อาลัย.. อังคาร ปรมาจารย์กวี ศิษย์ศิลป พีระศรี สุนทรียะศิลป์ ศิลปินแห่งชาติ ผู้เปรื่องปราชญ์ไทยถิ่น วรรณศิลป์ ทัศนศิลป์ จิตรกรกวี ควงปากกาพู่กัน สร้างสรรค์งานมากมี ฉีกแนวสู่เสรี สู่วิถีปณิธาน รูปแบบแนวคิด สอดใส่จิตวิญญาณ อิสระเบิกบาน ผลงานตระการไทย ยอดกวีนิพนธ์ ยอดคนศิลป์ร่วมสมัย หนึ่งกวีซีไร้ท์ หนึ่งหัวใจใฝ่ธรรมา ปณิธานกวี.. ที่ประเสริฐเลิศค่า ข้ามภพสยบมรรคา ข้ามฟ้าท้ายุคใหม่ อาลัยท่านอังคาร สู่สถานพิมานไสว ปลดเยื่ออย่าเหลือใย หลับสบายอาลัยลา.. ข้าน้อยฯ ..ศรีสมภพ ขอน้อมนบและวันทา คารวะ ณ เพลา ...ด้วยศรัทธาปรมาจารย์ ............................................................................................................. ใครจะอาจซื้อขายฟ้ามหาสมุทร แสนวิสุทธิ์โลกนี้ที่พระสร้าง สุดท้ายกายวิภาคจะจากวาง ไว้ระหว่างหล้าและฟ้าต่อกัน เรามิใช่เจ้าของฟ้าอวกาศ โลกธาตุทั่วสิ้นทุกสรวงสวรรค์ มนุษย์มิเคยนฤมิตตะวันจันทร์ แม่แต่เม็ดทรายนั้นสักธุลี แย่งแผ่นดินอำมหิตคิดแต่ฆ่า เพราะกิเลสบ้าหฤโหดสิงซากผี ลืมป่าช้าคุณธรรมความดี เสียศรีสวัสดิ์ค่าแท้วิญญาณ สภาวะสรรพสิ่งทุกส่วนโลกนี้ ควรที่สำนึกค่าทิพย์วิเศษวิศาล อนุรักษ์ดินน้ำฟ้าไว้ตลอดกาล เพื่อเหนือทิพยสถานวิมานแก้วไกวัล ทุ่งนาป่าชัฏช้าอรัญญิกาลัย เทือกผาใหญ่เสียดดาวดึงส์สวรรค์ เนื้อเบื้อเสือช้างลิง
สมเด็จพระนเรศวรมหารราช แด่ ลูก, หลาน, เหลน, โหลนไทย อันอังคารสังขาร ของกูนี้ บัดนี้ผ่านสี่ร้อยปี หามีไม่ ถึงกายกูตัวกู จะจากไป วิญญาณไซร้ยังอยู่ คู่แผ่นดิน กู สู้กู้แผ่นดินไว้ ให้อิสระ นำคนไทยสู่ชัยชนะ มิรู้สิ้น ถึงตัวตายรักษาไว้ ซึ่งแผ่นดิน ปณิธานมิเลือนสิ้น ถึงสิ้นปราณ ก็แผ่นดินผืนนี้ หรือมิใช่ ที่กูกู้สู้ไว้ ให้ลูกหลาน บัดนี้เหลน โหลนอยู่ สุขมานาน ถึงปราศปราณญานยังอยู่ คู่พวกมึง แผ่นดินผืนนี้มี ความศักดิ์สิทธิ์ แม้นผู้ใดคิดมุ่งร้าย ต้องตายสิ้น เหตุเพราะกูผู้ต่อสู้ กู้แผ่นดิน ยังดูแลตราบสิ้น ชั่วกาลนาน กรุงศรีฯ เคยคลุกเคล้า ด้วยสีเลือด แผ่นดินเคยลุกเดือด เลือดโลมไหล แต่ไทยต้องคงนาม ความเป็นไทย ถึงไม่มีใคร วิญญาณกู จะสู้เอง ................................................................................................................ นี่คือบทกวีที่จารึกไว้ด้านหน้าของฐานพระบรมราชานุสาวรีย์สมเด็จ พระนเรศวรมหาราช ค่ายโสณบัณฑิตย์ อ.ปาย จ.แม่ฮ่องสอน ซึ่งเป็นศูนย์รวมความจงรักภักดีของพสกนิกร ข้าราชการ , พ่อค้า , ประชาชนทั้งมวลในพื้นที่ ที่ได้จัดสร้างพระบรมราชานุเสาวรีย์สมเด็จ พระนเรศวรมหาราชขึ้น เมื่อ ๑๔ มิ.ย. ๒๕๓๘
สาวสามวัยโสภาตามหาฝัน เราชวนกันไปวัดหัดศึกษา สมาธิสติตั้งดั่งปัญญา ศีลทานภาวนามาพร้อมใจ ใฝ่ธรรมะละกิเลสเหตุความหมอง ปล่อยวางครองศีลธรรมนำผ่องใส ไม่ประมาทสายกลางเดินทางไป ศรัทธาในพุทธคุณผลบุญกรรม นำลูกเดินจงกรมบ่มสมาธิ ตั้งสติรู้ใจไม่ตกต่ำ ย่ำซ้ายขวาย่างไปให้จดจำ หายใจสม่ำเสมออย่าเผลอเพลิน เดินนั่งทำการใดให้รอบคอบ เรียนรู้ตอบจิตตามยามฉุกเฉิน เมินมายาล่อลวงหลงบ่วงเชิญ ไม่ก้าวเกินล้ำเส้นเป็นคนดี --------------------------------------- เราพากันไปเที่ยวชมเทพีเสรีภาพค่ะ ขอบคุณข้อมูลจากวิกิพิเดีย อนุสาวรีย์เทพีเสรีภาพ หรือ เทพีเสรีภาพ เป็นอนุสาวรีย์ที่ยิ่งใหญ่ และมีคุณค่าทางจิตใจ ในภาษาอังกฤษ เรียกว่า Statue of Liberty แต่เดิมชื่อว่า Liberty Enlightening the World ตั้งอยู่ ณ เกาะลิเบอร์ตี อ่าวนิวยอร์ก ที่นครนิวยอร์ก ประเทศสหรัฐอเมริกา ซึ่งเป็นของขวัญที่ชาวฝรั่งเศสมอบให้แก่ชาวอเมริกัน ในวันที่อเมริกาเฉลิมฉลองวันชาติครบ 100 ปี ณ วันที่ 4 กรกฎาคม พ.ศ. 2419 โดยส่งมอบอย่างเป็นทางการ โดยมี ประธานาธิบดีโกรเวอร์ คลีฟแลนด์ ในวันที่ 28 ตุลาคม พ.ศ. 2429 เทพีเสรีภาพ เป็นประติมากรรมโลหะสำริด รูปเทพีห่มเสื้อคลุม มือขวาชูคบเพลิง มือซ้ายถือถือแผ่นจารึกคำประกาศอิสรภาพของสหรัฐฯ และมีอักษรสลักว่า "JULY IV MDCCLXXVI" หรือ วันที่ 4 กรกฎาคม พ.ศ. 2319(ค.ศ. 1776) เท้าข้างหนึ่งมีโซ่ที่ขาด แสดงถึงความหลุดพ้นจากการ
แม่อยู่บนดวงดาวหนาวไหมคะ เดี๋ยววันพระหนูจะทำยำมะเขือ เตรียมของหวาน..ผลไม้ใส่ลำเรือ วัดคุ้งเหนือมีงาน..ทำทานบุญ คิดถึงแม่ทุกวันยามสั่นหนาว ใจปวดร้าวร่ำไห้..หาไออุ่น หนูว้าเหว่...เดียวดายไร้ร่มบุญ ชีวิตวุ่นวกวน..ขาดคนเตือน หยิบซิ่นไหม..สีกลีบบัวใจรัวสั่น ผ้าผืนนั้นนุ่มละไมหาใดเหมือน แม่ซื้อให้เป็นของขวัญวันคืนเรือน วันนี้เปื้อนหยาดน้ำตา...อาลัยรัก ห่มสไบสีนวล..ยังอวลกลิ่น บุหงาริน..รำไปใจประจักษ์ พระคุณแม่ท่วมท้นล้นใจนัก ฝากบอกรัก..แม่อีกที..ครั้งที่ร้อย
แม่อุ้มท้องเก้าเดือนเหมือนความฝัน ทุกคืนวันห่วงใยหาใดเหมือน ยามลุกนั่งนอนกินลูกดิ้นเตือน รอวันเยือนพบหน้ามาชื่นชม สมใจคอยมาเกิดประเสริฐศรี เลี้ยงลูกพลีกายใจไม่ขื่นขม ลูกเจ็บป่วยเฝ้าไข้ให้ห่วงตรม มีน้ำนมจากทรวงป้อนดวงใจ วัยศึกษาเล่าเรียนพากเพียรส่ง ไปตามตรงเวลาพาแจ่มใส การบ้านสอนดูเจ้าให้เข้าใจ กิจกรรมใดเหมาะควรชีิ้ชวนนำ กำลังใจติดตามยามท้อแท้ ปัญหาแก้ไขให้ไม่ตกต่ำ ศีลธรรมสอนบาปบุญหนุนผลกรรม ความดีทำให้เห็นเป็นบทเรียน เพียรงานสร้างฐานะละความชั่ว ไม่เมามัวอบายมุขปลุกใจเปลี่ยน ซื่อสัตย์ประหยัดไว้ไม่เบียดเบียน ดั่งแสงเทียนส่องทางไม่ห่างธรรม นำอักษรามาเรียงเคียงใจลูก สายใยผูกพันตามแม่งามขำ กลั่นจากใจเมตตามาทุกคำ เป็นลำนำบทกลอนสอนชีวา จากใจแม่นางถึงน้องพิมและน้องฝน ลูกสาวที่เป็นแก้วตาดวงใจ ตื้นตันใจและภูมิใจที่ลูกเป็นเด็กดี มีวินัย ตั้งใจศึกษาหาความรู้ แม่ไม่ต้องการอะไรตอบแทนมากไปกว่า การที่ลูกๆได้ทำแต่กรรมดี มีศีลธรรม มีสติรู้ผิดชอบชั่วดี กตัญญูต่อผู้มีพระคุณ รู้บาปบุญคุณโทษ ทำประโยชน์ให้สังคมตามกำลัง ตามความสามารถ
ฉันเห็นเขาเล่นกันมันเลยอยาก ถู กระชากลากไต่ไปกับเขา โหนสะพานคานไต่ไล่จับเอา ทำตัวเบาไม้หกกระดกดี ขึ้นแทงค์น้ำข้ามงับจับไอ้เข้ แบ่งข้างเป้โดดจับสลับหนี ทอยตั้งเตเร่เบี้ยเขี่ยเป็นที เปลือกหอยมีซื้อได้ขายข้าวแกง เล่นผัวเมียพ่อแม่ตั้งแต่เด็ก ทำเป็นเซ็กซ์จูบกัน นั้น! ทำแผลง ไปทำงานก่อนนะแม่ไอ้แดง ก่อกำแพงเป็นบ้านสำราญใจ เล่นตีบอลแบ่งข้างคนขว้างลูก ใครตีถูกควบวิ่งกลิ้งไถล แตะหลักน้อยคอยพักตรงหลักไป วิ่งให้ไวอ้อมหลักมาพักรอ เสือตบตูดครูดไถไปกับพื้น ถูกเตะฝืนถีบโดนทีเดียวขอ อีกากก งกไข่ ใช่ใจคอ เสียงหัวร่อเล่นหนำจนค่ำรอน เห็นแม่มาให้พล่านก้านมะยม เสียงฟาดลมดังขวับขยับถอน ถอยตัวทันหันขวับขยับจร เข้าบ้านก่อนอาบน้ำตามไปตี เรียกกี่ครั้งทำเมินแม่ทำไม แว๊กเข้าใส่ เสียงขวับไม่นับที กลัวแล้วจ๋า จำไหม? ไม่หยุดตี ร้องพร้อมฉี่ สะอื้นแสนขื่นใจ มาวันนี้ ขับผ่านสนามนั้น ฉันเห็นฉัน วิ่งอยู่ดูสดใส เลยถามย้อนตอนนั้นมันส์รึไง แม่รู้มั้ย?ฉันเก็บรอยเจ็บจำ แม่ตอบฉันวันนั้นฉันน่าตี เอ้า! ดูดิ มีหน้า มาทำขำ ได้....โอเช อย่าหาว่าใจดำ ยุติธรรม ที่สุด หยุดจ่ายเงิน แม่ร้องจ๊าก ว๊ากใส่ ให้ตระหนก รีบพูดยก เรื่องบุญคุณทำเขิน ปลอกกล้วยป้อนบดไข่ใครกินเกิน หักก็เชิญจ่ายมาค่าน้ำนม นมสองเต้าเท่าไหร่ขอให้บอก เดี๋ยวลาออกแล้วไปขายขนม แม่ลูกอ่อนเจอะป้อขอรีดนม ยักคิ้วข่มแม่ขำทำพูดดี แม่ขอโทษโกรธย้อนเมื่อตอนนั้น แม่กลัวฉันจะ
ดอกมะลิ.. ผลิช่อรอวันแม่ บ่งรักแท้ว่าแม่รักประจักษ์มั่น รอมะลิจะผลิดอกออกเบ่งบาน อีกไม่นานจะชูช่อ เพื่อรอยล สุขสมใจในวันแม่แท้ยิ่งนัก เพราะแม่รักเจ้าอยู่ ไม่รู้ผล แค่หวังว่าจะคว้าชัยให้แม่ยล หากเจ้าทนเจ็บได้ ..อย่าได้ยั้ง ! แม่มะลิของลูกแก้ว..แม้แผ่ววัย แต่หัวใจยิ่งใหญ่นักรักลูกฝัง ยามเจ้าชก แม่ชกด้วยช่วยระวัง กลัวเจ้าพลั้งเสียที มีปราชัย ก่อนตีสาม จวนจะเช้าเข้าวันแม่ ชกแล้วแก้ชั้นเชิงอย่าเหลิงใหล แม่จะคอยชกช่วยพร้อมอวยชัย จนเจ้าได้เหรียญทองมาคล้องคอ สู้เต็มที่นะ.. ลูกแก้วกายสิทธิ์ สู้เพื่อสิทธิ์แห่งไทยอย่าได้ท้อ เจ็ดสิบล้านพร้อมตาตื่นชื่นชมรอ สติหนอ..จะช่วยชกจนได้ชัย ดอกมะลิ..จงผลิช่อรอวันรุ่ง มงคลสูงแห่งวันแม่แผ่กว้างใหญ่ ขอลูกแก้วชกเต็มที่จนมีชัย ก่อนหัวใจแม่มะลิ..จะผลิบาน ! ................................................................ อีกไม่เกิน ๑ ชั่วโมงจากนี้ แก้ว พงษ์ประยูร จะชกชิงเหรียบญทอง โอลิมปิก ๒๐๑๒ ผลการชกชนะหรือแพ้ ไม่มีผลต่อคนไทยที่คอยเชียร์มาตลอด การแข่งขัน เพราะประทับใจในแม่มะลิ แม่บังเกิดเกล้าของนักชก ชาวไทยที่แสดงออกถึงความรักลูกและผูกพันยิ่ง จนประทับใจคนไทยทั้งประเทศ โอ..แม่มะลิเธอได้เป็นแชมป์เหรียญทองของชาวไทยทั้งประเทศเสียแล้วล่ะ
๏ มหาฤกษ์งามพ่างเรื้อง นครัง อมรรา สังคีตฟังเพลินฟัง สนั่นฟ้า ทิพย์สรวงเป่าแตรสังข์ ประโคมส่ง พิศพิลาสบรรโลมหล้า กระจ่างแล้ววันเฉลิมฯ ๏ เฉลิมชนม์พวงแก้วช่อ ฉลองชัย ตลอดทิศมงคลไทย อร่ามแท้ มไหศวรรย์ส่องประกายไสว สิริสวัสดิ์ พิศุทธิ์เลิศมาตุเรศแล้ หยดสล้างรายสลอนฯ ๏ เรียงบวรบรรเจิดเวิ้ง วิศาลวัน ยลเพริศแดนสยามพลัน จรัสแพร้ว ภัสสร สิริกิติ์ สันต์ เจริญสุข แปดสิบพรรษาแผ้ว มิ่งพร้อยสราญเพลินฯ ๏ ศักดิ์สิทธิ์เชิญหน่อเชื้อ สวรรค์ชาว เทพครบบังคมคราว ร่วมคล้อง เมืองหอมสุดกลางหาว เสวยแห่ง สุวรรณแฮ ปวงพสกภิญโญซ้อง แม่ไซร้สฤษฏ์สมฯ ๏ กรพนมไตรรัตน์นี้ กรานนบ อุดมสรรพนิรามัยสบ ปลั่งสร้อย พิพิธพราวทั่วจักรภพ ประทานผ่อง ทวยราษฎร์ถักพวงร้อย เวี่ยรุ้งถวายรินฯ ๏ ประทินพรขจายชื่นพริ้ม ปฐพี บรมนาถมหาราชินี กราบน้อม อัครศิลป์กษัตรีย์ศรี เถกิงศักดิ์ ทรงพระเจริญเทิดพร้อม สว่างพื้นไผทผอง๚ะ๛ ............................................ ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อม ขอเดชะ ข้าพระพุทธเจ้า คอนพูทน
เธอคือใคร ? ... คือผู้ให้ไม่เคยรับ..สำหรับฉัน คืออ้อมอกสวรรค์อันอบอุ่น คือฟองรักที่มากมายละไมละมุน คือหมอนหนุนอันนวลนิ่มยามอิ่มนอน เธอคือใคร ? ... คือเจ้าของหัวใจไม่ผัดผ่อน คือผู้เลี้ยงเคียงกายให้อาทร คือผู้ป้อนอาหารจนฉันโต เธอคือใคร ? ... คือผู้ไกวเปลน้อยคอยโอ้โอ๋ คือผู้ร้องเพลงกล่อมพร้อมจะโชว์ คือผู้ยอมผอมโซ ..ให้ฉันอิ่ม เธอคือใคร ? ... คือผู้ไล่ยุงไรไม่ให้ลิ้ม คือผู้ปัดป้องภัยใจเต็มปริ่ม คือผู้อดแต่ยังยิ้มให้อิ่มก่อน เธอคือใคร ? ... คือผู้พร้อมจะอภัยไม่ยอกย้อน คือผู้รับแต่ผิดไม่คิดค่อน คือผู้มาถึงก่อน ภัยจะมา เธอคือใคร ? ... คือผู้ให้ที่เกินคาดปรารถนา คือคนดีที่ฉันจะกตัญญุตา คือมารดาคือแม่ฉัน.. คนนั้นเอง ! ลองฟังเพลง Mother of mine แม่คือผู้ให้ที่ไม่ขอรับ..สำหรับฉัน http://www.youtube.com/watch?v=C_tOFsFpxXk&feature=player_embedded#!
ครั้งหนึ่ง ทรงเสด็จ.. ปัตตานี สายบุรี เพื่อสร้างฝายให้หมู่บ้าน เป็นหนึ่งในที่พระองค์ได้ทรงงาน ชลประทานผสานสู่ อยู่กินดี วาเด็ง ปูเต๊ะ.. ไล่ต้อนวัวเสียงรัวก้อง เยี่ยมๆมอง ผู้มาใหม่ในถิ่นที่ เปิดยิ้มกว้างบ่งข้างในอยากไมตรี ฉงนใจใครกันนี่ ที่ทักทาย ! คนแปลกหน้าท่าดีมียศศักดิ์ มาถามทัก ถิ่นนี้มีมาแต่ไหน ? แห้งแล้งซ้ำน้ำท่วมล้น ผลอย่างไร ? แถลงไขให้แจ้งชัด เพื่อจัดการ เป๊าะเด็งตอบ ชอบใจไมตรีจิต ทำครุ่นคิดจำติดใจ ใครกันนั่น ! ควักธนบัตร ดูรูปองค์เห็นตรงกัน ใช่แล้วท่าน ! ทั้งพระองค์ อยู่ตรงหน้า นุ่งโสร่งแล้วโค้งกาย อธิบายชี้ ถวายที่ ให้โครงการสานคุณค่า ขุดคลองส่งชลประทานผ่านไร่นา ทรงตรัสว่า..เป็นสหายแห่งสายบุรี นับแต่นั้น.. สิบกว่าปี มีน้ำใจ เก็บผลไม้ถวายองค์ผู้ทรงศรี มอบใจภักดิ์ รักในองค์ทรงปรานี ดูทีวี มีข่าวท่าน ตื้นตันใจ ข่าวสหาย ได้จากจอพอรู้แจ้ง รวมเรี่ยวแรง เงินตรามาเยี่ยมไข้ สวดดูอาร์ หน้าตึกองค์ ทรงหายเร็วไว จากหัวใจ.. สหายแกร่งแห่งสายบุรี ! ข่าวพระสหายสายบุรี คนดีสิ้น ชั่วชีวินเคยห่วงหาสหายศรี จำต้องพรากจากไป..ในวันนี้ จักจดจำในความดี ที่ท่านทำ.. ขอร่วมไว้อาลัย .. การจากไปของพระสหายแห่สายบุรี ๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑ ประวัติ วาเด็ง ปูเต๊ะ พระสหายแห่งสายบุรี เป็นชาวบ้านหมู่ 5 บ้านทุ่งเค็จ ต.ปะเสยะวอ อ.สายบุรี จ.ปัตตานี สำหรับ วาเด็ง ปูเต๊ะ กับเรื่องราวการเป็นพระสหายใ
มาลัยกรองมะลิแก้ว .........มัลลิกา เฟื่องสุคันธมาลา..............เลิศฟุ้ง ประนมประณตวันทนา........ทะนุเทิด ทูนนอ นิรมิตค่าประดุจรุ้ง.............ประดับร้อยดารา มัลลิกากลั่นกลิ่นเกลี้ยง......กรุ่นกมล เสมอมิ่งมหามงคล............ค่าฟ้า พิพิธพรพิพัฒน์ผล.............พระมิ่ง แม่เอย ถวายพระมารดาหล้า..........เลิศล้ำเกษมกุศล พระเพียงฝนพร่างฟ้า.........ผลาญไฟ ฝ่าวนัสเคียงภูวนัย............เนิ่นโน้น ดับร้อนพสกนิกรไทย........ทวีสุข แผ้วทุกข์ภัยผลาญโพ้น.....ผ่องพ้นภัยพาล พลทหารตำรวจร้อน.........รับภัย พาลเอย ป้องปกปักประเทศไทย.....ถิ่นไท้ ชายแดนเลือดชายใด.......ชโลมรด รักษ์พ่อ พระแม่ชูเชิดไว้...............สวัสดิ์ด้วยเสาวนีย์ ชุบชีวาตม์ชาติเชื้อ ...........ชนไทย เลี้ยงชีพชอบเชิดชัย.........โชติแล้ว งามมัดหมี่หม่อนไหม........มุ่งจัก สานนา เกษตรพณิชหัตถกรรมแพร้ว...เพริศพริ้งศาสตร์ศิลป์ ศิลปินศิลปะสร้าง.............ศิลป์ศรี พระส่งเสริมศิลปี..............ประดับหล้า อธิคุณพระราชินี...............นวราช นิรมิตศิลป์เรืองฟ้า............เฟื่องฟุ้งสยามสมัย น้ำพระทัยพระแม่ล้ำ.........เลอชลา ไหลหล่อเลี้ยงพสุธา........ถิ่นหล้า ถวายพรพระชันษา..........แปดสิบ ขอพระแม่อยู่คู่ฟ้า...........คู่พื้นไผทไทย มาลัยกรองมะลิแก้ว.........มัลลิกา หอมพระมหากรุณา..........กรุ่นใกล้ เฟื่องกลิ่นกว่ามาลา.........โลกกลั่น หอมเ
เปรียบมนุษย์ สุดประเสริฐเลิศกว่าสัตว์ ชาญฉลาดกว่าใดๆในโลกนี้ เป็นผู้สร้างสรรพวิชาประดามี ก้าวหน้าไปในวิถีไม่มีหยุด ไอน์สไตน์..ได้ค้นพบพลังงาน สูตรสมการนิวเคลียร์ ที่สุดๆ เริ่มศักราชมัจจุราชฆาตมนุษย์ สงครามโลกทำโศกทรุดสุดลำเค็ญ เจ้าเด็กน้อย " ลิตเติลบอย " ถูกปล่อยปลด ราพณาสูร มอดม้วยหมดปรากฏเห็น สรรพสิ่ง สรรพสัตว์ซัดกระเซ็น ถูกเจ้าเข่น โดนเจ้าข่มถล่มทลาย ๖ สิงหา ฮิโรชิมา ในครานั้น ดูเหมือนฝัน แต่มันจริงทุกสิ่งร้าย ซากเมืองพัง ฝังซากคนป่นวอดวาย มหันตภัย ปรมาณู ผู้ก่อการ ! ปล่อย แฟตแมน ชายอ้วน มาป่วนอีก ถล่มซีก นางาซากิ บิแตกสนั่น ทั้งสองลูกถูกปล่อยห่างว่างสามวัน ศึกจบเห่ อเมริกัน.. ฟันซามูไร สี่แสนชีพ..ถูกถีบส่งลงนรก เซ่นความงก อำนาจความบาตรใหญ่ สงครามโลกครั้งที่สอง ต้องจำไว้ โลกเสียหายอย่างใหญ่หลวงเกินทวงคืน ๖๗ ปี.. ที่น่าเศร้า เหล่ามวลมนุษย์ ปรมาณู จำต้องหยุดอย่าฉุดฟื้น อุทาหรณ์ สอนไว้ให้ต้องตื่น หยุดหยิบยื่นความตาย..ใช้นิวเคลียร์ ! ใช่มนุษย์ สุดประเสริฐเลิศกว่าสัตว์ โลกวิบัติ หวังแค่ชัยใครได้เสีย เป็นผู้สร้างแล้วทำลายใช้นิวเคลียร์ สมองเปลี้ยแล้วหรือไร ?.. อายสัตว์จัง ! ๖ และ๙ ส.ค. ๕๕ ร่วมรำลึก ๖๗ ปี มหันตภัยนิวเคลียร์ เมืองฮิโรชิมา และนางาซากิ ประเทศญี่ปุ่น @@@@@@@@@@@@@@@@@@ การโจมตีจักรวรรดิญี่ปุ่น ของสหรัฐอเมริกา เมื่อปลายสงคราม โลกครั้งที่สอง ได้ทิ้ง "ระเบิดปรมาณู" หรือที่เ
เดือนแปดแรมหนึ่งค่ำตามพุทธพจน์ ซึ่งจารจดขานกล่าวเข้าพรรษา สงฆ์หยุดจรสอนเหล่าชาวประชา พระศาสดาตั้งกฎไว้จดจำ อุปสมบทบุตรหลานสืบสานศาสน์ ตามรอยบาทพระพุทธองค์ทรงเลิศล้ำ อานิสงส์ผลบุญเนื่องหนุนนำ พบธารธรรมนอบน้อมตอบแทนคุณ ชนถวายเทียนพรรษาผ้าน้ำฝน กราบสวดมนต์ละอบายใจคลายขุ่น พร้อมอัฐบริขารอธิษฐานบุญ ทานเจือจุนเลิกลดงดสุรา จำพรรษาอารามสามเดือนพัก สงฆ์พำนักพากเพียรเรียนศึกษา ธรรมวินัยปริยัติวิปัสสนา สัมปทาปรมะละปล่อยวาง สัตตาหะละเว้นเจ็ดวันได้ เหตุปัจจัยจำเป็นเย็นแรมอ้าง เมื่อกำหนดครบเกณฑ์ในเส้นทาง เกินค่ำค้างพรรษาขาดอาบัติปลง
รัฐธรรมนูญนี่นี้...........จากนภา ขี้นกหกฝากมา...........เหมาะแท้ กาฝากรากงอกอา-........ละวาดเติบ ใหญ่นอ คนปลูกศาลเจ้าแก้.........เลขล้อขอหวย
จากจุดเริ่มต้นสู่หนทางชนะ ไม่มีแพ้เป็นพระแต่เป็นเพื่อน การแข่งขันสมานฉันท์เราหมั่นเตือน สันติภาพมาเยือนโลกอีกครา เสียงปืนลั่น/หวีดร้องเรียกกำลัง ใครรั้งท้ายข้างหลังเร่งรุดหน้า จะวิ่งเดี่ยว/ผลัดไม้กี่กรีฑา น้ำใจนักกีฬาเราคว้าชัย มหกรรมกีฬาเฉลิมฉลอง มาเถิดพี่น้องเชื้อชาติไหน ร่วมสนุกลงสนามตามธงไป โอลิมปิกจุดไฟให้สัญญาณ แสงแห่งชัยชนะของมวลมนุษย์ สู้ให้ถึงที่สุดยอดวิหาร อดทนยืนหยัดอย่างปราการ ห้าห่วงสอดประสานเป็นผืนเดียว
ห่างหายบ้านกลอนไปพักใหญ่ ก็เพราะไปแอบแบ่งใจเข้าเฟซบุ๊ค หลากหลายเรื่องราวน่าสนุก บางครั้งก็ลืมความทุกข์ได้เหมือนกัน แต่ยังไงก็ยังแวะเวียน ไม่ได้คิดแปลกเปลี่ยนหรือแปรผัน บ้านกลอนก็ยังเป็นที่รักอยู่ทุกวัน แต่เฟซบุ๊คนั้น...เป็นที่สังสรรค์และเฮฮา พบเพื่อนบ้านกลอนก็หลายคน บ้างเข้าไปบ่น บ้างเข้าไปหา ได้พูดคุยแลกเปลี่ยนเรื่องราวความเป็นมา แม้จะเหนื่อยจะล้า...แต่บางครั้งก็สุขใจ วันนี้แวะมาทักทายที่บ้านเก่า จะได้ไม่ลืมเลือนความเป็นเรา รู้บ้างไหม แวะไปคุยที่เฟซบุ๊คบ้างจะเป็นไร wongtwan nong นั่นไง...โปรดทักทายมา
ตั้งเป้าเอาที่ ๕ แต่ก้าวหน้าคว้าที่ ๔ สาวไทยทำได้ดี ยอดสตรีกีฬาไทย เจ๋งสุดในเอเชีย แม้กายเปลี้ยไม่เพลียใจ เขี่ยคิวบาเข้าคว้าชัย น้ำตาไหลคนไทยเฮ ที่ ๑๐ เธอหยิบยก อันดับโลกให้ไทยเท่ห์ โค้ชอ๊อดยอดทุ่มเท คนหัวเสธ. วางแผนเก่ง ตบแหลกแจกสะบัด ทั้งเซ็ทซัดจัดไม่เกรง รุกรับกะฉับกระเฉง ไม่ร้อนเร่งไม่เกรงใคร นุศรา.. คว้ายอดเซ็ท รวมเบ็ดเส็จเด็ดดังใหญ่ คืนนี้บินกลับไทย พร้อมเตรียมใจจะไปรับ ปลื้มจิตร์ อรอุมา อยากเห็นหน้าเป็นแฟนคลับ คนอะไรตบไม่นับ อยากกระชับถ่ายภาพเธอ ข่าวดีก็มีสุข ลืมข่าวทุกข์ขลุกจอเกร่อ ด่าลั่น แบ่งฉันเธอ สมองเบลอเจอทุกวัน ขอบคุณความสุขนี้ อยากให้มีทุกวันนั่น สาวไทยได้สร้างสรรค์ ฉลองกัน.. สนั่นไทย ! เซียนอยู่รูหมูอยู่ตึก ดูดื่นดึกศึกบอลใหญ่ อิตาลีโดนบี้ตาย นึกว่าควาย.. พ่ายกระทิง ยูโรเฮ.. วอลเล่ย์จบ แข่งกันครบสยบนิ่ง การเมืองเข้าเรื่องจริง ต่างยังวิ่ง.. เพื่อชิงชัย หมุนปลี่ยนเวียนวกวน มิอาจพ้นต้องทนว่าย ปลงใจให้สบาย มันเป็นไป.. เช่นนั้นเอง ! .......................................................................................................... ทั้งสวยทั้งเก่ง!! วอลเลย์บอลไทยชนะคิวบา คว้าอันดับ 4 เวิลด์กรังด์ปรีซ์ 2012 ทีมไทยนั้นมีสถิติ ชนะ 2 แพ้ 3 มี 5 คะแนน ในการแข่งขันวอลเลย์บอลเวิลด์ กรังด์ปรีซ์ 2012 คะแนนไทยได้อันดับที่ 4 ซึ่งดีที่สุดเท่าที่เคยเข้าร่วมแข่งขันรายการนี้ ซึ่