ฉันกับเธอมีชีวิตคนละที่ แต่ละวันของฉันคนนี้ มันอ่อนไหว เธออยู่ได้ เพราะใครคนนั้น..เข้าใจ ฉันก็ต้องอยู่ต่อไป ถึงจะขาดใครคอยดูแล อย่างดี ก็ยังมีน้ำตา คอยเป็นเพื่อน ในคราวอ่อนล้า และท้อแท้ อย่างน้อย ...มันก็แบ่งเบาฉันยามอ่อนแอ ดีกว่าบางคนที่เคยแคร์... แล้วทำได้แค่ ซ้ำเติม
ครั้งแรกพบหน้า ได้พียงมองตาเท่านั้น ทักทายพูดคุยกัน ตามวิถีสามัญธรรมดา จากวันนั้นถึงวันนี้ เราต่างมีทุกนาทีทรงคุณค่า เราเดินทางผ่านกาลเวลา ผ่านคืนวันอันน่าประทับใจ เดินทางมาถึงตรงนี้ เราต่างต้องมีทางใหม่ ทางฝันทางแยกเราต้องไป ฝากความห่วงใยเก็บไว้ข้าง-ข้างกาย ชีวิตข้างหน้า... เรายังต้องค้นคว้าหาความหมาย ดวงดาวแห่งฝันนั้นพร่างพราย ท้าทายรอเราก้าวชื่นชม โชคดีเถิดเพื่อนรัก... ยินดีที่รู้จักสนิทสนม วันคืนที่เธอต้องหนาวลม ความรักจะพร่างพรมลงห่มใจ.
เพื่อนนักกลอนทุกคนล้นสามารถ ดูเปรื่องปราดเชิงกลอนอักษรศรี ทั้งหญิงชายร้อยกรองผองกวี นับเป็นที่ประทับใจไปทุกคน เมื่อขยันสรรค์สร้างทางอักษร ก็เก่งกลอนเขียนไปได้ทุกหน ความไพเราะเพราะพริ้งอิงกมล ใครได้ยลย่อมซึ้งตรึงอุรา เขียนเถิดเพื่อนเขียนเพื่อเอื้อความคิด เป็นนิมิตดีเลิศบรรเจิดจ้า เป็นตัวอย่างทางดีมีปัญญา ดีกว่าเสพยาบ้า..สิ้นค่าคน.
ทุกถ้อยคำที่จารผ่านอักษร เป็นบทกลอนจากใจใฝ่สืบศิลป์ เพื่อนกวีทั่วไทยได้ยลยิน ได้ถวิลร้องหาเมื่อลาจร ทุกถ้อยคำคัดคั้นกลั่นจากใจ ดุจสายใยผูกจิตมิตรอักษร รวมกระแสแห่งรักลงวรรคตอน ภาพสะท้อนข้างในฤทัยดล เรียงร้อยพันวจีกวีสรรค์ เพื่อกำนัลมวลมิตรสัมฤทธิ์ผล เสพย์งานศิลป์เริงรื่นชื่นกมล เพราะทุกคนล้วนรักอักษรกานท์ ฝากบทกลอนเอาไว้ให้มวลมิตร กลั่นจากจิตจารึกอย่างฮึกหาญ หวังสถิตคู่ใจไปยาวนาน แม้ล่วงผ่านเวลาอย่าลืมกัน เมื่อถึงบทกวีที่สุดท้าย จากสหายร่วมทางร่วมสร้างสรรค์ จบวรรคตอนถ้อยคำที่รำพัน ขอลาพลันเพื่อนรักมวลนักกลอน ฯ
เพราะมีเธออยู่เคียงข้าง เวลาที่ฉันอ้างว้าง หวั่นไหว เพราะมีเธอคอยให้กำลังใจ เวลาที่ฉันไม่มีใครและท้อแท้ เพราะมีเธอเป็นพลัง ในทุกๆ ครั้งที่ฉันอ่อนแอ เพราะมีเธอคอยแคร์ คอยห่วงใยดูแลฉันคนนี้ จีงอยากบอกให้เธอรู้ไว้ ขอบคุณในทุกกำลังใจของเพื่อนซี้ ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปสักกี่ปี แต่คำว่าเพื่อนซี้ ก้อจะเป็นของเธอคนนี้ตลอดไป
ฉันอาจจะไม่ใช่คนดีนัก แต่ก้อจริงใจที่จะบอกว่ารักเธอเสมอ แม้ว่าต่อไป เราอาจไม่ได้พบเจอ จอให้รู้ไว้ว่าฉันจะคิดถึงเธอนะคนดี และไม่ว่าอะไรจะแปรผัน สิ่งหนึ่งที่ยังคงมั่น ในความผูกพันือเพื่อนคนนี้ แม้นานแค่ไหนแม้ว่าเราจะห่างไกลก้อตามที แต่ความรู้สึกดี ดี จากคน คนนี้ก้อจะยังคงมีและเหมือนเดิม
ฉันขอโทษ ที่ทำให้เธอโกรธ และเข้าใจผิด แต่ฉันไม่ได้ตั้งใจ เลยสักนิด จะทำให้เธอคิด ว่าฉันมีใจ ฉันขอโทษ อย่าโกรธฉันเลยจะได้ไหม ลืมแล้วหรือ เราต่างเป็นกำลังใจ คอยห่วงใย หวังดีเสมอมา ขอโทษอีกครั้ง ถ้าเธอยัง ไม่อยากมองหน้า ไม่เป็นไร ฉันจะใช้กาลเวลา พิสูจน์ว่า เธอคือเพื่อน...ที่ฉันแคร์
เพื่อนคือผู้ อยู่เคียงข้าง ทางสายฝัน เพื่อนคือผู้ ร่วมฝ่าฟัน ทุกปัญหา เพื่อนคือผู้ รู้ใจ ในทุกครา เพื่อนคือผู้ ให้พึ่งพา อิงอาศัย เพื่อนคือผู้ ช่วยแต่งเติม เพิ่มสุขสรรค์ เพื่อนคือผู้ เฝ้าผูกพัน มิหวั่นไหว เพื่อนคือผู้ คอยปลอบปราม ยามพ่ายภัย เพื่อนคือผู้ ช่วยปลุกใจ ให้แกร่งกล้า เพื่อนคือผู้ ช่วยเยียวยา รักษาโศก เพื่อนคือผู้ ผันเปลี่ยนโลก ให้หรรษา เพื่อนคือผู้ ร่วมฝ่าด่าน พาลนานา เพื่อนคือผู้ คู่ชีวา เคียงชีวัน...
วันที่เธอไปน้ำตาไหลรินอุ่น เป็นเพราะเธอที่คุ้นเคยมาไกลห่าง สัญญานะสัญญาณรักจะส่งถึงกันบ้าง ความรักที่มีอยู่จะไม่ร้างตามระยะทางไกล เหงาหรือไม่เหงาก็ให้ส่งความคิดถึง ย้ำ ย้ำ เธอเป็นหนึ่งในใจรู้บ้างไหม เพื่อนคนนี้ยังรักและคิดถึงเธอหมดหัวใจ รอการกลับมาอยู่ใกล้ ๆ กันเหมือนเดิม
ถ้าคำว่าเพื่อน ... คือความจริงใจ ..คือความห่วงใย ถามหา ..คือความอาทร อาลัย ยามไกลตา ..คือความห่วงหายามลาไกล คงบอกได้ว่า ฉันไม่มีเพื่อน เพราะเหมือนเธอไม่เคยห่วงหา เพราะเธอไม่เคยมีความอาทรมา หลังจากไกลตามาแสนนาน ระหว่างเราเธอคงหมดแล้วความรู้สึก ความสัมพันธ์ล้ำลึกเคยมีให้ ความอาทรห่วงหาความจริงใจ ไม่หลงเหลือสิ่งใดให้เห็นเลย
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ
