ไม่ใช่ชายเธอจึงไม่พึงรัก กระเป๋าไม่หนักเธอจึงรักฉันไม่ได้ ฉันไม่ขาวค่อนข้างดำขำจะตาย ฉันปากร้ายวาจาไม่ค่อยดี ฉันไม่หวานขานรับไม่เคยเพราะ ฉันไม่เหมาะกับเธอทุกๆที่ ฉันไม่ซึ้งตรึงใจไม่ค่อยดี ฉันไม่ซี้กับเพื่อนเธอเลยซักคน ฉันไม่เท่ย์ในสายตาเธอซักครั้ง ฉันไม่หวังให้เธอมองฉันซักหน ฉันไม่คิดที่จะขอมีตัวตน ฉันไม่สนแม้จะรักเธอข้างเดียว
ห นึ่ ง เ ดื อ น แ ล้ ว น ะ ที่ เ ร า ค บ กั น ม า น่ ะ รู้ ไ ห ม เ ธ อ คิ ด ว่ า เ ร า จ ะ ค บ กั น ไ ด้ น า น เ ท่ า ไ ร เ ธ อ มั่ น ใ จ แ ค่ ไ ห น เ รื่ อ ง เ ธ อ กั บ ฉั น สำ ห รั บ ฉั น นะ เ ธ อ น่ ะ เ ป็ น ค น สำ คั ญ ค ง ไ ม่ มี ใ ค ร ม า แ ท น ที่ เ ธ อ ใ น ใ จ นั้ น เ พ ร า ะ ฉั น จ ะ รั ก แ ล ะ ผู ก พั น มั่ น ค ง ต่ อ เ ธ อ
นับเสียงเข็มนาฬิกา เดินไปข้างหน้า - - - อย่างไม่มีจุดหมาย กับลมหายใจ - - - เปล่าดาย โดยไม่รู้ถึงวินาทีสุดท้าย - - - ของมัน จะอีกกี่ความเหงาที่เลยผ่าน อีกกี่ร้อย - - - กี่ล้าน - - - ความไหวหวั่น เวลาเปลี่ยนเธอไปแล้ว - - - ไปจากกัน แล้วเมื่อไหร่จะเปลี่ยนฉันให้เข้มแข็งพอ เธออ่อนแอต่อกาลเวลา แต่ด้านชา - - - ต่อแววตาที่ทดท้อ นับเสียงเข็มนาฬิกา - - - กับการรอ แล้วน้ำตาก็เกิดก่อ - - - ก่อนร่วงริน ถ้านาฬิกาแทนความรักระหว่างเรา เธอก็คือเข็มวินาทีที่ร้อนเร่า - - - อยู่เสมอ เธอรักที่จะโปรยหัวใจ - - - ไปตามการเคลื่อนไหวของเธอ โดยไม่สนว่าอีกคนที่รอคอยมาเสมอ - - - นั้นคือใคร ฉันคือเข็มชั่วโมงสั้น สั้น กว่าที่เธอจะเวียนครบรอบมาผูกพัน - - - ใจฉันก็อ่อนไหว ไม่เคยก้าวทันความรักของเธอได้เต็มหัวใจ ในเมื่อฉันเป็นได้แค่เพียง - - - ผู้ตาม
ในวันนี้ครบรอบเดือนบอกรัก คอยฟูมฟักที่รักมั่นเสมอ ในวันนี้ฉันมีเพียงแต่เธอ รักเสมอรักเธอเพียงผู้เดียว ทุกเวลานาทีที่พ้นผ่าน .. เป็นตำนานของชายหัวใจเปลี่ยน ที่ไม่เคยมีใครเลยสักนิดเดียว ที่มันเที่ยวตามหามาช้านาน ทุกวันผ่านทำให้ใจสดชื่น คอยคิดถึงวันคืนที่แสนหวาน แต่วันนี้ความรักเป็นตำนาน ที่มันคอยขับขานนัยหัวใจ ดินคู่ฟ้าปลาคู่น้ำตามเขากล่าว พี่คู่เจ้าไม่ได้เลยใช่ไหม ขอวันนี้ให้วันคืนมันผ่านไป สิ่งสุดท้ายที่ได้บอกคือรักเธอ .......................................................................................... ช้าไปหนึ่งวันอะ
คำสัญญาในวันที่รักกัน ก็คงมีเพียงฉันเท่านั้นที่จำได้ เราจะเป็นเพื่อนกันเสมอไม่ว่าวันใด แม้รักจะห่างร้างไกลและไม่อาจหวนคืนมา ดูเหมือนจะมีแค่ฉันที่ยังฝังใจ ความผูกพันใดๆสำหรับเธอก็คงไร้ค่า ไม่เหลียวมามองฉันเลยแม้เพียงหางตา ไหนว่าที่เคยสัญญาลืมไปแล้วหรือไง เธอลืมฉันความผูกพันของเรา ฉันกลายเป็นแค่คนรักเก่าที่เธอลืมใช่ไหม ไม่มีความทรงจำอะไรทั้งนั้นที่จะมีฉันอยู่ในใจ หรือความรักครั้งไหม่ทำให้เธอลืมอะไรได้ง่ายดาย เขาต้องดีกับธอมากแค่ไหน ถึงได้ลืมคนเคยรักไปได้ง่ายๆ แล้วล้างสมองเธอให้เหลือแค่ร่างกาย ไม่ให้เหลือแม้ความทรงจำที่น่าจะจำได้สักนิดเดียว
กว่าจะรู้จักกว่าจะรักมากเท่านี้ ใช้เวลากี่ปีกี่วันให้ผันผ่าน สิ่งต่างที่เกิดขึ้นเหลือเพียงวันวาน เหลือเพียงสายลมผ่านในวันเหงา วันนี้คงยังจะมีอะไรเหลือ คงต้องหวนเผื่อถึงวันเก่า วันที่ความรักของสองเรา ยังคงไม่อับเฉาเหมือนวันนี้ รู้ไหมฉันรักเธอมากแค่ไหน บัดนี้ต่อไปคงต้องอยู่กับที่ ที่ซึ่งฉันคุ้นกับมันดี ที่ซึ่งมีฉันอยู่เพียงเดียวดาย หนึ่งบทกวี..กับความชอกช้ำ กับหนึ่งคำ..ที่ทำให้ใจสลาย เพียงเพราะเธอไม่รักฉันมากมาย.. เหมือนกับรักที่เธอมอบให้กับเขา วันนี้ฉันต้องขอลา.. ขอลาไปพักใจให้หายเจ็บ ขอลาไปดูแลหัวใจที่ชอกช้ำ เพียงเพื่อเปิดรับความรักครั้งใหม่..ที่จะมาเยือน
หอบความรักจับผูกโบว์มามอบให้ พร้อมหัวใจดวงโตๆสีสดใส อย่าแปลกใจวันนี้ห่นะ......วาเลนไทน์ แต่ยังไง..จะรักเธอตลอดไป รักที่ให้ช่วยรับไว้จะได้ไหม รักของฉันให้ไป...ไม่หวังผล ก็รู้นะใครชอบเธอ...อีกหลายคน อีกซักคน....ได้มั้ย....ขอฝากใจ
แค่การได้อยู่ใกล้..ได้มองความเป็นไปอยู่ห่างๆ ได้พูดคุยได้เติมช่องว่างที่อยากให้เธออยู่ที่นั่น ได้สบตา ได้ยิ้มให้ ได้ทักทายกัน แล้วแอบร้องเพลงรักให้เป็นของขวัญวันวาเลนไทน์ ความสุขมันก็วางอยู่ตรงหน้า แม้เธอจะไม่เห็นค่า ไม่รู้ว่าฉันรักเธอแค่ไหน แต่มิตรภาพที่เธอให้ฉัน...แค่นั้นก็สุขใจ วันนี้ก็เป็นวัน ไม่มีใคร ที่ฉันอุ่นใจและรู้สึกดี พรุ่งนี้ก็จะกลายเป็นวันธรรมดา ฉันอาจไม่พบเธออยู่ตรงหน้า ฟ้าอาจเปลี่ยนสี โลกสีชมพูในหัวใจยังให้เธอนะคนดี.. เพราะเธอไม่สำคัญแค่วันนี้ แต่สำคัญที่ตลอดไป
ฉันผิดหรือที่ไม่ต้องการกุหลาบดอกไหน เท่ากับที่เธอให้ด้วยใจแห่งรักมั่น ฉันผิดหรือที่ทำกับดอกไม้ดอกนั้น โดยการหยิบยื่นมันให้กับใครที่ต้องการ แค่ฉันอยากให้มีเพียงหนึ่ง ที่มีความหมายลึกซึ้งในแววหวาน ไม่อยากมีอีกอันที่เหมือนกันเกือบทุกประการ และไม่อยากพบพานเรื่องลำบากใจ ไม่ใช่ว่าไม่สงสาร กุหลาบบานที่หวานอ่อนไหว อยากบอกว่าความจริงไม่ใช่เรื่องง่าย ก็ฉันรักดอกไม้จะตายไป
มีรักไหมคนดีมีรักไหม หากว่าไม่เธอเคียดเกลียดใครหรือ โปรดบอกฉันวันนี้เพราะนี่คือ การขอซื้อน้ำใสหัวใจจริง ยิ้มเถิดหนาหน้างอฉันหงอแย่ ยิ้มจะแก้กลัดกลุ้มที่รุมสิง ทำหน้าตึงติดต่อฉันขอติง แต่ช้าแต่น้องหญิงเชิญวิ่งตาม จะตีตบครบถ้วนกระบวนดุ แล้วประทุถ้อยคำที่นำถาม พี่จะยอมตาเขียวถึงเบี้ยวกราม หากคนงามเลิกงอแงและแง่งอน พี่ไม่มีเงินดาวน์หัวใจดอก มีน้ำจิตจิบจอกบอกสมร เสมอด้วยสายนทีสีทันดร พี่ขอหยิบสาครมาวอนดาวน์ แม้ไม่รับโลกนี้คงมีโรค เฉี่ยวกระโชกชีพชุ่มของหนุ่มสาว เกลียดจะแก่แย่ยันวันไม่ยาว แต่รักกันร้อง ว๊าว! คืนพราวเพ็ญ มาร่วมสุขลุกไล่ดับไฟหล้า อนาถาก่ายกองร่วมมองเห็น มาร่วมปาดน้ำตาความชาเย็น และร่วมเป็นคู่ดีศรีสังคม มีรักไหมคนดีมีรักไหม จะเกลียดกันไปไยให้ใจขม มากอดคอล้อไล่ในสายลม กระซิบพรมเพลงกุหลาบไปตราบนาน/.
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ
