ห้าสิบปี ที่มึงอยู่ กู...สำลัก ใจกระอัก กระอ่วม ท่วมคอหอย มิอยากเอ่ย วาจา ว่า..กู..คอย ให้มึงพล่อย หลับไป ไม่รู้ตัว ไปดีเหอะ เเกน่า ข้าทำบุญ ใส่มะลิ หอมกรุ่น พ่อทูลหัว มันบานนัก พักนี้ ที่..ข้างครัว หล่นไปทั่ว พื้นดิน กลิ่นจรุง ส่วนที่หลับ ที่นอน ตอนร่วมห้อง เอ็งมิต้อง ห่วงใย ข้าใส่ถุง เผาพร้อมเเก แน่นัก สักกระบุง ทั้งหมอนมุ้ง เสื้อผ้า ข้าให้เอ็ง แต่ข้าขอ กรวดน้ำ คว่ำขันนะ เอ็งชนะ ชาตินี้ ดีชิบเป๋ง ตายก่อนข้า สบายนัก รักเส็งเคร็ง หากแก..เจ็ง ชาติหน้า อย่าพบกัน..(อย่าจองเวร กันเลยนะ พบกันชาตินี้ชาติเดียว..เน้อ..สุดที่รัก) .......... ...กวีชาวบ้าน.....
หากโหมด-โหดมากแม้น..........ปีศาจ
สาวคลั่ง-สั่งข้าวถาด............ใหญ่แท้
ยังเหวี่ยง-เยี่ยงหวังตวาด.............แฟนตลอด
ด่าใหญ่-ได้อย่าแก้...................โกรธเจ้ามนุษย์เม็นส์
เช่นนี้-ชี้เน้นบอก...............ชายไทย
พบรัก-พักรบใจ...............ระงับกู้
อย่าเถียง-เยียงท้าใคร............หาเหตุ ผลนอ
ยอมก่อน-ย้อนกล่อมสู้.........เสน่ห์สร้างภายหลัง พลังรัก-ผลักรั้งเหตุ...............ให้เห็น ยอมนิ่ง-ยิ่งน้อมเย็น............ย่อมชี้ อย่าเหวี่ยง-เยี่ยงว่าเป็น..............เม็นส์แข่ง เธอนอ หนักรับ-นับรักนี้...............นอบน้อมถวายเธอ
โปรดทราบ ตอนนี้ฉันว่าง ใครก็ตาม อยากรู้จักสมัครไว้ ฝากเบอร์ติดต่อ รอเรียกสัมภาษณ์ได้ หากถูกใจ ยกให้ ใช่เลย ทุกตำแหน่ง ที่อยาก จะสมัคร ทั้งคนรัก คนเลี้ยง ได้เสมอ คุณสมบัติ ง่ายๆ สำหรับเธอ รักฉันเสมอ ดูแล ไม่หลองลวง
ลูกชาย....: แม่จ๋าๆ...น้องภูผา...ทำไมชื่อภูผาล่ะครับ...???? แม่..........: อ๋อ...หลังจากที่แม่กับพ่อแต่งงาน พ่อกับแม่ไป ฮันนี่มูนกันที่บ้านพักบนภูเขา พอกลับลงมา แม่ตั้งท้อง พ่อเค้าก็เลยตั้งชื่อน้องเจ้าว่าภูผายังไงล่ะจ๊ะ ปลอกแตก สงสัยอะไรเหรอลูก อิอิ ^_^ วันต่อมา..... ลูกชาย....: แม่จ๋าๆ...พ่อบอกผมว่า ผมไม่ใช่ลูกแม่ จริงเหรอครับ ??? แม่..........: อ๋อ...อืมมมม...จริงจ๊ะ...แม่เจอะหนูในถังขยะเลย เก็บหนูมาเลี้ยงอ่ะจ๊ะ... ลูกชาย....: อ้าววว....แล้วทำไมพ่อบอกผมว่า...แม่เก็บผมได้ ในกระบอกไม้ไผ่ล่ะครับ... แม่..........: อุ๊ย...พ่อบอกหนูอย่างนั้นรึ...พ่อเค้าจำผิดแล้วล่ะ... กระบอกไม้ไผ่นั่น น้องภูผานะจ๊ะ...อิอิ และแล้ววันนั้นก็มาถึง...... เช้าวันนั้นฉันได้ยิน เสียงกดกริ่ง อยู่นิ่งนิ่ง..แม่เปิดเอง นะหนูจ๋า หน้าประตู มีผู้ชาย นายหนึ่งมา ประจัญหน้า...แม่เรียกฉันให้เข้าไป ก่อนจะเอ่ย เผยบางอย่าง อย่างกุกกัก บางอย่างหนัก...เมื่อท่านกล่าว ราวสงสัย เรียกพ่อสิ พ่อทูนหัว ยอดดวงใจ น้ำตาไหล...ในบัดดล ฉงนความ มองหน้าแม่ แม่ก็ย้ำ ให้เรียกพ่อ น้ำตาคลอ...สุดระกำ ไร้คำถาม ยกมือไหว้ หวัดดีเพรียก เรียกพ่อตาม เหมือนถูกหนาม เท่าท่อนแขน ทิ่มแทงใจ พลันเสียงโป๊กโขกมะเหงกเขกกะโหลก ฉันให้แก ไปชะโงก เรียกทางไหน หลังบ้านนู้น พ่อจับงู อยู่ด้านใน ไปรีบไปบอกพ่อแก ว่าเพื่อนมา :P เหอะๆๆ เพื่อนพ่อ ก็เนียนเชียว "โถลูกพ่อ
สายสิญจน์ถูก...ผูกมัดตรึงขึงกับเสา ผีห้ามเข้า..หมอสวดคำย้ำคาถา บริกรรมปากพร่ำเพรียกเรียกจงมา ผี ป่าช้า ณ หลังวัดสงัดคืน พ่อหมอนั่งขยับท่า เปลือกตาหลับ ปากขยับ...บ่นงึมงำ ให้จำฝืน นั่งวงลายสายสิญจน์ล้อมพร้อมจะยืน สุดกล้ำกลืน ฝืนดวงจิตคิดข่มใจ ยองยองนั่งฟังเสียงนกเสียงหนูบ่น วิเวกจน จ้องไปรอบชอบที่ไหน ขยับเข่าเข้ามาชิดติดวงใน เผลอเกาะไหล่ กดหัวหมอขอโทษที หมอบอกว่าอย่าแตะตัวกะหัวตรู เดี๋ยวคงครูไม่อยู่ช่วยซวยทีนี้ เห็นอะไรให้อยู่นิ่งอย่าวิ่งหนี สายสิญจน์มี ขอสั่งห้ามข้ามเด็ดขาด แล้วจงชมอาคมข้าฯอย่าเอะอะ ประเดี๋ยวพระจะตื่นมาอาละวาด จะเป็นเรื่องกระเดื่องโตเสียโอกาส ถูกอาฆาต…ตามไปหลอกสิบอกเตือน หมอหลับตาอีกคราครั้งยังไม่จบ เหมือนสลบ...นั่งนิ่งเฉยเลยดูเหมือน หมอแกตายไม่หายใจ...ใครสะเทือน ไม่กล้าเลื่อน... มือสะกิดกลัวผิดคำ อากาศร้อนก่อนจะเริ่มพิธีก่อน แต่ว่าตอน นี้เย็นหนัก ชักไม่ขำ เริ่มสะท้าน จนซ่านผิวสยิวจำ หมอหน้าง้ำ คว่ำลงล่างคางติดคอ แกบอกว่าเป็นความดันฉันแหละซวย ดันมาป่วย...สลบไป...ไหงงั้นหมอ จู่จู่หมาดันมาหอน อ้อนลูกคลอ หอ ออ มอ.. หมอไม่ตื่นฟื้นไม่เป็น เหตุการณ์กลับตาลปัตรบัดซบยิ่ง ถูกหมอทิ้งแถมเปลี่ยนข้างอย่างเห็นเห็น จากหมอผีเป็นผีหมอ....ล้อลำเค็ญ หมอเลือดเย็น...ทิ้งกันได้ช่างใจดำ มองเครื่องเซ่น...เห็นเงาเลื่อนเริ่มเคลื่อนที่ บีบเซี่ยงจี๊ ฉี่จะแตก แหกปากย้ำ มะ ม
เรานั้นหรือคือกรองขวดชอบดวดเหล้า วันวันเมา เฮฮาพาสุขสันต์ ตื่นลืมตาต้องถอนนอนทั้งวัน จนเงินนั้นใกล้หมดจึงอดทน(ทนอด) คิดหาเงินทางลัดจัดประกวด จำต้องอวดขาอ่อนอ้อนสักหน จึงต้องโชว์สรรพางค์ทั้งล่าง-บน ประสบผลที่หนึ่งซึ่งสมใจ เป็นนางงามศรีสยองของสยาม ฝันงดงามกลับหมองไม่ผ่องใส "เป่ากระหม่อม"นั้นหรือคืออะไร? ทำไมใครต่างพานินทาเรา แท้นั่นหรือคืออนุของใครอื่น คงขมขื่นเป็นรองของใครเขา จึงจำยอมตกบันไดมิใช่เมา แผลเหนือเข่าคือแผนแทนส่งตัว ถูกนำส่งโรงพยาบาลเพราะงานเข้า ตามแผนเราซ้อนกลจนฟ้าหลัว ต้องเย็บแผลหน้าขาแม้นน่ากลัว ดีกว่ามั่วเป็นรองหม่นหมองใจ ต้องการหมอมือดีฝีมือฉกาจ ความสามารถเป็นหนึ่งจึงพอไหว ศัลยแพทย์คนนี้มิใช่ใคร คุณชายหมอนี่ไงที่ใช่เลย ถึงเหมาะสมกับนางสาวศรีสยอง เคียงคู่ครองอิงแอบแนบเขนย "พุฒิภัทร"หมอประจำของทรามเชย โอ้อกเอ๋ยอยากป่วยไข้ได้ทุกคืน..
เมื่อลิขิตชักพาให้มาพบ วันที่คบ ฉันเธอ...มิเผลอไผล หยอกเล่นกัน...ไปมาพาสุขใจ จวบถึงวัย...เปลี่ยนแปลง...ยังแกล้งกัน แล้ววันหนึ่ง...ถึงวันที่ฉันพลาด เรื่องเกินคาด...เกิดขึ้น...วันหนึ่งนั้น ความเดียงสาพาใจให้ถึงวัน เธอกับฉัน....สร้างเรื่องจนเคืองความ เธอร้องไห้จนครูเกิดรู้เข้า คุณครูเขา... ลงดาบคาดคั้นถาม จะเอาผิดติดคุก...เรื่องลุกลาม กล่าวประนาม...หยามเหยียดในเกียรติยิน ว่าเธอเป็น.....ผู้ชายไม่อายหรือ หรือเธอถือ...เป็นชายมิอายสิ้น เรื่องทางเพศเหตุการณ์บานระบิล น้ำตาริน...กุมเข่า ก่อนเล่าฟัง “เธอยั่วยวน...เสียจนทนไม่ได้ เลยต้องพ่าย..จิตตนจนผิดพลั้ง ถ้าเธอหยุด...ยั่วด่ามิพาชัง คงยับยั้ง...ชั่งใจ...ไม่เตะเธอ” เหตุเกิดเมื่อตอนขึ้น ม.๒ เทอมแรก เจ้าณุ เพื่อนของผม.... เจ้าภา...ก็เพื่อนผม อีกนั่นแหละ...แต่เธออยู่คนละห้องกะพวกผม เค้าสองคน สนิทกัน ชอบแหย่ชอบหยอกกันไปมา จนเหมือนจะเป็นแควนกัน อิอิ จากที่เคยกัดกันตลอดศก... ก็เลยดูจะเพลาๆลง และแล้ววันหนึ่ง...ทั้งคู่ก็กลับมาหยอกกันใหม่ หยอกกันมา...หยอกกันไป แต่เหมือนจะสนิทกันเกินเหตุ แฮ่ะ...... เพราะมันเริ่มหนักขึ้น (มีล้อชื่อพ่อชื่อแม่ด้วย...(เสียงต่ำ))... ~_~“ หนักเข้ากลายเป็นด่ากัน... ไม่ทันคิด... เจ้าภาฉวยรองเท้าขว้างเข้าให้... รองเท้าเจ้ากรรมก็ดันไปโดนหัว เจ้าณุ.... เจ้าณุ โกรธ ตาแดงกล่ำ...อาการต่อล้อต่อเถียงหายไปเรยย... จำได้ว่า บรร
ฮาโลวีน วันฉลองของผีผี ตำนานมีที่เมืองนอกบอกเล่าขาน กุศโลบายเลิศล้ำ เพื่อสำราญ ปล่อยวิญญาณกลับบ้านเก่าเล่าต่อกัน แดร๊กคิวล่า แวมไพร์ ไอ้ครูเกอร์ ลองมาเจอผีไทยใครแน่นั่น ฝีฝรั่งผีจีนแขกแหกตากัน ผีไทยนั้นเล่ามันส์หลายในตำนาน ผีกระสือ.. คือผีหญิงหัวซิ่งได้ ลากตับไตใส้พุงมุ่งลอยผ่าน ผีกระหัง.. คือชายชู้อยู่ร่วมบ้าน ต่างชอบทานของคาวสดซดเลือดกิน ผีกองกอย.. ชอบกระโดดโปรดอยู่ป่า มีหน้าตาคล้ายลิงค่างต่างคนสิ้น ผีโขมด.. เป็นเขมรเล่นแลบลิ้น ทำตาปลิ้น เรียกผีโพงคงเข้าใจ กุมารทอง.. จากท้องกลมอาคมกล้า คนโหยหาเมตตาคุณหนุนโชดได้ ควายธนู.. ตะปูโลงป่าช้าไทย เสือสมิง.. วิ่งหลบหาย เจอควายธนู นางตะเคียน.. ผีพื้นบ้านตำนานเล่า เป็นหญิงสาวสะสวยยิ่งสิงไม้อยู่ นางตานี.. ผีต้นกล้วยสวยน่าดู ผีโบราณชาวบ้านรู้ ไม่หลู่นาง ผีแม่นากพระโขนง.. โด่งดังสุด วัดมหาบุศย์พระโขนง คงศาลสร้าง เป็นหนังผีที่ทำเงินเกินหมายวาง เป็นผีนางที่รักผัว แม้ตัวตาย ! ผีปอบ.. ชอบของสดปรากฏอีสาน ไร้ตัวตนสิงคนบ้านมานานหลาย แต่ผีเปรต..โปรดของทาน ต้นตาลอาย เปรียบคนตาย ไปอบายภูมิรุมขอกิน ผีตาโบ๋.. ผีตายโหง.. ผีตายห่า ผีเรือนผีป่า ผีเป้า เล่าไม่สิ้น ผีขนุน.. สนามหลวงลวงชายกิน ผีพนัน.. มันโกงสิ้นกินหมดตัว ! ผีหลากหลายในตำนานเล่าผ่านเล่น แยกให้เห็น เพื่อสนุกทุกถ้วนทั่ว แต่ผีหก.. ตกเป็นทาสอนาถชัวร์ เป็นผีชั่ว สิงคนเป็น เห็นนมนาน ผีที่หนึ่ง- "
ก็ลมมันเย็น ลมพัดโชยประจำนั่งลำบาก ช่างยุ่งยากยามลุกก็ทุกข์เข็ญ ถูกโรคเข้าครอบงำยืนจำเป็น ลมพัดเย็นแล้วเราสุดเศร้าใจ เขามีแต่สุขสมยามลมพัด เราอึดอัดจริงแท้ยากแก้ไข เขาเริงร่าถ่ายคล่องปล่อยว่องไว เราถ่ายไปปวดปร่าทุกนาที จำต้องเดินเชิดหน้าไปหาหมอ เพื่อจะขอเอายาเสริมราศี หากลมเย็นแห้งหายสบายดี ในโลกนี้ใครจะเยาะหัวเราะเรา!ฯ อริญชย์ ๕/๑๐/๒๕๕๕
o เปิดบ้านกลอน ก่อนนี้ มีรอยยิ้ม มือนั่งจิ้ม คีย์บอร์ด ยังยิ้มได้ อ่านกลอนอ่าน คอมเม้นท์ แล้วยิ้มไป หัวเราะได้ สุขหนา อยู่หน้าจอ . อ่านบทโน้น บทนี้ มีความสุข บางกลอนทุกข์ บ้างเศร้า บ้างเหงาหนอ บ้างตลก บ้างสงบ บ้างตัดพ้อ คอมเม้นท์ต่อ กันให้ น้ำใจกัน . ความอบอุ่น ในบ้าน อันน่าอยู่ รวมเป็นหมู่ บ้านกลอน บ้านแห่งฝัน แล้ววันหนึ่ง ก็คลาย หายห่างกัน บรรยากาศ เก่านั้น เลือนเลือนไป . บ้านกลอนเหมือน เข้าช่วง ในหน้าฝน ฟ้าเบื้องบน คลึ้มคลึ้ม ไม่สดใส มีฝนมา ฟ้าครวญ ลมแรงไป ยอดไม้ไหว ใบร่วง ปลิวล่องลอย .. มาวันนี้ ยินดี ที่ได้เห็น บ้านเริ่มเป็น คล้ายเก่า คลายเหงาหงอย กลับเป็นบ้าน ที่เรา เฝ้ารอคอย อยากเห็นบ่อย เวลา มาบ้านกลอน .....21/09/2555......10:23..
..๏ สิบหกอันดับชายเจ้าชู้ อัลมิตรา ..๏ ช่อมะไฟเก่งกล้าเข้ามาถาม มิหวงห้ามคำตอบมอบทุกผู้ ลำดับหนึ่งคือใครให้คิดดู ที่เจ้าชู้เห็นชัด...ทัดหทัย หวานคารมคมกลอนออดอ้อนสาว ลีลาพราวคนอ่านพาลหลงใหล ทุกอักษรหวานสนิทพิชิตใจ ขอทุ่มเทคะแนนให้ใช่กล่าวลาม อันดับสองมองไปให้หดหู่ คนที่เขาเรียก (..) กันล้นหลาม ทำใจแสนลำบากหากเอ่ยนาม ขอตอบข้ามเพราะจิตมิคิดคบ อันดับสามคะแนนดีที่ระยอง สาวต่างจ้องล้วงใจไม่รู้จบ ผีเข็นแพ-ไกวเปลเห่กระทบ แถมตอนพลบส่องปูดูซาบซึ้ง อันดับสี่รู้จักผีนักซอย เห็นหงุบหงอยเดินเหงาเช้าวันหนึ่ง มาเล่าความเรื่องราวสาวรุมทึ้ง กลอนทะลึ่งคงไม่ไร้ที่มา อันดับห้ากวีปกรณ์ร่อนลงจอด หวานตลอดทุกวันเพ้อฝันหา เขียนอักษรรำพันวันเวลา ทุกเนื้อหาหวานหยดในบทกลอน อันดับหกเลขดีนี้ให้ฤกษ์ คงยากเลิกรักใคร่ใจผัดผ่อน แอบวนเวียนย่องมาหาบังอร แม้กายจรยังฝากจิตจนคิดถึง อันดับเจ็ดของจริงทิงนองนอย เห็นอยู่บ่อยคารมชมที่หนึ่ง โน่นก็ดีนี่ก็งามนิยามซึ้ง เพื่อนต่างพึ่งเสน่ห์ใจนายคนนี้ อันดับแปดของแท้ต้องแม่จิตร เที่ยวผูกมิตรกับใครไปทุกที่ นักกลอนสาวเดินเดี่ยวเกี้ยวทันที เห็นอย่างนี้พาลขำมิซ้ำคน อันดับเก้าแน่ล่ะแก้วประเสริฐ มาดเขาเลิศเท่ห์จริงผู้หญิงสน เขียนธรรมะแต่เจ้าชู้ดูชอบกล ลอยลมบนจีบนางฟ้ากล้ากว่าใคร อันดับสิบเดี๋ยววุ้ยอุ๊ยเสี่ยวภู คือสุดยอดเจ้าชู้ผู้ยิ่งใหญ่ ที่เติมศูนย์ต่อท้ายเพราะหลายใจ สาวคนใดหากเห็นเป็น
ตื่นมาแล้ว ในเช้า ที่สดใส เหลียวหาใคร สักคน มามองหน้า ตื่นมาแล้ว มองหา คนสบตา พบเพียงหน้า ในกระจก ก็ตกใจ .... ตกกะใจ ว่านั่น คือใครหนอ ดูรูปหล่อ พอไป วัดวาได้ หล่ออย่างนี้ ไหงไม่มี ใครสนใจ ไร้คนใกล้ ข้างกาย ในค่ำคืน .... ไม่รู้ว่า คืนนี้ เธออยู่ใหน อยากให้น้อง มาใกล้ เพื่อใจชื่น อยากกอดน้อง นั้นไว้ ในค่ำคืน ในยามตื่น อยากมองหน้า อย่าลาไกล ... นอนทบทวน ความหลัง เมื่อยามค่ำ ความทรงจำ ดูดดื่ม กว่าคืนใหน พี่รุกเร้า ลีลา น้องจับใจ ขยับใกล้ กายสนิท แนบชิดกัน ... หากว่าเป็น เพียงนี้ พี่เปี่ยมสุข ยามเข้าลุก มองน้อง นางในฝัน หน้าน้องยาม ไร้แต้ม เติมสีสัน สุดรำพัน สาวสวยยาม ไร้สำอาง ......(คิดเองเนอะ..สภาพใหน)
"ลืมแล้วหรือ" ลืมรัก เมื่อครั้งก่อน "ลืมแล้วหรือ" เคยอ้อน กันเพียงใหน "ลืมแล้วหรือ" เคยฝาก รักฝากใจ "ลืมแล้วหรือ" ห่วงใย เคยให้กัน "ลืมแล้วหรือ" รักเก่า เราเคยก่อ "ลืมแล้วหรือ" เคยคลอ คู่เคียงฝัน "ลืมแล้วหรือ" เคยแนบ แอบอกกัน "ลืมแล้วหรือ" เคยฝัน ร่วมหัวใจ "ลืมแล้วหรือ" น้องยา คงลืมแล้ว "ลืมแล้วหรือ" น้องแก้ว ใจเคยให้ "ลืมแล้วหรือ" น้องนาง ห่างหัวใจ "ลืมแล้วหรือ" ว่าใคร เคยรักเธอ "ลืมแล้วหรือ" ลืมไป ลืมไปเถอะ "ลืมแล้วหรือ" อย่าเจอะ อย่าเสนอ "ลืมแล้วหรือ" ลืมไป ลืมเลยเธอ "ลืมแล้วหรือ" อย่าเผลอ คิดในใจ "ลืมแล้วหรือ" ว่าเรา มีส่วนร่วม "ลืมแล้วหรือ" กู้รวม ทั้งเก่าใหม่ "ลืมแล้วหรือ" ทั้งบ้านรถ ยังผ่อนใช้ "ลืมแล้วหรือ" ลืมได้งัย หนี้ร่วมกัน .........มาช่วยกันผ่อนหน่อยจิ... 25/07/55 20:00
วันหลงหลงลืมลืมยืมคอมฯ เพื่อน งานกองเกลื่อนไม่ว่างสร่างจากไข้ แค่แวะมาเล่นเล่นจะเป็นไร ห่วงใยใครเสียนักแอบตักเตือน ฝึกสมองผวนคำชอบอำมิตร บ้างปกปิดตัวไว้คิดไม่เหมือน ขืนออกตัวแรงไปใจสะเทือน ทำร้ายเพื่อนจบเห่เสียเวลา ส่วนตัวย่อคนเก่าเดาไม่ยาก คงมาจากนามปากกาอย่ากังขา คุ้นสำนวนเวียนวนสนทนา พอรู้ว่าเป็นใครย่อมไม่งง แสดงตัวหรือไม่..ใช่ปัญหา ที่ถามหาจริงใจใฝ่ประสงค์ สัมผัสได้ด้วยใจรู้ได้ตรง อย่าได้หลงประเด็นเค้น Log in !! ..
อันบ้านเรือนเปื้อนเปรอะเลอะเทอะบ้าง ช่วยสะสางก่อนเรื่องจะเคืองขุ่น ด้วยหัวใจใสสะอาดมาดนักบุญ อกอุ่นอุ่นแม้ใหญ่ยังไม่แคร์ ต้องท่าทีลีลาสารพัด เข้าพิกัดเกินคาดไม่พลาดแพ้ ของใหญ่โตหนักไปฉันไม่แล เพรียวแต่แน่ว่องไวคงใช้นาน อันเรือนสามน้ำสี่บะหมี่เกี๊ยว เฝ้าเลาะเลี้ยวเสาะหาแม่ตาหวาน เที่ยวหาเจ้าจำเรียงจนเหนียงยาน ซี่โครงบานยืนหอบพินอบพิเทา หากพวกเราสามัคคีคงดียิ่ง โนตมจริงหรือไม่ไปว่าเขา ต้องพิสูจน์ยืนยันวันเบาเบา ให้พวกเรามุบมับลองจับเอย อันบ้านเรือนอย่าปล่อยปละและละทิ้ง อย่านอนนิ่งไม่ดูหรืออยู่เฉย กลับบ้านกลอนอบอุ่นและคุ้นเคย พี่น้องเอ๋ยกลับมาเฮฮากัน -------------------------
ทรัพย์สมบัติเงินทองของนอกกาย หากไม่ตายหาใหม่ได้ถืดถม แต่ชีวิตเหว่ว้าหาคู่ชม เที่ยวควานหาคว้าลมไม่สมใจ นั่นก็พี่นี่ก็น้องปองไม่กล้า บ้างก็แก่คราวป้ามารุกไล่ ที่งดงามเลิศหรูไม่รู้ของใคร สู้นกเดี่ยวไม่ได้เขาบินเร็ว เปิดหน้ากลอนอ้อนคำจำมาตรอง เห็นป่าวร้องอยากแต่ง..แข่งลงเหว คงแกร่งกล้าท้าใจ..สู้ไฟเปลว ถ้าไม่เลว..ลองคิดพิจารณา "อยากแต่งงานนนนนนนนน หาเจ้าบ่าวให้น้องหน่อยพี่เฌอ....อิอิ คิดถึงจ้าดนักเจ้า " เพียงแพรว 07 เม.ย. 55 - 11:44 IP 180 ความประสงค์ตรงกัน..ฝันไปไกล ต้องอาศัย แม่สื่อออกนำหน้า จับเจ้าบ่าว+เจ้าสาวมาสบตา คงจะสมปรารถนากันเสียที กลัวอย่างเดียวแม่สื่อจะถือสิทธิ์ แอบสะกิดดักหน้าท้าสูสี คงต้องเจองานเข้าเร้าใจดี รุกทั้งน้องจองทั้งพี่คงมีเฮ.......
ผ่านไป ประเพณีปีใหม่ไทยวันสงกรานต์ ญาติพี่น้องมุ่งสู่กลับบ้าน อิ่มหนำสำราญสุขีสุขใจ ผ่านวัน มีความสุขสันต์พบกันสดใส รดน้ำอวยพรผู้หลักผู้ใหญ่ ดื่มฉลองทั่วไปให้พบเห็นกัน ผ่านมา สนุกสนานเฮฮาปาร์ตี้สมานฉันท์ ครอบครัวปรองดองผองเพื่อนครบครัน หนึ่งปีเร็ววันความสุขสันต์สั้นจัง ผ่านพ้น ตั้งหน้าทำตนทำมาหาตังค์ สี่วันรันทดหมดเงินเป็นถัง สิ้นเดือนนั้นยังอาจไม่ฟื้นตัว ผ่านแล้วน๊า ความสุขหรรษาพี่น้องครอบครัว ปีหน้าฟ้าใหม่เจอกันชัวร์ชัวร์ ตอนนี้หมดตัวต้องขอเก็บตังค์
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ