คุณคงไม่เคยรู้ ตั้งแต่คุณไม่อยู่ใจมันเหงา อยากจะร้องทำได้แค่สะอื้นเบาๆ คิดถึงวันที่มีเรามันปวดใจ .................. อยากให้คุณกลับมารับรู้ มาเยี่ยมมองดูสักครั้งได้ไหม ตั้งแต่วันที่คุณจากไป เจ็บในใจร้าวในใจทรมาน ................... อยากให้รู้ยังคิดถึงคุณ คนที่ครั้งหนึ่งคือไออุ่น..ความอ่อนหวาน คุณทำให้รักของผมเปลี่ยนเป็นความร้าวราน เจ็บชั่วกัลป์ชั่วการณ์เท่าที่มีลมหายใจ
บนท้องฟ้ามีดาววับวาวแสง นภาแจ้งด้วยจันทร์อันสุกใส คืนวันเพ็ญแสงส่องผ่องอำไพ ดั่งเพื่อนใจคนเหงาเศร้าเดียวดาย น้ำค้างพรมร่างไหวใจสะท้าน กลางวิมานเดือนเพ็ญเป็นสหาย หากมีเธอมาอยู่คู่เคียงกาย หนาวคงคลายอบอุ่นซบหนุนนอน คุยกับดาวกับเดือนเหมือนคนบ้า เปล่งวาจาเลอะเลือนเหมือนจิตหลอน จะเหลียวมองหาใครให้เว้าวอน ต้องทอดถอนสิ้นสุดหยุดหวังปอง จึงต้องอยู่คนเดียวเปลี่ยวดวงจิต มิอาจคิดหาใครใจหม่นหมอง อยู่กับดาวกับเดือนเหมือนลำพอง ยังคงครองความเหงาความเศร้าใจ ฯ
คืนหนึ่ง... ค่ำคืนนี้ไร้ดาวเดือนเป็นเพื่อนพ้อง แม้เหม่อมองหาเท่าไรก็ไม่เห็น นอกหน้าต่างช่างว่างเปล่าสุดหนาวเย็น จันทราเร้นหลบซุกซ่อนด้วยอีกดวง มีก็แต่เหล็กดัดสีข๊าวขาว มุ้งลวดยาวขวางราตรีที่ใหญ่หลวง สีหมองหม่นปนคล้ำคล้ำดำทั้งปวง ดาวตกร่วงแบบนิยายก็ม่ายมี นั่งเหม่อลอยบนโต๊ะไม้คล้ายท่อนซุง ตามองมุ่งสู่เบื้องหน้าฟ้าหมดสี ยิ้มแหยแหยไร้เมตตาไร้ปราณี โคตรคิดถึงเธอคนดีเหงาจังเลย....... คืนต่อมา... ค่ำคืนนี้มีดวงดาวพราวฟ้ากว้าง อยู่รอบข้างดวงเดือนเพื่อนคู่หู ช่างสวยงามตามใจใคร่มองดู เพียงอยากรู้ทำอย่างไรไข่วคว้าเดือน เธอดุจดาวดวงเดือนย้ำเตือนฉัน เธอคือฝันอันล่องลอยคอยเชือดเฉือน เธอคือฝันที่เป็นจริงหรือลางเลือน หรือฉันเหมือนหมาน้อยน้อยคอยดูดาว...
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ
