ตั้งโต๊ะหมู่บูชาพระไตรรัตน์ ตระเตรียมจัดสวยหรูดูเหมาะสม ธูปเทียนทองของบูชาน่าชื่นชม พระโคดมพระประธานงานพิธี พฤหัสวันดีศรีประเสริฐ ศิษย์ชูเชิดคุณครูอยู่สุขศรี พานดอกไม้ไหว้ครูหมู่มาลี ประดิษฐ์ดีงดงามอร่ามตา พฤหัสจัดฤกษ์เบิกฟ้าใส ศิษย์พร้อมใจนำไหว้ครูรู้คุณหนา กรวยใบตองของหอมพร้อมมาลา น้อมบูชาด้วยดวงจิตคิดถึงคุณ พระไตรรัตน์อวยชัยให้สุขสม รื่นเริงรมย์หายทุกข์สุขเกื้อหนุน จงอิ่มเอมเปรมทรวงในใจเจือจุน ขอผลบุญครูสุขสันต์ทุกวันคืน นายทองม้วน สิงห์ทองห้าว โรงเรียนปทุมรัตต์พิทยาคม จังหวัดร้อยเอ็ด
ทุกคำที่บ่นว่า ด้วยเมตตาศิษย์ทั้งหลาย เหน็ดหนื่อยก็ไม่หน่าย ห่วงใยศิษย์ทุกทุกคน สั่งสอนคอยชี้แนะ แนวทางแก้เพื่อหวังผล ให้ศิษย์ทุกทุกคน ประพฤติตนเป็นคนดี ทุกคำที่บ่นว่า คือปรารถนาและปราณี ให้ศิษย์ของครูนี้ มีชีวีที่ก้าวไกล ทนทุ่มเทเพื่อศิษย์ ด้วยดวงจิตที่ห่วงใย เหนื่อยกายและเหนื่อยใจ ยังภูมิใจทุกนาที ทุกคำที่บ่นว่า เรื่อยเรื่อยมาทุกทุกปี สำนึกในหน้าที่ ปูชนียบุคคล **************** ความภูมิใจของครู วันที่รู้ศิษย์ทุกคน ได้ดีมีสุขล้น ในกลุ่มชนของสังคม ทุกทุกคนคือศิษย์ ตลอดชีวิตที่อบรม ถ้อยคำหรือคารม ไม่ต้องชมครูก็ได้ ต้องรู้ถูกรู้ผิด มีชีวิตที่ก้าวไกล สื่งนั้นครูฝันใฝ่ เพื่อเป็นแรงใจให้ครู ****************** รู้ถูก รู้ผิด มีชีวิตที่ก้าวไกล เป็นคนที่ดีให้ได้ นั่นคือ "รางวัลให้ครู" อรุโณทัย ๑๒ มิถุนายน ๒๕๕๕
รอยยิ้มของลูกศิษย์จิตบริสุทธิ์ เปรียบประดุจน้ำค้างกลางเวหา อยู่ต่างแดนไกลบ้านวานเมตตา ปรารถนาอ่านเขียนเล่าเรียนกัน คิดถึงศิษย์บ้านป่ากาฬสินธุ์ เด็กทุกถิ่นตั้งใจได้สุขสันต์ ฐานะอาจแตกต่างห่างสัมพันธ์ ไม่สำคัญอยู่ไหนใจเป็นครู ครูอาสาหน้าที่มีทุกอย่าง เพียงแตกต่างไร้ขั้นอันเลิศหรู ช่วยงานวัดได้บุญอุ่นใจครู กุศลอยู่ในใจไม่ร้อนรน ทำความดีต่อไปยังไม่สาย แก่ใกล้ตายทุกทีมีเหตุผล ความสงบพบธรรมค้ำกมล มีหรือจนไม่ต่างร่างฝังดิน ไม่ว่าจะลูกเขาหรือลูกเรา พ่อแม่ทุกคน จะยากดีมีจน ต่างก็อยากให้ลูกมีวิชาความรู้เป็นคนดีของสังคมเหมือนกันค่ะ ถ้าสามารถช่วยกันได้แม้เพียงเล็กน้อย แม้ไม่มีค่าตอบแทนก็ยินดีค่ะ เรียนตอนเช้า ก่อนพากันถวายภัตตาหารเพลค่ะ ปฏิบัติธรรมนั่งสมาธิ แยกย้ายกันกลับบ้านดูแลครอบครัวตามปกติ เป็นกิจกรรมทุกวันอาทิตย์ของชาวไทยพุทธศาสนิกชนในต่างแดนค่ะ
ถามใจครู ยังเป็นครู เต็มครู กันอยู่หรือ ? ภูมิใจชื่อ ว่าครูกันอยู่ไหม ทุกวันนี้ คุณครู อยู่เพื่อใคร ลองถามใจ ตนเองดู คงรู้ดี อยู่เพื่อวาง แนวทาง สร้างความฝัน อยู่เพื่อปั้น ตุ๊กตา ตามหน้าที่ อยู่เพื่อรอ กาลผ่าน วันเดือนปี อยู่เพื่อชี้ แนวทาง การสร้างตน สร้างคนที่ ไม่รู้ ให้รู้รอบ สร้างระบอบ ระเบียบให้เห็น เป็นเหตุผล สร้าง จิตวิญญาณ สันดานคน สร้างเยาวชน เปรียบมาลี ที่งามตา อยู่อย่างผู้ มีคุณธรรม ประจำจิต อยู่อย่างคิด มองโลกเป็น เห็นคุณค่า อยู่อย่าง ปูชนียบุคคล ชนศรัทธา หรืออยู่อย่าง แสวงหา ประโยชน์ตน ครูคือผู้ ก่อร่าง การสร้างชาติ สร้างนักปราชญ์ สร้างนักคิด ประดิษฐ์ผล สร้างคนให้ รู้คำว่า ค่าของคน สร้างชุมชน สร้างผู้นำ สิ่งสำคัญ ยังเป็นครู เต็มครู กันอยู่ไหม ? ยังภูมิใจ คำว่าครู ผู้สร้างสรรค์ หรืออยู่อย่าง แก่งแย่ง หวังแบ่งปัน อยู่เพื่อหวัง เลื่อนขั้น ดันตันตัวเอง อาจารย์ฐปกรณ์ โสธนะ ศิลปินดีเด่นจังหวัดระยอง สาขาวรรณศิลป์ ประธานชมรมศิลปินจังหวัดระยอง อุปนายกสมาคมนักกลอนแห่งประเทศไทย ง ร้อยกรอง
๑. แม้วันครูหนึ่งปีมีเพียงครั้ง ศิษย์ก็ยังตั้งจิตอุทิศถึง เมื่อมีครูย่อมมิปล่อยคอยฉุดดึง ให้ศิษย์ซึ่งหลีกห่างทางอบาย ... ๒. และวันครูก็มาถึงอีกหนึ่งครั้ง วันที่ยังงดงามเปี่ยมความหมาย ย้อนภาพเรือจ้างแกร่งแรงฝีพาย ส่งถึงปลาย...ทางวันนี้...เพราะมีครู ... ด้วยความหวังดี **.. เช่นรวีโชติ ..** (ก.ประแสร์ ศิษยาพร)
พวงพะยอมบุปผาว่างามงด ไม่ปรากฏเทียบพระคุณงามยิ่งกว่า อวลกลิ่นหอมสารพันสุคันธา ไม่เปรียบเท่าพระกรุณาที่แผ่ไป พระคุณครูเลิศล้ำเหนือคำสอน ด้วยเมตตาอาทรรักยิ่งใหญ่ ชี้ทางออกบอกทางถูกด้วยห่วงใย ครูมอบให้ซึ่งวิชานำพาตน "ศิษย์จะเก่งหรือไม่เก่งครูไม่ว่า ขอให้ศิษย์ดำรงค่าแห่งกุศล เป็นคนดีมีวิชาเพียรอดทน หวังลูกศิษย์ทุกคนเป็นคนดี" ไม้เรียว..สร้างความจำเป็นนิสัย ดุด่า..เพื่อดวงใจได้คงที่ ติเพื่อก่อ..แก้ปัญหาทันท่วงที ฝึกฝน..คอยสอนชี้วิชาการ น้อมรำลึกพระครูผู้สอนสั่ง ทุกคราวครั้งคำสอนครูขอสืบสาน ศิษย์มีครูเหมือนมีธรรมปัญญาณาน นานเท่านานศิษย์เทิดครูไม่ลืมคุณ แด่..ปัพพะคณาจารย์ ปัจจุบันคณาจารย์ คุรุอาจารย์ผู้มีพระคุณอันประเสริฐ
จบป.กศ. จากว.ค. ขอบรรจุ หวังบรรลุอุดมการณ์สานสู่ฝัน หยาดเหงื่อพ่อและแม่ แท้ๆนั้น คงถึงวันเหือดแห้งหมดแรงล้า ครูชั้นต้น คนเขาล้อ ป.กศ.เตี้ย ! มีความรู้แค่ไก่เขี่ยเสียนักหนา แต่ก็ผ่านการฝึกสอนขั้นตอนมา มุ่งสู่ป่า วิชาน้อยไม่คอยใคร สะพายเป้พร้อมย่าม ย่ำย่างเท้า ตั้งแต่เช้ายันค่ำข้ามเขาใหญ่ ผ่านชนเผ่าเข้ารู้จัก ได้ทักทาย เห็นน้ำใสใจจริง ..ทุกสิ่งอัน อยู่บนดอยค่อยเรียนรู้หมู่ชนเผ่า อยู่นานเข้าเริ่มเข้าใจใฝ่สร้างสรรค์ นำเข้าสู่บทเรียนการเขียนอ่าน เริ่มผูกพันมั่นในหวัง ..เส้นทางครู สอนด้วยใจ ให้เขารู้ดูแบบอย่าง สลัดล้างความสุขเมืองเรื่องกินอยู่ เข้าผสมกลมกลืนอย่างตื่นรู้ จิตแห่งครูคือผู้ให้ ..ไม่ขอรับ ! เป็นพี่น้องผองญาติอย่างชัดแจ้ง จรัสแสงแห่งวิทย์ประสิทธิ์สรรพ ได้ฉายาว่า พ่อครู ค่ะและครับ เกินค่านับประทับใจไม่มีลืม.. ป.กศ. วุฒิแค่นี้ ยังมีค่า กว่าปริญญา โท-ตรี ที่ใครปลื้ม ครูบ้านป่าปริญญาดอยค่อยซับซึม สุขใจครึ้ม ลืมปริญญาในป่าตึก ครูชั้นต้น ป.กศ.เตี้ย ไม่เสียรู้ ขอเป็นครู กู้ชนเผ่าเข้าฝนฝึก ศาสตร์พ่อหลวงทรงห่วงหามาสำนึก ภูมิใจลึกๆ ฝึกเขาจนรู้ ..อยู่อย่างพอเพียง ! ร่วมรำลึกพระคุณครู ..ด้วยจิตสำนึกแห่งศิษย์ @@@@@@@@@@@@@@@@@@@@ ป.กศ. ย่อมาจาก ประกาศนียบัตรวิชาการศึกษา จบมัธยมศึกษาปีที่ ๓ แล้วเรียนต่อทีวิทยาลัยครู อีก ๒ ปี ปัจจุบันนี้ไม่มีแล้ว..
น้อมรำลึก “พระคุณครู” ผู้สอนสั่ง สร้างดวงใจ ให้ความหวัง ยังศึกษา ครูส่งศิษย์ ถึงฝั่งฝัน อันตรึงตรา พร้อมสติ ผลิปัญญา วิชาชาญ จนเติบใหญ่ ได้อยู่ดี เป็นศรีสุข เพราะคุณครู ผู้ปลอบปลุก เปรียบประสาน ประสิทธิ์สอน สั่งและสม ประสบการณ์ ในวัยเยาว์ ในวันวาร “ครู” วันนี้ คือพ่อพิมพ์ แม่พิมพ์ ยิ้มของชาติ คือผู้สอน ศิลปศาสตร์ วาดสดศรี คือผู้สร้าง สรรค์บุคคล บนความดี คือผู้นำ ธรรมวิถี ชีวีมนุษย์ คือเรือจ้าง สร้างลูกศิษย์ สู่ฝั่งฝัน คือแสงทอง ของตะวัน อันพิสุทธิ์ คือแสงจันทร์ วันเพ็ญ เด่นสมมุติ คือคุณครู ผู้จุด ผุดแสงเทียน “คนเป็นคนเพราะคนมีครู ครูเป็นครูเพราะครูมีธรรม” หทัยกาญจน์ ๑๕ มกราคม พ.ศ.๒๕๕๕
กราบครูผู้ประเสริฐ และขอเทิดพระคุณท่าน สั่งสอนวิชชาชาญ ให้ชำนาญนิจนิรันดร์ กราบครูผู้เมตตา ชี้แนะว่าการเรียนนั้น ถือเป็นสิ่งสำคัญ ต้องบากบั่นมุ่งมั่นเรียน กราบครูผู้อุทิศ ทั้งชีวิตสอนอ่านเขียน อบรมศิษย์พากเพียร จากจำเนียรกาลผ่านมา กราบครูผู้ชี้ทาง เป็นแบบอย่างศิษย์ทุกครา ด้วยรักและศรัทธา ขอบูชาพระคุณครู อรุโณทัย ๑๕ มกราคม ๒๕๕๕
สิบนิ้วพนม มนคะนึง เฉพาะซึ่งพระคุณครู ท่านสรรประสาทะวิชะชู และแนะนำกระทำดี ทุ่มเทและทั้งวิริยะถาง ทุระทาง ธ ยอมพลี คือแบบฉบับจะจรลี มิถลำกระทำทราม สบวาระศิษย์อธิษฐาน จรผ่านทิวางาม ด้วยเดชะพุทธะวรนาม ดลสุขสงบใจ เทวาประสิทธิ์ทิพยมนต์ ธ ก็พ้นมหันต์ภัย ดำรงอนามยสมัย -ยะและอายุยืนยง สองกรประกบอัญชลี ทิศะที่ ธ ดำรง สักการคุณคุรุ และคง- มนศิษย์อนันต์กาล ,
พระคุณครูผู้นำทางสว่างใส เปรียบเปรยไป " ว่าเรือจ้าง " ช่างเหมาะสม สั่งสอนศิษย์คิดดีศรีสังคม ครูอบรมรู้ถูกผิดคิดตริตรอง ครูพากเพียรพาเขียนอ่านการศึกษา เสริมปัญญาคลายเขลาหายเศร้าหมอง ช่วยชี้นำทำดีงามตามครรลอง ถูก - ผิดต้องรู้พินิจด้วยจิตใจ ครูอุทิศชีวิตให้ในการสอน เอื้ออาทรห่วงใยไม่หวั่นไหว สอนศิษย์กล้าสามารถฉลาดไป ศิษย์สดใสทำงานดีมีหน้าตา ดั่งเทียนทองส่องสว่างนำทางศิษย์ คลายมืดมิดเรียนรู้สู่ศึกษา ครูสอนคำล้ำเลิศเกิดวาจา สอนจรรยาคุณธรรมนำทางตน ขอเชิดชูครูไทยใจประเสริฐ น้ำใจเลิศสร้างศิษย์แกร่งทุกแห่งหน สอนเรียนรู้อยู่ดีศรีชุมชน วิชาคนแก้ปัญหาพาชีวี น้อมอัญเชิญสิ่งศักดิ์สิทธิ์ฤทธิผล บันดาลดลพรประเสริฐเพริศสุขศรี แด่....คุณครูผู้เมตตาเอื้ออารี สุขทวีคุณครูไทยใสเรืองรอง นายทองม้วน สิงห์ทองห้าว โรงเรียนปทุมรัตต์พิทยาคม จังหวัดร้อยเอ็ด
ด้ามขวาน..มือกร้านจับ ฟันฉับๆ สับท่อนไม้ ผ่าแล่งเพื่อแบ่งให้ นำไปใช้ได้หลายงาน ไฟฟืนทำคืนอุ่น คือค่าคุณดุ้นฝืนนั้น ด้ามถือคือหนึ่งงาน ร่วมตัวขวานสานสับฟืน บัดนี้..มีมอดไม้ กัดกินก่ายให้แข็งขืน อาจหาญผลาญด้วยปืน หวังกัดพื้นผืนปลายด้าม ขวานใหญ่..หากท้ายกุด ขยายจุดมอดมุดขย้ำ ท้ายหดหมดที่กำ มือจับด้ามทำไม่ได้ ! ทั้งด้าม และตัวขวาน ผสมประสานสร้างงานใหญ่ จะจับฝืนผ่าฟืนอย่างไร ? หากมือไม้ไร้ด้ามกำ ! จงหยุด..จุดมอดเกิด ก่อนเตลิดเกิดเพลี่ยงพล้ำ ร่วมจิตคิดและทำ รักษ์ปลายด้าม..จะทำอย่างไร ? ! .. จูหลิง ปงกันมูล ครูเกื้อกูล ค่าคุณใหญ่ อุดมการณ์ สานใจใต้ แม้ร่างไร้ ในวันนี้.. ๕ ปี ..ที่เธอจาก วางงานหนักในวิถี ต้นกล้าแห่งความดี โตเต็มที่ ..ทุกวี่วัน ! ร่วมรำลึกครบรอบ ๕ ปี การจากไปของครูจูหลิง ..ต้นกล้าอุดมการณ์ @@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@ รัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงศึกษาธิการกล่าวว่า วันอาทิตย์ที่ ๘ มกราคม ๒๕๕๕ ที่จะถึงนี้เป็นวันครบรอบ ๕ ปี ในการจากไป ของครูจูหลิง ปงกันมูล ซึ่งเสียชีวิตจากเหตุการณ์ความไม่สงบใน ๓ จังหวัดชายแดนภาคใต้ จึงได้จัดโครงการเดิน-วิ่งการกุศล และคอนเสิร์ตรำลึกครบรอบ ๕ ปี การเสียชีวิตของครูจูหลิง เพื่อจัดหาทุน เพื่อดำเนินการ ซ่อมแซมหอศิลป์ครูจูหลิง ซึ่งตั้งอยู่ในโรงเรียนอนุบาลดอยหลวง อำเภอดอยหลวง จังหวัดเชียงราย นอกจากนั้นยังเป็นการระดมทุน เพื่อสนับสนุนในการบริหารจัดการหอศิลป์ฯ
ได้ยินข่าว ครูจากไป ใจหายวาบ เพื่อนโทรฯ แจ้ง ให้ทราบ เมื่อเช้านี้ หมดเรี่ยวแรง แข้งขาอ่อน ลงทันที โศกทวี น้ำตานอง ปริ่มสองตา ข้ายกมือ ประนม เสมออก หมายจะยก ใจไปสู่ ครูนั้นหนา ครูผู้เป็น เช่นบิดร และมารดา ทั้งชีวา ข้าได้ดี ก็ที่ครู รอยไม้เรียว วันเก่า ยังจำได้ คำสอนใจ ครูพร่ำบอก คอยกรอกหู ให้อดทน และตรงเที่ยง เยี่ยงตราชู รู้อดสู ละอายใจ ไม่ทำเลว ชีวิตข้า เคยตกต่ำ ถลำลึก ใคร่ครวญนึก วันที่ตน พ้นปากเหว แม้ใครใคร จะตราหน้า ข้าคนเลว ครูเปรียบเปลว แสงธรรม นำพ้นมา ครูฉุดข้า ขึ้นมา จากกองขยะ เศษสวะ ขยะสังคม คนหยามหน้า ครูใส่ใจ ครูให้รัก ให้เมตตา จนวันนี้ ข้าเชิดหน้า สู้ตาคน ตั้งใจไว้ ปีใหม่ ได้หันกลับ เพื่อไปกราบ เท้าครู อีกสักหน วันคืนเดือน เคลื่อนไป ใจร้อนรน ได้ยินเสียง ครูอีกหน เมื่อไม่กี่วัน ***************** อนิจจา ครูของข้า ไม่อยู่แล้ว จิตแน่แน่ว ขอส่งครู สู่สวรรค์ ชาติหน้ามี ศิษย์คนนี้ ขอพบกัน สัญญามั่น " ชีวิตนี้....ดีเพื่อครู "
สวัสดี ปีใหม่ เพื่อนมิ่งมิตร ขอพรให้ สมจิตร ปรารถนา ตลอดปี ตลอดกาล ทุกเวลา ขอให้สุข ถ้วนหน้า ทุกคราไป ศรีสมภพ ลุงรอง อรรธนิศา หลีเหม่ยอิน ถ้วนหน้า อย่าไปไหน คนบางบอน ตันขุนทด อย่าหายไป ร่วมรับพร ปีใหม่ สุขใจกาย ยาแก้ปวด ไม่รวดร้าว ไม่ร้อนจิต ฤกษ์ดังคิด วันปีใหม่ ดังใจหมาย แก้วประภัสสร สม พรั่งพรมพราย พรดังใจ หลั่งเป็นสาย ทั่วกายใจ ดอกแดด แผดร้อน ดังพรผุด หนังสือ พุด คืนแรมสามค่ำหน้า Din อนงค์นาง อัศ วัตถามา จงสุขสม เถิดหนา ปีใหม่พลัน แก้วประภัสสรจนถึง Hathaikarn ขอได้สุข สำราญ เนิ่นนานผัน อยู่พบสุข สดชื่น ทุกคืนวัน ขอให้จงสุขสันต์ ทุกวันไป ครูกระดาษทราย ใช่ขัดถู หากทุ่มเท ความเป็นครู คู่สมัย ส่งความสุข สู่ทุกคน จากหัวใจ แม้นชื่อใด ขาดหาย อย่าได้เคือง
ฉันแต่งกลอน พอรู้ เพราะครูสอน ก่อนเข้านอน เขียนเล่น เป็นนิสัย มือสัมผัส ปากกา เวลาใด ประหวัดใบ-หน้าครู ผู้ปรานี ท่านทุ่มเท อบรม บ่มลูกศิษย์ ด้วยดวงจิต มุ่งมั่น อันล้นปรี่ ปณิธาน สูงเยี่ยม เทียมเมธี ยอดกวี สามารถ ปราชญ์ปัญญาล่วงกี่ปี ยังนึก ระลึกถึง บุรุษซึ่ง ชำนาญ การภาษา เปี่ยมคารม มธุรส พจนา มีเมตตา อาทร อ่อนละมุน ไม่ลืมความ ห่วงใย เคยได้รับ ซึ้งซึมซับ หยาดเหงื่อ แรงเกื้อหนุน รอยแย้มยิ้ม มุทิตา อิ่มการุณย์ ภาพอบอุ่น หนหลัง จำฝังใจส่งเสริมศิษย์ ก้าวหน้า มาหลายรุ่น สร้างนายทุน เสนา พ่อค้าใหญ่ ครูคงครู ศิษย์เจริญ เดินก้าวไกล ชี้ทางให้ ข้ามฝั่ง ดั่งสะพานงานเหน็ดเหนื่อย ตรากตรำ กรำหน้าที่ เหมือนนาวี เคลื่อนขับ รับโดยสาร ใครไหนบ้าง สำนึกบุญ-คุณอาจารย์ ขอกราบกราน ผ่านอักษร กลอนนี้มาคุณครู ผู้ปรีชา อารีนัก ให้ความรัก เหลียวแล แก้ปัญหา ถึงจากไกล เนิ่นนาน กาลลับลา ยังบูชา กตัญญู อยู่มิลืม
ประเทศชาติ ก้าวไกล ไปข้างหน้า การศึกษา สำคัญ มันส่งผล รัฐตั้งกฏ กลไกล ให้แยบยล พัฒนา บุคคล คณะครู ไทยเข้มแข็ง โครงการ งานเร่งรัด ท่านจึงจัด งบช่วย อย่างสวยหรู คณาจารย์ ทั้งผอง ต้องอุ้มชู เพิ่มความรู้ ให้เข้ม เต็มอัตรา จัดทดสอบ ความรู้ ดูพื้นฐาน ประมาณการ เมื่อได้ ไม่รอท่า จึงอบรม เนื้อความ ตามตำรา พัฒนา เร่งด่วน งานควรทำ วิทยากร สอนดี อยู่ที่ไหน จัดเร็วไว หามา จนคราคร่ำ ป้อนความรู้ ตามบท ให้จดจำ ประโยชน์ล้ำ เร่งรัด รีบจัดการ ทั้งอบรม สัมมนา หาให้งบ คิดกันครบ พร้อมมูล รีบคูณหาร จะได้เตรียม บวกลบ งบประมาณ ผู้เชี่ยวชาญ จัดมา ช้ากระไร มิเข้มงวด ตรวจตรา ค่าใช้จ่าย ผลทั้งหลาย กลับมา คุ้มค่าไหม ที่เห็นอยู่ ดูท่า น่าห่วงใย เหมือนทำไป เพียงหมาย อยากจ่ายตังค์ ผอ.สมพิศ
งานเป็นหลัก คงมั่น เราฝันหา สู้อุตส่าห์ ขวนขวาย จนได้ผล สอบบรรจุ สมใจ ในกมล ผู้สอนคน นั้นหรือ ก็คือครู ศักดิ์ศรีสูง แต่ว่า ฐานะด้อย เงินเดือนน้อย เพียงก็ แค่พออยู่ เมื่อทุกข์ร้อน ข้องขัด รัฐอุ้มชู ใครอยากกู้ มีเงินให้ ใช้บรรเทา สหกรณ์ ของครู แหล่งกู้ใหญ่ แบบสามัญ กู้ได้ หลายสิบเท่า กู้ฉุกเฉิน ก็มี ดีไม่เบา กู้ใหม่เอา ไปโปะ โล๊ะหนี้เดิม ชพค. ตอนนี้ ดีเหลือเอ่ย เงินชดเชย กู้ได้ จัดไว้เสริม พึ่งตั้งกฎ กติกา มาต่อเติม ก็ช่วยเพิ่ม ทางเลือกใหม่ มีให้กัน ธนาคาร แห่งใด เปิดให้กู้ ขอให้รู้ รีบรวม ร่วมสังสรรค์ บัตรลูกหนี้ มีไว้ ใช้ทุกวัน รูดปรื๊ดพลัน ของหรือ ซื้อสบาย พอสิ้นเดือน โทรศัพท์ รับไม่ไหว ก็ส่วนใหญ่ ทวงหนี้ ที่ห่างหาย นอกระบบ ไม่รู้มี อีกกี่ราย ผลสุดท้าย เป็นอย่างไร ใครตอบที
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ