วาเลนไทน์ ปีนี้เหมือนปีก่อน โอ้บังอรบังเอิญยังเมินหน้า กุหลาบแดงดอกนี้ที่ถือมา ไม่รู้ว่าทำไงจะให้เธอ คิดจะเอื้อม กดออดยังปอดอยู่ เกาะประตูตาจ้องยืนมองเหม่อ ครบหนึ่งปีที่นอนกอดหมอนเพ้อ หลงละเมอรักเจ้าร้าวฤทัย กุหลาบแดง ดอกนี้สีเพี้ยนผิด มีชีวิตชีวาก็หาไม่ ก้านเขียวคล้ำดำผสมระทมใจ ดอกเปลี่ยนไป กลีบช้ำสีน้ำตาล รวมความกล้า กดกริ่งแล้วนิ่งอยู่ แอบมองดูเห็นใครอยู่ในบ้าน ยื่นกุหลาบส่งให้หัวใจบาน ยิ้มประสานหวานแหววแล้วกุมมือ วาเลนไทน์ ปีนี้ ไม่มีหวัง เดินหันหลังร้องไห้ด้วยใจซื่อ กุหลาบเอ๋ยดอกใหม่เราไม่ซื้อ เราจะดื้อรอไว้ให้ดอกเดิม..!!
เราสองคนนั้นรักรักกันมาก ถึงวันพรากเราสองต้องเศร้าหมอง เพราะถึงวันที่น้อง ถูกจับจอง พ่อแม่น้องเลือกเขาใช่พี่ชาย ขอให้น้องโชคดีเมื่อมีเขา แม้สองเราไม่ได้อยู่ร่วมหอ แม้น้ำตาของไพี่มันจะคลอ สุขเถิดน้อน้องพี่พี่รักเธอ น้องจากไปรู้ไหมพี่เจ็บรัก เพราะคนรักหายไปใจสับสน แต่ว่าพี่ทำใจได้เพราะว่าจน สุขทุกหนเมื่อไม่มีพี่ขอลา ............................................... สุขเถิดนะคนดี กับคนที่แม่เลือก
หากตัวฉันคนนี้ไม่ลืมรัก ก็คงจะไม่อกหักเพราะรักเขา หากวันนี้มีแต่เราสองคน ฉันอยากค้นหารักจากตัวเธอ เราคบกันมาก็นานอยากพานรัก และมันที่ค่านักสำหรับฉัน และวันนี้ยังมีค่าของคืนวัน ที่ตัวฉันนั้นรักเพียงแต่เธอ ฉันรักเธอคนเดียวไม่เคยเปลี่ยน เรายังรอคืนหมุนเวียนไม่เปลี่ยนผัน เพราะสองเรามีพร้อมกันและกัน สองนั้นจะอยู่เคียงข้างกัน ............................................... ต่อ............. ขอเป็นตัวจริง....... ขอเป็นตัวจริงในใจเธอสักครั้ง แต่ก็ยังไม่มีเธออยู่เคียง อยากจะมีตัวเธอคอยร่วมทาง ไม่อยากห่างตัวเธอ แต่จำใจ ในหัวใจอยากจะขอมีสักครั้ง คนที่ยังเป็นตัวจริงของเธอหนา ผมขอโทษผมแค่อยากสบตา ปราถนาอยากจะขอเป็นตัวจริง ...................................................
การให้เธอบอกลา ไม่รู้บีบคั้นน้ำตาเกินไปไหม การขอฟังคำสุดท้ายที่ห่วงใย ยิ่งเท่ากับนำสิ่งร้าวใจกลับมา ถ้าเจ็บ ขอโทษนะหัวใจ ที่ไม่ทำอะไรให้มันดีกว่า แค่คนหนึ่งคน แลกกับหนึ่งคำลา แม้ต้องขาดใจต่อหน้าก็ทนเอา...
//////////////////////////////////////// ต้องการความรักใช่ไหมคนดี ขอโทษที ถ้าจะบอกว่าเป็นไปไม่ได้ เข้าใจไหมว่ามันจบแล้ว รักมันจบลงไป จะให้ทำยังไง ก็ไม่ย้อนคืนมา ระหว่างเรา!!! มันมีเพียงความเศร้าไร้ร่องรอยความห่วงหา ถ้าเธอยังต้องการ ลองถามตัวเองสิว่าที่ผ่านมา เธอเคยมองฉันคนนี้มีค่าพอหรือยัง แล้ววันนี้จะมาอ้อนวอนอะไร จะมาถามทำไมถึงหัวใจที่ยากจะฉุดรั้ง จำไว้หน่อยนะว่า ทั้งหมดที่ผ่านมากำลังพัง ทุกสิ่งทุกอย่างทั้งหมดนั่น มันจบด้วยมือเธอ //////////////////////////////////////////////
มีดอกกุหราบสวย ๆจะมอบให้ จากหัวใจคนเขาคนนี้ มอบแด่เธอนะคนดี วาเลนไทน์นี้คิดถึงจัง # เธออยู่ไกลใจเป็นห่วง กลัวเขาจะลวงให้เธอเจ็บช้ำ ยังคิดถึง สำเนียงและน้ำคำ ยังจดจำวันแสนดี # บางที่เธอคือ เพื่อน บางทีเหมือน คนรู้ใจ แต่เธอไม่ใช้ใคร เธอคือพี่คนที่รู้ใจ # ฉันเสมอมา
ขอโทษนะคะ... ที่ข้างๆ พอจะว่าง..บ้างไหม? ขอที่ให้คนโดดเดี่ยว ไม่มีใคร ได้พักพิงอิงไหล่ สักนาที วันนี้เหน็บหนาวเหลือเกิน ใจไม่อาจเผชิญ ได้แต่เดินหนี อยากขอแค่น้ำใจ หากว่าใครพอจะมี ขอแค่เพียงไม่กี่นาที ฉันคนนี้ก็จะไป ไปที่ไหนสักที่ ที่ที่ความปวดร้าวไม่มี จะมีสักที่ไหม? แต่วันนี้อ่อนล้า เดินทางผ่านมาก็แสนไกล ขอพักสักหน่อยได้ไหม ก่อนฉันจะไป รับรองจะไม่ทิ้งอะไรเอาไว้เลย
ขอโทษที่เข้ามาในช่วงเวลาหนึ่ง ไม่มีอะไรที่ทำให้เธอซึ้งได้สักเท่าไร ยอมรับความพ่ายแพ้โดยยอมจากไป อาจเป็นสิ่งสุดท้ายที่เธอคงพอใจสักที เจ็บที่ต้องเป็นแบบนี้ไม่รู้ควรทำเช่นไร ให้เธอเข้าใจ และมองเห็นใจฉันบ้าง จะมีไหมบางเวลา สักครั้งที่คิดถึงกัน คงไม่มีวัน สิ่งที่หวังคงไม่เป็นจริง ฉันรู้...ว่าเธอคงรำคาญกัน ที่เห็นฉันยังวุ่นวายอยู่อย่างนี้ ก็อย่างที่บอกว่าอยากเติมเต็มสิ่งดี ๆ เพิ่งรู้นะว่าสิ่งที่ทำ เธอไม่ถูกใจ ก็ยอมรับนะว่าอยากมีเธอ ยังคงเป็นเธอที่ใจคิดถึงเสมอ อยากรับความห่วงใย ยังอยากได้ยินเสียงเธอ แต่ฉันไม่มีข้อต่อรองมาเสนอให้เธอคนเดิมกลับมา สักวันเธออาจจะเข้าใจ ที่ทำไปคงหลงเหลือความหมายในใจเธอบ้าง ขอความเป็นเพื่อนที่ให้กำลังใจบนเส้นทาง บางเวลาที่เธออ้างว้างอยากให้รู้ฉันอยู่ข้าง ๆ ใจเธอ
เรื่องเก่าเก่าของคืนวันที่ผันผ่าน คิดอยู่นานเอามาเล่าจะดีไหม แต่เรานี้ไม่กล้ายังจะทำใจ กลัวว่าเล่าออกไปไม่เหมือนเดิม เรื่องเกิดขึ้นอยู่โรงเรียนตอนที่พัก เราพูดคุยรู้จักทักปราศัย ได้พูดคุยเรื่องรักของหัวใจ เราสองคนมีให้ตลอดมา แต่ไม่นานความรักก็ผันเปลี่ยน เธอไปเรียนที่อื่นห่างไกลหนา เรารักเธอแต่เธอทำมายา เราขอโทษที่ว่าเธอรุนแรง ในวันหนึ่งเห็นเธอเดินกลับเขา คนที่เรานั้นรักและห่วงหา ไปกลับเขาขอให้เธอนั้นกลับ เพื่อบอกลาเราบ้างจะขอบคุณ เหมือนเราโดนฟ้าฝ่าลงกลางใจ แล้วน้ำตามันไหลให้เธอหนา เรานั้นโกรธที่เธอไม่บอกลา เหมือนฟ้าฝ่ากลางใจฉันไม่ลืม อยากจะเล่าต่อไปใจไม่ไหว ที่หัวใจของเราปวดหนักหนา ไม่ไหวแล้วนะเธอแม่แก้วตา แล้วก็มีน้ำตาไหลเป็นทาง ............................................ หยิบเรื่องเก่าๆของหัวใจเอามาเล่า..
กับรักเคย-เคย.. ที่มันล่วงเลยก่อนนั้น.. นานแล้ว..ที่ยังผูกพัน ล้างมันไม่ออกจากใจ..ซักที . กับภาพเดิม-เดิม.. ที่ไม่อาจต่อเติม อะไรจากนี้ ยิ่งทำร้าย..ความรู้สึกที่มี หัวใจที่คิดว่าต้องหายดี..กลับถูกบั่นทอน . กับวันเก่า - เก่า เรื่องราว ..ครั้งก่อน ยังหลงเหลือความอาทร.. บางที..ก็รู้สึกร้าวรอน..หัวใจ . กับคืนวัน..ผันผ่าน.. ในฤดูกาล..หวั่นไหว ไม่เลย..ไม่เคยเข้าใจ ที่เคยอาทร-ห่วงใย ...ทำไม ไม่ลืม ------------------------------------------.. .. .... คงถามใครไม่ได้หรอกนะว่า ทำไมไม่ลืมซะที เพราะคงจะต้องเป็นตัวเราที่ให้คำตอบ และหาทางออกให้ตัวเอง คนรอบข้าง .. เพื่อน.. พี่.. น้อง.. พ่อ..แม่... และคนสนิท คงทำได้เพียงให้กำลังใจ ... ..ความเข้มแข็ง ไม่สามารถสร้างให้กันได้ เว้นซะแต่... มันจะเกิดขึ้นจากก้นบึ้ง ของหัวใจคุณเอง .. สร้างมันขึ้นมาให้ได้นะครับ ... ถึงมันจะยากเย็น... ผมยังเชื่อว่า คุณทำได้นะ เป็นกำลังใจให้ สำหรับ การสร้างความเข้มแข็งของหัวใจ นะครับ ^__^
เมื่อวันแรกที่ใจเราใฝ่รัก อยากรู้จักรักนั้นมากเลยเลยหนา แต่ความรักที่เขาให้กลับมา มันเหมือนว่ารักนั้นมันสีดำ รักของเราเขาบอกว่าไม่เลือก เรานั้น......ทำไมให้ใจเหงา เราไม่โกรธที่เธอไม่มีเรา เพราะว่าเธอมีเขาเต็มหัวหัวใจ ความรักสอนอะไรเราตั้งหลายอย่าง มีตัวอย่างที่รักสอนให้ได้เห็น ตัวอย่างเช่นสอนให้คนชาเย็น สอนให้เป็นฆากรตอนที่ควง ความรักนั้นเหมือนดาบมีคมสอง ใครอยากลองต้องทำใจไว้ดีหนา เราขอโทษที่เราพูดเรื่องเก่ามา เธอคงจะไม่ว่าเราหนาเธอ เรื่องของเราสองคนมันเกิดขึ้น เราฝันถึงแต่เธอเสมอหนา เธอไม่ยอมบอกเราว่าจะลา ตอนที่คบกันมาก็สุขใจ ไม่อยากเล่าเรื่องเก่าเรายังคิด เราหรือเธอที่ผิดหรือเราสอง เราคงไม่ได้เกิดมาเพื่อครอบครอง ขอให้น้องโชคดีพี่ขอลา .............................................. เราก็ไม่อยากพูดเรื่องเก่าแต่มันยังคิด 21/01/2544 02:21 น. (ปล. แต่งตัวเองยังงง เลยอ่ะครับ ว่าคิดจะ เล่าเรื่องเก่าๆดีไหม ยังคิดอยู่เหมือนกัน)
มันทรมานรู้ไหม ถ้าเรารักใครคนหนึ่ง แต่ใครคนนั้นไม่รู้ซึ้ง ว่าใครคนหนึ่งมีใจ อยากจะบอกให้เธอรู้ แต่ผลลัพธ์มันดูเลวร้าย รักเธอมากมาย แต่เสียดายที่เธอไม่ฟัง อาจจะดูเหมือนไม่จริงใจ คำพูดที่เอ่ยไปจึงไร้ค่า มันทำลายวันและเวลา ที่คบกันมาหลายปี อยากจะบอกว่าขอโทษ ที่ทำให้เธอโกรธเรื่องอย่างนี้ เป็นเพราะฉันมันคงไมดี เธอคนนี้เลยไม่มีใจ
อยากให้เขาคนนั้นได้รับรู้ ว่าเรายังมีเธออยู่ในใจเสมอ แค่อยากพบแค่แอบยังอยากเจอ เราขอโทษนะเธอที่แอบมอง ก็ตัวเราคนนี้มันไม่กล้า เรากลัวว่าเธอนั้นจะไม่เห็น เรากลัวเธอนั้นหนาทำชาเย็น เราขอเป็นอยากนี้ได้ไหมเธอ ขอให้เธอโชคดีแล้วมีสุข เรื่องความทุกข์ขอให้อย่ามีหนา ทุกข์ทุกอย่างขอให้อยู่ที่พี่ญา สุขเถิดหนาน้องพี่ที่รักเธอ ............................................ ขอให้มีความสุขมากๆนะจ๊ะน้องรัก 20/1/1 03:32 น.
เบื่อใช่ไหม.. กับการกระทำที่วุ่นวายของใครคนนี้ ขอโทษ.. ที่ติดต่อไปให้รำคาญใจทุกที อยากให้รู้.. ว่าคนนี้ยังคิดถึงเธอทุกเวลา ยังทำใจไม่ได้.. แค่คิด..ไม่มีเธออีกต่อไป หัวใจก็อ่อนล้า เธอรักเขา.. ระหว่างเรา คบกันไปก็ไม่มีอะไรดีขึ้นมา ฉันรักเธอ.. และจะรักเธอจนกว่า ลมหายใจที่อ่อนล้า..จะไม่มี
จากวันนั้นถึงวันนี้กี่ปีแล้ว ยัยน้องแก้วไม่ตอบกลับมาสักหน แก้วก็รู้ว่าว่ายังมีใครอีกคน ที่คอยแก้วมาค้นหารักจริงจริง 18 มกราคมวันเกิดแก้ว ขอให้น้องเพริดแพรวแล้วสมหวัง เรานี้จะคอยให้เติมพลัง ที่น้องยังไม่ลืม วันสุขใจ เห็นน้องแก้วมีสุขมีนี้ยินดีด้วย พี่อยากช่วยแต่ไม่อยากให้น้องเห็น ขอโทษที่ทำเหมือนชาเย็น พี่ขอเป็นส่วนหนึ่งในหัวใจ ...................................... มีต่อ ภาคสอง อิอิ
วันเวลาได้ผลักดันให้เราก้าวไปข้างหน้า ยิ่งเราก้าวก็เหมือนเรายิ่งห่างกัน แต่เธอรู้หรือเปล่า ? ตอนที่เธอก้าวเดินไปนั้น ฉันแอบเอาเชือกของความผูกพัน เกี่ยวโยงเชื่อมเธอและฉัน เพื่อทุกทุกวัน ความผูกพันจากฉัน จะผ่านเชือกเส้นนั้นไปถึงเธอ