ขอโทษที่ทำให้เธอเข้าใจผิด ขอโทษที่ทำให้เธอคิดว่ามีใจให้ ขอโทษที่ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงความรู้สึกในหัวใจ ขอโทษที่ให้เธอเป็นได้แค่..พี่ชายที่แสนดี ขอโทษที่ทำให้ใจเธอต้องเจ็บ.. ขอโทษที่ไม่สามารถเก็บความรู้สึกต่อไปได้ ขอโทษที่ทำลายความหวังดีและห่วงใย ขอโทษที่ทำลายความจริงใจจากเธอ
ที่เดินจากเธอมา..ฉันรู้สึกตลอดเวลาว่ามันผิด แต่ก็มีเหตุผล..อยากให้เธอรับฟังสักนิด...จากผู้ชายคนนี้ ที่ฉันตัดสินใจเดินจากไป...ไม่ใช่ไม่รักเธอนะ..คนดี แต่รู้ว่า..ความรู้สึกที่เธอมี..และให้ฉันคนนี้..ก็แค่พี่ชาย ฉันเฝ้ารอ...หัวใจเธอมาเนิ่นนาน แต่วันเวลาที่ผ่าน..ฉันร้าวราน..กับการเป็นคนไม่มีความหมาย ฉันรักเธอ..แต่ก็เป็นเพียงแค่คนที่รอเก้อ..เพ้อไปมากมาย ฉันเดียวดาย...แต่ก็ยังหวังว่า...สักวันคนข้างกายจะเป็นเธอ ฉันซาบซึ้ง..กับความรู้สึกดี ๆ ที่เธอมีให้ แต่เธอก็รู้ใช่ไหม...ว่าฉันรอวันที่เธอจะตอบรับ... ...ความรักที่ให้อยู่เสมอ แต่ไม่ว่าจะผ่านไปนานแค่ไหน...ก็ไม่มีอุ่นไอใด..ให้ฉันได้เจอ ฉันก็เป็นเพียงแค่..คนที่รอเก้อ...เฝ้าฝันเพ้อไปวันวัน แต่วันนี้...ฉันก้าวออกมา เพื่อแบ่งเบาหัวใจที่เหนื่อยล้า..กับใครสักคน..ที่เดินทางตามหาความฝัน คนที่ต้องการเพียงแค่หนึ่งคำว่า...รักแต่เขาตอบรับกลับมานับร้อย..นับพัน เขาไม่ใช่คนในฝัน..แต่วันหนึ่งเขาอาจเป็นคนที่ทำให้ความฝันเป็นจริง ฉันรู้ว่า...เธอคงไม่เข้าใจความหมาย ทั้งหมดก็แค่เหตุผลจาก..พี่ชาย ที่จะต้องยอมรับให้ได้ในทุก ๆ สิ่ง ความรู้สึกที่เธอให้คืออะไร...ฉันก็จะเข้าใจทุกความเป็นไปในความจริง ต่อไปรักที่ให้เธอ...จะคงอยู่ในใจอย่างสงบนิ่ง... ...แม้ไม่สามารถทดแทนด้วยทุกสิ่ง..หรือหัวใจใคร-ใคร
ฉันอยู่กับเธอเสมอ Jeminine ฉันมองเข้าไปในดวงตาคู่ร้าว เห็นรอยเศร้า กลั่นออกมาเป็นน้ำใสใส แววตาที่ยังสะท้อนภาพของใครใคร คนที่เอาหัวใจเธอไป...ย่ำยี ร้องไห้ออกมา...ให้พอ.. ฉันเพียงขอจับมือเธอไว้อย่างนี้ หากมันจะช่วยถ่ายทอดความเจ็บที่มี ทุกหนทาง ทุกวิธี...ฉันจะทำ ขออยู่เคียงข้าง...อย่างเงียบเฉย หากแต่ไม่เคย...ปล่อยให้เธอเดียวดายในความเจ็บช้ำ จนกว่าความทุกข์จะหาย...ไม่ว่านานแค่ไหนก็ตาม จะคอยดูแลหัวใจที่บอบช้ำ...ให้กลับดี ไม่ต้องร้องขอ...หากเธอต้องการใคร เพราะเต็มใจ...จะอยู่เคียงข้างอย่างนี้ ฉันอยู่กับเธอเสมอ..รู้ใหมคนดี จะร่วมแบ่งปันทุกความรู้สึกที่มี...นับจากวันนี้...และตลอดไป ขอโทษที่มองข้ามไป dokkoon กับเวลาที่ผ่านมาแล้ว ขอโทษนะดวงแก้วที่ฉันใจร้าย ฉันผิดเองที่มองเธอไร้ความหมาย ผลสุดท้ายฉันเองต้องเสียน้ำตา กับคนคนหนึ่งซึ่งซึ้งที่สุด เวลานี้ใจฉันทรุดสุดโหยหา เข้าใจแล้วกับชีวิตที่ต้องเสียน้ำตา กับความปวดปร่าที่ได้มามากมาย ในเวลาที่เสียใจโหยไห้ แต่ยังได้ความอบอุ่นจากเธอมันมีความหมาย มืออุ่นๆพร้อมกับสายตาที่ห่วงใย ซาบซึ้งทรวงในที่ยังมีใครเข้าใจเรา ขอเวลาทำใจอีกสักหน่อย เมื่อค่อยค่อยปรับตัวได้ให้ไม่เศร้า จะลองเริ่มต้นอีกสักครั้งระหว่างเรา บทจบคงไม่เศร้าเท่าที่ฉันเคยเป็น
ฉันก็เป็นของฉันแบบนี้มาตั้งนาน -- -- ทั้งที่อยากเปลี่ยนเป็นไปตามที่เธอฝัน แต่จะให้ทำอย่างไรหากต้องฝืนใจกัน เธอคิดว่าฉันจะมีความสุขได้ หรือไรเธอ ความจริงฉันก็เข้าใจเธอดีทุกอย่าง แต่ความแตกต่างก็สร้างความปวดร้าวใช่ไหม ฉันต้องขอโทษ หวังว่าเธอจะให้อภัย ฉันควรจะทำอย่างไรเมื่อหัวใจ ก็ทรมาน -- -- @Y_Y@
ขอโทษ.....ฉันเสียใจ แต่โกรธฉันเรื่องไหนกัน หรือเป็นเรื่องที่พูดกัน..วันนั้น ซึ่งเธอโกรธฉันมันคนละประเด็น ก็เธอแหล่ะ..ที่ผิด..เห็น เห็น ทำฉันจนแทบเป็นบ้า แต่อย่างไรก็ต้องขอโทษเธอทุกครา เพราะในใจทุกเวลาเป็นของเธอ อยากให้รู้ว่า..เธอคือคนสำคัญ ไม่ว่าฉันจะเป็นอย่างไร คอยบอกเธอทุกครั้งไป ว่าทุกอึดใจ..มีแต่เธอ
อาจจะสายเกินไปสำหรับคำว่าขอโทษ เพราะความโกรธคุณจึงจากไปใช่ไหม ตอลดเวลาผมเพิ่งรู้ว่าทำไม่ดีอะไร จนเมื่อคุณจากไปผมจึงไม่เหลือใครสักคน ผมคงทำร้ายคุณตลอดมา ผมไม่รู้ทำให้น้ำตาคุณต้องเอ่อล้น สำหรับผมชีวิตผู้ชาย หนึ่งคน ขอแค่ดูแลหัวใจที่สับสนที่คุณก็พอใจ ที่ผ่านมาผมผิดทุกอย่าง ที่ปล่อยให้คุณอ้างว้างและร้องไห้ ผมไม่ถนุถนอมแล้วยังทำร้ายจิตใจ ที่คุณจากไปมันคงจะเป็นทางที่ดี มันเป็นทางเลือกที่ถูกต้อง ผมควรลองอยู่กับตัวเองแบบนี้ ในเมื่อขณะที่มีคนห่วงใยผมกลับไม่ไยดี จนมาถึงตอนนี้ผมจึงไม่มีใครใส่ใจ แต่ผมเป็นห่วงคุณนะ ไม่ว่าคุณจะทำอะไร กับใคร ที่ไหน ขอผมห่วงคุณบ้างทดแทนที่ขาดหายไป แม้ว่าคุณไม่สนใจผมก็เต็มใจจะทำ ผมรู้ว่าคุณเจ็บปวดแค่ไหน ถ้าเรายิ่งใกล้มันอาจจะยิ่งตอกย้ำ ผมเพิ่งรู้ตัวว่าสิ่งที่ผมได้ทำ มันสร้างความเจ็บช้ำ ไม่เพียงแต่คุณคนเดียว
อาจเป็นเพียง..เพราะสองเรา..คือเพื่อนกัน ความสัมพันธ์..ที่ก่อขึ้น..จึงอ่อนไหว หรือเป็นเพราะ..ฉันไม่เคย..คิดรักใคร ในหัวใจ..จึงไม่เคย..คิดรักเธอ ฉันขอโทษ..ที่เคยทำ..ให้เธอคิด เข้าใจผิด..ในรักลวง..ที่เพ้อเจ้อ ให้ความหวัง..เก็บไปฝัน..เฝ้าละเมอ เพราะฉันเผลอ..คิดไปว่า..เรารักกัน มันเป็นความ..รู้สึกผิด..ที่เผลอไผล มันหวามไหว..ใจวาบวิว..เลยหุนหัน กว่าจะรู้..เกือบถอนตัว..แทบไม่ทัน เธอกับฉัน..เป็นได้มาก..แค่เพื่อนกัน เธอคงโกรธ..ที่ตัวฉัน..ทำอย่างนี้ ไม่ใยดี..จะสานต่อ..ความสัมพันธ์ แต่นานวัน..เธอคงต้อง..ขอบใจกัน ที่ตัวฉัน..ตัดรอนสิทธิ์..ความรักเธอ แล้ววันนึง..เธอจะรู้..รักฉันท์เพื่อน ไม่มีเกลื่อน..ให้เธอเก็บ..แบบฟุ้งเฟ้อ ต่างกับรัก..ที่เธอเอง..เคยพบเจอ มันเลิศเลอ..มากกว่ารัก..ของหญิงชาย
อาจเป็นเพียง..เพราะสองเรา..คือเพื่อนกัน ความสัมพันธ์..ที่ก่อขึ้น..จึงอ่อนไหว หรือเป็นเพราะ..ฉันไม่เคย..คิดรักใคร ในหัวใจ..จึงไม่เคย..คิดรักเธอ ฉันขอโทษ..ที่เคยทำ..ให้เธอคิด เข้าใจผิด..ในรักลวง..ที่เพ้อเจ้อ ให้ความหวัง..เก็บไปฝัน..เฝ้าละเมอ เพราะฉันเผลอ..คิดไปว่า..เรารักกัน มันเป็นความ..รู้สึกผิด..ที่เผลอไผล มันหวามไหว..ใจวาบวิว..เลยหุนหัน กว่าจะรู้..เกือบถอนตัว..แทบไม่ทัน เธอกับฉัน..เป็นได้มาก..แค่เพื่อนกัน เธอคงโกรธ..ที่ตัวฉัน..ทำอย่างนี้ ไม่ใยดี..จะสานต่อ..ความสัมพันธ์ แต่ต่อไป..เธอคงต้อง..ขอบใจกัน ที่ตัวฉัน..ตัดรอนสิทธิ์..ความรักเธอ แล้ววันนึง..เธอจะรู้..รักฉันท์เพื่อน ไม่มีเกลื่อน..ให้เธอเก็บ..แบบฟุ้งเฟ้อ ต่างกับรัก..ที่เธอเอง..เคยพบเจอ มันเลิศเลอ..มากกว่ารัก..ของหญิงชาย
ขอโทษที่เข้ามาในช่วงเวลาหนึ่ง ไม่มีอะไรที่ทำให้เธอซึ้งได้สักเท่าไร ยอมรับความพ่ายแพ้โดยยอมจากไป อาจเป็นสิ่งสุดท้ายที่เธอคงพอใจสักที เจ็บที่ต้องเป็นแบบนี้ไม่รู้ควรทำเช่นไร ให้เธอเข้าใจ และมองเห็นใจฉันบ้าง จะมีไหมบางเวลา สักครั้งที่คิดถึงกัน คงไม่มีวัน สิ่งที่หวังคงไม่เป็นจริง ฉันรู้...ว่าเธอคงรำคาญกัน ที่เห็นฉันยังวุ่นวายอยู่อย่างนี้ ก็อย่างที่บอกว่าอยากเติมเต็มสิ่งดี ๆ เพิ่งรู้นะว่าสิ่งที่ทำ เธอไม่ถูกใจ ก็ยอมรับนะว่าอยากมีเธอ ยังคงเป็นเธอที่ใจคิดถึงเสมอ อยากรับความห่วงใย ยังอยากได้ยินเสียงเธอ แต่ฉันไม่มีข้อต่อรองมาเสนอให้เธอคนเดิมกลับมา สักวันเธออาจจะเข้าใจ ที่ทำไปคงหลงเหลือความหมายในใจเธอบ้าง ขอความเป็นเพื่อนที่ให้กำลังใจบนเส้นทาง บางเวลาที่เธออ้างว้างอยากให้รู้ฉันอยู่ข้าง ๆ ใจเธอ
แด่แมลงตัวน้อย ตัวหนึ่ง ที่พลัดหลงเข้ามาในตึก วันแล้ววันเล่า ที่ตั้งใจจะนำมันออกไปปล่อย แต่ก็ลืม....จนมันหายไป.....หายไปไหนก็ไม่รู้ ขอโทษนะแมลงน้อยที่สัญญาแล้วก็ลืมทุกที ฉันขอโทษ ฉันเสียใจ ในความผิด ที่ลืมคิด ถึงเจ้า ให้เหงาหงอย ปล่อยทิ้งขว้าง ให้หวังรอ สัญญาคอย ที่ฉันเคย เอ่ยถ้อย ฝากเจ้าไป เจ้าจะอยู่ ที่ไหน ในยามนี้ เจ้าจะมี ทุกข์สุข สักเพียงไหน เจ้าจะเจอ ถิ่นเก่า แล้วหรือไร โลกสีเขียว สดใส เจ้าเคยมี ต้องจากถิ่น มาอยู่ที่ ไม่รู้จัก เจ้าคงเหงา ใจนัก ทุกนาที แมลงน้อย โผบิน พลัดถิ่นที่ เคยอยู่ดี มีสุข ไร้ทุกข์ภัย ชีวิตเจ้า จะเป็นไง ไม่อาจรู้ เจ้ายังอยู่ มีชีวิต หรือไฉน อยากให้รู้ คนลืมคำ ชํ้าเสียใจ ที่สัญญา กับเจ้าไป แต่ไร้การกระทำ
เบื่อใช่ไหม.. กับการกระทำที่วุ่นวายของใครคนนี้ ขอโทษ.. ที่ติดต่อไปให้รำคาญใจทุกที อยากให้รู้.. ว่าคนนี้ยังคิดถึงเธอทุกเวลา ยังทำใจไม่ได้.. แค่คิด..ไม่มีเธออีกต่อไป หัวใจก็อ่อนล้า เธอรักเขา.. ระหว่างเรา คบกันไปก็ไม่มีอะไรดีขึ้นมา ฉันรักเธอ.. และจะรักเธอจนกว่า ลมหายใจที่อ่อนล้า..จะไม่มี