จากวันนั้นถึงวันนี้กี่ปีแล้ว ยัยน้องแก้วไม่ตอบกลับมาสักหน แก้วก็รู้ว่าว่ายังมีใครอีกคน ที่คอยแก้วมาค้นหารักจริงจริง 18 มกราคมวันเกิดแก้ว ขอให้น้องเพริดแพรวแล้วสมหวัง เรานี้จะคอยให้เติมพลัง ที่น้องยังไม่ลืม วันสุขใจ เห็นน้องแก้วมีสุขมีนี้ยินดีด้วย พี่อยากช่วยแต่ไม่อยากให้น้องเห็น ขอโทษที่ทำเหมือนชาเย็น พี่ขอเป็นส่วนหนึ่งในหัวใจ ...................................... มีต่อ ภาคสอง อิอิ
เขียนจดหมาย 1 ฉบับ ส่งกลับบ้าน จากตั้งนาน สุดคึดถึง รำพึงหา สู่เมืองกรุง มุ่งมั่น คำสัญญา จะเล่าเรียนเพียรศึกษาตำรา-ครู (แต่แล้ว).. ลูกขอกราบ แม่-พ่อ...และขอโทษ แม่คงโกรธ ลูกอัปปรี ดีไม่สู้ หลงมัวเมา เหล้ายา ชั่วน่าดู สังคมรู้ ต่างประนาม หยามเหยียดกัน... ................................................................................
อาจเป็นเพราะ... ไม่เคยคิด สิ่งที่ทำจะเลวร้าย ไม่เคยคิด คนทำลายคือตัวฉัน ไม่เคยคิด ที่ห่วงใย ใส่ใจกัน จะทำให้ฉันคนนี้ วุ่นวายเกินไป ไม่เคยคิด จะผูกมัดเธอเอาไว้ เพราะรู้ดี เธอมีใครมาก่อนฉัน ไม่ขอฝัน เป็นถึงคนสำคัญ ขอแค่เธอ อย่าไปจากฉัน...แค่นั้นพอ อยากจะขอโทษเธอ...จะได้ไหม เพราะไม่เคยรักใคร...ขนาดนี้ เลยทำอะไรลงไป...เกินพอดี ฉันก็รู้ตัวดี...ว่ารัก...มากเกินไป.. จะรักเธอ...ให้น้อยลง ถ้าทำได้ จะไม่ทำให้หนักใจ ตามที่ขอ แต่อย่าบอกให้ฉัน หยุดเฝ้ารอ และอย่าขอให้ฉัน หยุดรักเธอ โปรดอย่าไปจากฉันเลย ฉันขอร้อง จะขอมองเธอห่างๆ อยู่อย่างนี้ อยากจะเก็บความรู้สึกของเรา ที่ดีดี เก็บไว้อยู่อย่างนี้ ในใจฉัน ชั่วนิรันดร... 28 ธันวาคม 2544
บางครั้งอยากพูดให้ตรงกับใจสักที ทั้ง ๆ ที่ก็รู้ดีว่าทำอย่างนี้มันไม่ดีทั้งสองฝ่าย ฉันเองก็เจ็บ เธอเองก็น้อยใจ แต่ก็ยังทำอะไรที่ฝืนความรู้สึกของใจตัวเอง ถ้อยคำที่เธอให้ฉันซึบซับไว้ในใจเสมอ เหตุผลที่ฉันให้เก็บคำนั้นไว้ เพราะอยากจะเปิดโอกาสให้ใจของเธอ ได้ใช้เวลาค้นหาเพื่อให้เจอกับความต้องการที่แท้จริง ไม่เคยคิดว่าสิ่งที่ฉันทำ จะทำร้ายให้เธอน้อยใจถึงเพียงนี้ ฉันเองก็เสียใจไม่แพ้เธอเลยคนดี ใจฉันดวงนี้อยากจะกล่าวคำ ขอโทษ เธอ ไม่อยากให้เธอเข้าใจในตัวฉันผิด แม้เศษเวลาน้อยนิดก็ไม่อยากให้ปิดกั้นความในใจ บอกเธอไปแล้วว่าเธอมีค่าต่อความรู้สึกมากแค่ไหน ไม่ว่าเธอจะเป็นยังไงเธอก็ยังมีความหมายต่อใจฉันอยู่ดี ระหว่างเราอาจสับสนเกินไปมาก ฉันทำใจลำบากถ้าวันใดเธอเงียบหาย วันหนึ่งอยากรู้จักก็เข้ามาทักทาย วันหนึ่งที่ฉันทำให้เธอไม่พอใจก็เหินห่างออกไปทุกที อาจเพราะเราไม่เคยรู้ แท้จริงที่ใจต้องการคืออะไร ใจของเธอ ใจของฉัน ถามใจใคร ถึงจะได้คำตอบอย่างที่ใจเราต้องการ รู้ไหมว่าฉันรอ และคิดถึงเธอมากแค่ไหน แคร์เหลือเกินว่าตอนนี้จะเป็นยังไง จะรู้สึกเหมือนฉันไหม เวลาที่เราไม่เข้าใจกัน ขอเธอคนเดิมกลับมาได้ไหม จะให้ทำอะไรก็จะทำให้เสมอ เพื่อแลกกับรอยยิ้มและความสดใสในตัวเธอ เพียงเท่านี้จริง ๆ ที่ใจฉันต้องการ
ขอโทษนะ...ที่ทำให้มีวันนี้.. วันที่..เธอเริ่มเบื่อ... วันที่..ไม่มีรัก...หลงเหลือ.. วันที่..ไม่รู้จะอยู่เพื่อใคร..ไปวันวัน.. ฉันขอโทษ.. ที่ไม่ดีพอ..และถูกทอดทิ้ง.. ขอโทษที่ไม่ยอมรับความเป็นจริง.. ยื้อเวลา..ให้เป็นเช่นนี้..ร่ำไป.. ขอโทษ... ที่ทำให้เธอ..ต้องหลบหน้า.. ขอโทษ..ที่ตัวเองหมดค่า..หมดความหมาย.. ขอโทษ...ที่ยังคงอยาก..มีชีวิตอยู่ต่อไป.. ขอโทษ...ที่ยังไม่มีใครใหม่.. ...นอกจากเธอ...
ขอโทษ..ที่ทำให้เธอ..รู้สึกผิด ขอโทษ..ที่คิดกับเธอ..อย่างนั้น ขอโทษ..ที่มีใจ..ห่วงใยกัน ขอโทษ..ที่ฉัน..ไม่เข้าใจ ขอโทษ..ที่ฉัน..ไม่เคยรู้ ขอโทษ..ที่เป็นอยู่..ไม่เอาไหน ขอโทษ..ที่ทุ่มเท..หมดหัวใจ ขอโทษ..ที่มอบให้..จนเกินพอ ขอโทษ..ถ้าหากทำ..เธออึดอัด ขอโทษ..ที่มาขัด..เธอกับเขา ขอโทษ..ที่ไม่เคย..มองดูเงา ขอโทษ..ที่โง่เขลา..ไม่รู้เลย ขอโทษ..เธอจะอยาก..ได้ยินไหม ขอโทษ..จากหัวใจ..ที่อ่อนล้า ขอโทษ..ในสิ่ง..ที่ผ่านมา ขอโทษ..ที่บอกว่า..ฉันรักเธอ
ฉันขอโทษ ที่ไม่อาจเป็นดั่งคนที่เธอฝัน ไม่มีสิ่งใดมาต่อรองให้เธออยากผูกพัน อาจไม่มีอะไรทั้งนั้นที่ทำให้เธอถูกใจ เธออาจจะมองว่าฉันไม่มีหัวใจ ภายในช่างเย็นชาและนิ่งเฉย แต่ใช่ว่าฉันจะไม่รับรู้อะไรเลย ว่าเธอดีกับฉันมากมายเพียงไร คำพูดที่เธอบอก ฟังแล้วก็ซึ้งใจ แต่ฉันกลับเงียบไป แทนคำตอบที่เธออยากได้ยิน อาจเป็นเพราะใจมันว่างเปล่า กับเรื่องราวเก่า ๆ ที่คอยทำร้าย ชีวิตมันชาชินกับความเดียวดาย ก็เลยปิดใจไม่ให้ใครได้เข้ามา เพราะรู้ดีว่าสักวัน เธออาจจะเจอใครที่ซึ้งใจกว่า แล้วคำพูดที่เธอให้กันมา ก็จะคอยทำร้ายให้มีน้ำตาอีกตามเคย ทั้งหมดก็คือเหตุผลที่มีให้ เธอคงเข้าใจในความรู้สึกฉันบ้าง ในบางเวลาอยากให้เธอลองทบทวนอีกสักครา สิ่งที่พูดออกมาถามใจเธอดีหรือยัง
ขอโทษที่ให้เธออยู่ลำพัง ขอโทษที่ทำตามพูดไม่ได้ ขอโทษที่ให้เธอลำบากทั้งกาย-ใจ ขอโทษที่จากไป โดยไม่บอกลา พี่อยากจากไปโดยที่เธอไม่รู้ เธอจะได้ไม่ต้องเสียใจมาก มายใช่ไหม หรือที่พี่ จากไปแบบนี้เธอเสียใจมากกว่าที่พี่เงียบไป
เพราะไม่เคยรู้....... ไม่เคยรู้ใจตัวเองเลยสักครั้ง ไม่เคยรู้จนวันนี้ใจต้องพัง ไม่เคยรู้ความหวังภายในใจ เพราะไม่เคยคิด...... ไม่เคยคิดว่าที่ว่ารักที่เธอให้ มันจะซึมผ่านเข้ามาภายในใจ จนวันนี้ที่เธอไปไปจากกัน เพราะไม่เคยรัก...... ไม่เคยรักไม่เคยคิดผูกพันธ์ ไม่เคยเก็บเอาภาพเธอไปฝัน ไม่เคยนึกถึงวันที่ผ่านเลย เพราะเพิ่งจะรู้....... เพิ่งจะรู้เมื่อคำตอบของใจเฉลย ได้แต่เสียใจเพราะความเฉยเมย ที่ได้เคยมอบให้เธอมายาวนาน เพราะเพิ่งจะรัก...... เพิ่งจะรักเมื่อวันที่เธอเหินห่าง เพิ่งจะรักเมื่อรักเธอได้จืดจาง เหลือไว้เพียงความอ้างว้างภายในใจ เพราะไม่มีเธอ ไม่มีเธอที่มอบหัวใจให้ อยากขอโทษที่ไม่ดีกับเธอไป แต่คงได้แต่เสียใจตลอดกาล
ตอนมาก็มาด้วยกัน ตอนกลับทำไมให้ฉันเดินเดี่ยว เธอจะให้ฉันกลับคนเดียว มันไม่เกี่ยวกันอย่าทำอย่างนั้นเลย ดูสิ...........ค้อนวงเบ้อเร่อ ง้อ....เธอ แล้วเธอก็ยังวางเฉย แต่ถึง เธอจะทำท่าทีละเลย แต่ต้องทำเหมือนเคยไปส่งกัน ง้อ..ง้อ..ง้อ.. นี่ฉันรอเธอไป เธอจะส่งฉัน อย่าบอกนะว่าจะให้เราจะเดินกลับกัน ถ้าทำอย่างนั้น นะฉันโกรธจริงๆ
เธอรู้ไหมสิ่งที่ฉันทำไป ไม่ใช่ต้องการเอาชนะตัวเธอ และที่ทำกับเธออยู่เสมอ มันเกิดขึ้นเพราะรักเธอจริงจริง ขอสัญญาเลยว่าไม่เปลี่ยนใจ นานแค่ไหนฉันจะไม่ทอดทิ้ง จะรอและทำตามเธอต้องการทุกสิ่ง เพราะรักจริงฉันจะทำเพื่อเธอ หากชนะขอชนะเธอที่หัวใจ จะรอต่อไปตามที่เธอเสนอ แต่สิ่งที่ทำไปแล้วฉันขอโทษนะเธอ เพราะมันล้นเอ่อเกินกว่าจะห้ามใจ
ถ้าหากฉันรู้สักนิดว่าคืนวัน ที่เราเคยมีกันและกันชิดใกล้ ไม่มีวันจะหวนคืนกลับมาใหม่ และไม่มีเธออีกต่อไปใต้ฟ้าเดียวกัน ฉันคงจะรักเธอให้มากกว่านี้ คงไม่ปล่อยทุกวินาทีที่ผ่านผัน ทำให้เธอต้องอ้างว้างยามที่อยู่ไกลกัน เพียงเพื่อไปไขว่คว้าความฝันให้เป็นจริง แต่ในวันนี้เมื่อฉันได้กลับมา ไม่มีเธออยู่เป็นเงาของเวลาเหมือนบางสิ่ง เหลียวมองรอบกายเธอเลือนหายจากความจริง และดูเหมือนทุกสิ่งจะเหลือเพียงความทรงจำ ฉันไม่อาจรู้ได้ว่าเธอเจ็บปวดแค่ไหน ในช่วงเวลาที่หัวใจต้องทนทุกข์บอบช้ำ ถ้าหากสักเสี้ยววินาทีที่ฉันจะเอ่ยได้สักคำ ฉันขอโทษที่ไม่รู้ว่าใจเธอนั้นคิดอย่างไร
เงียบหายไปเลยยังดีกว่า บางความรู้สึกก็ต้องใช้เวลา บ้างเท่านั้น ป่วยการจะมาทำท่าทางห่วงกัน ทั้ง ๆ ที่ความผูกพัน เธอได้เลือกให้มันต้องจบไป ..อยากจะตอบแทนความหวังดี ให้เธอเห็นว่าวันนี้ ฉันก็ยังมีชีวิตอยู่ไหว อภัยให้ฉัน .หากว่าลึกๆ แล้วนั้นเธอจริงใจ ขอโทษที่มองโลกในแง่ร้ายเกินไป เพราะช่วงเวลาแห่งการทำใจ ...บางทีการไม่เหลือใคร ก็ จำ เป็น ...