ที่นิ่งเฉยใช่เห็นเป็นคนอื่น น้ำตารื้นกับวันอันอับเฉา ฟ้าชีวิตวันนี้เป็นสีเทา ไร้แม้เงาคนหวงห่วงอาทร จนค่อนแจ้งแสงเดือนลับเลือนฟ้า คอยวาจารักฝากจากสมร จวบเดือนต่ำดาวตกหัวอกรอน ดุจจะทอนหัวใจไปจากกัน คงลงเอยด้วยคำว่าลาจาก พบเพื่อพรากจากไปใช่ไหมขวัญ? บนทางเดินเหินห่างระหว่างวัน ใครแปรผัน...ใครลวงหลอก...ช่วยบอกที
รู้ทั้งรู้ พี่นี้ ไม่มีสิทธิ เพียงแค่คิด ห่วงหวง ทวงความฝัน แค่แอบคิด แอบหวัง สร้างสัมพันธ์ หวงห่วงกัน เกินไปบ้าง อย่างควรเป็น ก็ยังรู้ ว่าเป็น ไปไม่ได้ แต่หัวใจ ยังไม่ รับความเห็น บังคับใจ ไม่ให้รัก แสนยากเย็น จึงจำเป็น ปล่อยให้ ใจรักเธอ ก็มีบ้าง บางครั้ง พลั้งไปหน่อย เผลอใจปล่อย ลืมตัว มัวเผยอ ลืมเจียมตัว เผลอใจ ไปหวงเธอ แค่เพียงเจอ เธอนั้น หวานกับใคร เหมือนมดแดง แอบแฝง พวงองุ่น ใจว้าวุ่น ร้อนลน ทนไม่ไหว เฝ้ามองเธอ เผลอรัก เธอแล้วไง จึงต้องทน ทุกข์ใจ ไปวันวัน จึงต้องจำ ย้ำไว้ ไม่มีสิทธิ ได้เพียงคิด อย่าเผลอ เพ้อไหวหวั่น ได้เพียงมอง ห่างห่าง อย่างห่วงกัน อย่าหวังผูก สัมพันธ์ สายหัวใจ o.มวลภมร.o
....... มีความสุข จุงเบย คุณเคยไหม ..................... คนอยู่ไกล กลับมา ให้ความหวัง ............. ....... กลับมามอบ ความรัก ให้อีกครั้ง ............... ....... เป็นพลัง พาก้าวเดิน เกินสุขใจ .............. ....... ส่งข้อความ ผ่านทางไลน์ ไม่เคยขาด ..... ....... เฝ้าประกาศ รักและห่วง ให้หวั่นไหว ........ ....... เขาคือคน รักแรก ของฉันไง ................. ....... ถึงผ่านไป ยี่สิบ(กว่า)ปี มิเคยลืม ............ ....... บอกและกล่าว เล่าเหตุการณ์ งานภาระ ... ....... เป็นระยะ ให้รับทราบ ฉันปราบปลื้ม ........ ....... ส่งคำหวาน ผ่านใจความ อย่างดูดดื่ม ..... ....... และไม่ลืม ก่อนเข้านอน พร(ให้)ฝันดี ...... ....... ฉันไม่รู้ กาลข้างหน้า อนาคต ................. ....... จะใสสด แสนหวาน เหมือนวันนี้ ............. ....... หรือจะเศร้า โศกตรม ถมทวี ................... ....... ขอแค่มี ปัจจุบัน เท่านั้นพอ ...................
ปรารถนา หยาดละอองฟองน้ำรินฉ่ำฟ้า เพลงศรัทธาแว่วหวานผ่านป่าเขา แทรกอยู่ในสายลมพรมแผ่วเบา ดุจดั่งเงา...ติดตาม..เพื่อถามทวง ยังเหน็บหนาวหรือไม่หนึ่งใจนั้น ยังหวาดหวั่นหรือไม่ใจเคยหวง ยังวิตกหรือไม่ใจหนึ่งดวง หรือว่าล่วง...เลยแล้ว...ส่อแวววาม ด้วยใจรักภักดีนั้นมีให้ มิหวั่นไหวต่อภาพที่วาบหวาม แม้นสายตามองใครในทุกยาม ยังติดตาม...ด้วยรักแลภักดี รอวันที่ใจพร้อมจะน้อมรับ เพื่อรองซับหวานไหวในวิถี ด้วยยึดมั่นในรักปักชีวี จึงพร้อมพลี...ใจรอง...ประครองใจ วันที่ใจพร้อมเนาลบเหงาหม่น พร้อมจะทนรอรับรส...แสนสดใส วันที่สองอิงแอบแนบฤทัย พร้อมก้าวไป...ด้วยกัน..อย่างมั่นคง ครูพิม ๒๐ พฤษภาคม ๒๕๕๖
....รักพอเพียง..
อย่า..หวานมากฝากบอกคนมีรัก
คนไม่มีอาการหนัก รักหนีหาย
เฝ้าชื่นชม ดอกไม้ อยู่เรียงราย
คนข้างกาย หามี..ที่มาเคียง
ขอมือหน่อย"คนโสด"อยู่ที่ไหน
โสดแอบเมีย เอาไว้ อย่าส่งเสียง
ขอคนโสด นิสัยดี รักพอเพียง
ไม่อยากเสี่ยง กับความเหงาเฝ้าสุมทรวง
อยากมีรัก "พอเพียง" เรียงใจร้อย
จะคำน้อย ไม่ถาม ตามห่วงหวง
เพราะเชื่อมั่น ในคำ มิหวั่นลวง
ความซื่อสัตย์ รักหน่วง ห้วงคำนึง
จากใจหนึ่ง สู่ใจหนึ่ง มาร่วมฝัน
อย่าแบ่งปัน แยกสาม ความคิดถึง
เป็นรอยร้าว หนาวใจ ในก้นบึ้ง
มันจะตรึง ผนึกนาน ปานแผลเป็น
ถ้าใครเชื่อจริตของตัวเอง
ว่าถือเคร่ง สัจจา มาให้เห็น
อย่าเสแสร้ง แกล้งหยอก หลอกเนื้อเย็น
จะยิงให้เน่าเหม็น..เป็นผีเอย.....555555+
ฝนโปรยโรยชื่นทุกผืนหญ้า แตกช่อศรัทธาทุกแห่งหน ผลิใบตระการบันดาลดล ฉ่ำฝนน้ำฟ้า..ที่บ่าริน รินร่ำฉ่ำใจคราได้เห็น ชื่นเย็นชื่นชูมิรู้สิ้น กบเขียดเริงร่าออกหากิน ยลยิน..ตื่นตา..ช่างน่ายล ป่าไพรผลิรับขยับฝัน ดุจฟ้าเสกสรรทุกแห่งหน สีเขียวห่มไพรไหวกมล คิดถึงอีกคน...ที่ห่วงใย เดินทางสร้างงานสร้างฐานรัก สลักลงแรงเปลี่ยนแปลงให้ ชีวิตพรั่งพร้อมหอมหัวใจ ยิ้มได้...เมื่อเสร็จ..สำเร็จงาน เหนื่อยล้า...อย่าท้อ...น้องขอร้อง ครรลองนักสู้ผู้สร้างฐาน ใจน้องรองรับซับดวงมาน ขับขาน..เพลงรัก...ร่วมถักทอ รางวัลนักสู้ขออยู่ใกล้ ก้าวไกลร่วมทางร่วมสร้างต่อ ยามร้อนพัดวีไม่รีรอ เพียงพอ...เท่านี้..แหละที่รัก...
โอ้ขวัญเอ๋ยขวัญใจของนายก่อง ขวัญเคยมองกลอนพี่นี้บ้างไหม พี่แอบรักคนดีนี้ด้วยใจ เหตุไฉนไม่มาหาพี่เลย ** พี่รอวันขวัญกลับเพื่อรับขวัญ รอทุกวันนั่งมองน้องเงียบเฉย แม้ข่าวคราวสักครั้งยังไม่เคย โอ้อกเอ๋ยอกพี่นี้แทบพัง ** หรือเจ้านี้มีใครคนใหม่แล้ว แม่ขวัญแก้วขวัญใจไม่เหลียวหลัง ปล่อยพี่ก่องคนเก่าเศร้าใจจัง น้องก็ยังไม่แลแม้หางตา ** ไม่มีขวัญใจพี่นี้คงขาด แสนอนารถใจนักรักหนักหนา หากว่ารักมั่นคงจงกลับมา ให้สัญญาแน่นหนักรักเพียงเธอ
ฝนในใจ ฝนซาดซัดตามฤดูสู่เหมันต์ ร่วงหล่นพลันเย็นชื่น ระรื่นใส น้ำจากฟ้านำพา.ความอาลัย คิดถึงใครบางคน..จนหมองมัว . หยดน้ำหยาดพิรุณกรุ่นดวงจิต หากนิมิตรในฝัน..มันสลัว ใครบางคนเดินมา..มันหน้ากลัว แบกความชั่ว แสยะยิ้ม อันพริ้มพราย . สะดุ้งตื่นขืนใจผลักไสออก อย่ามาหลอกมาหลอน จงห่างหาย เสียงฟ้าร้องฝนครางคงวางวาย ฝนในใจ..ยังพ่าย..ว่ายเวียนวน . ตรมเอยอก..หมกใจที่ไร้รัก เอนกายพักนอนฟัง.เสียงคลั่งฝน ฟ้าเจ้าเอ๋ย ขมอันไดในกมล เหมือนใจคนไรหลัก.ที่พักพิง . น้ำฝนมาน้ำตาคนหล่นอาบแก้ม ไร้รอยแย้มยิ้มยวนชวน ให้หวัง มันหมดไปนับแต่รัก..ผุพัง โลกความรักไม่จีรัง..ดั่งฝนเอย .
ใครระบาย ป้ายสี ที่ขอบฟ้า กลบดารา และเดือน ให้เลือนหาย ลมกระโชก โบกพัด โอบรัดกาย พร้อมกับสาย ฝนพรำ เมื่อค่ำคืน หนาวสะท้าน ซ่านซุก ทุกขุมขน พิรุณหล่น จากฟ้า ก็พาชื่น สิ้นแสงแปลบ เสียงฟ้า ก็ผ่าครืน พืชไพรยืน ซับน้ำ ที่ฉ่ำดิน วสันต์มา คราใด ใจสับสน สัญญาคน อยู่ไกล ใจถวิล วันฝนลา ฟ้าใส เคยได้ยิน จะคืนถิ่น เมื่อฝน มิหล่นลง หลายวสันต์ ผ่านไป ยังหมายมั่น เฝ้าคอยวัน ฝันใฝ่ ใจประสงค์ ยังเชื่อคำ สัญญา ว่ายืนยง จะมั่นคง จงคอย อย่าน้อยใจ จะรอวัน ฝนลา เมื่อฟ้าแจ้ง เฝ้ามองแสง จันทรา คืนฟ้าใส หวังเพียงนิด คิดถึง ซึงคนไกล กลับมาให้ ได้ชม ภิรมย์ปอง ดาราล้อม เดือนเสี้ยว ที่เกี่ยวฟ้า คืนนภา ผ่องใส แต่ใจหมอง เสียงกรีดปีก เรไร ให้ทำนอง ปล่อยเรามอง เดือนลับ ...ไปกับตา
เธอเข้ามา เมื่อไร ใจอยากรู้ เข้ามาอยู่ ในใจ ฉันเมื่อไหร่ มาแทรกอยู่ ตรงกลาง ข้างหัวใจ มาทำให้ หัวใจ พี่อ่อนแอ ก่อนหน้านี้ ไม่มี แม้เพียงคิด ความใกล้ชิด เป็นไป ตามกระแส ไม่เคยคิด ว่าใจ ได้เทคแคร์ เพียงแค่แล มองกัน เพียงผ่านไป จนถึงวัน ที่พี้ นี้ใกล้ชิด ผูกพันธ์จิต ใจนั้น เริ่มหวั่นไหว เธอมาครอง จองที่ ในหัวใจ อยากอยู่ใกล้ เคียงกาย ไม่ห่างกัน เข้ามาแล้ว อย่าลี้ หนีหายห่าง อยากร่วมทาง เคียงข้าง ร่วมสร้างฝัน ช่วยต่อเสริม เติมรัก ถักสัมพันธ์ กระซิบกัน หวานนัก “ฉันรักเธอ” o.....มวลภมร.....o
ไม่สบายใจป่วยช่วยด้วยเถิด จิตเตลิดแล้วหนอคุณหมอขา อาการนี้มีแต่หมอพอเยียวยา โปรดเมตตาสักครั้งยังวิงวอน โอ้หนอเราเฝ้าเพ้อละเมอพร่ำ คล้ายจิตย้ำหลงใหลสุดไถ่ถอน เพิ่งตระหนักรักคุณชายในละคร เห็นภาพหลอนบางหนจนเกินจริง คุณชายใหญ่สมัญญา.."ธราธร" เพียงนึกย้อนยังหวามไหวหัวใจหญิง เรื่องสมบัติพัสถานโบราณอิง เชี่ยวชาญยิ่งทั้งกิริยาสง่างาม หัวใจแสนละมุนคุณชายรอง เข้าทำนองหลงรักเกินหักห้าม "ปวรรุจ" ฑูตไทยไกลเขตคาม ยังล้นหลามดื่มด่ำห้วงคำนึง คุณชายหมอนามพิสุทธิ์ .."พุฒิภัทร" งานผ่าตัดเลื่องชื่อแพทย์มือหนึ่ง มาดสุขุมทุกท่วงท่าช่างตราตรึง แสนซาบซึ้งชวนให้ใจละเมอ คุณชายเล็ก .."รัชชานนท์" คนที่สี่ อารมณ์ดีเช้าค่ำสม่ำเสมอ แถมกล้าหาญชาญชัยใคร่พบเจอ ฤๅ ที่เพ้อบ้าบอก็เพราะใจ คุณชายพีร์.."รณพีร์" สุดที่รัก เฝ้าฟูมฟักรักแท้มาแต่ไหน งามสง่าสมชายชาญทหารไทย อยากชิดใกล้ทุกทิวาแม้ราตรี ไม่สบายใจป่วยช่วยด้วยเถิด จิตเตลิดหลายครั้งยากรั้งหนี ตั้งแต่ศุกร์ถึงอาทิตย์ติดทีวี หัวใจนี้แสนสับสนรักบนจอ
เมื่อค่อนแจ้ง แสงเดือน ยังเยือนหล้า ส่องลงมา สาดเงา ให้เราเห็น คนหนึ่งนี้ เหน็บหนาว ร้าวลำเค็ญ หลายประเด็น ทุกข์ถม เกินข่มตา หวนคะนึง ถึงยัง เมื่อครั้งเก่า ภาพและเงา หลอกหลอน ย้อนตามหา แม้เดือนวัน ผันผ่าน เนิ่นนามมา แต่เหมือนว่า ดั่งเป็น เช่นคืนวาน ในชีวิต ผิดหวัง เกือบทั้งหมด ยังจำจด เก็บไว้ มิไขขาน เฝ้าแนะนำ คำตอบ ปลอบดวงมาน อย่าร้าวราญ ละวาง เหมือนอย่างเคย เริ่มต้นใหม่ ไม่ท้อ ต่อชีวิต ผู้ลิขิต ตัวเรา เขาเมินเฉย กติกา กฏใด ไม่รับเลย จะลงเอย ด้วยตน คนนำทาง ใจด้านชา ชินกับ ความอับเฉา มีหงอยเหงา ปลอบใจ อยู่ไม่ห่าง หวังพึ่งใคร ไหนหนอ ก็เลือนลาง เลยอยู่อย่าง เดียวดาย ท้าทายดี เมื่อรุ่งแจ้ง แสงเดือน ก็เลือนลับ ตามิหลับ ข่มใจ กระไรนี่ เก็บความหวัง ยังหลอก บอกชีวี ว่าอาจมี บางใคร ...เห็นใจเรา
อันความรักของพี่มีคิดถึง รักสุดซึ้งสดใสใจแอบเผลอ พูดถึงรักทีไรใจละเมอ บอกกับเธอว่าพี่นี้ต้องการ โอ้ความรักของพี่มีเพียงเจ้า พี่คอยเฝ้าจดจ้องมองประสาน แสนเป็นสุขยิ่งนักรักเบิกบาน สุขสำราญหวานเย็นเป็นบทกลอน รักเนื้อเย็นเอ็นดูอยู่เคียงข้าง ความอ้างว้างหายไปไม่สังหรณ์ มีรักจริงอิงแอบแนบหนุนนอน พี่จึงอ้อนเธอจ๋าน่ารักจัง ด้วยความรักห่วงใยมีให้น้อง มิหม่นหมองของดีมิผิดหวัง พี่รักจริงน้องจ๋าอย่าเสียงดัง โปรดระวังเบาหน่อยค่อยค่อยทำ
เหมือนมีคน มากมาย มาใกล้ชิด เหมือนมีมิตร ทางใจ มากนักหนา เหมือนมีคน อยู่คู่ใจ ทุกเวลา เหมือนดังว่า หลายคน สนใจเรา ความเป็นจริง ที่เห็น เป็นเพียงภาพ คงถูกสาบ ให้มี แต่ความเหงา มีหลายคน สนใจ อยากใกล้เรา แต่อย่าเหมา ว่าเขา จะใส่ใจ ความเป็นจริง เขาเห็น เป็นเพียงมิตร หาได้คิด เคียงอยู่ คู่ใจได้ เพียงพูดคุย ผิวเผิน มิเกินใจ หาได้มี เยื่อใย ใจผูกพันธ์ ต่างมองเห็น มากมาย กายรุมล้อม เหมือนมีพร้อม เลือกได้ ใครเคียงฝัน ใครคงอยาก เคียงกาย ร่วมใจกัน ความจริงนั้น ที่เห็น เป็นภาพลวง ขอสักคน ได้มั้ย ใครคนหนึ่ง ขอคนซึ้ง เคียงใจ ไว้ห่วงหวง เพียงคนหนึ่ง ที่ว่าง ล้างภาพลวง มาเดินควง สร้างฝัน ร่วมกันไป o..มวลภมร..o
มีบางคำอ้ำอึ้งอยู่ภายใน ทรมานหัวใจเมื่อชิดใกล้ รู้ทั้งรู้ไม่ว่าจะเมื่อไร ไม่มีสิทธิ์ชิดใกล้ใจเธอนั้น อยากให้เธอได้ยินเสียงหัวใจ ทุกรู้สึกข้างในที่คิดฝัน มันเรียกร้องหาเธอทุกทุกวัน แต่ต้องเก็บเงียบงันอยู่ในใจ อยากให้เธอได้ยินทุกรู้สึก ที่ซ่อนลึกในใจได้ยินไหม อยากจะบอกแต่ไม่รู้ทำอย่างไร ต้องเก็บไว้ไม่กล้าบอกกับเธอ จะอีกนานไหมหนากว่าหัวใจ ที่จะหยุดหวั่นไหวไม่เพ้อเจ้อ หยุดฟังเสียงหัวใจที่รักเธอ บอกพร่ำเพ้อรักเธออยู่ทุกวัน อยากให้เธอได้ยินเสียงหัวใจ ได้ยินไหมได้ยินหัวใจฉัน ว่ามันบอก"รักเธอ"อยู่ทุกวัน รอเธอนั้นรับรู้ความในใจ.. MV ส่งใจ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ