ไดอารี่เล่มเก่า... คนดีซื้อให้เราเป็นของขวัญ 1 ปีที่ครบรอบความผูกพัน ให้ฉันบันทึกจดจำ สิ่งต่าง ต่าง เหล่านั้น ลงไป หน้าแรกที่เปิดอ่าน มันไม่พอกับความต้องการที่ปกปิดเอาไว้ คืนวันดี ดี กับ 1 นาที ที่ปวดใจ จะห้ามได้อย่างไร ในเมื่อหัวใจไม่เคยลืม บรรจุทุกเรื่องราวตัวอักษร บทรักที่ขาดตอน .. รอวันคืนฟื้น เธอไม่เดินเข้ามาหา .. แต่สามารถลบ เวลา .. วันคืน ใจเธอที่เป็นอื่น ฉันหาจุดยืนหัวใจไม่ได้เลย
..วันครบรอบ..สิบห้าปี..มีมาถึง.. ..วันเคยซึ้ง..เคยหวาน..วันสุขสม.. ..วันเคยเงียบ..เคยเหงา..ร้าวระทม.. ..วันเคยขม..ขื่นหนาว..คราวจากลา.. ..จากด้วยดี..จากที่..เคยมีสุข.. ..จากวันทุกข์..จากคน..เคยห่วงหา.. ..จากไปแล้ว..จากใจ..จากกายา.. ..จากใบหน้า..จากน้ำตา..ที่คาใจ.. ..ยังจำไว้..ในคำหวาน..วันวานนั้น.. ..ยังจำมั่น..ในคืนวัน..อันสวยใส.. ..ยังจำแม่น..ในกลิ่นหอม..ระรวยฤทัย.. ..ยังจำได้..ในอุ่นไอ..ยามชิดชม.. ..สิบห้าปี..ก็ยังดี..มีเธออยู่.. ..แม้เพียงคู่..อยู่ในใจ..ให้ขื่นขม.. ..สิบห้าปี..ก็ยังรัก..ปักใจจม.. ..แม้ตรอมตรม..ยังชมชื่น..ฝืนจำจอง.. ..สิบห้าปี..ณ ที่นี้..ที่หลุมศพ.. ..สิบห้าภพ..จะขออยู่..เป็นคู่สอง.. ..สิบห้าชาติ..จะขออยู่..เป็นคู่ครอง.. ..สิบห้าร้อง..กู่เรียก..เพรียกหาเธอ.. อภัสดา.....อภัสดา.....อภัสดา.....อภัสดา.....อภัสดา..... อภัสดา.....อภัสดา.....อภัสดา.....อภัสดา.....อภัสดา..... อภัสดา.....อภัสดา.....อภัสดา.....อภัสดา.....อภัสดา.....