ยังไม่เข็ดหรอกนะกับความรัก ก็แค่คนอกหัก..แต่ไม่นานก็หาย เก็บไว้เป็นบทเรียน..จะได้จำไว้จนตาย ว่าที่เคยเจ็บแบบที่เรียกว่าใจสลาย..สุดท้ายก็อยู่ได้ด้วยตัวเอง ก็ยังคงมองหาใหม่กับความรัก ยังอยากรู้จักมากขึ้นอีกกว่านี้ ยังหวังที่จะมีคนรักที่ดีดี สุดท้ายนี้....ขออวยพรทุกคนที่มีรักดีในใจ
คืนนี้ยังคงตามถามถึงเธอ เผื่อเจอะเจอเธอในเวปเก็บไปฝัน ฝากดวงจิตติดตรึงถึงดวงจันทร์ มอบชีวันฉันนี้พลีบูชา เพื่อนคงหาว่าฉันนั้นบ้าบอด เที่ยวพร่ำพรอดเพ้อในสิ่งไร้ค่า ตำหนิเถิดอย่าถนอมออมวาจา อาจดีกว่าชาเฉยละเลยไป ช่วยปลุกฉันจากฝันร้ายกลายสภาพ พ้นตราบาปตราบชั่วอายุขัย เหลือไว้แต่แค่เพียงรอยอาลัย ขอเก็บไว้ในก้นบึ้งที่ซึ้งทรวง รอดาวมาเวลาค่ำที่ช้ำชอก ฝากไปบอกยังถิ่นดินแดนสรวง ใจดวงน้อยคอยถามตามมาทวง ใจคนลวงดวงดาวเอาคืนมา
แทบจะทนบนโลกนี้ไม่ได้ แทบจะตายสลายร่างอย่างอดสู แทบไม่เหลือเยื่อไยให้อุ้มชู แทบเสียผู้เสียคนบนความช้ำ เพราะมั่นในรักแท้ตั้งแต่แรก จึงไม่แทรกแยกไว้เผื่อเมื่อถลำ เพราะจิตใจไหวอ่อนกับน้ำคำ จึงระกำซ้ำซ้ำทุกค่ำคืน อีกคืนแล้วที่น้ำตามาอาบแก้ม ดาวข้างแรมช่วยอำพรางเป็นอย่างอื่น เกรงเพื่อนเห็นเป็นแกล้งแสร้งครึกครื้น ทั้งที่ขืนขื่นขมตรมกมล ถามถึงเธอเช่นเคยเอ่ยกับดาว ยอมรับเอาเราผิดคิดทุกหน ดาวยิ่งใหญ่ในหล้าและสากล บันดาลดลผลลัพธ์เธอกลับมา
ก่อนหลับตา คงไม่ว่าถ้าจะขอคิดถึงเธอสักครั้ง กับคนๆนี้ที่จริงจัง อยากให้เธอรู้ว่ายังห่วงใย เมื่อหลับตา คงไม่ว่าถ้าฉันฝันว่าเธออยู่ใกล้ๆ มอบรอยยิ้มความอุ่นใจ ให้ความหม่นไหม้คลายจาง เมื่อลืมตา คงไม่ว่าถ้าจะขอพบหน้าเธอบ้าง แค่แอบมองเท่านั้นในฐานะคนผ่านทาง แม้เธอไม่เคียงข้างแต่ก็สุขใจถ้าทุกนาทีอ้างว้างได้มีเธอ
...เพราะว่าเค้าคนนั้นเดินเข้ามา ในวันที่เธออ่อนล้าใช่ไหม เธอถึงได้ทุ่มเทจนเกือบหมดใจ และไม่คิดจะเผื่อไว้สำหรับความผิดหวังที่อาจมี... ...แล้ววันนี้เธอกลับมาพร้อมน้ำตา แล้วบอกกับฉันว่าพอแล้วกับคนคนนี้ อยากบอกให้เธอรู้ว่าเข้มแข็งไว้เถอะนะคนดี ปล่อยให้เค้าเดินจากไปในวันนี้.. ..คงดีกว่าเดินจากไปในวันที่เธอให้เค้าหมดทั้งใจ
แด่เพื่อนรักคนดีที่ผิดหวัง ขอให้เธอมีพลังต่อสู้ไหว เก็บผ้าเช็ดหน้าที่ใช้แล้วโยนทิ้งไป แม้คราบน้ำตาอย่าเหลือไว้ให้เห็นเลย ฉันรู้ดีว่ามันคงทำยากอยู่ และไม่รู้ว่าเธอจะทำมันได้ไหม แต่ที่รู้ว่าถ้าทำได้เธอจะต้องดีใจ เมื่อเวลาผ่านพ้นไปจะรู้สึกดี อยากให้เธอลองพิสูจน์ดูสักตั้ง รวบรวมพลังทั้งกายใจให้คงที่ ให้เธอได้ตั้งสติ ไตร่ตรองให้ดี นับหนึ่งไปถึงสิบ หลับตาปี๋ แล้วผ่อนคลาย เมื่อลืมตามาอีกครั้งคงดีขึ้น ขอให้ตื่นจากห้วงภวังค์หมดทั้งหลาย ขอให้เธอได้มีความสุขทั้งใจกาย และสุดท้ายกลับเป็นตัวของตัวเอง
...แล้ววันหนึ่งเธอก็ทิ้งกันไป ปล่อยให้อยู่เดียวดายอย่างทุกวันนี้ ไม่เคยสงสารกันบ้างเลยคนที่เคยดี จนป่านนี้ยังไม่เคยคิดห่วงใย.. ...ไม่มีแม้คำร่ำลา นับแต่วันที่เธอเดินห่างหาย ไม่มีแม้ความเอื้ออาทรในหัวใจ ทั้งๆที่เคยบอกกันว่าห่วงใยแล้วทำไมไม่เคยคิดจะกลับมา ..(คืนดีกัน)..
...แบบว่า...คิดถึงเธอมาก ก็ตั้งแต่วันที่เดินจาก..ในใจยังเหงา เพราะนับแต่นี้คงไม่มีแม้เงา ของเธอคนเก่าที่คอยตามเหมือนเคย ...ก็แบบว่าในใจยังเศร้า... พอคิดถึงเรื่องราวในวันเก่าน้ำตาก็พาลจะไหลเสมอ คงทำได้เพียงบอกตัวเองว่าต่อไปนี้จะไม่มีเธอ และคงไม่มีโอกาสได้เจอะเจอเหมือนวันวาน
รู้ไว้ด้วยโชคกลับไม่เข้าข้างคนอย่างเธอ เมื่อฉันได้มาเจอใครบางคนตอนที่ใจอ่อนไหว ตอนที่ไม่มีเธอหรือใคร ๆ เค้าคนนั้นกลับเข้ามาอยู่ใกล้ ๆ คอยปลอบโยน สอนให้ฉันได้เรียนรู้โลกใบใหม่ ที่สดใสไม่แพ้ตอนเธออยู่ เค้ายังบอกว่าผมจะเป็นกำลังใจให้ไม่เชื่อคุณคอยดู คุณจะรู้ว่าผมก็ไม่แพ้คนก่อนเลย เค้าบอกว่าจะขอเป็นตัวสำรองไปก่อน ให้ฉันพร้อมแล้วค่อยต้อนรับใครคนใหม่ เค้ารับรองกับฉันว่าใครคนนี้จะไม่ทำให้เสียใจ จะคอยดูแลและห่วงใยดังแก้วตา และเค้าคนนี้ก้อทำได้อย่างที่พูด เพราะฉันนั้นได้พิสูจน์เค้ามานานนักหนา ฉันเริ่มGUARANTEEให้เค้าเป็นคนเดียวในสายตา พร้อมลบคำว่าสำรองแล้วเปลี่ยนใหม่ให้เป็นที่หนึ่งเลย...
..อยากเดินกลับไปที่เดิม ที่ที่เรายังมีความผูกพัน ที่ที่ครั้งก่อนเราเคยมีกันและกัน ที่ที่ในใจเธอยังคงมีฉันอยู่ข้างใน ..แต่คงเป็นไปไม่ได้ใช่ไหม สาเหตุเพราะอะไรเธอก็คงรู้ ก็แค่อยากให้เธอคิดดู ว่าทุกอย่างที่ทำอยู่..ทำเพื่ออะไร ..กับการให้ความหวังกับใครคนหนึ่ง จนลึกซึ้งพันผูกอยู่ข้างใน แล้วจู่จู่ก็มาเดินจากหาย สู้ไม่ต้องเริ่มต้นอะไรเลยน่าจะดีกว่ากัน
แล้วน้ำตาก็ร่วงริน เสียงสะอื้นที่เคยได้ยินยังแว่วผ่าน มองเห็นเพียงตัวเองเหมือนไร้วิญญาญ ทรมาน ไม่เหลือใคร ข่มตาหลับไหลปล่อยใจฝัน เห็นคนเคยผูกพันกลับมาอยู่ใกล้ เห็นรอยยิ้มเดิมที่อุ่นไอ เห็นความห่วงใยในแววตา แล้วความเงียบงันก็ปลุกฉันสะดุ้งตื่น รอบกายยามค่ำคืนไม่มีแม้เงาคนเคยห่วงหา มองเห็นตัวเองไร้วิญญากำลังเจ็บชา เสียงสะอื้นเดิมๆกลับมา แล้วที่สุดหยดน้ำตาก็ร่วงริน