เพราะไม่เคยรักใครมากมายขนาดนั้น พอเจอกันจึงเทใจให้มากมายขนาดนี้ แม้ว่าบางครั้ง เธอจะดื้อรั้น--อวดดี แต่อยากบอกให้รู้ว่าคนอย่างนี้นะ--จริงใจ เห็นเธอเป็นคนสำคัญ และเป็นคนเดียวเท่านั้นที่ทำให้ฉันหวั่นไหว ยิ่งเวลาทะเลาะกันยิ่งทำให้ฉันไม่สบายใจ ร้องให้ฟูมฟายจะเป็นจะตายแทบทุกครั้งมา บางครั้งที่ต้องเสียใจ ก็อยากให้เธอเป็นคนเปิดใจ--เป็นคนเดินเข้ามาหา อยากได้ยินความจริงจากปากเธอที่ไม่ใช่มายา และอยากได้ยินว่า--จะไม่ทำซ้ำอีกครั้งครา หอมแก้มฉันแล้วบอกว่า ..ขอโทษนะ...เธอจะไม่ทำอีกฉันก็จะให้อภัย
Tawan ก็เป็นแค่ผู้หญิงธรรมดาๆ -- ไม่ได้มีค่ามากมายอย่างเธอฝัน ต้องขอโทษเธอนะหากว่าทำร้ายกัน จากการที่ฉันไม่เป็นได้อย่างใจเธอ ......................... ก็เป็นแค่ผู้หญิงช่างฝันคนนึง และดีใจที่เธอมาซึ้ง มาร่วมฝัน แต่หากว่าวันนึงเธอคิดจะทิ้งกัน ก็คงเป็นเพราะฉัน -- มันไม่ดี --(เพียงพอ) ป.ล. ขอโทษนะ -- ที่เป็นไม่ได้อย่างที่เธออยากให้เป็น แค่นี้-เพียงพอ dokkoon สิ่งที่สวรรค์ให้กับฉัน ก็คงมีแต่เธอนั้นรู้ไหมหนอ เพียงผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่ง..นั่นเพียงพอ ไม่ได้หวังจะขอมากมายให้เป็นไป ต้องการแค่ผู้หญิงช่างฝัน มาร่วมสร้างสรรวันสดใส มาร่วมก่อร่วมสร้างร่วมครองใจ อยู่ร่วมกันตลอดไป..ไม่ทิ้งกัน ป.ล. อย่าไปไหนนะ คนที่ฉันรอคอย
ขอฝากลมบอกให้ใครชื่อเอ๋ ว่าบุพเพเอ๋นั้นยังไม่สาย ต่อแต่นี้ไปนั้นคงไม่ไกล เอ๋จะพบกับหวานใจอย่างแน่นอน คงไม่เป็นสโนว์ไว้อย่างใจคิด ต้องพิชิดใจได้สักคนหนอ หนึ่งในนั้นสายรุ้งก็หล่อพอ หากสนใจแล้วติดต่อพ่อได้เลย ว่าอย่างไรสนใจหรือเปล่าเอ๋ รุ้งไม่เท่แต่ไปวัดสายสายได้ พอมีหวังเข้าไปนั่งในหัวใจ ของเอ๋มั้ยขอซามวัยช่วยตอบที
วาเลนไทน์ปีนี้ ถึงแม้ไม่มีคนดีอยู่ใกล้ๆ เราก็จะอยู่ข้างกันด้วยหัวใจ และจะเคียงข้างกันตลอดไปฉันสัญญา รักเธอนะที่รัก เป็นความรู้สึกที่อยากจะเอ่ยนักแม้วันข้างหน้า สองเราแม้จะไม่สามารถสื่อสารกันด้วยสายตา แต่เชื่อมั่นว่ารักเราจะมั่นคง ฉันดีใจมากนะ ภูมิใจนะคะ ที่มีเธอจับมือไว้ไม่ให้พัดหลง ความรักเรายังไงก็จะคงอยู่บนความซื่อตรง จากวันนี้ถึงวันหน้าเราจะมั่นคงด้วยหัวใจเดียวกัน
ที่รัก . . เธอรับรู้ได้ใช่หรือเปล่า ว่าความรักมั่นคงระหว่างเรา ไม่มีใดเทียมเท่าความรักนี้ ไม่ว่าวันดีหรือวันร้าย รักไม่เคยผ่อนคลายสลายหนี ยังเติมเต็มเพราะมั่นใจในไมตรี และไม่มีคำถามต้องตามเตือน ไม่ต้องมัวระวังความพลั้งพลาด เรารักอย่างชาญฉลาดใช่คลาดเคลื่อน รักที่เช่นแสงสว่างใช้ลางเลือน ยิ่งกว่าเพื่อนยิ่งกว่าหาเชยชด มาวันนี้ พี่จะขอรักคืน รักที่ยื่นมอบไว้ให้ทั้งหมด วันแห่งความรักนี้พี่ของด พี่จะลดรักเธอสักหนึ่งวัน พี่จะไปรักใครใครทั่วทั้งโลก รักคนที่เศร้าโศกสลดหวั่น รักคู่อริสงครามหยามเหยียดกัน รักผู้ที่ปิดกั้นตัวจากความจริง รู้ไหม . ดวงใจพี่ รักนี้สูงค่ากว่าหลายสิ่ง รับคืนมาและแจกจ่ายมากมายยิ่ง เพิ่งรู้จริงเช่นกัน เมื่อปันรัก ได้เรียนรู้รับรู้สัจธรรม รักจะสุขดื่มด่ำได้ใจตระหนัก อย่าเก็บรักไว้กับตัวกลัวไร้รัก อยากได้รักต้องแจกรักจักได้มา
วันแห่งความรัก คะน้า ................................. ไม่มีวาเลนไทน์ใด จะมีความหมายเท่าวันที่เราได้เจอกัน เรามีวันแห่งความรักเป็นร้อยพัน ถึงจะไม่ได้อยู่ใกล้กันสักนาที เพราะฉันรู้ว่าเธอก็รักฉัน มีความรักคงมั่นเต็มพื้นที่ อย่าห่วงในความไกลเลยคนดี เพราะจากนี้อีกกี่ปีก็รักเธอ... ..................................... dokkoon รู้ไหมว่าใจนี้มีเธออยู่ตลอด แม้ไม่ได้พร่ำพรอดเสมอเสมอ ใจดวงนี้ไม่มีที่ว่างให้ใคร..เพราะให้เธอ แม้ห่างไกลใช่ให้เก้อเพ้อรอคอย เรารักกันทุกนาทีไม่มีว่าง เราเสริมสร้างรักทวีมิใช่น้อย เพราะรักกันมั่นในรักที่ถักร้อย แม้รอคอยสักกี่ปี..รักที่มีไม่เสื่อมคลาย Valentine แต่ละปี เป็นวันดีสำหรับคนอื่นทั้งหลาย ที่บอกรักให้ประจักษ์กันมากมาย สำหรับเราเพียงวันที่ผ่อนคลาย...เพราะรักกันมากมายไม่เว้นเลย
ไม่มีดอกกุหลาบสวย ๆ จะมอบให้ มีแต่ใจดวงนี้ที่ห่วงหา มีแต่ใจดวงนี้ที่คิดถึงทุกเวลา อยากให้มาอยู่ใกล้ยามไกลกัน # ก้อเข้าใจว่าเธอตามหาฝัน จึงจากฉันไปไกลสุดสายตา คิดถึง ๆ ทุกเวลา บอกผ่านมาให้ผ่านไป ถึงใจเธอ # วาเลนไทน์นี้อยากบอกเธอว่า รัก เธอนั้นจักรู้หรือเปล่า ฝากผ่านกลอน thaipoem. & เป็นเรื่องราว คิดถึงทุกคราวยามห่างไกล.............Zz.
นี่ นี่ เธอจ๋า หันมาหน่อย แล้วค่อยค่อย ฟังคำพี่ ให้ดีนะ เพื่อนพี่ มันสนใจ คนนั้นไงล่ะ น้องอย่าเอะ อะไป ใจเย็นเย็น มันแอบ มองตาหวาน มาตั้งนานแล้ว มายืนแกร่ว รอน้อง แค่ปองแค่เห็น ไม่ยอมพูดไม่ยอมจา ระอาลำเค็ญ ก็มันเป็น ลูกผู้ชาย ขี้อายนิดนิด พี่ก็เลย ต้องมา ทำหน้าที่ มาทักทาย คนดี ทำทีสะกิด มาดี ใช่มาร้าย หมายเป็นมิตร ใช่จะคิด ล่อลวง หรือลวนลาม ว่าไงจ๊ะ น้องสาว ขาวสวยจัง พี่ยังฟัง ตั้งใจไม่บุ่มบ่าม หวังเพียงได้ รับรอยยิ้ม ของคนงาม บอกตามตรง ชักหลง ซะแล้วสิ คนอาไร๊ สวยซะน่ารักซะ คงเพิ่งจะ แรกสาว ราวแรกผลิ ผิวขาวเนียน อมแดง เหมือนแกงกะทิ ไร้ที่ติ เอ!สงสัย เผลอใจแล้ว หวิวเอง หวามเอง เสียมังหว่า เจรจา พาที ที่เบาแผ่ว ยิ่งมองน้อง นานนานไป ใจชักแป้ว ไม่เป็นแล้ว พ่อสื่อพ่อชัก จะรักซะเอง (ม้าก้านกล้วย)
กับทุกสิ่งที่ฉันทำลงไป... เนิ่นนานแค่ไหนที่ทำให้เธอ อยากรับรู้เรื่องราวของเธอเสมอ คอยแคร์ความรู้สึกของเธอมากกว่าใคร กับข้อความห่วงใย ในจดหมายสั้นสั้น กับของขวัญชิ้นเล็กเล็กในวันปีใหม่ กับการ์ดที่ทำให้ ตอนวาเลนไทน์ และคอยเป็นห่วงเป็นใย เสมอมา เธอไม่เคยรู้บ้างหรือ...ว่าคืออะไร ว่าคือความนัยจากหัวใจที่ส่งมาหา ทุกความรู้สึกที่แสดงออกทั้งหมดในแววตา เธอถามฉันว่า...มันคืออะไร หากจะถามว่าฉันคิดถึงเธอหรือเปล่า เวลาไม่เจอกัน ฉันรู้สึกเหงาบ้างใหม หากจะถาม...ว่าใช่ความรักหรือเปล่า..ที่ฉันทำไป เอียงหูมาสิคนดีจะบอกให้...ได้ยินมั๊ย..ว่า..เออ!