กลอนกวนๆ

มิตรแท้กระทิงแดง

เชษฐภัทร วิสัยจร


ดื่มม็อคค่าแก้วใหญ่เอาไม่อยู่
เอสเปรสโซ่ก็รู้รู้สู้ไม่ไหว
มาคิอาโต้กินแล้วหลับเร็วจับใจ
อเมริกาโน่สูตรไหนก็ไม่ดี
กระทิงแดงที่เห็นเป็นสรณะ
สร้างภาวะความรู้สึก---คึกทุกที่
ตาก็โต ขนก็ลุกปลุกชีวี
สร้างวิถีผู้ตื่นรู้คนสู้งาน
คึกคักวิ่งกระทิงแดงทิ่มแทงบุก
วันละสองขวดปลุกรุกสืบสาน
ราคาถูก รสถูกใจใช้มานาน
แก้สันดานคนขี้ง่วงเลิกง่วงนอน
หลังคลอดให้หญิงมีครรภ์รั้นแอบดื่ม
เด็กก็ปลื้มพอโตมาดื่มหน้าสลอน
พ่อเฒ่าซื้อให้แม่เฒ่าปากเว้าวอน
ยายอย่างอนดื่มสักขวดมาดวดกัน
เหล่านิสิตนักศึกษาพากันชอบ
คืนก่อนสอบสองขวดใหญ่ทำให้ขยัน
กระทิงแดงคือผู้กล้าคือราชันย์
ช่วยเติมฝันคนทำงานทุกงานมา
แม้นกาแฟแก้วใหญ่เอาไม่อยู่
กระทิงแดงสิชั้นครูปลุกผู้กล้า
ดื่มพอควรย่อมสร้างสรรค์สร้างปัญญา
เป็นมิตรแท้แก้ปัญหาฝ่าฟันเอย

วาเลนไทน์ยังรอเธอ

คอนพูทน


เวียนรอบครบอีกคราวาเลนไทน์
วันที่ใครต่อใครเขาปล่อยของ
ปีนี้รัฐรณรงค์จงปรองดอง
จักปอสี่มอสอง เอ้า.!.เชิญซน
จึง “ถุงยางอนามัย” ให้จ่ายแจก
แหลกแน่แน่งานนี้ปี้แล้วป่น
หกสิบล้านชิ้นลั่นแทนกันชน
โอ้ช่างคิดหนอคน..ใครคนคิด?
ดีเลวเสริมหรือสร้างเปิดทางแผล
อนาถแท้ผิดถูกลืมถูกผิด
ลืมศีลธรรมจริยธรรมนำชีวิต
กลับหลอนจิตลากจงลงเหวลึก
สำหรับฉันนั้นแสนน่าอดสู
ใช่กร่อนสึกยังสู้แถมรู้สึก
แต่อย่าแจกหลอกใจพาให้คึก
แค่เพียงตรึกพลางตรอง..มองไปใน
แม้นรับของมาครั้นปัญหาแน่
แย่จริงหนอของนี้ปล่อยที่ไหน?
ที่สำคัญฉันนี้ไม่มีใคร
วาเลนไทน์จึงท้อพ้อรำพัน
เสียใจด้วยหวังดีที่รัฐมอบ
ขอบคุณมาอย่างมากจากใจฉัน
“ไม่ได้ตั้งใจโสด” โปรดรักปัน
ช่างหัวมันหากแม้..กำพร้าเมีย ๚ะ๛
คอนพูทน

...คันปาก...

จอมโวยวาย


รวมพลคนชอบเมาท์ห้าเจ้าจอม
ครบหน้าพร้อมเมาท์กระจายเรื่องใครอื่น
อัพเดทเรื่องชาวบ้านทุกวันคืน
ใครไหนชื่นใครเศร้ารู้เท่าทัน
แลกข้อมูลกันและกันหายคันปาก
เมาส์มันส์มาก..บ้างอำให้ขำขัน
เรื่องชาวบ้านคืองานมานานวัน
เรื่องเรานั้น..ดันไม่รู้หดหู่จัง อิอิ
หากวันไหนออนเอ็มไม่เต็มแก๊งค์
แน่นอนต้องมีแว้งแทงข้างหลัง
คนไหนหายคนนั้นมั่นจีรัง
ถูกนินทาไม่ยั้งแบบพรั่งพรู
จึงไม่กล้าออฟไลน์หรือหายหัว
เพราะว่ากลัวปากเพื่อนเหมือนอดสู
ฝึกน้ำอดน้ำทนคล้ายคนรู
วันวันอยู่จับเจ่าเฝ้าหน้าจอ
เหมือนเป็นยามเฝ้าบ้านเช้ายันค่ำ
ที่ประจำหลังขดเพราะจดจ่อ
รออัพเดทข่าวคราวราวบ้าบอ
หวังหัวข้อไหนเด็ดต้องเสร็จเรา 555+
ทามไปได้

ปัญหาของการหาคู่ในอุดมคติ

คีตากะ


ชายหนุ่มหนึ่งหดหู่ดูทุกข์หนัก
จึงไปหาเพื่อนรักจักปรึกษา
พบเพื่อนเกลอพลันเอ่ยเผยวาจา
เขาบอกว่า " ฉันนี้อยากมีเมีย! "
เขาอ้างเอ่ยเหตุผลระคนเศร้า
" ฉันนั้นเล่าแก่ไปใจละเหี่ย
หาไม่ได้สักคนจนอ่อนเพลีย
อยากมีเมียเต็มแก่...แกช่วยที! "
" ฉันพาหญิงมากหน้ามาเที่ยวบ้าน
แม่ก็พานไม่ชอบใครใจโศกศรี
ปฏิเสธเสียทุกคนก่นชีวี
ทำอย่างไรกันดี...อยากมีเมีย? "
เพื่อนจึงบอกว่า " โถ! โอ้! ง่ายมาก
ใช่เรื่องยากอะไรอย่าใจเสีย
แค่หาคนหน้าคล้ายแม่แกทำเมีย
รับรองเคลียร์งานนี้มีคู่ครอง
ชายหนุ่มจึงบอกเพื่อนเขาเอื้อนเอ่ย
" ฉันนั้นเคยลองแล้วไม่แคล้วหมอง
กลับเป็นพ่อฉันขึ้งถลึงมอง
ท่านไม่ชอบเลยต้องล่องลาไกล! "

ผมเสียทรง ประจงปัดจัดมันใหม่ ผมเสียใจ จัดไม่ไหวไม่เข้าที่

คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน


ผมเสียทรง ประจงปัดจัดมันใหม่
ผมเสียใจ จัดไม่ไหวไม่เข้าที่
ผมเสียเส้น เล่นเอาเศร้าเหงาทวี
ผมไม่ดี ผมนั้นมันแตกปลาย
อย่าตัดผมได้ไหม ไม่ให้ตัด
อย่าเร่งรัด จะตัดใจไม่ใช่ง่าย
ผมเสียใจใจเสียสิ้นแทบดิ้นตาย
ใจวุ่นวายผมเสียทรง ปลงเสีย ใจ

ปัญหาเรื่องสตรีนั้นมีมาก

คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน


บันดาลใจจากเพลง Troubles with girls
ของ Scotty McCreery ครับ
ปัญหาเรื่องสตรีนั้นมีมาก
ผมไม่อยาก สาธยายให้หลายเรื่อง
เปลืองใจเปล่าเล่าแล้วคิดให้จิตเคือง
เมื่อนำเนื่องเรื่องมาคิดแสนผิดใจ
.. เห็นใจชายดั่งลูกไก่ในกำมือ
เธอหยิบถือ ยกเขย่าเมื่อเราใกล้
ใจป่วนปั่นหวั่นผวาทุกคราไป
แต่อยู่ไกล ใจก็พาให้อาวรณ์
เธอเชือดขั้วหัวใจตายนิ่มๆ
ด้วยรอยยิ้มพร้อมคำว่า ขอลาก่อน
ทนไม่ไหวใจจะขาดลงรอนๆ
เราม้วยมรณ์สิ้นลงตรงที่ลา
แล้วเธอกลับมาปลุกฟื้นให้คืนชีพ
ดั่งประทีปโคมทองสาดส่องหล้า
หวนคืน ฟื้นชีพใหม่ให้เรามา
ด้วยคำว่า สวัสดี เหมือนมีใจ
เอาใจยากแต่อยากให้เอาใจหล่อน
ไม่มีผ่อนหย่อนปลดหรือลดให้
หากสรรหาไม่ทันเข้าวันใด
อย่าหวังได้เห็นยิ้มแม้แต่ยิ้มเดียว
เสียงเพราะพริ้งแสนเพราะเสนาะพริ้ง
ฟังแล้วยิ่งสุขสนานซ่านใจเสียว
แต่อย่าให้ไม่สบใจเมื่อไรเชียว
เธอเสียงเขียวตวาดทีตัวงี้เกร็ง
ปัญหาเรื่องสตรีมีอีกมาก
แต่ถ้าหากอยากเจาะจงให้ตรงเผ็ง
อยู่ที่ชายถ้วนทั่วไม่กลัวเกรง
ทำตัวเองด้นดั้น หาปัญหา

ไวพึด เพชรตะพด (เอ๊ย!)

คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน


ดูตลกคาเฟ่ เล่นมุกนี้บ่อยๆ จนกลายเป็นมุก คลาสสิกไปแล้ว
ลองคิดว่า น่าจะเอามาเขียนเป็นกลอน ลองดู
ไม่ได้มีเจตนาลบหลู่ครูเพลง ไวพจน์ เพชรสุพรรณ ศิลปินแห่งชาตินะครับ  กราบขออภัยครูมา ณ ที่นี้
ฟังลูกทุ่ง เพลงเก่าแก่แต่ก่อนเก่า
ฟังแล้วเรานึกถึงซึ่งความหลัง
อดีตหวนทวนหามาประดัง
นิ่งนึกนั่ง ได้ฟังดังต้องมนต์
เพลง "หนุ่มนารอนาง" ใครช่างร้อง
นั่งตาพอง นึกไปใจฉงน
แว่วๆคิดชื่อได้ก็หลายคน
ยิ่งคิดค้น ยิ่งคิดใปในทำนอง
อาจจะเป็น ไวพึด เพชรตะพด (เอ๊ย)
หรือไวพจน์ เพชรตะพัด  ยังขัดข้อง (เอ๊ย)
หรือไวพัด เพชรสุพิช นึกคิดตรอง (เอ๊ย)
แท้ นักร้อง ชื่อไวพจน์ เพชรสุพรรณ (เอ๊ย)  (อ้าว.. ถูกแล้ว..)

วันนี้ลามถึงแม่ยาย

สุนทรวิทย์


แม่ยายผม  อวบขาว  พราวเสน่ห์
หน้าตาเก๋  ละม้าย  คล้ายสาวรุ่น
วาจาก็  อ่อนหวาน  ซ่านละมุน
แสนอบอุ่น  เมื่อได้  อยู่ใกล้ชิด
มิมีจิต  พิเรนทร์  คิดเป็นอื่น
มิได้หื่น  สัปดน  จนพลั้งผิด
เพียงรู้สึก  เอ็นดู  อยู่นิดนิด
สุจริต  จริงใจ  รับใช้งานเพียรห่วงใย  ทุกยาม  ตามบีบนวด
หมั่นสำรวจ  เอวองค์  ทรงสัณฐาน
มีส่วนใด  เริ่มคล้อย  ห้อยหย่อนยาน
เร่งทำการ  แก้ไข  ให้ทันทีแนะเปิดผ้า  ฝังเข็ม  สักเล่มหนึ่ง
แม่ตะลึง  อุทาน  พานลุกหนี
เข้าใจผิด  ก่นด่า  ว่าอัปรีย์
กรรมวิธี  โบราณ  ท่านไม่รู้ต้องโน้มน้าว  ชี้แจง  แจ้งมุ่งหมาย
กล่อมให้คลาย  กังวล  จนเชื่อหู
จึ่งดำเนิน  วิธี  อย่างมีครู
เพื่อฟื้นฟู  รูปธรรม  ตามตำราถึงคราวซวย  พ่อตา  กลับมาเห็น
พลันประเคน  หลังเท้า  เข้าใบหน้า
ซ้ำด้วยศอก  ตอกด้วยเข่า  เต็มเบ้าตา
เตะพลั่กเข้า  หว่างขา  ผ่าเครื่องในเจตนา  ดีดี  กลับมีเรื่อง
พ่อขุ่นเคือง โกรธา  มาจากไหน
ลูกเขยรึ  หวังดี  มีน้ำใจ
ไฉนไม่  ฟังบ้าง  เตะอย่างเดียว

""งง""

บนข.


กูละงงสงสัยในชีวิต
กูยิ่งคิดยิ่งงงยิ่งสงสัย
ชีวิตกูกูคิดชีวิตใคร
หนทางใดกูงงกูหลงเดิน
กูยิ่งเดินยิ่งหลงในดงชัฏ
ถูกบ่วงรัดมัดกูอยู่นานเนิ่น
จิตวิญญาณตกอับกูยับเยิน
งงเหลือเกินกูงงกูหลงทาง
เกิดเป็นกูอยู่เป็นตนทนจรจัด
กรรมวัฏฏ์เวียนวนด้นสงสาร
ตายแล้วเกิดเกิดแล้วจมกี่ลมปราณ
ทรมานนานเนิ่นเกินกัปกัลป์
ชีวิตคืออะไรกูใคร่รู้
(เดาว่าการต่อสู้และแข่งขัน)
ระหว่างตัวกูผู้สามัญ
กับภพชาติอนันต์ยาวไกล
กูมุ่งหมายยุดภพสยบเท้า
หยุดร้อนเร่าทั้งหลายแหล่กูแน่ไหม
อาวุธคืออัตตากูพาไป
หวังสยบภพไตรบรรลัยลง
แต่รบกันทุกครั้งกูพังพ่าย
ทั้งอาวุธมากมายโลภโกรธหลง
ภพคือผู้คว้าชัยไปยิ่งยง
กูยังคงเวียนว่ายกระหายชัย
กูละงงสงสัยในชีวิต
กูยิ่งคิดยิ่งงงยิ่งสงสัย
ชีวิตกูกูคิดชีวิตใคร
วัฏฏะใดกูงงกูหลงเดิน
ใจกูคิดถนัดกำจัดภพ
ด้วยหวังจบกันดารอันนานเนิ่น
แต่อัตตาเจ้ากรรมมันซ้ำเชิญ
กูกลับเพลินหลงภพ...จบไม่ลง...

.....ความลับของแซม....

cicada


จุ๊ ๆๆ อย่าบอกนะคะ....
อิฉันนั่งเขียนกลอนตอนนายเผลอ
กลอนสะเหร่อไปบ้างก็ช่างฉัน
เพราะหลงกลอนเวิ่นเว้อเพ้อรำพัน
จะแต่งฉันท์ก็ยากลำบากคิด
หัวใจมันอ้อนออดกระงอดกระเง้า
ยามเหงาเหงาซุกซุนวุ่นในจิต
ขอด้นอย่าง ข้างข้าง คูคู ดูสักนิด
จะสะกิดก็ได้ไม่ว่ากัน
ยามรักเลือนเหมือนใจไม่อยากเต้น
แกล้งร้องเล่นลำนำทำขำขัน
เผื่อกล้ามเนื้อหัวใจมันไหวทัน
จะคาดคั้นให้มันรำระบำดาว
อิฉันนั่งเขียนกลอนตอนนายเผลอ
กลอนสะเหร่อโปรดอภัยให้น้องสาว
ต้องเหงาเดียวเปลี่ยวบ้างเป็นครั้งคราว
หากมีดาวมาตอบ..จะขอบคุณ

..ถามข่าวใจ whitelily..

เฌอมาลย์


ถ้าไม่มาอีกครั้งอย่าหวังรอด
เราจะถอดจากก๊วนอย่างด่วนจี๋
คำว่ายุ่งเลิกอ้างบ้างก็ดี
นะคุณรี ..เป็นอย่างไรหายหน้าจัง
หรือฟาร์มสุขรุกล้ำจนนำหน้า
กับหวานตาคนปลื้มจนลืมหลัง
เพื่อนก๊วนนี้ลืมชื่อแล้วหรือยัง
หรือมัวนั่งโฟนอินถวิลใคร
ห้าเจ้าจอมหายหนึ่งจึงเหลือสี่
รอคุณรีมาอ่านพร้อมขานไข
มาเอื้อยเอ่ยเหตุผลกลการใด
จึงหายไปจากบ้านวานบอกที
ให้โอกาสอีกครั้งหวังสุดท้าย
อย่าเอียงอายหรือว่าหลบหน้าหนี
หากมีคู่ชูชื่นรื่นฤดี
พาแนะนำน้องพี่ช่วยชี้แจง
จะได้จัดงานฉลองถึงสองคู่
นะโฉมตรูคนสวยช่วยแถลง
เพื่อนเจ้าสาวพร้อมด้วยช่วยสุดแรง
รี กับ แมง..วิวาห์พร้อมหน้ากัน...อิอิ

สั้นๆ

เหนือสุญตา


บอก"สั้นๆ"ไม่รู้กี่สิบหน
เธอเป็นคนแสนดีจะหาไหน
แต่ที่ฉันนั้นบอกเลิกเธอไป
มันไม่ใช่ความผิดที่ตัวเธอ
เธอก็หล่อดูดีมีฐานะ
คอยดูแลเอาใจใส่ฉันเสมอ
เราก็รักกันมานานนะเธอ
จนเกือบเผลอจะเป็นของๆกัน
อย่าคะยั้นคะยอจะได้ไหม
เธอจะรู้ไปทำไมกันว่าฉัน
เลิกกับเธอเป็นเพราะเหตุใดกัน
เหตุผลมันฟังแล้วหักหานน้ำใจ
แต่ถ้าเธออยากจะรู้จริงๆ
ฉันไม่บอกเธอก็คงไม่ไปไหน
ก็"ไอ้นั่น"ในกางเกงของเธอไง
มัน"สั้น"ไปฉันรับไม่ได้จริงๆ....
ขอโทษนะคะที่รัก.....ก็เธออยากรู้เอง

....เลือกผม..ๆ.....

cicada


เอาฟระ....
(ขอโทษนะแบม  ที่พูดไม่เพราะ...แต่จริงๆแล้ว เอาฟระ..ภาษาอังกฤษ แปลว่า My Darling...)
แซมเห็นพี่ๆ สองคน คือ พี่ฟายเท่า  กับ พี่กีร์ โพสกลอน แล้วแซมก็อยากคุยมั่ง....
ได้เท่านี้แหละ....
พลัดหลงเข้ามาบ้านกลอน
แซมมาผิดบ่อน  เขากำลังเลือกตั้ง
อ่านกลอน ละก็มีหลายฝ่าย
แซมงี้...อ๊าย..อาย ยังไม่มีฝั่ง
เหลียวมองทางนู้น ทางนี้
ทุกแหล่งแห่งที่ก็ดูมีผัง
นโยบายใครใครก็เลิศ
ฟังดูบรรเจิดล้ำเลิศความหวัง....
" ทุกอย่างพ้มทำเพื่อคุณ
โปรดสนับสนุนตัวกระพ้มมั่ง
วันนี้พ้มรักเมืองไทย
แต่ว่าต่อไป..ยังไงก็ชั่ง
ระบอบประชาธิปไตย
พวกคุณรู้ไหมใช้แบบฝรั่ง
ทุกคน มีสิทธิ์ มีเสียง
เอ๊ะคุณ..อย่าเถียง  พ้มจ้างคุณมานั่ง
ชาติจะเจริญ ต้องเดินด้วยกัน
แต่คุณขาสั้น ต้องเดินข้างหลัง
จะโอด..จะโอย..
คุณจะโหย..จะหิว..คุณจะไส้กิ่ว...ละพ้มไม่อินัง...."
เอ่ชา......
ไปหละ....กลัวถูกรุมรัก....  โห่..ๆ..ๆ..
หิว......

เป็นเอามาก

แมงกุ๊ดจี่


พอสบตาหวั่นไหวพาใจเผลอ
อยากเสนอตัวให้ซบไออุ่น
เบียดอยู่ในวงแขนแสนละมุน
ขอเป็นคุณ...คนหล่อไม่พ้อเลย...
พาควงแขนเกี่ยวเอวบางเที่ยวห้างหรู
ช่วยพาหนูช้อปแบรนด์แมนเปิดเผย
ซื้อเสื้อผ้ายี่ห้อดังเหมือนดั่งเคย
แล้วลงเอยที่...ร้านข้าวเจ้าประจำ...อิอิ
กราบขอบคุณที่ช่วยนะคะป๋า
ทั้งทุนการศึกษา ม.รามของงามขำ
อีกวิทยานิพนธ์เรื่องใหญ่ยังไม่ทำ
วอนป๋านำเงินฝากมากกว่าเดิม...คริ ๆ

เศรษฐี ประลองเชาว์เลือกลูกสะใภ้

คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน


อ่าน ขำขัน มา เอามาเขียนเป็นกลอน
อาจจะไม่สุภาพสักนิดนะครับ
เศรษฐีใหญ่ใจดีมีลูกชาย
มุ่งใจหมายให้ได้เมีย ประเสริฐศรี
จึงประกาศโฆษณาทั้งธานี
ให้นารีทั่วนครามาคัดตัว
คัดอายุ ไม่เกินสาวสิบเก้าปี
และต้องมีสมองใสเก่งใช้หัว
ทำข้อสอบ ตอบสัมภาษณ์ มาดต้องชัวร์
ไม่มืดมัว เมื่อมุ่งมั่นประชันชัย
.. ผ่านเข้ารอบสุดท้ายได้สามคน
สามหน้ามล ล้วนเข้าตาว่าใช้ได้
ลูกชายก็เห็นงามตามพ่อไป
โจทย์ข้อใหญ่ ข้อสุดท้ายใช้ประลอง
ให้จัดวางของใส่ไว้สามชาม
ชามหนึ่งงามรองเรืองเครื่องทองหยอง
อีกชามใส่ธนบัตรมัดเป็นกอง
ชามสุดท้องวางไว้แต่แค่หัวมัน
กำหนดโจทย์ให้เลือกว่าถ้าสอบตก
เธอจะยกชามไหนเป็นเช่นของขวัญ
เพื่อให้เป็นของตอบแทนแม้นรางวัล
เชิญตอบพลัน เลือกเอาไปตามใจนาง
คนแรกตอบขอเอาทอง ของมีค่า
คนสองว่าต้องเอาเงิน ไม่เมินหมาง
คนที่สามคิดไปในใจพลาง
แล้วตอบอย่างมั่นอุราว่า "หัวมัน"
สิ้นคำตอบเศรษฐีดีใจนัก
ส่วนลูกรักก็ท่าทีขมีขมัน
บอกเจอแล้ว ผู้มีชัยในประชัน
พ่อจ๋าฉัน เลือกเบอร์สามผู้งามดี
พ่อดีใจว่าเลือกได้ถูกใจพ่อ
..รู้จักพอไม่หวังทรัพย์สินเศรษฐี
ลูกส่ายหน้าว่าไม่ใช่ในวาที
ฉันแค่เลือกสาวคนนี้ที่เอามัน
แบบว่า.. ลูกชายชอบกินมัน
ก็เลย ชอบคนที่กินมันเหมือนกันมั้งครับ.. อิ อิ

อก หัก รัก คุด ตุ๊ด หนี พริตตี้ เมิน

คืนแรมสามค่ำหน้าร้อน


อก เอ๋ยเคยรักกันวันยังค่ำ
หัก ระกำซ้ำซากยากนักหนา
รัก ไม่สม ล่ม-ไม่รอด ตลอดมา
คุด หักคา หารักใครไม่เคยเจอ
ตุ๊ด ยังมีคนรักตุ๊ดเป็นสุดรัก
หนี เรานักรักหนีเราเหงาเสมอ
พริ้ตตี้ ยิ่งห่างไกลไม่มีเจอ
เมิน เวิ่นเว้อ เพ้อพก อกหัก เซ็ง
เวิ่นเว้อ = วุ่นวาย + เยิ่นเย้อ  (ศัพท์แสลง พ.ศ. 2554)

อยู่คนเดียว

ศักดิ์ระพี ผาเมือง


อยู่คนเดียวสบายแต่ไม่สนุก
จะนั่งลุกถูกใจในทุกท่า
จะไปไหนมาไหน ได้ ทุกเวลา
สังสรรค์ เฮฮา น่ารื่นรมย์
อยู่เป็นคู่สนุกแต่ไม่สบาย
ทั้งหญิง-ชาย คู่ชิดพิสมัย
อยากจะอยู่ คู่กัน นั้นตลอดไป
อ้าว...ชอบอย่างไหน สบายสุข หรือสนุกเอย
5555+
หน้า / 7  
ทั้งหมด 108 กลอน