กราบวันทาบูชาครูคือผู้ให้ เหนือสิ่งใดในคุณค่ามหาศาล เป็นพ่อพระแม่พิมพ์ที่ยาวนาน สอนศิษย์เพียรเขียนอ่านสร้างสรรค์คน ในหัวใจของคุณครูคือศิษย์รัก หวังปกปักคอยชี้ทางทางสว่างหน เพื่อเสริมสร้างเส้นทางฝันแต่ละคน ให้ผ่านพ้นสำเร็จสมดั่งใจ คำว่าครูเปรียบไว้ได้หลายอย่าง เปรียบเรือจ้างคอยส่งศิษย์สมดั่งใฝ่ ได้ข้ามฝากจนถึงฝั่งฝันให้ไกล ครูคือผู้ให้แม่พิมพ์คอยเคี่ยวกรำ กี่ปีแล้วกี่วันเล่าคอยเฝ้าสอน กี่บทตอนหลากเรื่องราวที่ลึกล้ำ ด้วยดวงจิตในหน้าที่-ที่ต้องทำ เรือจ้างนี้น้ำใจงาม-นามว่าครู น้อมคารวะพระคุณครูผู้งามสง่า มากคุณค่าสูงศักดิ์ยอดนักสู้ ศิษย์สำนึกจดจำคำสอนครู ผู้รอบรู้สั่งสอนศิษย์เป็นคนดี ร้อยมะลิเป็นมาลัยด้วยใจน้อม ชาวร.ปม.พี่น้องพร้อมสดใสศรี จากดวงจิตของหัวใจเท่าที่มี ร้อยวจีก้มกราบลง...ตรงเท้าครู....
สองมือศิษย์ก้มกราบแสนปลาบปลื้ม ไม่เคยลืมพระคุณครูผู้สอน แนะนำการแต่งเขียนเรียนบทกลอน ศิษย์ขอพรเทวาฟ้าประทาน ยี่สิบเอ็ดมิถุนามาอีกรอบ ความสุขมอบแด่ครูผู้สมาน สามัคคีต่อศิษย์จิตเบิกบาน จงสำราญยินดีเปรมปรีดา ปรารถนาสิ่งใดให้สมหวัง เปี่ยมพลังมากมีที่ใฝ่หา หายป่วยไข้แจ่มใสไร้โรคา ความทุกข์อย่ามาใกล้ให้จากจร ขอเชิญร่วมพร้อมใจให้พรท่าน เป็นมิ่งขวัญคนดีศรีอักษร อยู่เป็นร่มโพธิ์ไทรในบ้านกลอน เป็นครูสอนตลอดกาลนานนิรันดร์
เรือจ้าง.. วางพาย บนสายน้ำ แล้วจ้วงจ้ำ นำเรือไป ให้ถึงฝั่ง ผู้โดยสาร หลายหลาก มากประดัง คนแจวยัง จ้ำพาย ..ด้วยใจทระนง ! น้ำเชี่ยว.. เรี่ยวแรงล้า ยังกล้าแกร่ง ตะวันแดง เลาะแก่งน้ำ ข้ามคุ้งโค้ง มุ่งที่หมาย พายเข้าหา ท่าฝั่งตรง เจตน์จำนง คงไว้ ..ด้วยใจพลี หัวเรือเกย.. เลยตลิ่ง นิ่งรอส่ง ผู้โดยสาร นั้นลง..ถีบส่งหนี คนแจวยิ้ม อิ่มใจ จงไปดี หมดเที่ยวนี้ มีเที่ยวต่อ รอท่าเดิม เรือจ้าง.. วางชีวิต คิดแค่นี้ ขอแค่มี ค่าจ้างนิด คิดสร้างเสริม ส่งผู้คน ขึ้นบนฝั่ง อย่างเช่นเดิม เป็นทางเริ่ม มรรคา มหาชน เรือจ้าง.. หวังเช่นครู คือผู้ให้ ส่องเป็นไฟให้เห็นแสงแห่งเหตุผล เปิดประเด็น เป็นความรู้ สู่ผู้คน เพื่อส่งพ้น ขึ้นบนฝั่ง ..อย่างตั้งใจ ความภาคภูมิ.. สุมไว้ ใจส่วนลึก ตกผลึก ลึกแต่ปลื้ม ลืมเหนื่อยได้ ปิดทองแผ่น ใต้แท่นพระ ละด้วยใจ ส่งศิษย์ให้ ได้ข้ามฝั่ง ..ตามอย่างครู คารวะ และเชิดชู ..คุณครูทุกท่านนิรันดร !
ขอประณมกราบครูน้อมรำลึก ด้วยสำนึกพระคุณที่สั่งสอน อบรมบ่มนิสัยอย่างอาทร ขอยอกรกราบไหว้พร้อมมาลัย ขอประณตคุณครูที่เคารพ ศิษย์ประสบสำเร็จทุกสมัย จากรุ่นสู่รุ่นอำลาอาลัย ดวงฤทัยเคารพรักคุณครู ขอประนมก้มกราบลงตรงที่ตัก ด้วยใจรักซาบซึ้งให้รับรู้ สำนึกในพระคุณของคุณครู สถิตย์อยู่ในใจศิษย์ตลอดมา ขอประณตคุณครูน้อมรำลึก ด้วยสำนึกพระคุณอันหนักหนา ครูอบรมสอนสั่งที่ผ่านมา ยังตรึงตราติดอยู่ในความทรงจำ ขอประณมกราบครูด้วยสำนึก น้อมรำลึกพระคุณทุกฉนำ ร้อยมาลัยตั้งใจใฝ่กระทำ ขอน้อมนำมาลัยมาไหว้ครูฯ อรุโณทัย ๑๕ มิถุนายน ๒๕๕๔
วันทาก้มประนมกราบ ศิ ระราบผู้มีคุณ สอนสั่งทั้งการุณย์ ขัดผงฝุ่นให้เป็นดาว มิเคยคิดย่อท้อ เป็นดั่งพ่อในบางคราว คอยชี้หลากเรื่องราว ให้เจ้าก้าวเป็นคนดี คอยสร้างปัญญาชน เฝ้าฝึกฝนจนวันนี้ ใจคิดอุทิศชีวี เพื่อศิษย์ที่รักหมดใจ อุดมการณ์ยังยึดมั่น เพื่อความฝันที่ใจใฝ่ ให้สมกับที่ใครใคร เรียกชื่อไว้ ว่า คุณครู
คุณครูลายหนึ่งนั้น ดีจริง สอนสั่งเด็กชายหญิง ทั่วถ้วน เอาใจใส่ติติง เตือนว่า ศิษย์นา ดีชั่วฤาผอมอ้วน แต่ล้วนเมตตา ครูลายสองกล่าวไว้ จาขาน ใจใคร่ไปบริหาร ใหญ่พ้น นักเรียนใช่แก่นสาร เสกแต่ง สอบผ่านอำนวยการก้น ผ่าวร้อนหนีสอน
ความอดทนส่งผลให้ได้สำเร็จ แม้นเหนื่อยเหน็ดจงพากเพียรเรียนเสมอ ทำข้อสอบคำตอบเล่าอย่าเผลอเรอ และอย่าเซ่อให้ใครหลอกปอกลอกตน จงขยันทุกวันอย่าได้ขาด รู้ฉลาดก่อไมตรีมีเหตุผล สร้างกรรมดีสมกับที่เกิดเป็นคน อย่าซุกซนเอาแต่เล่นไม่เห็นงาม รู้ประหยัดอดออมถนอมทรัพย์ รู้ขานรับครับขาคราถูกถาม รู้รักษากิริยาอย่าให้ทราม รู้จักความกตัญญูรู้คุณคน อย่าใช้จ่ายมากมายจนเกินตัว อย่าไปกลัวความลำบากหากหวังผล อย่าประมาทกับวิถีชีวีตน อย่าคบคนพาลชั่วกลัวต่ำทราม พึงรักษาหน้าตาให้ใสสะอาด พึงฉลาดการแต่งกายไม่วาบหวาม พึงรู้ทันไม่พันพัวกิเลสกาม พึงเกรงขามอุบัติภัยไม่คึกคะนอง และอื่นอื่นอีกมากมายหลายพันคำ เสียงครูย้ำในสำนึกยังกึกก้อง คิดถึงครูคราใดใจลำพอง ศิษย์ทั้งผองเพราะครูไซร้จึงได้ดี ขอพุทธบารมีจงปกป้อง คืนสนองพระคุณครูให้สุขี สบอดุลย์พูลสวัสดิ์พิพัฒน์ทวี รอบวันครูปีห้าสี่และตลอดไป
แด่คนบนฟ้า ที่หนีแซมไปสามวันหลังจากวันเกิดแซมในปีหนึ่ง .. รักนะคะ...... พี่อยู่ บนภูเขา มีร่มเงา ให้เอนหลัง สายตา ส่อพลัง สู่ความหวัง ที่หลังดอย พี่ค้น เดินด้นป่า แม้เหนื่อยล้า ไม่ยอมถอย กิ่งเกี่ยว แก้มเป็นรอย เลือดไหลย้อย ไม่หยุดเดิน พี่อยู่ ในภูหิน ไร้คนยิน หลังเขาเขิน มุ่งหน้า ฝ่าดงเดิน จุดมุ่งหมาย ไม่ไกลตา หลายปี ที่พี่ฝึก ร่ำเรียนลึก การศึกษา เสร็จกิจ ถ้วนวิทยา พี่มุ่งหน้า ฝ่าขึ้นดอย อุดมการณ์ พี่กล้าแกร่ง ภูแห้งแล้ง เด็กเหงาหงอย ความฝัน อันเลิศลอย หวังเด็กน้อย ค่อยพัฒนา เจือจาน ช่วยค้ำจุน หวังเกื้อหนุน การศึกษา แบกเป้ พาดไหล่มา พร้อมสองขา และหนึ่งใจ ต่อสู้ เพื่อคนยาก พี่บั่นบาก มิสงสัย ปิดปาก ลำบากไป เหนื่อยเพียงไหน พี่ยอมทน สร้างโรง เรียนอาสา สอนวิชา ทุกแห่งหน แต่งตัด ดัดกมล เด็กทุกคน พ้นมัวเมา จากสอง เป็นสามสี่ โรงเรียนพี่ บนภูเขา หมอกเหมย เคยซบเซา เพลงปลุกเร้า หน้าเสาธง เด็กเด็ก ส่งเสียงแจ้ว ยืนเข้าแถว ดั่งประสงค์ ธงไทย ใหญ่ดำรงค์ โบกระยับ ประดับดอย ร่างพี่ บัดนี้เงียบ ลมเย็นเฉียบ พาเหงาหงอย ฝันพี่ ที่เฝ้าคอย เสร็จสมหวัง ดั่งตั้งใจ เหนื่อยนัก พี่พักก่อน หลับตานอน ชั่วอสงไขย์ ยอดดอย เด็กน้อยไทย แผ่อ้อมใจ กล่อมพี่นอน รักพี่ ยิ่งชีวิต จึงลิขิต เป็นอักษร เรียงพจน์ ร่ายบทกลอน ถอนสะอื้น กลืนน้ำตา ชลเนตร ที่รินไหล หล่อหลอมใจ ย
เผลอไผลใหลหลับกับห้วงหาว นิมิตเด่นเห็นดาวเต็มอ้อมสรวง รุมล้อมรอรับนับร้อยดวง แลโชติโรจน์ช่วงวะวับตา ดาวเจ้าเข้าซ่อนสร้างสำเนา เป็นดวงเล็กเบาเท่าปรารถนา กระจุกกระจายพรายนภา แล้วล่องลอยละฟ้ามากำนัล .............................. พลันดาวพราวกล่าว.. ให้ "รัมณีย์" ตามแต่ใจท่านนี้ จักให้ ดวงดาวดั่งดวงฤดี ดวงจิต "ต๊า" ขอมอบแด่มิตร ทั่วทิศ ทุกสถาน .............................. มอบดาวแด่ทุกคน ขอสุขล้น ดลฝันหวาน จิตใจใสเบิกบาน ดังวิมาน ชะลอมา .............................. ดวงแรกแด่หมอธันวันตรี มอบดาวดวงนี้ อะคอร์นาร์ (Alpha Eri) คุณครูกระดาษทราย คงถูกใจ กับดาว สไปก้า (Spica) ม่านแก้ว มอบดาววีเซ็น (Wezen) ดูสวยใช่เล่น จากราวฟ้า พี่ไร่ผาสุก กาญจนบุรี เดเน็บ (Deneb) ก็ดี นะพี่ยา คุณกู้ภัย คุณคอนพูทน ซากัส (Sargas) ก็งามล้น พร้อมดาวคาเพลลา (Capella) คาโนปุส (Canopus) แด่น้องอ้อม เรกิวลุส (REGULUS) เตรียมพร้อมหนูออมครูมุกได้จัดหา พี่กิ่งโศก ขอมอบอัลแทร์ (Altair) พี่แบม สวยแท้ สมกับดาววีก้า (Vega) น้องวุ้นเส้น และน้ำตาลหวาน โปรซิออน (Procyon) งามตระการกับพอลลักซ์(Pollux) แจ่มจ้า พี่มดแดง ดาวบีเทลจุส (Betelgeuse) แดงดังพลอยบริสุทธิ์สว่างพราวราวฟ้า บีตา-เซนเทารี่ (Hadar, Agena) ขอมอบดาวดวงนี้แด่พี่อัลมิตรา อรุโณทัย อัลดิบาแรน (Aldebaran) แอนทาเรส (Antares) งามแม้น ให้พี่ ไหมไทย ล่ะ
คิดถึงมิตรสหายในบ้านกลอน คิดถึงร้อยอักษรพันกวี คิดถึงน้ำใจและไมตรี คิดถึงสิ่งดีดีที่ได้มา ขอบคุณความห่วงใยที่มีให้ ขอบคุณความจริงใจมากคุณค่า ขอบคุณมิตรภาพงดงามตา ขอบคุณที่รักษากลอนกวี ***************************************** ขอบคุณ... คุณม่านแก้ว พี่แซม cicada คุณลูกเงาะขี้เหร่+กู้ภัย คุณสุริยันต์ จันทราทิตย์ คุณพรพันดาว คุณครูกระดาษทราย คุณทางแสงดาว คุณGemini58 คุณไร่ผาสุก กาญจนบุรี คุณอินสวน คุณกิ่งโศก คุณน้ำตาลหวาน คุณโคลอน และญาติมิตรบ้านกลอนไทยทุกท่านในความห่วงใยค่ะ กินเค้กกัน!!!
ประนมมือถือมาลินกรุ่นกลิ่นหอม นั่งนบน้อมเตรียมจิตอธิษฐาน ศิษย์ตั้งใจไหว้คุณครูดูเบิกบาน มือประสานสำรวมจิตปิดวาจา พานข้าวตอกดอกมะเขือเครือหญ้าแพรก ลำดับแรกไหว้พระไตรให้รักษา น้อมกราบก้มบรมศาสดา พวงมาลาหอมรวยรินกลิ่นความดี อัญเชิญไท้ในเมืองแมนแดนสวรรค์ เทพเทวัญเนาชั้นอันสุขศรี สิงสถิตนิมิตงานการพิธี เทพเทพีอวยพรครูอยู่สุขเทอญ นายทองม้วน สิงห์ทองห้าว โรงเรียนบุแกรงวิทยาคม ตำบลบุแกรง อำเภอจอมพระ จังหวัดสุรินทร์ ๓๒๑๘๐
จะเหนื่อยเพียงใดไม่เคยบ่น สู้อดทนสอนเราไม่หน่ายหนี เฝ้าแนะนำแนวทางด้วยปราณี คอยช่วยชี้หนทางให้ก้าวเดิน ดังเรือลำน้อยที่พาเราส่ง อย่างมั่นคงดูแลไม่ห่างเหิน ให้อภัยห่วงใยศิษย์เหลือเกิน ไม่หมางเมินเมื่อศิษย์เดินหลงทาง ครูนำเราสู่ทางที่งามยิ่ง มอบแต่สิ่งดีดีทุกทุกอย่าง ให้แก่ศิษย์ด้วยรักไม่อำพราง โดยที่วางแนวคิดให้ศิษย์เติม จะเหนื่อยเพียงใดไม่เคยบ่น สู้อดทนสอนเราและส่งเสริม ให้ความรู้แก่ศิษย์เพื่อพูนเพิ่ม ช่วยต่อเติมประสบการณ์ทุกเวลา ดั่งเรือลำน้อยที่พาเราส่ง อย่างมั่นคงให้ถึงฝั่งดังว่า การจากกันมาถึงวันที่อำลา ฟังวาจาของครูสุดซึ้งทรวงครู คำนี้มีความหมายยิ่งใหญ่ จดจำไว้ในใจอย่างหนักหน่วง จะไม่ลืมพระคุณครูทั้งปวง เก็บไว้ในดวงใจศิษย์นิจนิรันดร์... อรุโณทัย ๑๖ มิถุนายน ๒๕๕๓
เก็บดอกไม้ใบหญ้า เพื่อนำมาประดับพาน สักการ์ครูอาจารย์ แต่โบราณสานสืบครัน ดอกไม้ใบหญ้ามี ตามนัยที่ท่านเสกสรรค์ คุณค่านับอนันต์ ความหมายนั้นจารแจ้งมา ดอกเข็มเต็มสวนสวย ประดุจด้วยไตรสิกขา หลักแหลมแจ่มปัญญา ศีลสมาธิตั้งใจ มะเขือเมื่อชูช่อ งามลออล้อลมไหว กลีบก้มต่ำตามนัย ดังศิษย์ไหว้นบเชิดชู หญ้าแพรกเจริญไว แตกหน่อใบดุจหนูหนู จรรยาพาเฟื่องฟู พร้อมความรู้วัฒนา ฝากตัวเป็นศิษย์ท่าน ด้วยดวงมานหมั่นศึกษา พานธูปเทียนมาลา กราบบูชาพระคุณครู เพลงไหว้ครู ของ ศุ บุญเลี้ยง
ชีวิตต้องต่อสู้ หมั่นเรียนรู้สำหรับตน ชีวิตต้องอดทน เป็นคำสอนจากใจแม่ การเรียนต้องหมั่นอ่าน สะสางงานอย่าเชือนแช หมั่นฟังตรองให้แน่ เป็นคำสอนจากใจครู แม่สอนเพราะแม่รัก ควรตระหนักและรับรู้ จิตแม่ท่านเอ็นดู จึงพร่ำสอนด้วยเมตตา ครูสอนเพราะห่วงใย ด้วยมีใจปรารถนา เห็นผองศิษย์พัฒนา ปัญญาล้ำนำไปใช้ คำสอนครูคนแรก แม่ท่านแทรกคติไว้ ชีวิตย่อมเป็นไป ตามวิถีปุถุชน คำสอนของคุณครู ใครก็รู้ท่านหวังผล เห็นศิษย์ทุกทุกคน เป็นคนดีของสังคม ชีวิตต้องต่อสู้ ยังก้องอยู่โสตของผม แม่สอนแม่อบรม เพราะหวังลูกเป็นคนดี คุณครูช่วยชี้แนะ เหมือนพ่อแม่เราอีกที ห่วงใยในศิษย์นี้ มีคุณนักต่อปวงศิษย์ ขอทดแทนคุณท่าน ด้วยประสานกายและจิต จัดพานเพื่อบูชิต ด้วยดอกไม้ธูปเทียนแพ วันทาพระคุณครู ผู้รอบรู้ทั้งหลายแหล่ ขอครูมีสุขแท้ เนานานเนิ่นนิจนิรันดร์... เอื้ออารมณ์ ๑๒ มิถุนายน ๒๕๕๓
คำว่าครูนั้นมีค่าคณานับ ศิษย์ยอมรับว่าครูผู้ยิ่งใหญ่ ในดวงจิตศิษย์นอบนพเคารบไว้ เหนือเศียรเกล้าเราร่วมใจใคร่บูชา ครูผู้ให้มีน้ำใจเสียสละ เป็นดั่งพระสั่งสอนศิษย์คิดสรรหา ให้ศิษย์เป็นคนดีมีวิชา และเชิดหน้าชูตาวงศ์ตระกูล ครูแสนเหนื่อยเมื่อยล้าต้องมาสอน ยามพักผ่อนเพียงนิดน้อยต้องพลอยสูญ แม้เหนื่อยยากตรากตรำคอยค้ำคูณ หวังเพิ่มพูนวิชาพร้อมน้อมความดี เมื่อศิษย์ดีมีเก่งด้วยช่วยให้สุข ประชาชาตินิราศทุกข์เป็นสุขศรี ขอยอกรกราบคุณครูผู้อารี สร้างศิษย์ดีช่วยให้ไทยเจริญ
ขอนบหัตถ์มนัสน้อมพยอมสร้อย ประดิษฐ์ร้อยศุภลักษณ์แห่งอักษร เทิดพระคุณหนุนชีวาเอื้ออาทร คำสั่งสอนตรึกไว้ในหทัย พระคุณครูผู้รังสรรค์ปัญญาแจ้ง พระคุณครูผู้แสดงชี้แจงให้ พระคุณครูผู้นำล้ำเกินใคร พระคุณครูผู้มอบไว้ในวิชา ศิษย์มีครูรู้วิชาว่าถูกผิด ครูมีศิษย์รู้แน่แก้ปัญหา ศิษย์และครูรู้ถึงซึ่งปัญญา ทั่วพาราร่มเย็นเป็นไพบูลย์ คำสอนครูจำอยู่จิตศิษย์ทุกอย่าง เป็นแนวทางนำใช้ไม่สิ้นสูญ ครูสอนศิษย์คิดดีมีพระคุณ ไม่ว้าวุ่นศิษย์มัวหมองต้องล่มจม ดุจครูเป็นเช่นจันทราจ้าเฉิดฉันท์ ดุจครูเป็นเช่นเทวัญอันเหมาะสม ดุจครูเป็นเช่นมารดามาประพรม ดุจครูเป็นแม่พิมพ์คมสั่งสอนชน ทั่วสังคมภิรมย์รื่นชื่นหรรษา เพราะวิชาพระคุณครูสัมฤทธิ์ผล ครูประสาทวิชามาบรรดล ศิษย์ทุกคนน้อมวันทาบูชาครู.
รอยไม้เรียวเคี่ยวเข็ญทั้งเย็นเช้า เพื่อเตือนเฝ้าให้เรียนฝึกเขียนอ่าน เมื่อยามดื้อยื้อหยามหยุดความพาล จึงเบิกบานแต่นั้นมาศรัทธางาม บนกระดานสีดำครูพร่ำสอน ทุกขั้นตอนสอนศิษย์มิคิดหยาม คอยบ่มเพาะวินัยให้ติดตาม อีกในนามรับผิดชอบกอรปกรรมดี ยามครูยืนหน้าชั้นนั้นเสียงก้อง สายตาจ้องมองศิษย์พินิจถี่ เพื่อวิเคราะห์ศิษย์รักทักษะมี สู่วิถีแววตน ฝึกฝนพลัน ทุกถ้อยถ้วนล้วนห่วงเหล่าปวงศิษย์ ชี้ถูกผิดจิตอาสาพาสู่ฝัน มีจิตใจเอื้อเฟื้อช่วยเหลือกัน รู้รักมั่นรู้หวงถิ่นแผ่นดินตน เมื่อยามไข้ไร้หลักครูจักช่วย คอยอำนวยด้วยห่วงหาคราสับสน ชี้ช่องทางสร้างสรรค์มั่นกมล ช่วยศิษย์พ้นเศร้าหมองจนผ่องนวล น้อมรำลึกพระคุณอบอุ่นแท้ เปรียบดั่งแม่แด่ครูผู้หอมหวล น้อมรำลึกนึกคำเคยคร่ำครวญ ขอเชิญชวนมวลศิษย์คิดบูชา ครูพิม ๘ มิถุนายน ๒๕๕๓
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ