล้าใจเอ๋ย
ความเป็นจริงนั้นไร้ใครเช่นเคย
ความเป็นจริงไม่เคยไม่เคยจริง

กลอนคนเพี้ยน

แก้วประภัสสร


แอบชอบเธอเผลอใจจนไหวหวั่น
หวั่นสักวันฝังรากยากจักถอน
ถอนรากรักยากนักมักสั่นคลอน
คลอนแคลนย้อนยิ่งรักลงปักทรวง
ทรวงเอ๋ยทรวงล่วงเลยที่เคยอิ่ม
อิ่มจิ้มลิ้มพริ้มเพราเพราะเราหวง
หวงว่าเลยวัยลุจะผุกลวง
กลวงเหมือนยวงหยวกกล้วยด้วยถึงครา
คราละน้อยคอยเติมเสริมแต่งแต้ม
แต้มให้แย้มยิ้มยวนชวนใฝ่หา
หาดอกไม้ให้หน่อยเถอะกานดา
ดาดี๊ด๊าว่าอ้อนร้อนจริงที
ทีแล้วแกล้งแสร้งทำให้ขำหลอก
หลอกเพียงหยอกเย้าแหย่แค่เล่นผี
ผีตาโบ๋โอ้โฮโก้น่าตี
ตีก้นทีใครเขียนกลอนเพี้ยนเลย
เลยหยุดแล้วนอนต่อพอเอาแรง
แรงไม่แกร่งอ่อนล้าเปรียบตาเฉย
เฉยเมินชาแชเชือนไม่เหมือนเคย
เคยเกาะเก่ยเกี่ยวแขนซะแน่นเรา

อยากจะขอ....เบอร์โทร

ฝนฟราวฟ้า


อยากจะขอเบอร์โทรใจจะขาด
แต่ใจขลาดไม่กล้าที่จะขอ
เพราะหัวใจฉันนี้ไม่กล้าพอ
ได้แต่รอ.....แต่รอจนท้อใจ
ขอเพียงแค่ส่งเบอร์มาที่บ้านนี้
บ้านเลขที่ดูข้างล่างอย่าหวั่นไหว
30/6  คนใกล้ตาแต่ไกลใจ
หวังเพียงให้เธอเห็นใจฉันสักครา
กว่าจะเจอกันทีมันยากยิ่ง
ด้วยภาระและความจริงยังกังขา
เธอมีงาน ฉันมีงานยากนำพา
ด้วยเวลาจำกัดไม่ได้คุย
จึงขอฝากวอนผ่านบทกลอนนี้
เธอคนดีจะว่าอะไรไหม
เพียงแค่เบอร์ 10 หลักจากหัวใจ
คงให้ได้ไม่ขัดข้องใช่ไหมเธอ

๏ เพลงยาวคิดถึงสาวนาฏศิลป์ ๏

ศรีอักษรลักษณ์


....ได้ประสบพบหน้าเพียงคราหนึ่ง
ครวญคะนึงถึงนางไม่ห่างหาย
โอ้กระนี้หรือว่ารักปักใจกาย
จะวางวายเสียเปล่าไม่เข้าการ
ก็ตัวเราเล่าก็เป็นชายชาติ
ต้องอำนาจพิษรักเข้าหักหาญ
เหมือนเสียทีทีใจอาลัยลาน
ไม่สืบสานต่อบ้างนี่อย่างไร
แต่พบกันครั้งแรกก็ริรัก
ถึงกระนั้นอกจะหักเสียให้ได้
ไม่ทันเริ่มก็คงแพ้แล้วแน่ใจ
รูปไม่งามทรามวัยคงไม่รัก
หล่อนอยู่สายนาฏศิลป์ได้ยินชื่อ
ออกเลื่องลือทุกเหล่าเขารู้จัก
จนพี่ได้พานพบประสบพักตร์
จึงต้องศรกามปักลงกลางใจ
จนละเมอเพ้อวับขับเพลงยาว
โอ้ว่าสาวสุรางค์นางชั้นไหน
เป็นดอกฟ้าที่เขาลือหรือว่าไร
แม้นเด็ดได้จะถนอมเป็นจอมนาง
นี่เสียดายเป็นชายอาลัยเปล่า
คิดเอื้อมเอาพฤกษ์พุ่งเมื่อรุ่งสาง
จะดั้นเมฆได้ที่ไหนใช่เทวางค์
จึงครวญครางขับลำคำโศกเอย ฯ

ถามหา กอ-กา

สล่าผิน


เฝ้าแอบชอบมอบใจใครคนหนึ่ง
คนที่ซึ่งซึ้งใจในความฝัน
คนที่แต่งแปลงกลอนออดอ้อนกัน
ใครคนนั้นฉันจ้องแอบจองเธอ
นาม"กอกา"ว่าเป็นเช่นชื่อย่อ
ชื่อเล่นหนอ"แอฟแบ๊ว"แจ๋วเสมอ
"มโนราห์"นามใหม่ ใส่เพิ่งเจอ
งามจริงเออ"ม่านแก้ว"แอ่วฮอทเมล์
อยากเลาะเลี้ยวเกี้ยวพา มาเป็นคู่
กลัวยอดชู้ ดูแคลน แสนจะเสียว
กลัวคนดี มีคู่ ไม่อยู่เดียว
กลัวจริงเชียว เกี้ยวไป กลัวไม่มอง
อยากรู้จัก หนักหนา ว่าอยู่ไหน
อยู่ใกล้ไกล ใคร่เจอ เธอยิ้มผ่อง
หากมีบุญ หนุ่นนำ ทำสมปอง
ให้เราสอง ต้องพบสบเนตรกัน

==กลอน แอบรักเพื่อน==

drroyz


โอ้อดีต วันวาน ผ่านเวลา
เพื่อนนั้นหนา คอยดูแล และปลอบขวัญ
ต่างคนต่าง มีใจ ให้ต่อกัน
แต่มีอัน ต้องห่างเหิน เดินจากไป
ด้วยเหตุที่ เราสอง เข้าใจผิด
มิอาจแนบ สนิทชิด เป็นมิตรไกล้
เพราะมิกล้า เอ่ยวาจา สารภาพใจ
เนิ่นนานไป ได้เป็นเพื่อน เหมือนเคยเป็น
สิบปีผ่าน วันวาน ผ่านมาเยือน
ได้เจอเพื่อน คนเดิมเดิม ที่เคยเห็น
สารภาพ ใจออกมา น้ำตากระเซ็น
ต่างได้เห็น ว่าต่างคิด จิตตรงกัน
โอ้บุพเพ อาละวาด ให้พลาดคู่
มิได้อยู่ เป็นคู่เคียง เรียมและขวัญ
นี่ถ้ารู้ จะได้บอก ออกไปพลัน
ในตอนนั้น เพื่อได้อยู่ เป็นคู่ครอง
แอบชอบใคร เก็บเอาไว้ มันอึดอัด
สารพัด จะเก็บกด รกสมอง
บอกออกไป ให้เนียนหน่อย ค่อยค่อยลอง
เผื่อได้ครอง ได้เป็นคู่ สู่สมเอย....

โคลง รัก....เธอเท่าฟ้า (I Love U to Sky)

กวีน้อยเจ้าสำราญครับ


พึ่งหัดแต่งโคลง ครั้งแรก อย่าว่ากันครับ  แบบว่า ภาษาสำนวน คงยังไม่ได้
ขอบคุณ น้องมี่ ที่ช่วยแนะ  คำตาย   ก  ด บ  และ สระ อะ อิ อุ อึ  เสียงเอก  ถ้างั้น คงลำบากมะน้อย ครับ
ช่วยให้เข้าใจขึ้นมาระดับหนึ่ง  และยังช่วยวิจารณ์คำผิด  ทุกๆ  บท
1  มองดาวเดือนเคลื่อนคล้อย       คอยใคร
ดาวอยู่สูงปานใด                 ฟากฟ้า
เราชนม์ต่ำต้อยไป                เกินเอ่ย
แม้รักสุดแหล่งหล้า                ยากคว้ามาครอง
2  เพราะรักเธอเท่าฟ้า            แรมปี
จนหมดทั้งวจี                    เอ่ยอ้าง
รักเกินเปรียบคนดี               รักยิ่ง  แท้นา
ตั้งแต่เห็นรูปสล้าง                พร่ำเพ้อนานวัน
3   หากบุญปางก่อนสร้าง          อำนวย
ย่อมอยู่คู่คนสวย                  ชาตินี้
หายใจออกรินรวย                 ยังสุข ใจนา
หวังเทพบันดาลชี้                  ขีดเส้นทางใจ
4  เพ่งพิศดาวส่องหล้า             แสนครวญ
แอบเหม่อจนแปรปรวน            กระนั้น
อยากอยู่แนบข้างนวล               เคียงชิด  น้องนา
เอื้อนเอ่ยถ้อยอดกลั้น               อัดอั้นตันทรวง
5  เหม่อดวงเดือนเคลื่อนคล้อย       ลอยไหล
สูงสุดจับฟ้าไกล                    เหว่ว้า
ฤา จันทร์ว่างามวิไล                ไยเล่า เศร้านา
แสงส่องตรงตัวข้า                  อ่อนล้าใจจริง
6  ขอฝากฝันอ่อนล้า                คราเหงา
เพ้อเพ่งเห็นนงเยาว์                นิ่มเนื้อ

ฤาจะเป็นแค่ความฝัน

เสราดารัล


ยอมอยู่ในโลกแห่งความฝัน
ไม่กล้าจะฝ่าฟันกับความจริงได้
เพราะรู้ดีว่าไม่มีทางเป็นคนของใจ
เป็นได้แค่คนไกลที่ฝันใฝ่ไปรักเธอ
แอบชอบชื่นชมอยู่ที่นี่
ความรู้สึกดีๆหัวใจฉันมีอยู่เสมอ
ยอมวาดฝันว่าซักวันจะเป็นคนของเธอ
แม้จะเป็นแค่การพร่ำเพ้อ
แต่ถ้าในฝันฉันมีเธอก็ยอม

ภาพเธอ

ฤกษ์ ชัยพฤกษ์


ครบกำหนดสามปีวันนี้แล้ว
ใจแน่แน่วมั่นคงไม่หลงไหล
ได้พบหน้าสบตาสมดังใจ
บันทึกไว้แม่นฉมังฝังดวงจินต์
ภาพกระจ่างกลางใจในสำนึก
ฝังรากลึกดังสลักบนแผ่นหิน
แม้กายดับลับร่างลงฝังดิน
โฉมยุพินตราตรึงถึงวิญญาณ
แม้ยามหลับหรือตื่นใจชื่นสุข
แม้ยามทุกข์เหมือนมียาสมาน
นึกเห็นหน้าพาใจให้เบิกบาน
เมื่อไกลบ้านเป็นเสมือนเพื่อนคู่ใจ
ต้องยอมรับความจริงสิ่งปรากฏ
ความฝันอันสวยสดสว่างไสว
เป็นสวรรค์บรรเจิดเกิดภายใน
มิมีใครแทนได้ใจแนบตรึง
อัศจรรย์ความรักได้ถักทอ
เริ่มสานต่อข้างเดียวเกี่ยวโยงถึง
เขาไม่รู้ช่างปะไรไม่คำนึง
เป็นที่หนึ่งในใจเราเท่านั้นพอ...

รอเธอ

Saran


แอบรักแอบเพ้อแอบหลง
แอบส่งหัวใจไปหา
รอแล้วรอเล่าไม่มา
หัวใจที่ส่งหาเธอ
รอยยิ้มของฉันส่งไป
หวานใจตั้งแต่แรกเห็น
เมื่อไรถึงจะได้เป็น
ยิ้มหวานเธอส่งกลับมา
ก็รู้มีคนแอบชอบ
แอบมอบหัวใจหนักหนา
ใครๆมากหน้าหลายตา
ก็พากันมอบหัวใจ
ฉันคงเป็นหนึ่งในนั้น
ที่ฝันถึงเธอเสมอ
จุดหมายหนึ่งในใจเธอ
คงห่างออกไปแสนไกล
ไม่ว่าวันนี้วันไหน
หัวใจยังคงเพ้อหา
รอรักเธอตอบกลับมา
นานช้าแค่ไหนจะรอ
ไม่รู้ใครที่เหมือนฝัน
คนนั้นที่เธอวาดไว้
คงได้แต่หวังในใจ
คือฉันที่ใจคงเดิม

ฝากรักกับดวงดาว

Saran


คนๆนึงแอบชอบคนๆนึง
แววตาซึ้งน้ำคำหวานส่งไปให้คลายเหงา
แค่เธอบอกว่ารักสักคำเบาๆ
ใจของเราคงลอยไปถึงดวงดาว
แอบคิดถึงเธออยู่ไม่รู้เป็นอะไร
ไม่แน่ใจเรียกว่ารักได้หรือปล่าว
แต่ที่รู้เพียงแค่ใจของเรา
อยากเพียงเฝ้าใกล้ชิดเธอตลอดไป
ฝันอันหวานคงคล้ายดังฟ้าใส
หากหัวใจที่คอยเพรียกเรียกเพ้อหา
ใจหวานๆอีกดวงหนึ่งมอบกลับมา
ดาวบนฟ้าทุกดวงก็คงอิจฉาเรา

..รักครั้งแรก&แฟนฉํน .

พิมญดา


เคยอกหักกันไหมใครกล้าแฉ
ช่วยมาแชร์ความรู้สึกที่อ่อนไหว
ขอเป็นวิทยาทานผ่านทางใจ
รักครั้งแรกครั้งไหน..ใครเจ็บเกิน
อันพิมน้องเมรีมีพระรถ
พรหมกำหนดเจอกันวันสุดเขิน
อายุย่างสิบหกไม่ตกเกิน
ศรบังเอิญตรงดิ่งยิงกลางทรวง
พระรถเรียนมอหกตกหลุมรัก
น้องเมรีคิดหนักกลัวรักร่วง
เมื่อศรรักปักอกจนทะลวง
เลยตกบ่วงหัวใจให้ไปครอง
ยังจำได้พระรถกลัวเด็จแม่
เลยได้แค่เขียนกลอนรักเราสอง
เอาไปเหน็บรั้วบ้านเป็นร้อยกรอง
ทุกหอห้องรักพิมจ๋า..นะคนดี
พิมเมรีมีเพื่อนเรียนด้วยกัน
เมื่อรักแรกแปรผันแฟนฉันนี้
แอบชอบแฟนของน้องพิมเมรี
เลยต้องมีบทหึงหวงช่วงเวลา
เสาร์วันนี้พระรถมีตั๋วหนังว่าง
ขอพิมใจนั่งข้างปรารถนา
พิมยึกยักก็เล่นนัดเพื่อนเรามา
ตายละหว่า!จะทำหน้าอย่างไรกัน
ถึงโรงหนังนัดเพื่อนหญิงอีกคนด้วย
เอามาช่วยเป็นพยานการสังสรรค์
พระรถมาเธอก็มาพร้อมใจกัน
พิมไม่หันหน้ามองเพราะหมองใจ
พระรถมาสะกิดอย่าคิดมาก
ไม่ได้ลากเขามาอย่าหวั่นไหว
พิมเมรีใจแข็งไม่ร่ำไร
ยกพระรถให้เพื่อนไป..ไม่เสียดาย
เลยอกหักรักคุดแต่ครั้งแรก
แต่ก็แปลกไม่เจ็บหนักรักสลาย
ถึงตอนนี้แอบยิ้มหวานกับใจชาย
รักครั้งแรกแปลกมิวาย..ใยมิลืม..
บทสรุป..พระรถก็ไม่ได้ตกลงใจกับเธอคนนั้น
(ตอนนั้นพิมเมรีเล่นตัวเขาก็เลยง้อไม่สำเร็จ)..อิอิ..อ่านแล้วอย่าเศร้าน๊า
ก็เป็นเพื่อนกันมามาตลอด(แอบเป็นเพื่อนใจด้วย) เราไม่มีโอกาสลากันเพราะเขาเสียชีวิตด้วยอุบัติเหตุ..ในขณะทำหน้าที่รักษาป่

แอบรักทำไมบอกไปเถอะ

กันนาเทวี


อยากบอกเธอซ้ำซ้ำคำว่ารัก
ยังอึกอักพูดไม่ออกบอกดีไหม
หากเธอบอกไม่รักกลัวช้ำใน
กลัวเธอไล่ไปไกลไกลทำไงดี
ก็ใจนี้มีใจเผลอไปชอบ
กลัวคำตอบออกมาว่าถอยหนี
คนอย่างเราท่าทางไม่เข้าที
แต่ใจนี้รักจริงจังดั่งนิยาย
เพียงแอบรักแอบฝันพลันสุขสม
แอบชอบชมชื่นชิดด้วยจิตหมาย
ขอบอกรักสักนิดไม่คิดกลาย
รักมากมายใจจอมแสบแอบรักเธอ
คำรักนั้นสำคัญกว่าคำไหน
เกิดจากใจแน่วแน่ใช่แค่เผลอ
จากใจจริงรักจังยังละเมอ
หลงใฝ่เพ้อครุ่นคำนึงจึงบอกไป
บอกรักกันวันนี้ย่อมดีกว่า
ให้รู้ว่ารักแท้แน่แค่ไหน
อย่าแอบแอบรักกันต้องมั่นใจ
หากรักใครบอกเขาคอยเว้าวอน
โลกใบนี้ไม่มีอะไรแน่
หมั่นดูแลบอกรักแท้ใช่แค่หลอน
รักก็บอกออกไปให้แน่นอน
ดีกว่าซ่อนรักเก็บเจ็บช้ำใจ
กันนาเทวี
๑๖ มีนาคม ๒๕๕๒

วาดหวัง

"ล้น" ใจ


สายตามันยังพะว้าพะวง
กลัวเดินหลงไปไหนไหน
เพราะมัวแต่จับจ้อง..ใคร
อยากรู้แล้วใช่ไหม..ว่าใครกัน
คนนั้นไงเดินผ่านมาทางนี้
ดูเขามีทีท่าไม่หวั่นไหว
เราอ่ะน่ะแอบชอบมาแต่ไกล
เธอรู้ไหม เขามีใครในใจหรือยัง
แอบมองมาหลายวัน
ได้แต่ตั้งคำถามอยู่อย่างนี้
เขาเป็นใครมาจากไหนน่ะคนดี
หัวใจเริ่มสั่นไหวทุกครั้งทุกที
...ที่เจอเธอ

แอบมอง

ฝนฟราวฟ้า


แค่เพียงพบสบตาเมื่อวันก่อน
ใจรุ่มร้อนคิดถึงและหวั่นไหว
แอบเฝ้ามองมอบความรักให้หมดใจ
เธอจะรุ้บ้างไหมใครแอบมอง
หากเธอนั้นรู้ตัวเพียงสักนิด
อย่าเพิ่งปิดประตูใจให้หม่นหมอง
โปรดสงสารคนคนนี้ที่แอบมอง
ด้วยความหวังเรืองรองที่ครองใจ
ให้โอกาสฉันได้ไหมคนดี
ให้ใจดวงนี้ใด้พิสูจน์ว่ารักเธอแค่ไหน
จะมอบความรักและภักดีตลอดไป
ไม่นอกใจแน่นอนแนสาบาน
แอบชอบเค้าไม่รุ้ว่าเค้าจะรู้ตัวหรือเปล่า
font>
หน้า / 6  
ทั้งหมด 101 กลอน