แปลกใจ ทำไม ผู้คน ให้ความสำคัญกันจังเลย ทั้งๆที่ วันสำหรับความรัก น่าจะมีได้ ทุกๆๆ วัน..........นะ วันวานคืนวัาน วานนี้......... หวานเสมอ กับเธอ คนดี ที่คิดถึง รอคอยกันเสมอ แม้ ว่า ห่างกัน ความห่างไม่ได้เป็นตัวแปร ที่จะทำให้ ร้าว ลึก ในหัวใจ สิ่งที่จะทำให้เกิดรอยร้าวในหัวใจ คือ ความคิด ของตัวเอง นั่นหล่ะ คิอดว่า อย่านั้น อย่างนี้ และ คาด เดา อะไร ไว้ล่วงหน้าเสมอ มันเป็นสิ่งไม่ดี เธอบอกฉัน เสมอ........ซึ่ง ฉันก็รู้......... แล้ว ทั้ง ๆ ที่รู้ ยังคิด ทำไมกันนะ หาคำตอบ เธอหายไป หลายวัน ติดต่อกันไม่ได้ ฉันเป็นทุก ร้อนแะกังวล.........เป็นเพราะ ฉันห่วงเธอ วันนี้เธอกลับมา พร้อม หัวงใจ ที่เบิกบาน แย้มยิ้มจัดสรรค์ ชีวิต และ คาด หวัง สำหรับครอบครัวเรา....... เธอ บอกฉันว่า อีก 1 -2 วัน คุณรู้สึก ว่า มันเป็นวัน ที่พิเศษ....ไหม ? วันแห่งความรัก ที่ ใคร ๆ นิยม ให้ดอกกุลาบกัน ฉันตอบเธอว่า .........ไม้รู้หรอกว่า วันไหน เรียกว่า วาเลนไทน์นะคะ ฉันไม่ใส่ ใจว่า เธอจะให้ดอกไม้ สำหรับฉันไหม แต่ฉันใส่ใจและรู้ว่า เธอ .......มีสิ่งเดียวที่ฉันได้รับจากเธอ คือ คำพูดจากหัวใจ........ว่า ผมรักคุณนะ และ.....สิ่งเดียว ที่ฉันมี ให้คุณเสมอ มา........ ........... ฉันรักคุณค่ะ ...........
ก็แค่อยากนั้งรับลมเย็นๆ ไม่ได้เป็นอะไรมากหนักหนา ไม่ต้องห่วงกลัวฉันหลั่งน้ำตา ฉันขอยืนยันว่า...ไม่เป็นไร ก็แค่ลมที่นี่มันแรงนัก ตาฉันมักทนลมแรงไม่ค่อยไหว น้ำใสๆในตาไหลออกไป แต่ในใจไม่ได้คิดอะไรเลย เธออย่ามาสนใจใส่สาระ ลมปะทะเข้าตาฉันเฉยๆ เดี๋ยวอีก แป๊บ!...ก็คงเป็นเหมือนเคย โถ่!...เธอเอ๊ย!...แค่เนี๊ย...ทำเป็นตกใจ
มีซิ้มแก่คนหนึ่งนอนแน่นิ่ง ไม่ไหวติงขยับเยื้อนและเคลื่อนไหว รวยระรินเหนื่อยอ่อนซ่อนความนัย ตาที่หลับเพียงได้กระพริบตา หายใจแผ่วเนิบนาบอย่างแผ่วพริ้ว ปรากฏริ้วแห่งวัยให้อ่อนล้า ผิวขาวซีดยังดูนวลลออตา ลูกทั้งห้า..ล้อมรอบข้างขอบเตียง และนิยายชีวิตใกล้ปิดฉาก ชีวิตจากแผ่นดินใหญ่ใกล้ดับเสียง มะเร็งร้ายยื่นความตายเป็นคู่เคียง ไม่หลีกเลี่ยงตั้งมั่นรับ..อย่างเต็มใจ ซิ้มคนนี้ลืมตาอย่างเหนื่อยล้า ในแววตาไร้รู้สึกที่หวั่นไหว ข้าวปลานั้นไม่อาจฝืนกลืนลงไป มีเพียงน้ำหยอดได้พอประปราย ป้อนน้ำใส่ปากซิ้มด้วยจิตล้า มีน้ำตาไหลร่วงมาเป็นสาย น้ำตาหล่นมากกว่าน้ำที่ป้อนไป ให้โหยไห้..สงสารซิ้มกินอะไร ให้น้ำเกลือไม่ได้หัวใจแหลก เส้นเลือดแตกเพราะชีพใกล้ดับขัย เส้นเลือดเปราะเพราะชีวิตที่แก่วัย ซิ้มค่อยผ่อนลมหายใจ..อย่างรู้ตัว ซิ้มนอนนิ่งเหมือนรู้ เลิกสู้โลก สามวันโศกพ้นผ่านกับโลกสลัว สามกันยาปีสองเก้า เศร้ามืดมัว ปิดตาตัว..ทิ้งลูกผัวทิ้งร่างไป สิบแปดปีที่ไร้แม่อยู่เคียงข้าง คราอ้างว้าง...ยังร่ำหาแม่อยู่ไหน สาวสุดท้องติดแม่มากยังช้ำใจ ขออาลัยแด่*แม่*รักอีกสักครา ********** *ซิ้ม*...ผู้หญิงคนหนึ่งที่พลัดพรากจากแผ่นดินแม่มา *ซิ้ม*...ผู้หญิงที่เต็มไปด้วยวิญญาณของความเป็นแม่ *ซิ้ม*...ผู้หญิงที่ต่อสู้กับโรคร้ายด้วยหัวใจที่แข็งแกร่ง *ซิ้ม*...คือแม่ของเรา วันนี้เราขออาลัยถึงแม่..ที่รัก 3 กันยายน 2547 ครบรอบ 18 ปีวันต
น้ำตารินใจสลายไร้เรี่ยวแรง เหมือนมีดแทงใจสลายยากรักษา คนรักกันทำร้ายใจเกินคนา สุดเหว่ว้าเธอทำได้เหมือนลืมกัน ดอกไม้นั้นเปรียบเหมือนหัวใจฉัน เธอทำกันได้ไงบอกว่าหาย เมื่อฉันรู้หัวใจแทบมลาย อยากให้ตายจริงจริงคนหลอกหลวง เหมือนกับเธอปั้นเรื่องมาเสริมแต่ง ดอกสีแดงดอกนั้นจะไปไหน ถ้าตัวเธอไม่นำไปมอบให้ใคร มันจะหายไปไหนอยากรู้จริง วาเลนไทน์ปีเดียวมีหนหนึ่ง เธอรู้ซึ้งถึงความรักบ้างหรือไม่ ดอกไม้นั้นฉันมอบให้ด้วยใจ ไม่เคยให้ใครเลยนอกจากเธอ ถ้าฉันรู้ว่าสาเหตุที่หายนั้น เธอนำมันไปให้ใครคนอื่น ฉันก็คงจะไม่บังอาจฝืน ฉันจะยืนดูเธอจากฉันไป รั้งทำไมถ้าใจเธอไม่มีฉัน ไม่รักกันก็บอกได้จะได้หนี เธออย่ามาโกหกกันอย่างนี้ โปรดเถอะพี่อย่าทำร้ายกันอีกเลย คนคนนี้รักเธอมากมายนัก เธอน่ะรักฉันบ้างไหมอยากจะรู้ เธอมีใครอีกคนหลบซ่อนอยู่ ฉันไม่รู้หรอกเธอขอโทษที เคยบอกไว้เธอเที่ยวฉันไม่ว่า แต่อย่ามาทำอย่างนี้จะได้ไหม ของทุกอย่างที่มอบให้เธอไป มาจากใจฉันทั้งนั้นรู้ไหมเธอ ถ้าเธอเห็นว่ามันไร้ค่านัก โปรดอย่ากักเก็บความรู้สึกไว้ บอกออกมาพูดออกมาด้วยหัวใจ ว่าไม่ใคร่จะชอบมันมากมากเลย เธอจะรักษาความรักของเราไหม เธอมีใจให้รักเราบ้างหรือเปล่า ฉันไม่อยากให้รักเราเป็นรักร้าว เหมือนกับคราวรักแรกของตัวเธอ พยายามรักษารักนี้ไว้ ด้วยหัวใจที่เปี่ยมรักอยู่เสมอ แต่ถ้าเธอไม่ชอบไม่ยากเจอ โปรดเถอะเธอบอกมาเลยว่าอยากลา อยากมีรักสองรักก็ไม่ว่
อาจไม่ได้เป็นคนแสนดี ขี้อ้อน อาจไม่ได้เป็นคนไหวอ่อน อุ่นหวาน แค่อยากให้เธอรักฉันไปนานๆ จึงต้องมีนืทานมาเล่าขานเพื่อเธอ มีนิทานชื่อว่า love story แต่งด้วยบทกวี อิ่มอุ่นไหวเพ้อ เล่าเรื่องสู่หัวใจฉัน..สู่หัวใจเธอ เล่าเรื่องว่ารักเสมอ และ รักเธอ อย่างแท้จริง
สิบสี่ กุมภา วาเลนไทน์ ฉันเศร้าใจ เธอหลอก บอกว่าไม่ เขาคนที่ เธอรัก เริ่มมีใจ กุหลาบแดง เอามาให้ เธอยินดี เขาสองคน มีความสุข มากหนักหนา แต่ฉันทน ตรอมอุรา เจ็บแค่ไหน เธอกับเขา มีความสุข ฉันเศร้าใจ เจ็บแค่ไหน ฉันจะทน เป็นเพื่อนเธอ ขอให้เธอ รับรู้ ว่าฉันเจ็บ ฉันหนาวเหน็บ หัวใจ มากหนักหนา มิตรภาพ ของเรา คงร้างลา ถ้าหากว่า ฉันอ่อนแอ แพ้ชีวี ฉันตัดใจ คบเธอ ได้แค่เพื่อน ความทรงจำ ยังไม่เลือน ไปจากฉัน ภาพวันเก่า ที่เรา ช่วยเหลือกัน ยังผูกพัน กันฉัน ไม่จากไป ขอขอบคุณ มิตรภาพ ที่เธอให้ ขอขอบคุณ กำลังใจ ที่ช่วยเหลือ ขอขอบคุณ ความรัก ที่เหลือเฟือ ความเอื้อเฟื้อ ของเธอ ฉันขอบคุณ
กว่าจะได้คุณมาเป็นเจ้าของ ต้องต่อรองกับเรื่องราวหลากหลาย ข้อสอบแต่ละข้อยากมากยากมาย คุณก็เหลือเกิน..ช่างใจร้ายทดสอบมา กว่าจะมีวันนี้ของสองเรา ผ่านทุกความเหงา..ยามร้างล่วงห่วงหา ผ่านทุกความโศก..ยามรื้นร่ำพร่ำพรรณนา ผ่านห้วงแห่งกาลเวลามาเนิ่นนาน บ่มรักได้มาครบปี เดือนนี้..กุมภาพันธ์พบวันหวาน สุขสดชื่นพาหัวใจเบิกบาน สัญญาไหมจะรักกันตราบนาน..ไม่เปลี่ยนแปร ความรักมีอานุภาพมากมาย ขอแค่เราเป็นคนสุดท้ายให้แก่กันและกัน
เพราะฉันรัก.ฉันห่วง...และฉันแหน แต่ฉันก็ไม่อาจแมนให้เธอเห็นได้ มันอาจดูไม่เหมาะสมเมื่อหัวจาย ของเธอหายปาย.....เพราะฉันขโมย อย่าร้องไห้น้ำตาไหลไปเลย อย่าเฉยเมยกับคำว่ารักจากปากฉัน อยากจะให้ตัวเธอเข้าใจกัน (บ้าง) ที่ฉันทำไปก็เพื่อ........เธอ. เพราะฉันรักเธอเสมอ>
. . .เค้าบอกว่าหนูน่ะซุ่มซ่าม ตะกละมูมมามอะไรประมาณนั้น หนูติงต๊องยิ้มคนเดียวได้ทั้งวัน เรื่องขี้งอนนั้น..หนูได้รางวัลเพราะเก่งกว่าใคร . . . บอกอย่างงั้น..หนูก็เถียงสิ มันไม่ใช่หนิ..หนูมูมมามเป็นที่ไหน ยังบอกอีกว่าหนูขี้น้อยใจ ชอบคิดมาก..มากเกินไปเกินพอดี . . .เค้าบอก..ถามคำตอบมาเจ็ด พองอนเสร็จ..ถามหลายคำเมินหน้าหนี บอกหนูงอน..หนูค้อน..ไม่ใยดี แล้วยังบอกหนูคนนี้ช่างหูเบา . . . เค้าบอกว่าหนู..นั้นขี้แง ชอบร้องไห้..จอแจไม่รู้ประสา โถ่!!เคยร้องไห้ให้เห็นรึไง..บอกมานะบอกมา แทบไม่เคยใช่มั๊ยล่า..แล้วมาว่างอแงได้ไง . . . เค้าเรียกหนู..ว่าคุณหนู เหมือนคนไม่เคยรู้..อะไรเลยใช่ไหม โถ่! ช่วยเหลือตัวเองได้ขนาดนี้..ออกจะเก่งจะตายไป ขี้กลัวตรงไหน..แต่ความมืดน่ะเลยไป..หนูไม่เอา . . .เค้าว่าหนูว่าอะไรอีกนะ คิดไม่ออกแล้วล่ะ..เพราะเริ่มจะเหงา ก็ตอนนี้..ไม่มีวี่แววแม้แต่เงา ไม่รู้ว่าเค้า..จะโทร.หาเรารึป่าวงัย... . ..
...ใคร-ใคร..เค้าเรียกวันนี้ว่า ..วาเลนไทน์.. ฉันไม่ค่อยเข้าใจความหมายเท่าไรนัก เค้าบอก...เป็นวันแห่งความรัก งงอย่าหนัก..ก็ฉันมีรัก..ทุก-ทุกวัน ...แต่ยังไง..ก็ช่างเถอะ ก็ฉันรักเธอ..อะไรประมาณนั้น เลยเห็นวันนี้..ว่ามีความสำคัญ ส่งดอกไม้ของขวัญ..เพื่อยืนยัน..ความผูกพันของเรา ...ไหน-ไหน..ก็วาเลนไทน์ เลยส่งหัวใจ..ไปให้คลายเหงา จริง-จริง..แล้วทุกวัน..ฉันก็คอยเป็นเงา แต่วันนี้พิเศษที่กระซิบเบา-เบา..ว่าเรารักกัน ...ไม่ว่าวันนี้..วันหน้าหรือวันไหน ทั้งหัวใจ..ฉันก็ให้เธอเท่านั้น แค่วันนี้..มีคำพูดจามาย้ำความสำคัญ เพราะทุก-ทุกวัน...ฉันก็รักเธอเหมือนเดิม ....อธิษฐาน..วันวาเลนไทน์ ให้ความหมาย..ของ - ใจ - คอยเพิ่ม นานเท่าไหร่..ผูกใจเราไว้เหมือนเดิม ห่วงใยเพิ่มเติม...รักกันเหมือนเดิม..ตลอดไป.. . . แฮปปี้ วาเลนไทน์ กันทุกคนนะค้า ^o^...
หลายต่อหลายหนที่เธอไม่ใช่คนดีอย่างที่คิด แต่อย่างไรก็ยังมองเธออย่างมิตรอยู่เสมอ หลายต่อหลายหน..ที่ทำให้ฉันเจ็บช้ำพร่ำละเมอ หลายต่อหลายเพ้อ ที่ถูกเหยียบย่ำและซ้ำเติมเป็นประจำ แต่ก็ยังรัก ถามว่าทำไมไม่หักใจไปจากที่เคยถลำ ตอบไม่ได้ว่าทำไมถึงเจ็บแล้วไม่รู้จักรู้จำ รักเหลือเกิน จนมองข้ามรอยช้ำที่เกิดจากเธอ ก็รักมากรักมายอย่างนี้ จะกี่วันกี่ปี..ก็ยังรักเสมอ เจ็บและร้าวสักกี่หนที่พบที่เจอ ยังไม่สามารถทิ้งเธอไปจากใจ รัก เกินกว่าจะบรรยายออกมาเป็นตัวอักษร รัก เกินกว่าจะออดอ้อนด้วยถ้อยคำไหน .. ไหน รัก เกินกว่าจะยอมเสียเธอให้กับใคร รักเธอเสมอ..ตราบลมหายใจยังไม่สิ้นลม
มีเรื่องเล่าในค่ำคืนหนึ่ง ในความผูกพันหวานซึ้ง .... ที่เมื่อแม่นึกถึงยังกรุ่นกลิ่นหอม เทวดาตัวน้อยๆ หน้าตาขะหมุก .... ขะมอม เดินเข้ามาในวงล้อม .... ในอ้อมอก .... อ้อมใจ 9 กันยา แล้วสินะ .... วันนี้ จะเวียนครบรอบมาอีกกี่ขวบปี .... ก็ขอให้มีแต่ความสุข .... สดใส สิ่งดีๆ ในโลกนี้ .... จะคอยติดตามในทุกลมเข้าออก .... ขณะหายใจ ก้าวเท้าและเดินพร้อมไป .... ในทุกเส้นทาง โอม มะ ลิก กิ๊ก กี๋ แก้มป่อง คนหน้าตาดี .... ขอแปลงร่างเป็นแม่มด แก้มจะคอยสะกดสิ่งร้ายๆ .... ไม่ให้มาขวาง แก้มจะคอยดูแลพี่เมก .... ในทุกๆ เส้นทาง แก้มจะคอยเคียงข้าง .... ในทุกก้าวย่าง .... ด้วยความเต็มใจ หากในวันที่หัวใจพี่เมก .... ก้าวสู่ฤดูกาลความเหงา มีใบไม้ร่วงแผ่วเบา .... พร้อมหัวใจว่างเปล่า .... ที่อ่อนไหว ไม่ว่าจะเพราะเหตุผลใด .... ที่ทำให้ความเศร้ามีอิทธิพล .... ต่อใจ จะมีแก้มเคียงไหล่ .... จับมือก้าวผ่านความหม่นไหม้ .... ไปพร้อมกัน หากในวันที่หัวใจพี่เมก .... ก้าวสู่ฤดูกาลความสุข ก็จะมีแก้มคอยป่วนให้หัวใจสนุก .... อยู่ในทุกคืนฝัน จะมีเสียงหัวเราะของสองเรา .... ในทุกๆ วัน และในคืนนี้ก่อนหลับตาฝัน .... จะมีเสียงแก้มกระซิบพลัน ¤ ¤ H Â P P Y B R I T H D Â Y ¤ ¤ =^_________________________^= ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
ก็หนึ่งปีแล้วนะที่เลยผ่าน ไม่สงสารฉันบ่างเลยเชียวหรือ เกาะติดเธอเยี้ยงนกเอี้ยงเลี้ยงกระบือ แกล้งซื่อบื่อทำไม่รู้อยู่ได้ไง อยู่ที่ไหนหัวใจไม่เคยห่าง หยุดโทรบ้างแต่ไม่เคยหายไปไหน ยังมีเธอถึงแม้จะมองใคร ก็ฉันให้เธอเกือบหมดแล้วนี้นา เธออาจมองว่าฉันนั้นกะล่อน ดูปลิ้นปล่อนเจ้าเล่ห์มากหนักหนา ในบางทีเธออาจมองว่าฉันบ้า ในบางคราฉันก็บ้าเหมือนเธอมอง อาจเจ้าชู้บางครั้งก็ยอมรับ แต่ไม่ยุ้งกับคนที่มีเจ้าของ ในบางทีฉันก็มีตัวสำรอง มีน้องๆบางเวลาครายเหงาใจ เป็นอย่างนี้เธอจะรับได้รึเปล่า ดูกันยาวกว่านี้คงไม่ไหว เธอเริ่มเป็นที่หมายมองของใครๆ แล้วจะให้ฉันนิ่งเฉยเหรอคนดี ก็รักเธอมาก่อนใครจะรัก ทั้งหวง หึง ได้ประจักษ์กันวันนี้ ก็บางคนเค้าพร้อมกว่าที่ฉันมี และบางทีฉันไม่สู้รู้ไหมเธอ ความในใจทำไมเธอไม่บอก เธอไม่หลอก แต่ไม่บอกฉันเกือบเผลอ ปล่อยให้รัก ยิ่งรักจริงก็ยิ่งเบลอ ยิ่งหน้าเหม่ลอถ้าเธอบอกไม่รักกัน ใครรักเธอ ใครชอบเธอ ฉันไม่เกี่ยว ขอสิ่งเดียวเธอต้องเหลียวมองแต่ฉัน จะบอกรัก หรือสลัดตัดสัมพันธ์ ขอแค่นั้นทำให้ฉันได้ไหม เธอ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ
