เหตุต้องย้อนกลับมาอีกคราหนึ่ง เพราะซาบซึ้งน้ำใจที่ไหลหลั่ง จากไปแล้วมิแคล้วกลับคืนรัง เหมือนใจยังติดบ่วงความห่วงใย ขอขอบคุณทุกท่านที่คอมเม้นต์ ทุกความเห็นเลอค่ากว่าสิ่งไหน มิอาจหนีลาจากหรือพรากไป เพราะว่าใจรักหลงอยู่ตรงนี้ จึงต้องมาสารภาพกราบขอโทษ อย่าเคืองโกรธหมางหมองเลยน้องพี่ กอ กา ทำผิดไปอภัยที ขอจงมีเมตตามาเหมือนเดิม อักษราเชิงกลอนอ่อนภาษา เลียนเขามา เขียนไว้ใช่ริเริ่ม เอาแบบอย่าง เขาว่ามาต่อเติม นำมาเสริมเติมต่อ พอสำราญ ในท้ายนี้ยกกรขึ้นวอนไหว้ คลายสงสัย กอ กา มาให้อ่าน แท้จริงแล้วเป็นหญิงใช่ชายชาญ ชื่อ ม่าน- แก้ว มโนราห์ นะคนดี...
"รักมั่นคงหมายเคียงเพียงหนึ่งเดียว" คอยเก็บเกี่ยวเดียวดายกับปลายฝัน วาดรู้สึกเพียงฝ่ายเดียวอยากเกี่ยวพัน ทุกสิ่งนั้นกลับกลอกแท้หลอกลวง... อยากขอโทษหากทำให้ช้ำจิต เป็นความผิดสร้างหวังสิ่งทั้งปวง หากหนักหนาสาหัส...ขจัดห่วง สิ่งเลยล่วง...โปรดจบเลือนลบไป... นับจากนี้...อย่าร้าวรอนอาวรณ์อีก จะหลบหลีก...แยกทางหนีห่างไกล รู้สึกดี...ฝากผ่านกานท์กลอนไว้ ปล่อยลอยไปเลือนหายท่ามสายลม... คำร้องขอ "หยุดเสียเถิด"จะเกิดผล หากทุกข์ทนจนร้าวหนาวขื่นขม ใจเปราะบาง...จงหายคลายระทม อย่าตรอมตรมเพราะคำย้ำหมายเคียง.. จึงตัดขาดจากกัน...ใช่กลั่นแกล้ง เรื่องลมแล้งจากนี้ไม่มีเสียง สิ้นรำคาญคำคนบ่นอยากเคียง จงหลีกเลี่ยงเลือนลบเราจบกัน...
+++++++++++++++++++++ เคยถาม ตัวเอง บ้างรึเปล่า ว่าชีวิต คนเรา จะยืนยาวแค่ไหน หากเวลา ของวันนี้ หมดลงไป เช้าวันใหม่ ยังเหลือไหม วันเวลา เคยทำ อะไร ผิดไว้กับใคร กล้าขอโทษ เขาไหม หรือไม่กล้า เก็บคำขอโทษไว้ ผ่านไปกับเวลา จนวันหนึ่ง คงหมดปัญญา ไปขอโทษใคร ++++++++++++++++++++++
ขอโทษที่ทำให้เข้าใจผิด แต่รู้ดีวีนนี้ฉันมีสิทธิได้แค่ไหน อย่ากลัวไปเลยฉันไม่ชอบแย่งคนรักใคร วันนี้ฉันมีทางเดินของหัวใจที่ฉันมี ขอโทษหากทำให้ร้าวราน ฉันไม่ได้ต้องการทำร้ายใครที่นี่ ที่ฉันเข้ามาก็แค่ความรู้สึกที่ดี มิตรภาพตอนนี้แค่เพียงคนรู้จักกัน ห่วงใยอยู่ในความห่าง ระหว่างเราไม่มีอะไรให้ฝัน ขอให้เธอเชื่อใจฉันไม่ทำร้ายหัวใจกัน เธอกับเขาจะมีความสุขอยู่อย่างนั้นตลอดไป หากฉันจะก้าวข้ามความผูกพัน คงไม่ปล่อยคืนวันเหล่านั้นให้หวั่นไหว ฉันคงแย่งมาในเวลาที่ยังไม่มีใคร แต่ฉันรู้เพราะไม่มีสิ่งใดจะแย่งมา เขากับเธอก็เหมาะสมกันดี ฉันอยู่ตรงนี้ก็อาจมีบ้างความเหว่ว้า และฉันไม่ต้องการทำร้ายใครที่ฉันศรัทธา ได้โปรดเชื่อเถอะว่าทุกอย่างมันจบด้วยดี วันนี้ฉันมีทางเดินชีวิตของฉัน สำหรับทุกความผูกพันมันจบแล้วที่นี่ สิ่งที่ยังเหลือคือมิตรภาพที่แสนดี แต่ในฐานะที่มีคือพี่กับน้องเท่านั้น สิ่งที่ฉันต้องการวันนี้ คือการที่เรารู้จักมักจี่และดีต่อกันเท่านั้น ขอให้เธอมีความสุขกับชีวิตรักนิรันดร์ วันนี้สำหรับฉันก็มีความสุขเพียงพอแล้ว
แล้ววันคืน ก้อผ่านไป ใจยังเหงา โอ้ตัวเรา ยังคงติด ยังคิดถึง นึกน้อยใจ ก้อเพราะเจ้า ไม่คำนึง ยิ่งนึกถึง ก้อน้อยใจ ไปทุกที แล้วก้อมี สาวคนใหม่ ผ่านเข้ามา ชุบชีวา ที่หม่นหมอง ให้มีศรี ด้วยอารมณ์ เปลี่ยวเศร้าเหงา กลับเริ่มดี เหมือนว่ามี มือให้จับ รีบรับพลัน มิทันได้ ตรองใจดู ให้รู้ก่อน เพราะรีบร้อน ไม่ไคร่ดู ลู่ทางฝัน ทั้งที่จิต คิดถึงน้อง อยู่เหมือนกัน ยังดื้อรั้น จะมีรัก ไม่พักใจ จึงต้องกลับ มาทบทวน หวนคิดดู คนที่คบ ทุกวันอยู่ มันมิใช่ ต้องจำจาก เลิกร้างห่าง หมางกันไป จากนี้ไป ต้องพักใจ อีกเป็นปี จึงขอโทษ และขอบคุณ ที่มารัก สุดท้ายหาก ทำผิดไป ให้หมองศรี ต้องขอโทษ มาจากใจ อภัยที และจากนี้ จะรักใคร ต้องไคร่ครวญ ...... เอ๊ะอยู่ไป ทำไมใจ ก้อยังเหงา หน้าคนเก่า ลอยเข้ามา ในดวงจิต ว่าจะตัด ใจจำจาก ให้ห่างทิศ แต่ยังติด กดเบอร์โทร ไปหาเธอ โอ้น้องสาว ก้อน่ารัก ที่ไม่โกรธ เธอไม่โทษ ในทุกสิ่ง ที่พลั้งเผลอ ด้วยอารมณ์ วันสะรุ่น วัยละเมอ....... (จริงๆ ก้อ สามสิบก่าแระ -..-) น้องจ๋าเธอ ไม่โกรธเรา เข้าใจดี แล้วยังเง้ พี่จะตัด เจ้าได้ง้าย ในดวงใจ ยิ่งมีเจ้า มาแทนที่ หลับตาลง ก้อเห็นหน้า น้องแสนดี โทรไม่เจอ น้องคนดี พี่แต่งกลอน (งุยๆๆๆๆ......^^) ว่าจะตัด ใจจากเจ้า ไม่เฝ้าคิด แล้วไยจิต ของเรานั้น มันยังหลอน หรือว่านี่ มันครือรัก ที่เว้าวอน จึงแต่งกลอน ให้กับน้อง มาจากใจ จะเป็นรัก หรือผิดหวัง เหมือนดั่ง
อ้อมขอโทษเพื่อนพ้องน้องและพี่ เพราะอ้อมนี้ทำยุ่งมุ่งสื่อสาร บ้านกลอนเคยอุ่นไอใจชื่นบาน เคยสำราญสร้างสรรค์งานกวี ใจว้าวุ่นรู้สึกผิดต้องคิดหนัก จึงต้องผลักให้พ้นจิตคิดหลีกหนี ใจร้อนรุ่มเคยเกลียดชังฝังเสียที ใจดีดีกลับมาสู่คู่อ้อมใจ จะไม่ตอบไม่โต้โชว์ความคิด ถูกหรือผิดเก็บซ่อนไม่อ่อนไหว ใครด่าทอช่างหัวมันอย่าหวั่นใจ ขันติไว้อ้อมใจอย่าไหลตาม Thaipoem เพื่อนพ้องน้องและพี่ มีไมตรีส่งแรงใจให้ล้นหลาม มิตรภาพบ้านกลอนนี้ที่งดงาม ขอใช้นามใจปลายทางอย่าง * คนดี * รู้สึกผิดที่ทำให้บ้านกลอนที่มาอาศัย ต้อง ร้อนรุ่มด้วย คอมเม้นที่รุนแรง และหยาบคาย รู้ว่าเพื่อนๆ อึดอัด รู้ว่าผู้ดูแลระบบ เสียใจ อ้อมรักที่นี่ อยู่ที่นี่มานาน บ้านกลอนนี้เคยอบอุ่น เต็มไปด้วยความรัก อ้อมเป็นตัวเอกที่ทำให้บ้านน้อยหลังนี้ มีไฟ ขอโทษนะค่ะพี่อัลมิตรา ขอโทษเพื่อนๆ พี่ ทุกคนค่ะ
ยังโกรธฉันอยู่หรือปล่าว หรืองอนกันอยู่บ้างไหม ดีกันเถิดนะหวานใจ ยกโทษฉันเถิดคนดี หน้างอแล้วไม่ดีนะ มันจะไม่สวยรู้ไหม ไม่รู้เหมือนกันว่าใคร สงสัยอยากเป็นปลาทู ไม่ต้องมาทำแอบขำ มาทำให้ฉันแอบเขิน มีคนน่าสงสารเหลือเกิน อยากเดินเคียงใกล้ดังเคย ยังไม่หายงอนอีกหรอ ก็ขอโทษไปแล้วนี่ ให้ฉันรออยู่ตรงนี้ แล้วก็ไม่ต้องตามมา รอแล้วรอเล่ารออยู่ อยากรู้เธอหายไปไหน นั่งรอจนหิวตาลาย จนหลับอยู่ใต้ชายคา สะดุ้งมีมือมาแหย่ ร้องแฮ่กำลังฝันหวาน เธอถามฝันถึงใครกัน กัดฟันบอกฝันถึงเธอ เธอซื้อไอติมมาฝาก ไม่อยากจะกินบ้างหรอ ได้ทีเลยเอ่ยบอกเธอ หายโกรธก่อนถึงจะกิน เธอยิ้มบอกว่าไม่หาย พลางบอกป้อนให้ได้ไหม เร็วหน่อยเดี๋ยวมันละลาย แกล้งป้ายเลอะแก้มชมพู เธอปาไอติมใส่ฉัน วันหลังไม่เดินด้วยแล้ว ฉันนั่งนิ่งยิ้มตาแป๋ว ขี้เกียจง้อแล้วจังเลย...
นั่งกับเธอบนโต๊ะร้านอาหาร ข้าวสองจานน้ำสองแก้วขนมหวาน สบตากันจนข้าวเย็นแสนเนิ่นนาน โดนแม่บ้านเอ่ยไล่ให้รีบกิน ผลัดกันตักคำหนึ่งให้คนหนึ่ง แววตาซึ้งเอ่ยแทนแฝงความหมาย ตาลืมมองน้ำแกงหกกระจาย ร้องโวยวายแอบยิ้มให้แก่กัน แม่บ้านมองอิ่มเสร็จรีบเดินหนี แถวนั้นมีร้านหนังสือไปดูไหม อย่ารอช้าบอกเธอให้เร็วไว เดี๋ยวก็ได้อดดูหนังสือฟรี ตรงนั้นมีอะไรน่าซื้อหา นาฬิกาข้อมือเธอชอบไหม หยิบมาดูเห็นราคาแล้วตกใจ เธอยิ้มใสบอกว่าอยากได้จัง พูดไม่ออกบอกเธออยากกลับบ้าน เธอแกล้งถามขอคิดก่อนได้ไหม หยิกแก้มเธอบีบจมูกแล้วชอบใจ วิ่งหนีไปทิ้งให้เธอค้อนมองตาม สนุกมากวันนี้ใช่หรือปล่าว ขึ้นรถฟรีได้นั่งก่อนคนไหน ช้อปกระจายจ่ายแบ้งค์เขียวตั้งหลายใบ เธอยิ้มให้มองถุงบะหมี่ซอง สบตาเธอแล้วเอ่ยอย่างปวดร้าว กลั้นใจถามอยู่กับฉันลำบากไหม เธอยิ้มหวานเอ่ยบอกไม่เป็นไร พลางขอบใจของขวัญที่ซื้อมา อยากให้รู้แววตาเศร้าคนคนนี้ ถึงไม่มีเงินมีทองอย่างคนไหน ไม่เลิศหรูเลิศเลอเช่นใครใคร เพียงหัวใจว่างเปล่าคงไม่พอ ขอโทษเธอที่ต้องทนลำบาก ยอมเหนื่อยยากด้วยกันพร้อมกับฉัน ด้วยมือนี้ฉันจะทำให้สักวัน ฝันของเราจะต้องกลายเป็นจริง
ขอโทษ...ที่ทำให้เธอเสียใจ ขอโทษ...ที่ทำลงไปในทุกๆอย่าง ขอโทษ...และอยากจะทำในทุกหนทาง ขอโทษ...ที่เป็นไม่ได้อย่างที่เธอต้องการ ขอโทษ...กับสิ่งเลวร้ายมากมายเหลือเกิน ขอโทษ...ที่ทำให้เธอต้องห่างเหินจากฉัน ขอโทษ...กับทุกสิ่งที่ทำไปในวันนั้น ขอโทษ...ที่ยังคงคิดถึงกันทุกวันเวลา ++อยากบอกว่า "ขอโทษ" กับทุกสิ่งที่เธอคิดว่าฉันผิดและอยากถามว่า "ให้อภัย" และ "ให้โอกาส" กันสักครั้งได้หรือเปล่า++
เคยหัวเราะ ยิ้มให้ เมื่อวันวาน แต่มันผ่านเลยไปแล้วใช่ไหม เพียงแค่คนคนหนึ่งทำผิดใจ ถึงผลักไสไล่ส่งไม่ดูดี เพียงแค่หวัง อยากให้ เธอคุยกัน ผิดขนาดนั้น เลยหรือ ถึงถอยหนี ไม่ทักทายเดินผ่านไม่รอรี ฉันคนนี้ผิดหวังและเสียใจ ยามเจอหน้าไม่กล้าทักเพราะกลัวผิด เกรงเธอคิดไปอีกทางน้ำตาไหล อยากขอโทษให้หายโกรธจากหัวใจ เริ่มต้นใหม่คุยดังเดิมลืมที่ผ่านมา
แรกเริ่มที่ฉันแอบชอบเทอ มันเป็นเวลาที่ฉันมีความสุข แต่มันผ่านไปได้ไม่นานฉันก็ได้รู้ เธอมีคนที่เธอรักอยู่แล้วฉันผิดเองที่เข้าไปยุ่งเกี่ยวกับเทอ ฉันขอโทษ ที่ฉันทำเพราะฉันไม่เคยรู้ ว่าเธอเป็นของเขา ฉันไม่ได้ตั้งใจจริงๆ ฉันอยากให้เธอใจ ขอบคุณที่เธอที่ทำให้ฉันมีบทเรียน
ฉันนั่งแต่งกลอน...ถึงเธอคนดี ว่าวาเลนไทน์ปีนี้...จะทำอะไรให้เธอดีหนอ ว่าจะพับหัวใจ..ใส่ขวดโหลก้อกลัวเธอจะไม่รอ จะทำอะไรดีหนอ...ให้เธอได้ภูมิใจ แต่อีกใจก้อคิดว่า เธอคงไม่มาหาฉันแล้วใช่ไหม วาเลนไทน์ปีนี้เธอ..จะไปหาใคร จะมาหาฉันบ้างไหมอยากรู้จัง ฉันจะรอเธอนะคนดี วาเลนไทน์ปีนี้ฉัอย่าลืมคิดถึงฉัน กลับมาเถอะนะคนดี กลับมาสานความผูกพัน ที่มีเธอกับฉันอยู่เคียงข้างกันตลอดไป .......อยากบอกว่าฉันไม่ตั้งใจทำให้เธอโกรธ........
อยากจะพูดคำว่าขอโทษ ถ้าเธอโกรธฉันก็ไม่ว่า กับทุกสิ่งที่ฉันทำมา มันมากนักหนาที่ทำกับเธอ
เพราะไม่เคยรักใครมากมายขนาดนั้น พอเจอกันจึงเทใจให้มากมายขนาดนี้ แม้ว่าบางครั้ง เธอจะดื้อรั้น--อวดดี แต่อยากบอกให้รู้ว่าคนอย่างนี้นะ--จริงใจ เห็นเธอเป็นคนสำคัญ และเป็นคนเดียวเท่านั้นที่ทำให้ฉันหวั่นไหว ยิ่งเวลาทะเลาะกันยิ่งทำให้ฉันไม่สบายใจ ร้องให้ฟูมฟายจะเป็นจะตายแทบทุกครั้งมา บางครั้งที่ต้องเสียใจ ก็อยากให้เธอเป็นคนเปิดใจ--เป็นคนเดินเข้ามาหา อยากได้ยินความจริงจากปากเธอที่ไม่ใช่มายา และอยากได้ยินว่า--จะไม่ทำซ้ำอีกครั้งครา หอมแก้มฉันแล้วบอกว่า ..ขอโทษนะ...เธอจะไม่ทำอีกฉันก็จะให้อภัย
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ
