ถ้าปลายทางเคว้งคว้างและว่างเปล่า ไม่มีเขาเป็นเพื่อนเหมือนวันก่อน อย่าจารจดหมองเศร้าให้ร้าวรอน อย่าอาวรณ์ความหลังที่ฝังใจ อย่าให้ความเจ็บช้ำมันย่ำจิต อย่าครุ่นคิดจนกมลต้องหม่นไหม้ รู้ไว้เถอะที่นี่มีบางใคร คอยห่วงใยคนดีทุกวี่วัน ถ้าจุดหมายปลายทางยังว่างเปล่า อาจเงียบเหงาเซาซมระบมขวัญ แม้โลกสูญสิ้นลับดับตะวัน ปลายทางนั้นฉันจะอยู่เคียงคู่เธอ
You can win life by all means if you.... "Simply avoid two things in your life Comparing with others & Expecting from other" You can win ได้ยินแล้ว ต้องทำได้ กำลังใจ เพิ่มขึ้น หายขื่นขม ยังมีคน ห่วงใย คลายระทม ความรื่นรมย์ กลับสู่ ประตูใจ Compare life กับใคร ในโลกนี้ จะรู้ว่า ชีวี ยังสดใส หลายล้านคน บนโลก โศกฤทัย จงรู้ไว้ ว่าเรานี้ ช่างดีจริง Don't expect ผู้อื่น ตามใจตัว อย่าเกรงกลัว มากมาย ในทุกสิ่ง ต่างคนต่าง แสวงหา ที่พักพิง โลกความจริง อย่าคาดหวัง ยังผู้ใด Sms จากคนดี พี่คนหนึ่ง อยู่ไกลถึง อินเดีย เฮียส่งให้ หวังให้น้อง คลายเหงา และเศร้าใจ คงห่วงใย หนูหิ่ง ฯ ด้วยเอ็นดู ^__^
เถาะเถาะเถาะกระต่ายจะกรายเข้า ขาลปีเก่าทยอยถดถอยหนี เจอกันใหม่ขาลตอบครบรอบปี ก่อนจรลีกบดานรอกาลเยือน ยิ้มเบ่งบานเต็มที่กับปีเถาะ เสียงเสนาะดังไสวหาใครเหมือน หน้ากระจ่างวาววับแข่งกับเดือน หรืออยากเฉือนกับดาวที่พราวตา ชีวิตที่ผ่านพ้นเคยหม่นหมอง ปล่อยมันล่องลอยไกลใจหรรษา อาจดีเลวหมุนเปลี่ยนเวียนเข้ามา เพิ่มคุณค่าชีวิตให้คิดเป็น มีความสุขส่งมอบเพื่อปลอบขวัญ รับประกันตลอดชีพรีบมาเข็น มอบจากใจเทียนหยดเช้าจรดเย็น ไม่มีเว้นวันหยุดสุดสัปดาห์ เทียนหยด ขอบคุณภาพประกอบจาก www.kapook.com และ กระต่ายแดนซ์ จาก บ้านลิงฝน..^-^
วันนี้จะต้องดีขึ้นเรื่อยๆ แม้จะเหนื่อยล้าก็ขอให้สู้ วันนี้ทุกๆคนที่ได้รู้ หัวใจสู้ของเธอคนอยู่ไกล ร่างกายแม้จะยังไม่เต็มร้อย ต้องค่อยค่อยประคับและประคอง แม้มันนี้น้ำตาอาจจะนอง แต่ใจยังเรืองรองและสู้ทน แข็งแรงและอดทนนะที่รัก ทุกคนจักไม่ทิ้งเธอไปไหนหรอก และทุกคนยังรักเธออย่างที่บอก และจะบอกรักเธอทุกวันไป วันเกิดเธอปีนี้อาจจะไม่ดีเท่าไรนักแต่ให้เธอรู้ไว้ว่าเราทุกคนรักและห่วงใยเธอเสมอ..รอวันที่เธอได้ออกจากโรงพยาบาลและทำกายภาพบำบัด..6 เดือนไม่นานหรอกนะ..ของขวัญที่ตัวเองอยากได้เค้าให้ตัวเองแล้วนะตามสัญญา.. สัญญาที่เคยมีไว้ยังไม่เปลี่ยนแปลงให้เธอจงเข้มแข็งไว้คนของใจ
เมื่อวานซื้อหนังสือจากเซเว่นฯ มาอ่านเล่นเห็นว่ามันน่าอ่าน เป็นข้อคิดกำลังใจในการงาน เขียนโดยพระไพศาล วิสาโล ในบางตอนท่านเล่าเอาไว้ว่า ณ วัดวาแห่งหนึ่งซึ่งไกลโข ผู้ป่วยเอดส์นอนเตียงเหมือนเรียงโชว์ เป็นหลายโหลเรียงรายอยู่ในเรือน ทุกทุกวันใครตายเขาย้ายออก ผู้ป่วยนอกก็แล่นมาแทนเพื่อน ก็ได้เห็นแบบนี้เป็นปีเดือน ดูเสมือนธรรมดาเรื่องสามัญ โอ้ละหนอรอคอยแต่ความตาย ด้วยร่างกายไร้แรงจะแข็งขัน ผอมซูบลูบกระดูกก็ถูกอัน ตุ่มพองหนองคันดูมันเฟะ แต่จิตใจใช่แย่เหมือนอย่างร่าง พระนำทางสว่างใจไม่ปะเปะ ให้มองเห็นความตายที่ฟายเฟะ ก็เละเทะแค่กายมิใช่ตน จึงแววตาสดใสอยู่ในธรรม ไม่ครวญคร่ำร่ำไห้ไร้เหตุผล มัจจุราชมาดหมายไม่เว้นคน แต่ก็พ้นความทุกข์เข้ารุกใจ พลันสำเนียงเสียงเพลงจากวิทยุ ดังปะทุลั่นเรือนของคนไข้ เพลงฉลองวันเกิดเปิดฉลองใคร ฟังบาดใจ happy birthday to you ยังมิทันเสียงเพลงบรรเลงจบ นั่นเสียงใครร้องกลบก็ไม่รู้ happy deadday to you ร้องอยู่ลั่นลั่นสนั่นเตียง ฉับพลันลูกคู่ก็กู่รับ พรึบพรับรับร้องกันก้องเสียง กระหึ่มดังฟังดูโดยพร้อมเพรียง สำเนียงเบิกบานสำราญกาย พอร้องจบครบถ้วนกระบวนเพลง ก็ครื้นเครงหัวร่อกันงอหาย บ้างนั่งขำน้ำตาเล็ดเป็นเม็ดพราย บ้างก็ส่ายหัวดิกคิกคักกัน ท่านสรุปความไว้ให้แง่คิด ไม่ยึดติดตัวคนของตนนั่น หากมีทุกข์รุกโหมมาโรมรัน ก็หัวเราะเยาะมันให้ลั่นไป ลงกลอนเสร็จจะระเห็จไปเซเว่น ฯ เมื่อ
หลากหลายร้อยบทโหดเหี้ยม จากฟ้า โหมเข้ามา จนฟันฝ่า ล่าจุดหมาย หลายร้อยครั้งเกือบพลาด ชีพเกือบวาย ตะเกียกตะกาย ต่อสู้ จึงเป็นคน คำว่าคน คำนี้ ยากเกินที่จะนิยาม จึงขวายขวน หรือนิยาม คือการต่อสู้ดิ้นรน หรือว่าคน คือการแย่งชิงกัน เราเป็นคน คนหนึงที่แข่งฟ้า หลอกชะตา ที่เล่นกลย์ จนน่าขำ ชะตาฟ้า ขีดเส้นร่าง ข้างกายนั้น ไม่ใช่กัลย์ สุ่มร่าง โปรดก้าวเดิน อย่ายอมให้ฟ้าลิขิตชีวิตนี้ ทุกนาที ต่อสู่น่าสรรเสริญ หากพลาดพลั้ง อย่ารั้งจงเผชิญ ก้าวย่างเดิน ต่อสู่ ให้รู้กัน จริงแท้แล้วฟ้าไม่ได้ลิขิตเขียน แต่คอยเตือนให้รู้ผล ของขันธ์ ความร้อนรุ่มสุ่มร่างเป็นไฟกัลย์ ก็เพราะนั้น ตัวเราสร้างกรรมขึ้นมา ตนคิดก่อ อย่ารอผลกรรมที่สร้าง โปรดจงวางแนวทาง ให้คิดหา กรรมใดทำ กรรมใดสร้างมันขึ้นมา สติปัญญา ฟ้าให้ มาแก้ไขดู หากเรายอมอ่อนตามกรรมลิขิต ทั้งชีวิตมีสิ่งใด น่าอดสู อย่าให้ฟ้า มาขีดเส้นให้คิดดู ก็เพราะรู้ ตัวเราลิขิต เรา กลอนนี้มอบให้เพื่อนคนหนึ่งที่เข้ามาอ่านกลอนของกวีบ้านไร่ และขอโทษด้วยที่ไม่ได้เขียนกลอนให้ เพราะช่วงนี้ ว ๔ หนาแน่นมาก
เมื่อเธอมีทางชีวิตไม่เหมือนฉัน แม้ต่างกันมากมายสักเพียงไหน อยากให้รู้ว่าฉันยังห่วงใย และหัวใจก็จะยังเหมือนเดิม ไม่เป็นไรทำตามที่เลือกไว้ ฉันพร้อมให้กำลังใจเป็นแรงเสริม จะส่งมอบความห่วงใยมาเพิ่มเติม เหมือนแรกเริ่มเดิมทีที่เป็นมา ต่างเพียงแค่วันนี้ไม่เหมือนเก่า ระหว่างเราคงจะเปลี่ยนความห่วงหา ให้คงไว้ระหว่างกาลและเวลา เหลือแค่เพียงคุณค่าในหัวใจ จะไม่เปลี่ยนและไม่คิดแปรผัน จะผูกพันไม่ห่างไม่ไปไหน คอยส่งเสริมเต็มที่อย่างห่วงใย อยู่ไกลไกลให้ก้าวสู่ร่มแห่งธรรม
ดูดู๋ดูมันใจดำทำกันได้ โค่นต้นไม้ริมทางขวางถนน วางถังแก๊สหวังบอมบ์ฆ่าพร่าผลาญคน เกินจะค้นคำใดเทียบเปรียบอุปมา ใช่โกรธแค้นเคืองขัดอัชฌาสัย แล้วเหตุใดใจจึงร้ายหมายเข่นฆ่า เหมือนเกลียดชังฝังใจไร้เมตตา ปรารถนาคือฟาดฟันจนบรรลัย ไม่เข้าใจไยเถื่อนนักรักการฆ่า ภาพลวงตาที่บ่งบอกหลอกหลงใหล มิตรภาพพรางเสแสร้งแฝงจริงใจ แท้เนื้อในใฝ่เข่นฆ่าทุกนาที แม้ส่วนลึกนึกหวังสันติภาพ เหมือนถูกสาปสวรรค์เมินเดินหน่ายหนี คนใจบาปหยาบช้าสวดกาลี ชีพคนดีกลับต้องดับลับล่วงลง วันนี้มีโชคช่วยด้วยภัยพ่าย แต่ภัยร้ายกลับเพิ่มหนุนเสริมส่ง อีกเมื่อไรใต้สงบจบวางลง มียิ้มตรงส่งมอบให้ด้วยไมตรี.
คอยห่วงใย ใส่ใจและห่วงหา อยากอยู่ใกล้ได้สบตาไม่ไปไหน หากว่ามีเรื่องที่เดือดร้อนใจ คอยยิ้มให้กำลังใจส่งถึงเธอ ยามท้อแท้อ่อนแอและหวั่นไหว ไม่จากไกลอยู่ข้างเธอเสมอ ยามร้องไห้อ่อนล้าจะพบเจอ ฉันเคียงเธอตลอดทุกเวลา ยามเธอล้มจับมือฉันเอาไว้ จะฉุดให้ลุกขึ้นแม้หนักหนา ไม่ปล่อยให้อ้างว้างเลยสักครา คอยเยียวยาหากเธอเจ็บป่วยไป ทำแบบนี้ใช่ไหมเรียกว่ารัก ไม่รู้จักว่ารักเป็นแบบไหน รักแบบนี้ใช่ไหมหรือแบบใด รักใช่มั้ยความรู้สึกที่ให้เธอ
ก้าวพ้นผ่านวันวารของชีวิต เพื่อพิชิตจุดหมายแห่งความฝัน ไม่ย่อท้ออุปสรรคที่ขวางกั้น ผ่านคืนวันร้อยพันประสบการณ์ มีผิดหวังพลั้งพลาดน้ำตาหลั่ง หมดความหวังพลังความกล้าหาญ ครั้นสุขสมดั่งคิดจิตสำราญ ล้วนพบพานบนถนนหนทางไกล เตรียมหัวใจให้แกร่งพร้อมจะสู้ ตาทั้งคู่มองทางอย่าหวั่นไหว ขาทั้งสองก้าวย่างอย่างมั่นใจ หนทางไกลจะก้าวไปฝ่าฟัน หากวันใดไร้แรงที่จะสู้ ขอจงรู้ยังมีแรงสร้างสรรค์ จากพี่น้องพ้องมิตรร่วมผลักดัน ให้สู่ฝันสำเร็จดั่งใจปอง
ในวันนี้เธอคนดีมีปัญหา อุปสรรคนานามาทับถม อาจเหนื่อยหนักจนเกือบจะหกล้ม ต้องพบกับความขื่นขมเนิ่นนาน อยากบอกเธอให้เธอได้รับรู้ ยังมีคนคนหนึ่งอยู่นั่นคือฉัน ที่จะพร้อมหยัดยืนเคียงข้างกัน ร่วมฝ่าฟันไปด้วยหวังกำลังใจ หากเธอท้อขอเพียงเธออย่าถอย ฉันจะคอยเคียงข้างไม่ไปไหน มีล้นเหลือความหวังและห่วงใย หนักเพียงใดจะอยู่เคียงข้างเธอ หากเธอล้มจับมือฉันเอาไว้ หากร้องไห้ซบที่ไหล่ได้เสมอ หากเหนื่อยล้าไขว่คว้าใครไม่เจอ กุมมือเธอคือฉันตลอดไป จะขอเป็นกำลังใจอยู่ตรงนี้ ให้คนดีสิ้นทุกข์จางห่างหาย จะลบเลือนเรื่องร้ายสิ้นหมดจากใจ ให้ชีวิตเธอสดใสตลอดกาล
รัฐบาลอภิสิทธิ์แท้ จริงหรือ บางว่าสุเทพคือ ที่แท้ บางบอกชวนมีชื่อ คุมอีก ทีนา บางว่าเนวินแล้ ก็สร้างกลไก ฝากกำลังส่งให้ ละกัน ขอนายกทำงาน สละแท้ ใครดีตบรางวัน มอบเถิด ใครชั่วก็ตอบแก้ อย่าไว้หน้ามัน อย่าเห็นเป็นพวกพ้อง ของตน ใครผิดจับทุกคน ไป่เว้น หากทำชอบใจชน ไปโลด นาเฮย รมต จงเลือกเฟ้น พวกผู้ทำงาน
เธอก็รู้อยู่นานแล้วว่าฉันรัก ไม่มีหักเพียงหนึ่งให้เต็มร้อย แต่ทำไมเธอทำให้ฉันต้องมาคอย สัญญาก้อยเกี่ยวโป้ง.....ขออย่าลืม ชีวิตฉัน แสนอ้างว้างจางสนิท ทุกอาทิตย์ขอร้องเธอจะได้ไหม ให้ได้ยินเสียงร้องเพลงของเธอไซร้ เพราะฉันชอบได้ยินเสียงเธอ ทุกนามี เธอเป็นเหมือนตัวให้กำลังใจ ฉันขอไม่นอกใจเธอไปไหน จะอยู่คู่เคียงข้างบางทีเราห่างไกล แต่แม่อใกล้ฉันยินดี ตามใจเธอ.......
ทุกคราพบอบอุ่นการุณย์รัก สมานสมัครปรองดองเป็นน้องพี่ หน้ายิ้มแย้มแจ่มใสด้วยไมตรี มอบสิ่งดีทุกสิ่งอย่างจริงใจ หอมประทิ่นกลิ่นมิตรภาพอาบอิ่มฝัน คอยแบ่งปันมีปัญหาให้อาศัย เอื้ออาทรเสียสละพร้อมอภัย คอยถามไถ่ทักท้วงเป็นห่วงกัน หัวใจจำวันนั้นถึงวันนี้ สายใยมีงอกงามดุจความฝัน จรดความสนุกสนานเมื่อวารวัน เป็นสีสันของชีวิตมีมิตรแท้ ความรู้สึกบันทึกวันที่ผันผ่าน สุขในธารน้ำใจไมตรีแผ่ มีพลังกำลังใจไม่ยอมแพ้ ทุกข์ช่วยแก้สุขร่วมเสพสมสัญญา ไม่กี่วันต้องไกลไม่เหมือนเก่า อย่ามัวเศร้าความมั่นคงจงก้าวหา จงสำเร็จมีสุขทุกเวลา อยู่ฟากฟ้ามิคลายสายสัมพันธ์ ยามชีวิตผิดหวังประดังซ้อน จงท่องกลอนกานต์มอบมาปลอบขวัญ อย่าย่อท้อต่อช่องว่างระหว่างวัน ยังมีฉันคนนี้ที่รักเธอ......... ......................................................นะเฌอมาลย์"
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ
