เถอะยื่นมือมา เราจะพากันก้าวไกล แม้โลกแสนกว้างใหญ่ อย่าทิ้งกันไปก่อนจากลา วันนี้มีเรี่ยวแรง มีแสงตะวันอันเจิดจ้า มีความห่วงใยส่งไปหา มีความเมตตามอบแก่กัน ก่อนหลับตาแล้วลาจาก มาร้อยใจฝากมอบเพื่อนขวัญ มาร้อยความรักจากใจกัน มาร่วมสร้างฝันสู่แสงทอง เถอะนะคนดี ออกจากวิถีซุกในห้อง อ้าแขนสูดอากาศปราศสิ่งหมอง ตะโกนก้องเพื่อผ่อนคลาย ฉันจะขับกล่อมเพลงบรรเลงคู่ กอดคอมองดูฟ้าร่วมสหาย เราจะส่งยิ้มให้ดาราราย ตราบโลกสลายนะมิตรา
** ด้วยเพราะรู้ ว่าเธอ พร่ำเพ้อหา ดั่งแก้วตา ดวงใจ อาลัยแสน แม้นห่างไกล อาวรณ์ มิคลอนแคลน อยู่ต่างแดน ครวญคร่ำ ใจคำนึง ด้วยเพราะมี แรงใจ จากใครหนอ ที่เฝ้ารอ ดวงจิต คอยคิดถึง ฝากสายลม ละเมอ เพ้อรำพึง ครวญคะนึง ห่วงหา เอื้ออาทร จะเคียงคู่ ดูแล แม้เหนื่อยหนัก เป็นที่รัก พักพิง ดุจสิงขร ดั่งธารริน จากฟ้า สู่สาคร ให้ดับร้อน ร่มเย็น เป็นสุขใจ เพียงเธอมี ความหวัง พลังกล้า ยืนหยัดท้า ฝ่าฟัน อย่าหวั่นไหว เฝ้ารอคอย ด้วยรัก และห่วงใย คือแรงใจ มอบเธอนั้น ทุกวันคืน......ฯ
วันนี้แซมเป็นนางฟ้าผู้พี่นะ... เพิ่งไปผ่ามือมาวันนี้ สดๆ ร้อนๆ เลยเหลือมือเดียวที่จะเขียน... เขียนตอนกำลังเมายาหน่อยๆ (ยาแก้ปวดนะ ไม่ใช่ยาอะไร) กลอนบทนี้เลยเขียนมาจากก้นกระปุกของหัวใจ.. แซมเกรงว่ามันจะไม่งดงามพอ.. เลยแถมรูปแจกันดอก พีโอนี่ บนโต๊ะทำงานแซมให้มาด้วย.. โต๊ะรก อย่าว่ากันนะคะ.. รัก และเป็นห่วงน่ะ..... (แผน A) จะออกศึกนึกรบให้จบชนะ ก็ควรจะรู้เขาให้เข้าถึง แล้วอย่าลืมรู้เราเฝ้าคำนึง ดูให้ซึ้งถ่องแท้ทุกแง่มุม... (อ่ะนะ แล้วถ้ายังไม่สำเร็จ..ก็นะ...แผน B) ถ้ารู้เขา รู้เรายังเน่าเละ เดินสะเปะสะปะไปดั่งไฟสุม ลองหยุดพักสักคราอย่าร้อนรุม ทิ้งความกลุ้มกร่อนจิต..รอพิษจาง คนจะโฉดจะชั่วอยู่ตัวเขา หาใช่เราซะที่ไหน...อย่าใจกว้าง อย่าไปรับเอาสิ่งเขาทิ้งวาง มาสะสมก่อสร้างให้ค้างใจ เขาจะถือหอกดาบอาบยาพิษ เขาจะไม่มีสิทธิมาเป็นใหญ่ ในชีวิตของเรา..เขาคือใคร แค่ผ่านมาผ่านไปใช่จีรัง เรื่องความเจ็บความป่วยช่วยไม่ได้ เราคือใครแค่เกิดมารอตราสัง ก็สักวันกายเจ้าเน่าผุพัง มีใครมั่งอยู่ทนจนค้ำฟ้า มาเถอะนะคนดี..ฟังพี่ก่อน อยากจะอ้อนพี่จะกล่อมเจ้าบุปผา จะอยู่เคียงเพียงเพื่อนไม่เลือนลา ใครจะดีใครจะบ้าก็ช่างมัน พี่เป็นแขกแปลกหน้าผ่านมาพบ ทางจะจบอย่างไรพี่ไม่หวั่น ด้วยรัก หวง ห่วงใยในทุกวัน มีเท่านั้นฝากไว้..ให้อัลมิตรา...
เธอกับฉันนานวันยิ่งสนิท เกินกว่าสิทธิ์ของคนควรรู้จัก แต่เก็บเงียบมิเอ่ยคำว่า"รัก" เพียงผ่อนพักรู้สึกนึกผ่อนคลาย ฉันกับเธอพบเจอกันเมื่อไหร่ คำว่า"ใคร"ค่อยค่อยลบเลือนหาย เปลี่ยนเป็นความคุ้นเคยแสนสบาย มิรู้กลายเมื่อไหร่ความสัมพันธ์ เธอกับฉันหมดสิ้นข้อสงสัย กับหัวใจที่เคยนึกหวาดหวั่น ความห่วงใยมิตรภาพสิ่งเหล่านั้น เรารู้กันคือความรู้สึกดี แม้วันหนึ่งอาจจำต้องไกลห่าง ยิ้มบางบางส่งมา ณ ที่นี่ ไม่ต้องพึ่งแสตมป์ไปรษณีย์ ณ ดินแดนแห่งนี้มีแค่เรา ไม่ต้องจ่าหน้าซองกันให้วุ่น ไม่ต้องหมุนโทรศัพท์เวลาเหงา ไม่ต้องส่งข้อความตามเป็นเงา แค่เธอเอาหัวใจมาเยี่ยมเยือน ฉันและเธอ เธอและฉันต่างก็รู้ ณ ดินแดนที่อยู่ดั่งเสมือน โลกความฝันแสนสั้นแลลางเลือน คอยย้ำเตือนอยู่ทุกวินาที จึงบอกใจอยู่อย่างมีความสุข อย่าแบกทุกข์ถมทับฤาถอยหนี กล้าเผชิญเวลาที่ยังมี สร้างพื้นที่ความสุขปลอบปลุกใจ พรุ่งนี้เป็นอย่างไรเธอกับฉัน แล้วแต่วันเวลาหมุนมาใหม่ เมื่อชีวิตยากหยุดกาลผ่านไป เพียงแค่ใจคงอยู่ ณ ที่เดิม ========================= เพลงประกอบ เธอกับฉัน - เลิฟ(Love)
สารภาพว่าใจหากไร้เธอ สภาพการณ์คงเบลอจนไหวหวั่น เพราะว่ารักรักเธอยังยืนยัน ความผูกพันเต็มห้วงดวงฤทัย ...จึงไม่อาจสมมุติว่าหยุดรัก อาการหนักไข้ขึ้น..ฝืนไม่ไหว ความเป็นจริงที่เราต้องห่างไกล ความชิดใกล้ใช่ห่างทางที่มี ขาดเธอไปเหมือนใจจะขาดลง ความซื่อตรงมั่นหมายอย่าหน่ายหนี อย่าทำร้ายทำลาย..นะคนดี น้องยอมพลียกให้ทั้งใจ-กาย หากความหลังผ่านมาพาระเคือง จะว่าเรื่องอันใดให้แหน่งหน่าย อย่าโกรธกันนานนักรักจะคลาย น้องคงตายแน่นัก..เพราะรักจร เพราะไกลห่างทางเดินเกินจะคว้า ยามไกลตาจึงเพียรเขียนอักษร ความคิดถึงส่งให้ใจอาวรณ์ นั่งเขียนกลอน..สารภาพ..ทาบรักเอย
อันความรักมากมายในโลกนี้ ทุกคนมีคู่รักปักใจหมาย คู่ชีวิตลิขิตฝันจนวันตาย ชีพมลายไม่คลายรักปักดวงใจ รักเติบใหญ่ในหัวใจคนทั้งสอง ต่างหมายปรองครองรักมั่นไม่หวั่นไหว วันเวลาหมุนผ่านนานเท่าใด จะรักมั่นตลอดไป"ฉันสัญญา"
อยากบรรเลงเพลงรักที่อิ่มอุ่น อยากให้หมุนวนเวียนกับใจที่รู้ค่า อยากให้ซึ้งให้คิดถึงทุกเวลา อยากรู้ว่าเพลงรักเพลงใดเหมาะกับเรา รักหวานซึ้งอย่างทะเลและหาดทราย มองดูคล้ายคลอเคลียอยู่นานเนาว์ มีเสียงคลื่นขับกล่อมเหมือนหยอกเย้า ดั่งรักเราไม่เก่าไปไหนเลย พบรัก ค้นพบหรือจุดจบ เพียงเธอลบความฝันให้จริงแล้วพูดเอ่ย แม้จะยากต้องฝ่าฟันจำต้องเคย เพื่อจะเปรยเอ่ยพบรักวันสุขใจ รักฉันนั้นเพื่อเธอคนึงหา ถึงอยู่สุดหล้าขอบฟ้าที่แสนไกล หากต้องทุกข์จะสู้ไม่หวั่นไหว จะเก็บรักไว้คอยวันเรากลับคืน เสียงกระซิบเบาเบาลมหายใจอุ่นอุ่น ไอละมุ่นห้วงรักช่างเริงรื่น ขอจงพูดจาสัญญาคำรักที่ยั่งยืน ซบที่ไหล่คืนอุ่นกายกันและกัน บทเพลงรักขับกล่อมทุกจังหวะ ใจกระซิกกระซิกหวลหาในทุกวัน ฟังไม่เบื่อแต่ชวนให้เคลิ้มฝัน "รัก" คำสั้นสั้นอบอุ่นสุดหัวใจ
รักคืออะไรเล่า ทุกค่ำเช้าเฝ้าคิดถึง ดวงหน้าติดตาตรึง อารมณ์ซึ้งยามคิดทวน ห่วงใยฤาใช่รัก คอยถามทักให้เสสรวล ติดตามเป็นขบวน ทุกสิ่งล้วนทำเพื่อเธอ ช่วยเหลือใช่รักไหม รีบเร่งไวสม่ำเสมอ หัวใจใฝ่บำเรอ รอพบเจอทุกวันคืน ตื่นเต้นตัวสั่นเทา ได้รับข่าวหัวใจชื่น ข่าวร้ายใจแตกตื่น มิต้องฝืนอำนาจใด หรือเป็นเพราะความรัก จิตตระหนักมั่นคงไว้ มอบแล้วทั้งหัวใจ วาเลนไทน์สำหรับเธอ
ช๊อกโกแลตรูปหัวใจ สือแทนความหมายยิ่งใหญ่ ล้ำค่า แทนความรักคิดถึงในแววตา เพื่อบอกคนรักว่า "รักมากมาย" เป็นของขวัญล้ำค่ามอบให้ คนพิเศษที่แสนมีความหมาย สือเพื่อบอกรัก วาเลนไทน์ ว่า รักคิดถึงมากมาย นะคนดี แต่.. ของขวัญล่ำค่าที่แท้จริง หาใช่สิ่งที่ให้ในวันนี้ ความสม่ำเสมอและหวังดี นั้นเป็นสิ่งที่แสนสำคัญ วาเลนไทน์หรือวันไหน ก็บอกรักได้อย่าหวาดหวั่น รักที่ยิ่งใหญ่ใช่สำคัญ ถ้าสิงที่ทำนั้น แค่ชั่วคราว อยากให้.. ลองใคร่ครวญและไตร่ตรอง เพื่อรักในใจจะไม่ร้าว ความรักระหว่างกันนั้นยืดยาว เป็นดั่งดาวคู่เดือนเกลื่อนนภา ขอมีความสุขทุกคนนะครับ ในวันแห่งความรัก สมหวังในรักครับ
วานใบไม้แทนอ้อมแขนมอบแทนให้ มอบจากใจหอมกรุ่นละมุนหวาน แทนสายใยถักทอรอมานาน มาขับขานผสมผสานจากหัวใจ บรรจงร้อยบุบผามาเสกสรรค์ หยิบนวลจันทร์ส่องนภามาลูบไล้ ร้อยแสงดาวกระพริบพราวส่งให้ไป เป็นมาลัยจากใจรักที่ภักดี ฝากใบไม้แทนใจแทนใบรัก มาทอถักมอบให้ทุกถิ่นที่ มอบความรักจากหัวใจปรารถนาดี ขอทุกคนได้มีความรัก...ที่งดงาม... ไม่ว่าอยู่ดินแดนทั่วแคว้นไหน จะไกลใกล้เพียงใดในสยาม หรือคนไกลต่างประเทศเขตนิยาม พบแต่เรื่องดีงามจากหัวใจ มาทักทอผ่านทำนองแสนไพเราะ ผสมเสียงซัดเซาะลำธารผ่านรินใส ใบไม้พัดร่ายระบำร่ำระใบ มามอบให้พันไว้ด้วยใบรัก
ฝากดอกไม้จากเหนือเมื่อหนาวผ่าน ฝากความหวานเจือจาน..อย่าเงียบหาย ฝากกลิ่นหอมพฤกษาพรรณราย ฝากจดหมายแนบดอกบอก"รักเธอ" หอมเอ๋ยหอมลอยลมพรมใจพี่ ขอวจีเคยพร่ำย้ำเสมอ ว่าจะรักหนักแน่น..ไม่เผลอเรอ เพียงมีเธอ..นวลนางมิร้างไกล จะรอรักคนดีที่ปลายฟ้า เหมือนดาราคู่จันทร์..มิหวั่นไหว แม้จะหนาวแสนหนาว.สักเพียงใด แต่หัวใจ..อบอุ่นหนุนรักนอน อ่านกลอนน้องหอมหวานอย่าพาลเบื่อ ความคิดถึงเหลือเฟือ ..เลยถ่ายถอน กลั่นจากจิตคิดจากใจ..ในบทกลอน ฝากหนุนนอนก่อนหลับ..จับฤดี ความเหนื่อยหน่ายหายไปในวันรุ่ง ขอพี่มุ่งทำงาน..อย่าคิดหนี เก็บเงินทองขอน้องแต่งสักที วาเลนไทน์ปีนี้..มีหวังเอย
เฮ้ ฮัดช่า! แม่หน้ามนคนใกล้บ้าน พี่ขอวานแม่ยาจิตสักนิดหนา ไม่ใช่มาเก็บดอกหรอกกานดา แต่ทว่ามาเก็บใจไปเข้าคลัง พี่เป็นแขกแปลกหน้าโพกผ้าสี วานคนดีอย่ารังเกียจเดียจความหวัง ยิ้มให้หน่อยพลอยให้เป็นเช่นพลัง พี่อาบัง รักกานดา ..นาร๊ายณ์ นารายณ์..
ใครเอย... นำความรักมาเกยลงตรงหน้า อ่อนอุ่นดั่งน้ำค้างกลางแววตา ไม่คิดว่าจะรักมากเท่านี้เท่าท้องฟ้าสว่างพรายที่รายล้อม เท่ากลิ่นหอมดอกไม้หลากหลายสี เท่าล้านดาวสกาวใสในราตรี เท่าวงขอบรอบปีของชีวิตเป็นทางทิศเปิดทางให้ย่างเท้า เป็นรูปเงาฝังปลูกชี้ถูกผิด เป็นเกลียวสายเส้นรุ้งแห่งทุ่งทิศ เป็นแสงสรวงคืนมืดมิดจนชิดเช้าคือหยดน้ำชโลมใจละไมทรวง คือสียวงม่านหมอกแห่งดอกข้าว คือเสียงเพลงกังวาลอันนานยาว คือเรื่องราวรินซับประทับใจโดยผูกพันกันอยู่ไม่รู้จบ ในสายตาเธอสบ..เราร่ำไห้ ในอ้อมแขนเคยคุ้นของอุ่นไอ จนไม่อยากจากไกลที่ใดแล้วใช่ไหมว่าเธอเกิดมาเพื่อฉัน เพื่อเติมวันแห่งวัยอันไหวแผ่ว ให้หยัดสู้กู่กลับอยู่วับแวว เป็นรั้วแนวให้อยู่รอดและปลอดภัยดูสิรอยก้าวนำเธอย่ำเท้า สองมือเปล่าเธอประคองอย่าร้องไห้ จงเข้มแข็งเพื่อรอวันต่อไป ที่หวังวาดเอาไว้จะเป็นจริงใครกันเล่า...ใครเอย ไม่มีสักวันเลยจะทอดทิ้ง ยังห่วงหายังเป็นหลักให้พักพิง แนบนิ่งสถิตอยู่มิรู้เลือน...
กลับมาเตือนความจำย้ำให้คิด กลับมาชิดชื่นชมสมสนอง กลับมาอยู่แนบใจใกล้ประคอง กลับมาร่วมปรองดองเราสองคน ลืมแล้วหรือคือใครมอบใจภักดิ์ ลืมแล้วหรือคนรักใยสับสน ลืมแล้วหรือความหลังครั้งอับจน ลืมความทุกข์ร่วมผจญได้ยังไง เคยกินข้าวคลุกน้ำปลามาด้วยกัน เคยนั่งฝันใต้ร่มพฤกษาใหญ่ เคยใส่บาตรร่วมขันวันเกิดใคร เคยร้องไห้กอดคอรอโชคดี ตราบวันนี้สีผมจะแปรเปลี่ยน มิเคยลืมธูปเทียนเป็นสักขี สาบานรักภักดิ์มั่นขวัญชีวี แม้เนิ่นนานหลายปีก็กลับมา มาเถิดหนาคนดีมีรักรอ อย่ามัวท้อผ่านไปมิไร้ค่า รักของเราตัดสินด้วยเวลา ถึงมาช้าแต่มาทันฝันเป็นจริง
ล่วงหน้า.....กลัวกลอนเดินทางมาไม่ทันวันเกิดค่ะ สุขสันต์วันเกิดนะคะ..จารย์พี่โป้งแปะ...( 29 สิงหาคม ค่ะ....) แซมขอขอบคุณที่จารย์พี่โป้งคอยช่วยแนะนำสิ่งละอัน พันละน้อย ในการเขียนกลอนให้แซม...ถ้าแซมเขียนกลอนได้ดีขึ้นบ้าง ก็ขอยกความดีความชอบให้จารย์แล้วกันนะคะ...อันนี้เป็นไมตรีที่แซมไม่ลืมค่ะ... แซมฝากพรวันเกิดมาให้..ขอให้มีความสุขในวันนี้ และตลอดไปทุกๆวันด้วยนะคะ.. Happy Birthday........ค่ะ บรรจงจัด ดินใส่ ในกระถาง ต้นกล้าวาง จัดใส่ ดูให้สม พรมน้ำใจ ใสสว่าง อย่างรื่นรมณ์ แล้วเฝ้าห่ม ด้วยฝัน ทุกวันคืน หลายทิวา ราตรี ที่พ้นผ่าน ต้นกล้าบาน ผลิใบ ไม่ขมขื่น ทั้งแย้มดอก ออกช่อ รอวันคืน คนมาชื่น เชยขวัญ อันวิไล หอมสะพรั่ง พริ้วหวาน ผ่านขุนเขา กลิ่นยวนเย้า หวนล้ำ ฉ่ำไฉน โอ้ต้นรัก ไมตรี มีจากใจ ปลูกรอไว้ วันนี้ มีค่าควร บรรจงจัด ดอกไม้ ใส่ตระกร้า ฝากลมพา จรุงริน กลิ่นหอมหวล แม้มุ่งหวัง สิ่งใด ได้ทั้งมวล ความสุขล้วน หลั่งท้น แด่คนไกล มอบความรัก ไมตรี ที่เฝ้าถนอม เป็นกลอนกล่อม วันเกิด บันเจิดใส ขอสุขสันต์ วสันต์สุข ทุกวันไป แซมมอบให้ เป็นของขวัญ วันเกิดคุณ
หวานยิ่งนัก เรื่องรัก ของเราสอง ช่วยประคอง เคียงคู่ อยู่ชิดใกล้ ต่างซึมซับ ความหวาน ของหัวใจ ไม่แปรเปลี่ยน ผันไป ชั่วนิรันดร์ จากครั้งนั้น สองเรา ได้รู้จัก แปรเปลี่ยนเป็น ความรัก คล้ายดังฝัน สองเรารัก ผ่านทุกข์ ร่วมผูกพันธ์ ด้วยสองใจ รักกัน หมดหัวใจ ด้วยความรัก ด้วยใจ ที่คงมั่น ดุจน้ำผึ้ง พระจันทร์ ที่หวานไหว ประคองรัก โอบฝัน ไม่หวั่นใจ ร่วมสร้างฝัน กันไป ด้วยใจเรา ร่วมบรรเลง บทเพลง แห่งความรัก ช่างหวานนัก รักนี้ ไม่มีเหงา ประคองรัก โอบสนิท ชิดกายเรา เคลียคลอเคล้า อิงแอบ แนบชิดใจ ด้วยความรัก ของสองเรา ในวันนี้ จะเป็นสิ่งที่ มีค่า กว่าสิ่งใหน เปี่ยมรอยยิ้ม และเสียง กระซิบใจ บอกเธอไว้ ว่ารักหวาน นิรันดร์เอย มวลภมร 18:06:53 13.30
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ