เมื่อวานนี้..... โอ มาม่า ราคาเยาว์กว่าข้าวจาน ง่ายต่องานการครัวชั่วประเดี๋ยว แกะซองป๊าดราดน้ำร้อน แกว่งช้อนเคี่ยว เส้นนุ่มเหนียวชามเดียวอิ่มชวนชิมลอง โอบาม่า ..น้ำลายเหนียวเคี่ยวรอมนี่ย์ วันพรุ่งนี้ คงรู้ดีไม่มีสอง อเมริกันสรรค์เสรี ที่ควงมอง เขาปรองดองมากกว่าไทย ..ไม่ทำลาย ! ใช่มั๊ยครับ ? ..พณฯ ท่าน! 00000000000000000000000000000000000000 และในวันนี้...... โอ..มาม่า อาหารสำเร็จเด็ดสาระตี่ ถูกราคาโอชาดีมีขายทั่ว จะยากดีมีจนทุกคนชัวร์ ไม่ต้องกลัวอดอยาก ปากเป็นมัน ! โอบาม่า..ชนะได้สมัยที่สอง เสียงโห่ร้องก้องหล้าฟ้าสนั่น ชนชั้นกลางอเมริกากล้าเลือกท่าน พร้อมสร้างสรรค์โลกใบนี้ ..อย่างมีธรรม ! ขอแสดงความยินดีด้วยครับ ..พณฯทั่น !
โอ มาม่า ราคาเยาว์กว่าข้าวจาน ง่ายต่องานการครัวชั่วประเดี๋ยว แกะซองป๊าดราดน้ำร้อน แกว่งช้อนเคี่ยว เส้นนุ่มเหนียวชามเดียวอิ่มชวนชิมลอง โอบาม่า ..น้ำลายเหนียวเคี่ยวรอมนี่ย์ วันพรุ่งนี้ คงรู้ดีไม่มีสอง อเมริกันสรรค์เสรี ที่ควงมอง เขาปรองดองมากกว่าไทย ..ไม่ทำลาย ! ใช่มั๊ยครับ ? ..พณฯ ท่าน!
การเว้าวอน อ้อนแฟน ช่างแสนยาก ลิ้นคับปาก เฝื่อนฝาด มิอาจเผย เรื่องฝากรัก เราหนอ ก็ไม่เคย คิดเอื้อนเอ่ย สักคำ ยังลำเค็ญ หมายเฟ้นหา คารม คมเสนาะ มาปะเหลาะ เจาะใจ ให้เธอเห็น ถึงยามจะ ปริปาก กลับยากเย็น บอกไม่เป็น สิ้นท่า ทุกคราไป เสมือนคน เซ่อซ่า ไร้สามารถ จิตหวั่นหวาด ขลาดเขลา มิเอาไหน ซ่อนความหวัง อมพะนำ ช้าร่ำไร ที่ควรไขว่ พึงเร่ง ดันเกรงกลัว มัวเงื้อง่า หน้าจืด ทำอืดอาด จนนงนาฏ รำคาญ พานเฉดหัว คนแล้วคน เหหัน เลิกพันพัว กลายเป็นตัว น่าเบื่อ แล้งเยื่อใย ต่างว่าฉัน โง่งม ดุจอมสาก แสร้งกระดาก เกินการ มิขานไข ความจริงฉัน ก็อยาก กล่าวฝากใจ แต่เป็นใบ้ นี่หว่า อย่าโกรธเลย
ก็งานเยอะงานแยะนายแคะไค้ เราใส่ใจทำหมดไม่หดหาย แต่นี่โอ้อกฉันมันวุ่นวาย นายนะนาย...แก้แต่...เวิร์ดดิ้งเลย แก้ทุกคำย้ำทุกทีไม่เหมือนเก่า จะเอาใจอย่างไรเล่านายเหวย เมื่อวานนี้บอกอย่างนี้รี่ทำเอย นิจจาเอ๋ยวันนี้ข้าเปลี่ยนใจ งานมันเยอะกองสุมรุมบนโต๊ะ รีบเร่งโละปั่นมันมิหวั่นไหว แต่นายโรคจิตย้ำช้ำทรวงใน แก้วนไป...เปลี่ยนสลับ...กลับเหมือนเดิม
๐ ฉันภักดี ต่อเธอ เสมอมา โอ้เธอจ๋า ใยทำ กับฉันได้ เสียแรงที่ ทั้งรัก และไว้ใจ โกรธเธอมาก รู้ไหม? โกรธไม่เบา ๐ เสร็จจากงาน แสนเหนื่อย หิวหนักหนา กลับบ้านมา หวังว่า ได้กินข้าว เปิดหม้อดู ไม่มี แม้แต่เงา ข้าว-กับข้าว อยู่ไหน? ไม่เห็นมี ๐ เสียงแว่วๆ ได้ยิน อยู่ในห้อง โอ้นวลน้อง สนุกสนาน กันเต็มที่ เธอล้อมวง เล่นไพ่ สานไมตรี กับเพื่อนบ้าน อย่างนี้ ต้องแจ้งความ ต้องให้เธอนอนคุกสัก 3 คืน จึงจะหายโกรธ
คนละขวด..ดวดแข่งตะแคงหงาย สุดเมามายไงวะเพื่อน..เหมือนกันนี่ ? มึงท้าชน กูก็ชนคนละที สะหวีวี่วี สุขีสุโข ..โอเรดแรง ! อนิจจา ! หมาเมายังเข้าท่า คงดีกว่าคนเมาเข้าร่วมแข้ง กินด้วยกันยังตีกันด่าลั่นแย้ง โทษเรดแรงเจอแข้งหนัก..กระอักตาย ! ดื่มเรดหลายๆ ให้ระวัง ..จะเป็นหยั่งงี้ ..อิอิ
ประสบการณ์ หาใช้ ได้กับรัก ยากที่จัก มาเทียบ เปรียบกันได้ คนที่รัก เขารัก ที่หัวใจ หาได้ใช้ เรื่องเก่า มากะเกณท์ .. อยากลองเริ่ม รักใหม่ อย่าได้ช้า ตัดสินกัน ต่อหน้า กันเห็นเห็น เรื่องของเรา คิดแค่เรา อย่างที่เป็น ใช่ยากเย็น เรื่องรัก แค่สองเรา .. ใจว่าไง ก็ว่า ไปตามนั้น ไม่มัวฝัน ว่ารัก จักเสลา ใจว่าไง ก็ว่าไป ตามใจเรา แล้วเรื่องเก่า อย่าเอา มากังวล .. มาเถิดหนา อย่ามัว ลีลาเยอะ มาลองเถอะ รักหนา อย่าสับสน ปล่อยไปตาม หัวใจ ของสองคน มันจะสุข ทุกข์ทน เรื่องของใจ .. ก็เรื่องรัก คิดนาน มันเนิ่นช้า มัวลีลา ช้าจัง ระวังไว้ คิดยิ่งนาน หัวใจ พาลหมดไฟ ขึ้นคานไป แล้วจะหา ว่าไม่เตือน ...03/10/55..
ฝนมาปลากดไล้ค์ ........ดีใจ กบเขียดระงมไพร.........หลั่นล้า วัวควายรีบรุดไป..........ลุยทุ่ง เดินดุ่ยลงไม่ช้า......... ครั่นครื้นครืนเครงฯ ใบเขียวของผักบุ้ง.........ยอแสง ทอดยอดชูแสดง..........อวดบ้าง คนเก็บเด็ดผัดแกง.......แสนอร่อย พี่เอย สาวหลิ่วตาหวานข้าง....หนุ่มนั้นตลึงตลึงฯ ฟักทองสีสดแท้.......เขียวเขียว สักพักแก่เหลืองเชียว....ชัดแจ้ง แก่จัดสักประเดี๋ยว......เดี๋ยวเถอะ จับผ่าหงายเอ้งเม้ง.... ใส่หม้อต้มเลยฯ แอ๊กๆ ........แก้วฯกวนก่อนกลับฮะ
ถ้าน้องดื้อ พี่จะดุ ให้ร้องไห้ ถ้าน้องดิ้น ขัดใจ พี่โมโห ถ้าน้องร้อง พี่จะตี ให้ร้องโฮ อย่าเยโย งอแง นะคนดี ทนหน่อยนะ ทนนิด ทนนะน้อง พี่จะลอง เบาเบา ก่อนแบบนี้ ทนอีกนิด ทนเจ็บ สักนาที มันก็มี เจ็บไง ของไม่เคย ถึงเวลา แล้วหนา อย่าบ่ายเบี่ยง อย่ามาเลี่ยง หนีไป นะน้องเอ๋ย ก็ครั้งแรก เข้าใจ ว่าไม่เคย อย่ากลัวเลย ใครใคร เขาก็ทำ รู้หรือเปล่า ยิ่งฝืน ยิ่งเจ็บมาก มันแทงยาก รู้ไหม ใช่เรื่องขำ "แค่ปลูกฝี" หัวไหล่ ไม่ระกำ แค่เข็มตำ เจ็บนิด อย่าคิดนาน ...นึกถึงตอนเด็กเข้าแถวฉีดวัคซีน..
กระเทาะเปลือกความคิดลงขยะ แล้วชำระล้างคราบที่หมักหมม ค่อยค่อยแกะรู้สึกยามจ่อมจม นำไปต้มตั้งไฟร้อนปานกลาง เคี่ยวความคิดให้อ่อนก่อนหรี่ไฟ ทำด้วยจิตชิมด้วยใจใส่ทุกอย่าง เวลาเหมาะยกลงปลงปล่อยวาง จัดที่ว่างเตรียมเสริฟออร์เดิฟเย็น ใครอยากชิมรสชาติเบากลมกล่อม มิตะล่อมลองดูอาจจะเห็น ชอบไม่ชอบหาได้ใช่ประเด็น ไม่เคี่ยวเข็ญให้กลืนหากอยากคาย...อิอิ
ถึง..พี่กรุง สุดที่รักของน้องน้ำ น้องสุดช้ำในคำพี่ที่เขียนถึง ปัดเยื่อใยไมตรีที่คะนึง รักครั้งหนึ่งซึ้งล้นเหลือเมื่อปีกลาย จำได้ไหม? วันแรกพบประสบรัก ฝนพรำหนักมรสุมเข้ารุมร้าย ล้นจากเขื่อนเลื่อนสู่กลางแล้วย่างกราย เจ้าพระยาบ่าล้นสายชายกลางกรุง น้ำเป็นสาวจาวเหนือเมื่อวันก่อน ถูกเขาต้อนลงมาบ่าเต็มทุ่ง คนรังเกียจเดียดฉันท์บานกระบุง จำต้องมุ่งมาบ้านพี่ที่เมตตา โอ้.. อนิจจาผ่านไปไม่ถึงปี จดหมายพี่มาถึงน้องใจพองหนา เปิดอ่านดูข้างในใจแทบบ้า บ่อน้ำตาก็บ่าล้นสุดทนทาน จำได้ไหม? เมื่อปีกลายในคืนหนึ่ง รักแรกพบสบตาซึ้งสุดเสียวซ่าน มีคันขอบกระสอบทรายรายต้านทาน แพ้รักหวานทานไม่ไหวทลายลง น้องยังจำวันที่เราเคล้าคู่สอง น้ำเจิ่งนองเป็นทองเดียวเกี่ยวประสงค์ พี่ใช้เรือจ้ำน้องไปพายรับส่ง ทุกยามโมงเราใกล้ชิดนิจนิรันดร์ พอหมดฝนสุดทนฝืนต้องคืนสู่ น้องน้ำรู้ถึงวันลาแทบอาสัญ ที่อ่าวไทยแม่รออยู่สู่เร็ววัน รอปีหน้ามาพบกันวสันต์เยือน แต่ปีนี้ !..พี่สลัดตัดขาดน้อง ลืมเราสองครองรักกันบั่นเชือดเฉือน ลืมความหลังรักแรกพบหลบหน้าเบือน ทำเป็นเหมือนไม่รู้จัก ..ไม่ทักทาย โอ สวรรค์คงเป็นใจได้ประจักษ์ ฝนเริ่มหนักนองแน่ๆ แม้พี่หน่าย เป็นบุพเพฝนเทหนักเจิ่งกระจาย พี่กรุงจ๋าคงไม่สาย..ได้เจอกัน ! ปล.สุดท้ายนี้ .บอกพี่รู้ เปิดประตูคอยน้องไว้อย่าไปกั้น น้องขออยู่แค่ชื่นใจไม่นานวัน แค่พี่นั้นสัญญา มาดีๆ เรื่องหนี้สินที่น้ำก่อไม่ข
o เปิดบ้านกลอน ก่อนนี้ มีรอยยิ้ม มือนั่งจิ้ม คีย์บอร์ด ยังยิ้มได้ อ่านกลอนอ่าน คอมเม้นท์ แล้วยิ้มไป หัวเราะได้ สุขหนา อยู่หน้าจอ . อ่านบทโน้น บทนี้ มีความสุข บางกลอนทุกข์ บ้างเศร้า บ้างเหงาหนอ บ้างตลก บ้างสงบ บ้างตัดพ้อ คอมเม้นท์ต่อ กันให้ น้ำใจกัน . ความอบอุ่น ในบ้าน อันน่าอยู่ รวมเป็นหมู่ บ้านกลอน บ้านแห่งฝัน แล้ววันหนึ่ง ก็คลาย หายห่างกัน บรรยากาศ เก่านั้น เลือนเลือนไป . บ้านกลอนเหมือน เข้าช่วง ในหน้าฝน ฟ้าเบื้องบน คลึ้มคลึ้ม ไม่สดใส มีฝนมา ฟ้าครวญ ลมแรงไป ยอดไม้ไหว ใบร่วง ปลิวล่องลอย .. มาวันนี้ ยินดี ที่ได้เห็น บ้านเริ่มเป็น คล้ายเก่า คลายเหงาหงอย กลับเป็นบ้าน ที่เรา เฝ้ารอคอย อยากเห็นบ่อย เวลา มาบ้านกลอน .....21/09/2555......10:23..
ด่วนที่สุดมหาดไทย เรื่องการใช้อินเตอร์เน็ท ออนไลน์ใช้แซทเซ็ท รวมเบ็ดเสร็จทั้งเฟสบุ๊ค จ้องคอมพ์ไม่ยอมพัก ทำงานหนักหรือสนุก ปวดฉี่ไม่มีลุก สองมือขลุกฉี่ถูกอั้น กุลีกุจอพ่อตัวดี ดูท่าทีสุดขยัน เล่นเฟสแซททั้งวัน ฟาดสองขั้นงานเข้าตา จิ้มคีบอร์ดตลอดนั่น ช่างขยันกันนักหนา แท้ใช่.. แซทไปมา ในเวลาราชการ เล่นฟรีไม่เสียตังค์ อีกนายยังนึกสงสาร ลูกน้องจ้องกับงาน สองมือพล่านงานหนักจัง ๑ ตุลา ..ลองมาดู ก็จะรู้ว่าผิดหวัง หน้าจอรอคนนั่ง ยอมเสียตังค์แซทไอโฟน ! ............................................................................................................... เพื่อให้การบริหารจัดการใช้งานระบบอินเทอร์เน็ตของสำนักงานปลัดกระทรวงมหาดไทยเกิดประโยชน์สูงสุด สำนักงานปลัดกระทรวงมหาดไทยจึงได้กำหนดมาตรการการใช้งานระบบอินเทอร์เน็ต โดยระงับการเข้าถึง Website ที่ให้บริการดาวน์โหลดข้อมูลภาพและเสียงที่ไม่เป็นประโยชน์ต่อการปฏิบัติงานบางเว็บไซต์ และงดการใช้งานเว็บออนไลน์ เช่น www.facebook.com ตั้งแต่วันที่ 1 ตุลาคม 2555 เป็นต้นไป ในช่วงระหว่างเวลา 08.30-12.00 น. และ 13.00-16.30 น.จึงเรียนมาเพื่อทราบ และแจ้งผู้ปฏิบัติงานในสังกัดทราบและถือปฏิบัติตามมาตรการดังกล่าวต่อไป
๏ อันดับหนึ่งปากจัดเพื่อนจัดบอร์ด เพราะชอบสอดอักษรร่อนเสียดสี บนหน้าเวปอื้อฉาวคราวต่อยตี แต่บางทีก็เขียนกลอนอ้อนบางใคร ปากจัดเพราะคนพาลระรานเวป พอสังเขปการเมืองเรื่องอ่อนไหว ทั้งแดงเหลืองเรื่องด่าระอาใจ เขาอาศัยบ้านกลอนค่อนแคะกัน ปากจัดเพราะบางทีมีเสียงแว่ว ประหนึ่งแนวรังเกียจเขาเดียดฉันท์ เหยียบย่ำเวปห่วยแตกผิดแผกพรรณ ควายทั้งนั้นเขียนโชว์ .. โธ่ ! นักกลอน ปากจัดเพราะสุดทนถูกพ่นความ เขาด่าลามถึงครอบครัวพัวพันก่อน เรื่องในเน็ตเอ็ดอึงประหนึ่งละคร อารมณ์ตอนนั้นหนาน่าเครียดจริง ปากจัดเพราะเรื่องบ้าบ้าสารพัด เช่นอยากอัดพวกเจ้าชู้มากผู้หญิง พวกช่างป้อพ้อภาษามาอ้างอิง อยากตบกลิ้งคาวงลงโทษแรง ขอยอมรับเสียงโหวตโจษจันบอร์ด เรื่องค่อนขอดเค้นคำนำมาแผลง ฉันเจนจัดช่ำชองทำนองแปลง ใช้สื่อแทงแทนดาบกำราบคน เรื่องปากจัดถนัดมากปากฉันนี้ เคยก่อคดีวุ่นวายก็หลายหน ต้องตกระกำลำบากปากพาจน แถมเป็นต้นเหตุขยาดหนุ่มหวาดกลัว เพียงฉันอ้าปากหาวก็หนาวแล้ว พวกต่อแถวเรียงจีบรีบหายหัว ก็แค่ปากถ้าหากอยากพันพัว ตัวต่อตัวอย่าเกี่ยงเสี่ยงสัมพันธ์ เป็นชายชาตินักเลงเกรงไปไย หัวก้มให้ยอมสยบน่าขบขัน อยากปะทะ มามะ มาลองกัน อย่าเสียงสั่นตัวเทิ้ม..เชิญเริ่มเลย ๚ะ๛
ผมเป็นหนุ่ม สิบสี่ พึ่งมีรัก ผูกสมัคร มักคุ้น สาวรุ่นพี่ ผมซอมซ่อ หน้าโหล เธอโสภี ผมตาตี่ ทว่า เธอตาโต ผมโลเล เฮฮา บ้าเล็กน้อย เธอชดช้อย อ้อยอิ่ง หยิ่งยโส ผมอกเรียว เหี่ยวแห้ง เธอแตงโม ผมหิวโซ สิ้นหวัง เธอมั่งมี เหมือนกิ่งทอง ใบหยก ครกคู่สาก เหมือนเกลื้อนกลาก ช่วยเติม เสริมราศี เทพอุ้มสม เทวัญ การันตรี เหมาะกว่านี้ ไม่มีแล้ว นะแก้วตา ผมสิบสี่ เธอสี่สิบ เรื่องจิ๊บจ๊อย ปรับปรุงหน่อย สองเรา คงเข้าขา ผมรักเธอ ด้วยใจ ใช่เงินตรา เสน่หา ผูกพัน โดยมั่นคง ผมเป็นเด็ก เรียนดี มีมุ่งมาด เพียงแต่ขาด เงินทุน หนุนประสงค์ มาปรึกษา หารือ อย่างซื่อตรง เผื่อโฉมยง ส่งเสีย เบี้ยเอ็นดู
ตอนมอปลายเรียนสายวิทย์-คณิต แต่แหม! ดันเลือกผิดไปนิดหน่อย คำนวณเลขเราก็หลงเข้าดงดอย เหมือนยิ่งถอยหลังลงคลองน้ำครำฟิสิกส์ก็ยิ่งร้ายเข้าไปใหญ่ ไม่รู้เรื่อง-เรียนอะไรวันยังค่ำ สูตรหลากหลายอยากเก่งต้องเร่งจำ เราแสนช้ำ-จำอะไรไม่ได้เลยเคมีมีสมการเบิกบานจ้า แทบน้ำตาไหลพราก-ไม่อยากเอ่ย ผสมสาร ตวง ชั่ง ยังไม่เคย ยามเกรดเผยนี่ละ-จะเป็นลมโอ้ชีววิทยานั้นขั้นดีหน่อย ดลให้ค่อยเริงร่าสง่าสม ระบบนิเวศ เขตป่า สัตว์ น่าชม พอภิรมย์ได้บ้างไม่ห่างไกลภาษาอังกฤษหรือก็พอไถถู การเรียนอยู่ในขั้นออกงานได้ สังคมโลก ศาสนา น่าพอใจ เราสอบไม่เคยตกสักยกเดียวภาษาไทยเรานั้นเข้าขั้นรัก ยิ่งเรียนจักยิ่งโอภาสฉลาดเฉลียว คำประพันธ์ชอบเขียนเพียรเป็นเกลียว คาดว่าเดี๋ยวมหาลัย-ไปทางนี้แต่จับพลัดจับผลูไม่รู้ได้ เลือกสอบไล่นิติศาสตร์ปราชญ์วิถี ผ่านตลอดปลอดโปร่งโล่งฤดี ทั้งทั้งที่ไม่คิดฝันจะผันตนหวังเรียนครูภาษาไทย-ไม่ได้แล้ว จะนั่งแกร่วก็เห็นไม่เป็นผล ทั้งอยากเป็นนักเขียนเพียรผจญ ดูเหมือนยลดาวพรายปลายนภา เอาเถอะน่าช่างมัน-เมื่อวันนี้ มีหน้าที่นับร้อยรอคอยท่า ปัจจุบันทำให้เข้มเต็มอัตรา วันข้างหน้าเป็นอย่างไร-ไว้คอยดู
. กระผมขอกล่าวคำนำด้วย"..กระ.." ใช่ธุระเพียงครึ้มใจใคร่อยากเขียน เช่นกระดาษในกระเป๋าของนักเรียน กระมิดกระเมี้ยนหนุ่มสาวคราวสบตา . กระสับกระส่ายเห็นสาวสวยสวมกระโปรงสั้น กระเสียวกระสันกระหื่นกระหายผวาดผวา กระแทกกระทั้นกระทบกระทั่งกระเทือนอุรา กระดี๊กระด๊าใช่คิดลามกกะปลกกะเปลี้ย . กระวีกระวาดเห็นหน้าเจ้านายประคบประหงม ผะอืดผะอมครับท่านครับผมเห็นแล้วละเหี่ย กระเหี้ยนกระหือ(รือ)เหมือนดั่งกระสือคิดแล้วมันเพลีย กะลิ้มกะเหลี่ยเห็นหน้าน้องเมียกระชุ่มกระชวย . ยามน้องกระแดะหัวใจของพี่มันดิ้นกระแด่ว ก็กลัวจะแห้วกระเป๋ามันแห้งเพราะห่วงแต่หวย กระเสือกกระสนจนต้องสลดระทดระทวย ไม่ร่ำไม่รวยไม่หล่อไม่เริดกระเจิดกระเจิง . ประจบประแจงแถมยังประจานแหมมันไม่เจียม เลยหนักกระเดียมคิดแล้วกระดากจนใจกระเดิ่ง กระอักกระอ่วนต้องตามกระแสกระเซอะกระเซิง มันว้างมันเวิ้งจึงต้องสับสนกระวนกระวาย . กระทะในครัวผมเอาไว้คั่วพวกหัวกระเทียม ทอดพอเกรียมๆกินกับเหล้าขาวพอแก้กระหาย แค่คนกระจอกเหมือนนกกระจิบชีวิตเดียวดาย เป็นกระสอบทรายที่ถูกเขาซ้อมต้องยอมจำนน . กระซิบกระซาบพอเป็นกระแสแต่ดันลอดเล็ด ข่าวว่าหมกเหม็ดรองบตกมามันน่าฉงน กระหมุบกระหมิบเขาเล่นละครซับซ้อนซ่อนกล แฝงตัวเข้าปล้นไปหลายกระสอบจากหลายกระทรวง
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ