ผ่านมาแล้ววันนั้นฉันจำได้ ใกล้วันวาเลนไทน์ของปีนั้น เธอเอ่ยคำบอกรักรักมั่น บอกรักฉันด้วยหัวใจ รักเริ่มผลิดอกออกบาน รู้สึกสราญในทรวงดวงฤทัยให้ เราสองจึงได้รักเริ่มดูใจ วันเวลาผ่าน ผ่านไป ยิ่งรักมากอุรา ปีนี้ก็ใกล้วันั้นแล้ว ตัวพี่แก้วจะจำได้ไหมหนา พี่เคยเอ่ยบอกรักน้องยา ในวันที่เก้าหนาก่อนวาเลนไทน์
Click Here For Hi5 Graphics (กิ่งโศก) ใย คะนึง บ่วายเว้น ฤาเพราะเป็น..โรคเหงา เศร้าตรมหนอ แต่เพียงพบ สบตา นวลละออ กลับหายท้อ..ปลาบปลื้ม..แสนยินดี (แก้วประภัสสร) นับนานเนิ่น เหลือเกิน รอพบหน้า อยากให้ถึง วันที่ฟ้า ลิขิตนี้ ดลบรรดาล คล้องใจ ในฤดี ใจริบหรี่ ก็ลุกโชน สว่างตา (กิ่งโศก) รู้บ้างไหม ได้พบ เห็นเพียงภาพ ใจซ่านซาบ อาบอิ่ม..ถวิลหา หลงรอยยิ้ม พิมพ์ใจ จรดตา เห็นเกศา สยายยาว..โอ..เยาวมาลย์ (แก้วประภัสสร) เสียงเรียกขาน เร่ารัว คล้ายดั่งกลอง เป็นเสียงของ หัวใจ ใยประสาน เปล่งทำนอง กึกก้อง เยาวมาลย์ คงถึงกาล บอกกล่าว คราวในใจ (กิ่งโศก) ส่งไปแล้ว เจ้ารับ จับได้เปล่า ลอยดังว่าว สาวลอย ไปแห่งไหน ลอยไปหา..ที่พัก ของหัวใจ ช่วยรับไว้..ใส่กรง ขังไว้ที (แก้วประภัสสร) หากจับได้ ไม่ปล่อย อย่าน้อยจิต สิ่งศักดิ์ศิทธิ์ เป็นพยานและสักขี จะขังตัว และหัวใจ เลยคนดี อย่ารีบหนี ไปลับ คว้ากลับมา (กิ่งโศก) ยอมให้ล่าม ดามไว้ ที่เสาหลัก เสาแห่งรัก โซ่ใจ อย่าหมายฆ่า จงถนอม น้อมเช็ด คราบน้ำตา ที่ติดมา แต่อดีด ..ให้หายตรม (แก้วประภัสสร) ยิ่งเข้าใกล้ ยิ่งเห็น เป็นพันลึก หมายผนึก สองใจ ไม่ขื่นขม แท้เทพสร้าง หรือเสก ให้เราชม หรือโลกกลม พบกัน ในชาตินี้ (กิ่งโศก) บุญแลกรรม ทำแต่ง หาแกล้งไม่ ส่งสองใจ ให้พบ ดังดิถี แม้อยู่ไกล ห่างเกิน..ยังปราณี ลอยวารี..มาสู่...ตรงอู่ใจ (แก้วประภัสสร) โอ้ฉะนี้ นี่หรือ คือความรัก ร่
เป็นรักจากหัวใจใครคนหนึ่ง เป็นรักซึ่งซื่อตรงและคงมั่น เป็นรักที่จริงใจให้ต่อกัน เป็นรักที่สร้างสรรค์กลั่นจากใจ มอบรักให้ท้องฟ้าและป่าเขา มอบรักให้พ่อแม่เราเฝ้าชิดใกล้ มอบรักให้ผู้ที่รอใครต่อใคร และมอบให้ผู้ขาดรักใครสักคน รู้มอบรักให้ตนเป็นคนแรก แล้วจำแนกออกไปในทุกหน มอบรักให้ถ้วนทั่วทุกตัวตน มอบรักให้ทุกชั้นชนเท่าเท่ากัน เป็นรักจากหัวใจใครคนหนึ่ง เป็นรักซึ่งซื่อตรงและคงมั่น เป็นรักที่จริงใจให้ต่อกัน เป็นรักอันรู้ค่า...วาเลนไทน์
ก็รักกันฉันว่าดีกว่าเกลียด หรือหยามเหยียดเดียดฉันท์คุณว่าไหม รักกันนะดีกว่าคุณว่าไง เปิดหัวใจให้รักมาทักทาย ความรักนั้นฉันว่าไม่จำเป็น จะต้องเซ่นด้วยรักที่มักง่าย จบด้วยการเสียตัวหัวใจกาย แล้วฟูมฟายซึมเซาเศร้าโศกา ก็รักกันฉันว่าน่าอบอุ่น ยิ้มละมุนกรุ่นรักไม่หนักหนา ปลูกต้นรักกลางใจให้โลกา งามโสภาด้วยรักที่ชักใย เมื่อรักเป็นสากลแห่งชนชาติ ความอาฆาตจักมีแต่ที่ไหน รักกันนะดีกว่าคุณว่าไง อย่าปล่อยใจโกรธเกลียดเบียดเบียนตน ก็รักกันฉันว่ามันน่ารัก เจอก็ทักถามไถ่ด้วยใจสน เติมใจรักตักใจให้ผู้คน ให้ทุกคนเอิบอิ่มยิ้มให้กัน ทะเลาะกันทำไมก็ไม่รู้ มันหดหู่หัวใจรู้ไหมนั่น รักกันนะดีกว่าไม่จาบัลย์ ทุกคืนวันรื่นรมย์สุขสมใจ ก็รักกันฉันว่าในวันนี้ เริ่มต้นที่เธอฉันกันก่อนไหม ไม่ต้องรอเวลาวาเลนไทน์ รีบเติมใจรักกันในทันที รักช่วยลดมลพิษแห่งจิตร้าย ออกจากใจหญิงชายทั้งหลายนี้ ให้โลกอุ่นกรุ่นไอแห่งไมตรี ด้วยรักชี้จากใจ...ลองไหมคุณ...
ความเอยนะความรัก แจ้งประจักษ์รักสดใส ใกล้ถึงวาเลนไทน์ ทำหัวใจไหวเอนโอน หวานใดไหนจะเท่า จุมพิตเขาเฝ้าฉงน รักใสใสไม่ปะปน รักเสียจนหมดหัวใจ รักกันในวันนี้ และรักที่มีต่อไป รักไม่น้อยกว่าวันไหน เพราะหัวใจมอบให้เธอ รักกันวันละหน่อย และทยอยให้เสมอ รักจนล้นแล้วเออ จูงมือเธอเข้าวิวาห์ รักใครใคร่ลึกซึ้ง รักคนซึ่งได้พึ่งพา รักกันอยู่ใต้หล้า มาเถิดหนามารักกัน
เอาความรักมาฝากอยากรับไว้ ยังหวั่นใจยิ่งนักหากผลักไส ที่ผ่านมาบทเรียนเจียนขาดใจ น้ำตาไหลทุกคืนขมขื่นจัง คำขอโทษโปรดเก็บวางข้างข้างก่อน แม่งามงอนอย่ามาอ้อนกันอีกครั้ง แต่ก่อนนี้บอกเป็นเพื่อนเหมือนชิงชัง ปวดใจจังยังฝังใจไม่หายเลย ยิ้มสักนิดสะกิดหยอกบอกไม่ถูก ความพันผูกเคยมีให้ไยกลับเฉย อยากต่อสายสัมพันธ์กันเหมือนเคย กลัวเฉยเมยเช่นเก่าเศร้าหัวใจ ที่มาอ้างระยะทางห่างไกลกัน เคยมองจันทร์ทุกคืนค่ำคงจำได้ บอกคิดถึงใจภักดิ์รักห่วงใย ใครหนอใครจำได้ไหมไม่จดจำ ถามว่าทำอย่างไรจึงจะหาย ง่ายจะตายโทรมาก่อนอ้อนวอนซ้ำ ต่อนี้ไปจะไม่ทำให้ระกำ ทุกถ้อยคำไม่ช้ำชอกบอกออกไป รักกันนะ ดีกันนะจะเกี่ยวก้อย ฟังแล้วพลอยตื้นตันพลันร่ำไห้ อีกย้ำเตือนดาราจันทร์วันวาเลนไทน์ ต้องกลับใจ...รับรักฝากจากกานดา
เอาความรักมาฝากรับไหมหนอ ให้สมค่าที่รอคอยยิ้มหน่อยหนา ขอโทษด้วยอย่างอนฉันด้วยสายตา รักเท่าฟ้าโปรดหันมาอย่าน้อยใจ ยิ้มสักนิดคิดเท่าไหร่ไหนดูซิ อย่าตำหนิดวงฤทัยให้หวั่นไหว ที่ผ่านมาระยะทางห่างกันไกล ขออภัยนะพี่ชายช่วยหายงอ จะให้ทำอย่างไรถึงจะหาย เป็นผู้ชายขี้ใจน้อยเสียจริงหนอ ผิดไปแล้วไม่ใส่ใจเธอดีพอ น้ำตาคลอขอเห็นใจใช่เรรวน เอาความรักมาฝากหากรำคาญ ดูซิแกล้งทรมานคนปั่นป่วน หากไม่สนบอกมาเลยขอทบทวน จะรีบด่วนให้พ้นหน้าไม่มาเยือน ดีกันนะอย่าน้อยใจให้มันหนัก กลับมารักกันดั่งเดิมเติมใจเหมือน ครั้งเราสองนั่งเคียงข้างดูดาวเดือน อย่าลืมเลือน..สัญญามั่น..วาเลนไทน์ .....
วาเลนไทน์ในปีนี้โชคดีนัก ได้บอกรักเธออีกครั้งอย่างกล้าหาญ เคยบอกเธอแล้วครั้งหนึ่งนานแสนนาน แต่ความรักครั้งวันวานไม่จางไป วาเลนไทน์ที่ผ่านไปเธอไม่รู้ และฉันเองไม่มองดูเธออยู่ไหน เป็นเพราะฉันไม่คิดเผยความในใจ แต่รู้ว่ารักที่ให้ไม่เสื่อมคลาย คำว่ารักบอกมากนักอาจไร้ค่า บอกเพียงนิดอาจชืดชาไร้ความหมาย แต่รักฉันกลั่นกรองจากหัวใจ รักทุกคำที่บอกไปให้เพียงเธอ ความผูกพันของฉันฝังรากลึก ความรู้สึกที่ให้ไม่พลั้งเผลอ ฉันมีค่าเพียงใดสำหรับเธอ ก็สุดแท้แต่เธอจะให้กัน เป็นเพื่อนคิดเพื่อนสนิทหรือเพื่อนใจ จะเป็นเพื่อนฐานะไหนที่ให้ฉัน เพื่อนธรรมดาหรือว่าเพื่อนรักกัน ฉันยอมรับสิ่งนั้นอย่างเต็มใจ จะกี่วันผันผ่านรักเสมอ ยังรักเธอแม้ว่านานสักเพียงไหน ถึงแม้ฉันอาจบอกรักเธอช้าไป แต่ไม่เคยเสียใจที่รักเธอ หนึ่งความรักทั้งหัวใจขอมอบให้ จะคอยเป็นกำลังใจให้เสมอ แม้ว่าเราอยู่ห่างไกลไม่พบเจอ มอบให้เธอเป็นของขวัญวาเลนไทน์
วาเลนไทน์ในปีนี้ช่างดีนัก เธอบอกรักกับฉันแล้วอย่างแหววหวาน แม้น้ำผึ้งถึงลองลิ้มชิมน้ำตาล ก็ไม่หวานเท่ารักนี้ที่พูดมา หนึ่งหัวใจใสสะอาดที่มอบให้ แทนความรักทั้งดวงใจใยเสน่หา เป็นกุ๊กกิ๊กเสียงปิ๊งปั๊งดังเรื่อยมา แสนสดชื่นรื่นอุราทุกคืนวัน เฝ้าเพาะปลูกกุหลาบแดงสีแรงฤทธิ์ เพื่อนคู่คิดมิตรคู่ใจเธอให้ฉัน แต่ที่ให้ในฐานะคู่รักกัน คือคำมั่นและสัญญาตลอดไป วาเลนไทน์ในปีนี้ช่างดีนัก เธอและฉันมีความรักอันสดใส เป็นรักแรกแต่รักแท้และจริงใจ กุหลาบไหนก็แพ้ราบกุหลาบเธอ ทางสายรุ้งพยุงรักมักหวานฉ่ำ ช่วยประคองทุกก้าวย่ำสม่ำเสมอ เป็นพยานแห่งรักนี้ที่พบเจอ ฉันและเธอมีสุขสันต์วาเลนไทน์
เพราะความรู้สึกมันเปราะบาง พอมาเจอความอ้างว้างจึงเหว่ว้า เจอกับวันว่างของบางเวลา ฉันจึงใจโรยราและโรยแรง เพราะความรู้สึกข้างในจิต มีคนที่แสนสนิทใจคิดแอบแฝง คนที่อยู่ไกลใจคงคลางแคลง กับกริยาที่ฉันแสดงออกมา ก็ความรู้สึกของคนแอบรัก แค่เดินไปทำความรู้จักยังไม่กล้า ใจสั่นมือสั่นเท้าสั่นตัวก็สั่นทุกเวลา จะบอกรักเธอเท่าฟ้า..ก็ไม่กล้าเพราะว่าอาย ตัดสินใจเดินเข้าไปบอก ก๊อกก๊อกก๊อกเปิดประตูใจสื่อความหมาย เธอที่ฉันชอบ..ขอมอบรักวันวาเลนไทน์ ต้องติดอ่างแทบตาย..กว่าที่จะบอกเธอได้ .......... ว่างใหมไปเที่ยวกัน............
เพลาเย็นเยือนย่ำจวนค่ำแล้ว ทิวาแววรอนรอนอ่อนแสงศรี รำเพยชื่นรื่นรินทั่วอินทรีย์ ในยามที่สนธยาย่ำสายัณห์ ตะวันคล้อยลอยลบเข้าพลบห้วง กลับเด่นดวงข้างในที่ใจฉัน ประภัสสร์แผ้วแพรวพราวสกาวพลัน สู่ห้วงวันรักวารในกาลนี้ เพียงสร้อยสารจารสรรจากขวัญเจ้า นำรักเนาอุ่นละอองจากผ่องศรี สองกายหนึ่งใจทบไมตรี จรดวจีข้ามฟ้ามาหากัน แม้ยามทุกข์จะไม่ท้อร่วมต่อสู้ เพียงเธออยู่เคียงข้างร่วมทางฝัน จะก่อรักภักดิ์ใจไปนิรันดร์ ดั่งจำนรรจ์คือปรารถนาและอาวรณ์ ขอส่งสารไปเสนอให้เธอรู้ ยังคอยอยู่ทั้งจิตกายมิถ่ายถอน ตะวันย่ำสนธยายิ่งอาทร ดั่งว่าวอนเที่ยงแท้..มีแต่เธอ...
จะยอมแก่พร้อมกันกับฉันไหม จะยอมให้จูงมือเธอหรือเปล่า วันเส้นผมขาวออกสีดอกเลา วันที่ถือไม้เท้าก้าวช้าช้า ความงดงามเธอเหมือนไม่เลือนหาย แม้แรงกายเริ่มถอยมีรอยฝ้า มีริ้วรอยมิหมายเราเฒ่าชรา แต่หมายว่ากี่ปีเรามีกัน ถ้าเหนื่อยอ่อนนอนพักแนบตักหนุน เธออบอุ่นบ้างไหมเมื่อใกล้ฉัน มองเธอหลับทุกคืนยิ่งตื้นตัน คนนี้หรือฝ่าฟันกับฉันมา จะเดินกับฉันไหมถึงปลายโลก หากความโศกซ่อนขวางอยู่ข้างหน้า หลงลืมเดือนเลือนวันและเวลา ดูราวว่าพบกันแค่วันวาน กุหลาบแดงแห้งกรอบในครอบแก้ว คงนานแล้วเจ้าเอยที่เคยหวาน เรารวมกันคนละครึ่งหนึ่งวิญญาณ มาเนิ่นนานนักแล้วนะแก้วตา .
วันนี้หรือคือวันวาเลนไทน์ วันอะไรถึงสำคัญมากหนักหนา มันก็เป็นวันพฤหัสแสนธรรมดา ตื่นขึ้นมาก็ยังคงต้องแปรงฟัน แต่ในใจฉันรู้สึกว่าสดใส เห็นใครใครก็มีรักมีความฝัน คนนั้นก็รักคนนี้ดีเหมือนกัน ทุกทุกวันอยากให้เป็นวาเลนไทน์ และตัวฉันเหมือนกันมันมีรัก ที่แน่นักรักมาตั้งแต่ไหน รักเธอนะอยากจะพูดมันออกไป แต่เขินเขินอายอายยังไงกัน อยากจะจับมือเธอกุมเอาไว้ จะถามความในใจที่คิดกับฉัน แต่อย่ามาทำแกล้งหลอกถามกัน วาเลนไทน์และทุกวัน ฉันรักเธอ
ขอมอบรัก จากใจ ลงในเว็บ รักที่เก็บ ถนอม ออมเอาไว้ เนื่องในวัน แห่งรัก วาเลนไทน์ แทนรักด้วย ดอกไม้ มอบให้มา มอบให้เพื่อน ทุกท่าน ที่พานพบ จงประสพ ความรัก เสน่หา มีคนรัก เป็นที่สุด ดุจแก้วตา ภรรยา เป็นที่รัก ของสามี เป็นบุรุษ สุดที่รัก ของนงนุช สาวบริสุทธิ์ พบรัก มีศักดิ์ศรี คนอกหัก พบรัก เป็นคนดี เอ่ยวจี เพ้อพร่ำ เป็นคำกลอน รักสิ่งใด ให้ได้สม ปรารถนา รักครูบา อาจารย์ ท่านเคยสอน รักเพื่อนพ้อง น้องพี่ โฉมบังอร รักยึดมั่น นิรันดร ผู้มีคุณ
~.~" ปรารถนาแห่งใจ ~.~" เรียงร้อยถ้อยคำกับวาเลนไทน์ เรียงร้อยหัวใจให้กับความรัก เรียงร้อยกุหลาบสวยช่อใหญ่ยักษ์ เรียงร้อยรักใส่ใจหวังลึกซึ้ง หัวใจดวงหนึ่งแอบซึ้งคนน่ารัก หัวใจดวงหนึ่งแอบรักแอบตาตรึง หัวใจดวงหนึ่งแอบห่วงใยคิดหวังพึ่ง หัวใจดวงหนึ่งแอบชิดแนบสนิทที่ใจเธอ วันแห่งรักได้พบสบโอกาสจะขอกล่าว บอกเรื่องราวว่ารัก รักสักพันที่เสนอ บอกดอกไม้ของใจมองเพียงแต่เธอ บอกคิดถึงเสมอเผลอให้เธอไป รักจริงจังจริงใจจากใครคนนี้ รักหวังดีทุกนาทีคือห้วงใจ รักหวานหวานภักดีที่มอบให้ รักปรารถนาแห่งใจคู่เกี่ยวก้อย ความนัยที่บอกเธอคงซึ้ง ยอมรับยอมบอกซึ่งคำเป็นร้อย ยอมรักยอมยิ้มไม่ต้องคอย ยอมเป็นแฟนเกี่ยวก้อยร้อยวาจา...... ปรารถนาแห่งหัวใจ เพียงรักพักใจพร้อมผูกพัน
มอบหัวใจ จากใครคนหนึ่งถึงหัวหมอน หนุ่มห้องกลอนนอนฝันถึงคุณเสมอ อยากเห็นหน้าสบตากันนะเออ ขอเจอะเจอในทุ่งกว้างทางแสงตะวัน ได้ยินแล้วคำรำพันฉันใจอุ่น คำละมุนจากคุณกรุ่นถึงฝัน ฉันก็คิดถึงอยู่ทุกคืนวัน ได้ผูกพันตั้งแต่วันขอต่อกลอน ย้ำสัญญาจะดูแลเอาใจใส่ ให้คุณได้สุขใจไม่ถ่ายถอน คุณคือคนมีค่าที่อาทร คือพรหมพรที่สวรรค์ประทานมา ถึงหัวใจดวงน้อยมีรอยหมอง ไม่เคยต้องติดใจให้หนักหนา รักและไว้วางใจตลอดมา ทุกเวลาลมหายใจเฝ้าใฝ่ปอง คำบอกรักได้ยินแล้วแผ่วข้างหู หัวใจรู้อิ่มอกพริ้มยิ้มทุกห้อง สาบานจะรักแท้แม่เนื้อทอง ขอจับจองวันวาเลนไทน์ได้ไหมคุณ