๏ ใดใดในเนตล้วน.....รุงรัง จริงเฮย แอดมั่วแอดกันจัง.......ม่วนแท้ มากมายเพื่อนที่ยัง......คบอยู่ แปลกเพื่อนใครกันแว้...แอดได้แอดดี๚ ๏ เกมส์กลแอดส่งให้....พัลวัล ตรูบล๊อกแทบมิทัน.....แม่เจ้า ขายของทั่วเฟสมัน....แสนเบื่อ เปิดผ่อเจอแต่เช้า.......พอกหน้าทานม๚ ๏โฆษณาเยี่ยมแท้.......สรรพคุณ ตึงเต่งเสริมสมดุลย์....คัพไซ้ด์ ขาวเนียนบ่มีพรุน.....ทุกส่วน กายแฮ ยายย่าเห็นอยากได้.....สั่งซื้อกันตรึม๚ ๏ ถามไถ่สักหนึ่งน้อย....พองาม ตรูใคร่รับแอดตาม.........ฤไม่ โดนบล๊อคอย่าลุกลาม...แอดมั่ว มานา เดวพ่อเสกบิดไส้.........ตับม้ามแตกตาย๚ะ๛ ***ปล.โคลงชุดนี้ใช้คำบางคำที่ไม่มีอยู่ในปั๊กกะตืนโปรดใช้จานในการชม และจน ณ บัดนาว ข้าพข้อยก็ยังเม้นท์ไม่ได้...
๏ยามแตกตาตื่นขึ้น....เปิดคอมพ์ ลงชื่อโดยมิยอม.........เชื่องช้า เฉกกลัวว่าตัวปลอม....มาเล่น แทนนา จึงเร่งรีบลันล้า...........กดแป้นล๊อคอิน๚ ๏สเตตัสเก่าแล้ว........มันวาย อัพใหม่จนกระจาย.....เพื่อนไล้ท์ ฟันฟางช่างดูดาย.....จมเน่า แรมคืน มิคิดจักแปรงให้........ชื่นล้ำยามอรุณ๚ ๏โปรไฟล์รูปดั่งเจ้า...หญิง-ชาย ตอนตื่นยังบ่ฉาย........ส่องบ้าง แล้วโหลดอัพลงไลน์...เฟสบุ๊ค นานา ดูเผื่อแมวมองจ้าง........คู่ข้างนางเฟือง๚ ๏ตรองตรึกนึกก่อนเข้า....ล๊อคอิน น้ำท่าข้าวปลากิน..........ก่อนเจ้า ไลน์เฟสใช่ชีวิน..........ทุกช่วง วารวัน จนบ่มองคนเฝ้า..........สะกิดข้าง อย่างเคย๚ะ๛ **อิอิ..ปล.บทที่สามวรรคสามเขียนผิดเด้อพี่น้อง และคอมเม้นท์ยังไม่ได้..ทำไงดี????
แม้เธอจะตดเหม็นเป็นบางครั้ง
แม้เธอยังฝ่าไฟแดงแกล้งตีนผี
แม้ข้ือของปลอมเขาขายเหมือนได้ฟรี
แม้เธอขี้เม้าไปบ้าง -- ช่างปะไร
แม้เธอวีนเหวี่ยงบ้างเป็นบางหน
แม้เธอบ่นเช้าเย็นเป็นนิสัย
แม้เธอทำงี่เง่า-- ผมเข้าใจ
แม้เธอใช้ของแพงขนมาปรนเปรอ
ผมเข้าใจเพราะผมรักจะเรียนร้
เพราะอยากใช้ชีวิตอยู่เคียงคู่เสมอ
ตั้งแต่แรกจนวันนี้ที่พบเจอ
เพราะรักเธอ หมดหัวใจใช้ยืนยัน
๏ เขียนตำนาน การเมา มาเล่าสู่ สำหรับผู้ พร้อมเมา มาเล่าเขียน ว่าเรื่องธรรม น้ำบุญ ไม่คุ้นเพียร แต่น้ำเกรียน เก่งบาป ฉันทราบนอ ใครรังเกียจ เหยียดว่า สุราโฉด ฉันบ่โกรธ เกรี้ยวเลย บ่เคยหงอ ดื่มน้ำมนต์ พ่นฤทธิ์ แล้วติดคอ ฉันชอบศอ สุรา โซดาเพลิน แต่โบราณ กาลเก่า เขาเล่าว่า เทวดา ดลฤทธิ์ สถิตย์เหิน ท่านไปกวน เกษียรสมุทร สะดุดเพลิน เลยบังเอิญ ออกเหตุ วิเศษณ์มา เขาเคี่ยวน้ำ อมฤต ประสิทธิ์เดช ไว้ฮือเหตุ เหี้ยมหัก กับยักษา สู้กับยักษ์ มักพ่าย มันอายวา แหมเสียหน้า หน่อชั้น สวรรค์ชน จึงแอบถาง ทางลัด มาจัดสู้ อุบายกู้ เกินคิด นิมิตผล ช่างสนเทห์ เลห์ร้าย อุบายกล ประชุมคน เคี่ยวยา สมาพันธ์ เทพตะบัน ดันโลก โขยกเขา กูจักเอา อำนาจ พิฆาตขัณฑ์ ตัวไหนยักษ์ จักเขี่ย ให้เสียพันธ์ุ ชิงสวรรค์ สืบสรวง ทะลวงเบย จึงกวนน้ำ อมฤต ประดิษฐ์เดช หวังจักเฉด ชาวยักษ์ พิทักษ์เขย ต้มกันเอง กินกันเอง ปุเลงเลย เจ้ายักย์เหวย ห้ามดื่ม อย่ายืมใด บีบกันจน ก้นยักษ์ ขยักฝ่อ จนหน้าคอ เขียวเข็ด ทุกเม็ดไฝ เกิดเป็นยักษ์ มักซวย ทุกกรวยไต เชื้อไม่ใหญ่ รูปไม่หล่อ หรือพ่อจน เขาเคี่ยวกัน พันปี ไม่มีหยุด หวังจักผุด ผลิพักตร์ ที่มรรคผล เดือนจะดับ ลับหล้า หรือฟ้ากรน เทพก็ทน ทำอยู่ จะกู้เมือง อัศจรรย์ สั่นศาล บรรดาลเกิด ถือกำเนิด น้ำมณี เป็นสึเหลือง คล้ายสีชา ชงแช่ เป็นแร่เรือง เหมือนขวดเขื่อง คุ้นตา สุราเมา เ
ห้าสิบปี ที่มึงอยู่ กู...สำลัก ใจกระอัก กระอ่วม ท่วมคอหอย มิอยากเอ่ย วาจา ว่า..กู..คอย ให้มึงพล่อย หลับไป ไม่รู้ตัว ไปดีเหอะ เเกน่า ข้าทำบุญ ใส่มะลิ หอมกรุ่น พ่อทูลหัว มันบานนัก พักนี้ ที่..ข้างครัว หล่นไปทั่ว พื้นดิน กลิ่นจรุง ส่วนที่หลับ ที่นอน ตอนร่วมห้อง เอ็งมิต้อง ห่วงใย ข้าใส่ถุง เผาพร้อมเเก แน่นัก สักกระบุง ทั้งหมอนมุ้ง เสื้อผ้า ข้าให้เอ็ง แต่ข้าขอ กรวดน้ำ คว่ำขันนะ เอ็งชนะ ชาตินี้ ดีชิบเป๋ง ตายก่อนข้า สบายนัก รักเส็งเคร็ง หากแก..เจ็ง ชาติหน้า อย่าพบกัน..(อย่าจองเวร กันเลยนะ พบกันชาตินี้ชาติเดียว..เน้อ..สุดที่รัก) .......... ...กวีชาวบ้าน.....
ตัวเล็กมั๊ยน้อง" กลับห้องสงัดดึก ใจเต้นตึกตึก หวาดหวั่นพรั่นพรึง เหลียวซ้ายแลขวา ภาวนาคำนึง ขมิบปาการำพึง พุทธโทพุทธธัง . . เร่งเท้าเร็วรี่ เกือบจะวิ่งหนี มีคนตามหลัง ตามมาประชิด สะกิดอย่างจัง มือหนึ่งดึงรั้ง "ตัวเล็กมั๊ยน้อง" . . <ไอ้ฟายเที่ยงคืนแล้วยังจะมาขาย....อีกแจ้งตำรวจจับวันไหนรอกพวกมารสังคม>»»»»»»«««««///////\\\\] ... . . กาพย์สุรางคนางค์ 28 โดย ชโลทร
หากโหมด-โหดมากแม้น..........ปีศาจ
สาวคลั่ง-สั่งข้าวถาด............ใหญ่แท้
ยังเหวี่ยง-เยี่ยงหวังตวาด.............แฟนตลอด
ด่าใหญ่-ได้อย่าแก้...................โกรธเจ้ามนุษย์เม็นส์
เช่นนี้-ชี้เน้นบอก...............ชายไทย
พบรัก-พักรบใจ...............ระงับกู้
อย่าเถียง-เยียงท้าใคร............หาเหตุ ผลนอ
ยอมก่อน-ย้อนกล่อมสู้.........เสน่ห์สร้างภายหลัง พลังรัก-ผลักรั้งเหตุ...............ให้เห็น ยอมนิ่ง-ยิ่งน้อมเย็น............ย่อมชี้ อย่าเหวี่ยง-เยี่ยงว่าเป็น..............เม็นส์แข่ง เธอนอ หนักรับ-นับรักนี้...............นอบน้อมถวายเธอ
ลูกชาย....: แม่จ๋าๆ...น้องภูผา...ทำไมชื่อภูผาล่ะครับ...???? แม่..........: อ๋อ...หลังจากที่แม่กับพ่อแต่งงาน พ่อกับแม่ไป ฮันนี่มูนกันที่บ้านพักบนภูเขา พอกลับลงมา แม่ตั้งท้อง พ่อเค้าก็เลยตั้งชื่อน้องเจ้าว่าภูผายังไงล่ะจ๊ะ ปลอกแตก สงสัยอะไรเหรอลูก อิอิ ^_^ วันต่อมา..... ลูกชาย....: แม่จ๋าๆ...พ่อบอกผมว่า ผมไม่ใช่ลูกแม่ จริงเหรอครับ ??? แม่..........: อ๋อ...อืมมมม...จริงจ๊ะ...แม่เจอะหนูในถังขยะเลย เก็บหนูมาเลี้ยงอ่ะจ๊ะ... ลูกชาย....: อ้าววว....แล้วทำไมพ่อบอกผมว่า...แม่เก็บผมได้ ในกระบอกไม้ไผ่ล่ะครับ... แม่..........: อุ๊ย...พ่อบอกหนูอย่างนั้นรึ...พ่อเค้าจำผิดแล้วล่ะ... กระบอกไม้ไผ่นั่น น้องภูผานะจ๊ะ...อิอิ และแล้ววันนั้นก็มาถึง...... เช้าวันนั้นฉันได้ยิน เสียงกดกริ่ง อยู่นิ่งนิ่ง..แม่เปิดเอง นะหนูจ๋า หน้าประตู มีผู้ชาย นายหนึ่งมา ประจัญหน้า...แม่เรียกฉันให้เข้าไป ก่อนจะเอ่ย เผยบางอย่าง อย่างกุกกัก บางอย่างหนัก...เมื่อท่านกล่าว ราวสงสัย เรียกพ่อสิ พ่อทูนหัว ยอดดวงใจ น้ำตาไหล...ในบัดดล ฉงนความ มองหน้าแม่ แม่ก็ย้ำ ให้เรียกพ่อ น้ำตาคลอ...สุดระกำ ไร้คำถาม ยกมือไหว้ หวัดดีเพรียก เรียกพ่อตาม เหมือนถูกหนาม เท่าท่อนแขน ทิ่มแทงใจ พลันเสียงโป๊กโขกมะเหงกเขกกะโหลก ฉันให้แก ไปชะโงก เรียกทางไหน หลังบ้านนู้น พ่อจับงู อยู่ด้านใน ไปรีบไปบอกพ่อแก ว่าเพื่อนมา :P เหอะๆๆ เพื่อนพ่อ ก็เนียนเชียว "โถลูกพ่อ
พุงนี้ท่านได้แต่...........ใดมา แฟนเพื่อนหรือเพื่อนพา.........แดกสะท้าน แดกด่วนแข่งกันหา.........ถ้วยชนะ เลิศฤา แดกจุบจิบทั้งบ้าน.........บอกเว้ยกูหิว ชิวชิวกินเล่นหน้า............เครื่องคอมฯ ปากบอกกรรมพันธุ์ผอม...........เชื่อได้ ของเหลือแม่งก็ยอม..........ฝืนแดก พุงก็หลามอืดให้...........อนาถด้วยขนาดพุง How comes you have this...........belly? Girlfriends give you free..........good food? You eat like you'll be.............competing Most snacks, why you, dude,.......are eating all the times. You sat easily before-............ the screen, Saying your parents've been............skinny. If leftover food is seen,...............it's eaten. The big belly one sees...........is so pathetic.
หมดโปรโมชั่นรัก (ชายบ่นหญิง)
เมื่อแรกรักใหม่อ้าง..............อดีตกาล
เธอหมั่นป้อนคำหวาน...........ออดอ้อน
หน้าแต่งจัดเต็มปาน..............หาเหยื่อ
มีเล่นตัวยอกย้อน................ยั่วให้โหยหา
เวลานานเนิ่นแล้ว...........เริ่มพะวง
ซิ้มแก่เห็นแล้วปลง...........อนาถแท้
โทรจิกค่ำเช้างง................โคตรโคตร
เรื่องมากพอฝากแก้..............กลับขี้งอนสวน
หมดโปรโมชั่นรัก (หญิงบ่นชาย) ทวนรักเมื่อแรกนั้น...........แสนนาน หมั่นจีบไลน์หยอดหวาน.........ออดอ้อน รับส่งทุกวันปาน.............ตัวติด กันฤา ง้อตลอดโอบกอดป้อน...........กับข้าว คะขา มาวันนี้กลับอ้าง.............ยุ่งเสมอ โลกส่วนตัวคุณเธอ............โคตรล้น มองชะนีอื่นอย่าเผลอ............หื่นตลอด กระด้างกระเดื่องก็เพราะพ้น.............หมดแล้วช่วงโปร
ชอบพวกชอบกดไล้ค์........ตัวเอง โพสสเตตัสเพลง........ภาพเน้น ชอบมากมากละเลง........ว่าชอบ ตัวฤา แถมขีดข้อคอมเม้น........มากโม้เมามัน ขยันชมตัวตลอดหน้า........ไทม์ไลน์ ใครจะกล้ากรีดกราย..........ตอบโต้ เราเห็นก็นึกอาย.........แทนท่าน ่ที่คิดว่าโคตรโก้............กดไล้ค์ตัวเอง I like those who click "like"............themselves. Facebook's become their shelf...............of music. Liking their status help................me see - Their ego shown by clicks.............., It's obvious online. Why? They "like" their own..................status? No friend dares to judge.......................and say - Anything as comments, it's blood-......y awkward. They think it's cool, nay,.....................it is a self-praise.
ชีวิตเรา ยังอยู่ สู้ด้วยหวัง เป็นพลัง ในใจ ไม่ย่อท้อ ยามเช้าตื่น ขึ้นมา ตั้งตารอ เลขใดหนอ งวดนี้ อาจมีรวย สายขึ้นมา มองหน้า มิตรสหาย ช่วยกันคลาย ปมฝัน ผันเลขสวย ยามบ่ายนั่ง ตั้งหน้า ไม่งงงวย หวังได้หวย ช่วยคลาย ให้หายจน รออีกนิด เถิดหนา อดทนหน่อย แล้วจะปล่อย เฮฮา โกลาหน หากถูกเลข งวดนี้ ทั้งล่างบน ได้เลิกจน เสียที ครานี้เอย พอหวยออก ไม่เป็น อย่างที่คาด เลขประหลาด ออกมาได้ ยังงัยเหวย เล่นเลขนั้น ดันออกใกล้ คล้ายกันเลย ต้องนั่งเกย กอดเข่า เอ้าอดทน ไม่เป็นไร ชีวิต ไม่สิ้นหวัง เติมพลัง สร้างหวัง ได้อีกหน งวดนี้เรา พลาดไป ไม่กังวล ก็เราคน อยู่ด้วยหวัง สิบห้าวัน o...มวลภมร...o
ห้าสิงห์หนุ่มแห่งวังจุฑาเทพ ทำสาวเก็บไปเพ้อละเมอหา หล่อกระชากดวงใจไม่ร้างลา เราทั้งห้าเจ้าจอมพร้อมพลีกาย คุณชายใหญ่"ธราธร"แน่นอนนัก ขอจำหลักนิยามสื่อความหมาย "ก้าวที่..กล้า-จอมเบี้ยว"เลิกเดียวดาย เพียงคุณชายรับรักพร้อมภักดี คุณชายรอง"ปวรรุจ"การทูตเก่ง ผู้คร่ำเคร่งเรื่องรักและศักดิ์ศรี แสนคู่ควรเกี่ยวข้องน้องคนดี "แมงกุ๊ดจี่-จอมเสียบ"เนี๊ยบพอกัน.. คุณชายกลางหล่อสุด"พุฒิภัทร" ช่างน่าฟัดน่ากอดตลอดนั่น "จอมโวยวาย-เฌอมาลย์"สะท้านพลัน อีกครึ่งฝันคือ..คุณชายหมอที่รอมา คุณชายเล็ก"รัชชานนท์"คนทะเล้น ทำหน้าเป็นทุกวันชอบหรรษา "จอมวางแผน-whitelily"ขอตีตรา ปรารถนาเป็นคู่คนรู้ใจ "รณพีร์"คุณชายพีร์คนที่ห้า ทหารกล้ามาดมั่นมิหวั่นไหว "จอมบงการ-เพียงพลิ้ว"วาบหวิวใน สานสายใยรักที่ชายพีร์เดียว ห้าเจ้าจอมพร้อมเข้าวังตามหวังไว้ จักกราบไหว้หม่อมย่าแม้นหน้าเขียว หลานสะใภ้ห้าเจ้าจอมพร้อมกลมเกลียว รักโน้มเหนี่ยววิวาห์ห้าคู่พลัน
ไม่สบายใจป่วยช่วยด้วยเถิด จิตเตลิดแล้วหนอคุณหมอขา อาการนี้มีแต่หมอพอเยียวยา โปรดเมตตาสักครั้งยังวิงวอน โอ้หนอเราเฝ้าเพ้อละเมอพร่ำ คล้ายจิตย้ำหลงใหลสุดไถ่ถอน เพิ่งตระหนักรักคุณชายในละคร เห็นภาพหลอนบางหนจนเกินจริง คุณชายใหญ่สมัญญา.."ธราธร" เพียงนึกย้อนยังหวามไหวหัวใจหญิง เรื่องสมบัติพัสถานโบราณอิง เชี่ยวชาญยิ่งทั้งกิริยาสง่างาม หัวใจแสนละมุนคุณชายรอง เข้าทำนองหลงรักเกินหักห้าม "ปวรรุจ" ฑูตไทยไกลเขตคาม ยังล้นหลามดื่มด่ำห้วงคำนึง คุณชายหมอนามพิสุทธิ์ .."พุฒิภัทร" งานผ่าตัดเลื่องชื่อแพทย์มือหนึ่ง มาดสุขุมทุกท่วงท่าช่างตราตรึง แสนซาบซึ้งชวนให้ใจละเมอ คุณชายเล็ก .."รัชชานนท์" คนที่สี่ อารมณ์ดีเช้าค่ำสม่ำเสมอ แถมกล้าหาญชาญชัยใคร่พบเจอ ฤๅ ที่เพ้อบ้าบอก็เพราะใจ คุณชายพีร์.."รณพีร์" สุดที่รัก เฝ้าฟูมฟักรักแท้มาแต่ไหน งามสง่าสมชายชาญทหารไทย อยากชิดใกล้ทุกทิวาแม้ราตรี ไม่สบายใจป่วยช่วยด้วยเถิด จิตเตลิดหลายครั้งยากรั้งหนี ตั้งแต่ศุกร์ถึงอาทิตย์ติดทีวี หัวใจนี้แสนสับสนรักบนจอ
มีคำถาม มาทาย หลายหลายท่าน ลองตอบกัน ดูหน่อย จะได้ไหม ใครไม่รู้ ลองดู เดากันไป หากว่าใคร ตอบได้ เก่งจังเลย ข้อที่หนึ่ง ถามว่า อะไรหว่า หกบาทา สองหัว มั่วละเหวย ยี่สิบเจ็ด ดวงตา งงไหมเอ่ย ทายมาเลย อ้ออีกอย่าง มีหางเดียว ข้อที่สอง ลองทาย กันดีกว่า มีสามตา อยู่ที่สูง ไม่กลัวเสียว อมน้ำอยู่ แต่ไม่ อยู่โดดเดียว น้ำอมเปรี้ยว อมหวาน กลมกล่อมดี ข้อที่สาม อะไรหนา อยากจะรู้ หยิบมาดู ถูกให้แรง แดงอย่างนี้ ปั่นให้แข็ง แล้วแยง ไปทันที อีกสักพัก ก็มี น้ำออกมา (รู้นะคิดอะไร) เป็นคำถาม โบราณ ท่านถามเด็ก เมื่อตอนเล็ก ยังจำ คำได้หนา พ่อเคยถาม ตอบกัน สุดเฮฮา ตอบกันมา ใครตอบได้ ให้รางวัล o มวลภมร o
เมื่อลิขิตชักพาให้มาพบ วันที่คบ ฉันเธอ...มิเผลอไผล หยอกเล่นกัน...ไปมาพาสุขใจ จวบถึงวัย...เปลี่ยนแปลง...ยังแกล้งกัน แล้ววันหนึ่ง...ถึงวันที่ฉันพลาด เรื่องเกินคาด...เกิดขึ้น...วันหนึ่งนั้น ความเดียงสาพาใจให้ถึงวัน เธอกับฉัน....สร้างเรื่องจนเคืองความ เธอร้องไห้จนครูเกิดรู้เข้า คุณครูเขา... ลงดาบคาดคั้นถาม จะเอาผิดติดคุก...เรื่องลุกลาม กล่าวประนาม...หยามเหยียดในเกียรติยิน ว่าเธอเป็น.....ผู้ชายไม่อายหรือ หรือเธอถือ...เป็นชายมิอายสิ้น เรื่องทางเพศเหตุการณ์บานระบิล น้ำตาริน...กุมเข่า ก่อนเล่าฟัง “เธอยั่วยวน...เสียจนทนไม่ได้ เลยต้องพ่าย..จิตตนจนผิดพลั้ง ถ้าเธอหยุด...ยั่วด่ามิพาชัง คงยับยั้ง...ชั่งใจ...ไม่เตะเธอ” เหตุเกิดเมื่อตอนขึ้น ม.๒ เทอมแรก เจ้าณุ เพื่อนของผม.... เจ้าภา...ก็เพื่อนผม อีกนั่นแหละ...แต่เธออยู่คนละห้องกะพวกผม เค้าสองคน สนิทกัน ชอบแหย่ชอบหยอกกันไปมา จนเหมือนจะเป็นแควนกัน อิอิ จากที่เคยกัดกันตลอดศก... ก็เลยดูจะเพลาๆลง และแล้ววันหนึ่ง...ทั้งคู่ก็กลับมาหยอกกันใหม่ หยอกกันมา...หยอกกันไป แต่เหมือนจะสนิทกันเกินเหตุ แฮ่ะ...... เพราะมันเริ่มหนักขึ้น (มีล้อชื่อพ่อชื่อแม่ด้วย...(เสียงต่ำ))... ~_~“ หนักเข้ากลายเป็นด่ากัน... ไม่ทันคิด... เจ้าภาฉวยรองเท้าขว้างเข้าให้... รองเท้าเจ้ากรรมก็ดันไปโดนหัว เจ้าณุ.... เจ้าณุ โกรธ ตาแดงกล่ำ...อาการต่อล้อต่อเถียงหายไปเรยย... จำได้ว่า บรร
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ