เป็นรักจากหัวใจใครคนหนึ่ง เป็นรักซึ่งซื่อตรงและคงมั่น เป็นรักที่จริงใจให้ต่อกัน เป็นรักที่สร้างสรรค์กลั่นจากใจ มอบรักให้ท้องฟ้าและป่าเขา มอบรักให้พ่อแม่เราเฝ้าชิดใกล้ มอบรักให้ผู้ที่รอใครต่อใคร และมอบให้ผู้ขาดรักใครสักคน รู้มอบรักให้ตนเป็นคนแรก แล้วจำแนกออกไปในทุกหน มอบรักให้ถ้วนทั่วทุกตัวตน มอบรักให้ทุกชั้นชนเท่าเท่ากัน เป็นรักจากหัวใจใครคนหนึ่ง เป็นรักซึ่งซื่อตรงและคงมั่น เป็นรักที่จริงใจให้ต่อกัน เป็นรักอันรู้ค่า...วาเลนไทน์
วาเลนไทน์ คือวัน แห่งความรัก แต่คืนวัน อกหัก สำหรับฉัน ทุกคู่รัก นั้นอยู่ ข้างกายกัน แต่คือวัน คนรัก จากฉันไป กุหลาบแดง คนรัก มอบให้กัน มีแค่ฉัน น้ำตา นั้นลินไหล คนที่ฉัน ทุ่มเท ทั้งดวงใจ มาจากไป ไม่มีวัน คืนกลับมา
กอรักกอก่อก็.................ไมตรี กอพุดก่อปรานี...............นี่นี้ แก้วว้างว่างวางที่............รวมช่อ แทนใจ คอยค่อยคล้อยไป่ลี้........แอบเฝ้า เพียงมอง ------------------- แต่งไว้ตั้งแต่สมัยเรียนมัธยม 6 น่ะครับ (ผ่านมา 6 ปีแล้ว)ไม่ค่อยเพราะเท่าไหร่ครับ แต่ก็ทำให้ระลึกถึงชีวิตในช่วงนั้น ๆ ได้ดีเลยทีเดียว
ความเอยนะความรัก แจ้งประจักษ์รักสดใส ใกล้ถึงวาเลนไทน์ ทำหัวใจไหวเอนโอน หวานใดไหนจะเท่า จุมพิตเขาเฝ้าฉงน รักใสใสไม่ปะปน รักเสียจนหมดหัวใจ รักกันในวันนี้ และรักที่มีต่อไป รักไม่น้อยกว่าวันไหน เพราะหัวใจมอบให้เธอ รักกันวันละหน่อย และทยอยให้เสมอ รักจนล้นแล้วเออ จูงมือเธอเข้าวิวาห์ รักใครใคร่ลึกซึ้ง รักคนซึ่งได้พึ่งพา รักกันอยู่ใต้หล้า มาเถิดหนามารักกัน
กุหลาบแดงแห่งใจใส่กระเช้า พะนอเฝ้าฟูมฟักรักเหมือนฝัน ผลิดอกแย้มแต้มสร้อยถ้อยรำพัน ส่งถึงกันวาเลนไทน์ใกล้มาเยือน ร้อยจำนรรจ์ฝันถึงคะนึงหา พันทิวาอาลัยเปรียบใดเหมือน ฟ้ารักดาวพราวพร่างยังลางเลือน ดุจดวงเดือนรักตะวันฉันรักเธอ กุหลาบแดงแห่งรักปักใจว่า ปรารถนาเคียงคู่เธออยู่เสมอ ไม่หวั่นไหวแม้สายลมพรมละเมอ ผวาเพ้อพะวงฝันเพียงขวัญฤทัย กุหลาบแดงแสลงใจอาลัยเศร้า กลีบใบเฉาร่วงโรยระโหยไห้ สื่อรักเราเคยเย้ายวนรัญจวนใจ สิ้นเยื่อใยเมื่อใจเธอเผลอสั่นคลอน กุหลาบแดงแผลงฤทธิ์พิศวาส หนามคมบาดแผลใจยากไถ่ถอน สิ้นสุดรักสองเราเฝ้าเว้าวอน ใจร้าวรอนถอนพิษรักยากจักลืม
เจ็บปวดนักใช่ไหมใจที่ล้า ที่ผ่านมาหัวใจแตกสลาย มอบความรักหวังดีและไว้ใจ เขายังไม่รู้สึกอิ่มและเพียงพอ ให้ระบายออกมาในวันนี้ ให้เต็มที่หากใจนั้นร้องขอ จะเกิดจากอะไรเป็นต้นตอ แต่ล้วนก่อให้เกิดความทุกข์ใจ อยากให้เธอเข้มแข็งกว่านี้นะ ไม่ว่าจะสถานการณ์เป็นแบบไหน เลิกหวั่นกลัวไม่ว่าปัญหาใด เริ่มต้นใหม่ก้าวไปสู่ปลายทาง อย่าเพิ่งท้ออ่อนแอและท้อถอย ลบเลือนรอยที่เคยต้องหมองหมาง ในวันนี้ทำใจเดินสายกลาง แล้วก้าวย่างข้ามผ่านทุกข์ในใจ จับมือฉันคนนี้ให้แนบแน่น เป็นปึกแผ่นไปด้วยกันเข้าใจไหม ที่ผ่านมาล้มแล้วก็ปล่อยไป ลุกขึ้นได้ด้วยหัวใจของตัวเอง
เหนื่อยบ้างไหมท้อแท้ใจบ้างหรือเปล่า ต้องเงียบเหงาหัวใจไม่สดใส ทั้งที่มีพื้นที่ทั้งหัวใจ มามอบให้แต่ที่ได้ตรงข้ามกัน ไม่เคยห่วงไม่เคยหวงเติมเต็มรัก เนิ่นนานนักหวั่นรักไม่ถึงฝัน กลัวคนดีคนนี้หนีหายพลัน ลืมสิ้นวันก่อนเก่าเคยมีมา มีแต่งานแต่งานและงานอีก คล้ายหลบหลีกหนีรักสร้างปัญหา ไม่ค่อยอยู่คู่เคียงและสบตา ให้ตามหาเมื่อเวลาท้อแท้ใจ คิดบ้างไหมเป็นคนไม่เอาถ่าน ปล่อยให้นานช่องว่างยิ่งกว้างใหญ่ คิดหรือเปล่าละทิ้งไปมีใคร ถามได้ไหมช่วยตอบให้รู้ที กับคำที่เธอเอ่ยเผยให้รู้ คงเฝ้าดูห่วงใยฉันคนนี้ ถึงแม้เธอมีงานมากเต็มที ฉันก็มีหัวใจไว้ให้เธอ ก็เข้าใจในสิ่งที่เธอคิด เธอไม่ผิดเพราะรู้ใจเสมอ แม้เราสองนั้นห่างไม่พบเจอ และมีเพ้อคิดถึงเธอก็ตามที แต่เธอก็เป็นคนดีที่ฉันรัก เนิ่นนานหนักหนึ่งเดียวในใจนี้ ใครจะมองว่าเธอนั้นไม่ดี แต่เธอคือคนที่ฉันต้องการ ฉันรู้ดีและเข้าใจในเหตุผล เธอเป็นคนก่อรักร่วมประสาน เธอต้องทนต่อสู้เพื่อทำงาน แม้ว่าคนทางบ้านไม่สนใจ อาจจะต้องล้มลุกคลุกคลานบ้าง แต่ความหวังของเธอยังสดใส ในวันนี้ยังไม่ดีไม่เป็นไร เพียงแค่เราก้าวไปพร้อมพร้อมกัน เชื่อสักวันคนที่ไม่เอาถ่าน จะมีบ้านมีรถสมดังฝัน จากนี้ไปจะไม่ให้เธอฝ่าฟัน โดยไร้ฉันข้างกายสักนาที
อารมณ์เริ่ม แปรปรวน ชวนฉันคิด ถึงวิกฤต ความรัก ชักหนักหัว โอ้ความรัก ความหวัง ช่างมืดมัว ไม่มีแม้ ไฟสลัว ส่องนำทาง ยิ่งนานวัน ความรักฉัน ยิ่งมืดมิด มืดสนิท เมื่อรู้ว่า เธอกับฉัน มืดยิ่งกว่า เมื่อรู้ว่า เราต่างกัน เธอกับฉัน เหมือนตะวัน กับตะเกียง ความรักฉัน ครั้งนี้ แม้จะจบ เพียงแค่พบ แค่แอบชอบ แค่แอบฝัน ต้องเจียมตัว ต้องยอมรับ เราต่างกัน ได้แค่ฝัน กลางวัน ก็สุขใจ
คอยห่วงใย ใส่ใจและห่วงหา อยากอยู่ใกล้ได้สบตาไม่ไปไหน หากว่ามีเรื่องที่เดือดร้อนใจ คอยยิ้มให้กำลังใจส่งถึงเธอ ยามท้อแท้อ่อนแอและหวั่นไหว ไม่จากไกลอยู่ข้างเธอเสมอ ยามร้องไห้อ่อนล้าจะพบเจอ ฉันเคียงเธอตลอดทุกเวลา ยามเธอล้มจับมือฉันเอาไว้ จะฉุดให้ลุกขึ้นแม้หนักหนา ไม่ปล่อยให้อ้างว้างเลยสักครา คอยเยียวยาหากเธอเจ็บป่วยไป ทำแบบนี้ใช่ไหมเรียกว่ารัก ไม่รู้จักว่ารักเป็นแบบไหน รักแบบนี้ใช่ไหมหรือแบบใด รักใช่มั้ยความรู้สึกที่ให้เธอ
ยื่นมือเธอเอามาให้กับฉัน จะกุมมันเคียงข้างไม่ห่างหาย เคียงคู่เธอบนทางแสนยาวไกล อย่าหวั่นไหวแม้ไกลเกินจะเจอ ขออย่าท้ออ่อนแอและอ่อนไหว ภายในใจมีสติห้ามพลั้งเผลอ ก้าวข้ามผ่านปัญหาที่พบเจอ เชื่อว่าเธอจะผ่านไปด้วยดี จะอยู่ไหนไปไหนขอให้ชัด แล้วจะจัดพลังใจจากคนนี้ ส่งให้เธอทั้งหมดที่ใจมี จะเต็มที่ร่วมทางสร้างฝันจริง ทางข้างหน้าแม้ไกลมากมายนัก แต่ที่รักขอเธออย่าหยุดนิ่ง ยามเหนื่อยล้ามีไหล่ให้ซบอิง จะขอเป็นทุกสิ่งให้กับเธอ กุมมือนะกุมมือฉันเอาไว้ เพื่อจะให้ได้ร่วมทางกันเสมอ สิ่งเลวร้ายต่างต่างหากต้องเจอ ขอให้เธอเชื่อมั่นฝ่าฟันไป
อาจะผิดอาจจะพลั้งไม่ยั้งคิด ในชีวิตค่อนข้างจะสับสน ดูวุ่นวายวนเวียนและวกวน ความหลุดพ้นดูเหมือนยังอยู่ไกล แต่ละวันความฝันเริ่มไกลห่าง เกิดช่องว่างเพราะความไม่เอาไหน ที่เป็นอยู่แบบนี้ก็เข้าใจ ใช่เพราะใครเป็นเพราะตัวเราเอง ก้าวข้ามผ่านแต่ละวันนั้นแสนยาก อุปสรรคมากมายรุมข่มเหง วิ่งถาโถมเข้ามามิหวั่นเกรง คงคิดว่าเราเก่งรับมือทัน แต่ดีที่ผ่านมาได้ช่วยสอน เป็นขั้นตอนชีวิตพิชิตฝัน สิ่งใดที่ได้มาไม่ฝ่าฟัน ก้าวถึงฝันง่ายดายนั้นไม่มี ได้เรียนรู้ต่อสู้ใช้ชีวิต ได้พิชิตความกลัวไม่หลบหนี เสริมความกล้าสร้างความแกร่งเป็นอย่างดี ให้ชีวีกล้าที่จะก้าวเดิน แม้บาดเจ็บมากมายสักเพียงไหน เพียงแค่กายแต่ใจไม่ห่างเหิน พลังใจมีอยู่มากล้ำเกิน พร้อมก้าวเดินแม้เหนื่อยหนักสักเพียงใด ถึงไม่หรูไม่เลิศอย่างใครเขา อย่างน้อยเราก็ไม่แพ้ใครคนไหน อุปสรรคเข้ามาฝ่าฟันไป ด้วยหัวใจที่แกร่งและมั่นคง
หนาวนี้เห็นทีจะหนาวใหญ่ หนาวหัวใจโศกช้ำร่ำกำศรวล หนาวรักจางร้างไร้ใจรัญจวน หนาวใจครวญคอยหวังทั้งน้ำตา หนาวลมหนาวผ่าวผันถึงพรรณไม้ คงปวดร้าวใช่ไหมไพรพฤกษา ยืนต้นนิ่งทิ้งใบไร้วิญญาณ์ บ้างต้องลาร่างล้มทับถมดิน หนาวปีนี้อาจไม่มีถึงปีหน้า ไม่มีฟ้าโปรยฝนหลั่งชลสินธุ์ ไม่มีภาพรับขวัญวันสมจินตน์ ไม่มีเสียงเพลงพิณให้ยินกัน สิ้นแล้วคำร่ำวอนง้องอนเอ่ย สิ้นแล้วคำรักเผยเคยร่วมฝัน สิ้นแล้วคุณความดีเคยมีปัน สิ้นแล้วสิ้นคืนวันเคยชื่นชม หนาวนี้คงเป็นหนาวคราวสุดท้าย ก่อนสัมผัสเลือนหายคลายขื่นขม ลมพัดหวิวปลิดใบปลิวลิ่วตามลม ค่อยร่วงพรมผืนภพสงบงาม
แค่เพียงพบสบตาเมื่อวันก่อน ใจรุ่มร้อนคิดถึงและหวั่นไหว แอบเฝ้ามองมอบความรักให้หมดใจ เธอจะรุ้บ้างไหมใครแอบมอง หากเธอนั้นรู้ตัวเพียงสักนิด อย่าเพิ่งปิดประตูใจให้หม่นหมอง โปรดสงสารคนคนนี้ที่แอบมอง ด้วยความหวังเรืองรองที่ครองใจ ให้โอกาสฉันได้ไหมคนดี ให้ใจดวงนี้ใด้พิสูจน์ว่ารักเธอแค่ไหน จะมอบความรักและภักดีตลอดไป ไม่นอกใจแน่นอนแนสาบาน แอบชอบเค้าไม่รุ้ว่าเค้าจะรู้ตัวหรือเปล่า font>
ออกพรรษาหน้าฝนวนครบรอบ ผู้รับมอบคือหนาวดาวสั่นไหว หนาวมาเยือนทุกหนคนหนาวใจ แม้ผิงไฟร้อนผ่าวหนาวไม่คลาย หนาวลมนั้นท่านบอกให้ห่มผ้า หนาวกายาผิงไฟเข้าหนาวก็หาย หนาวดวงจิตโดดเดี่ยวหนาวเดียวดาย แม้ผิงไฟค่ำถึงเช้าหนาวยังครอง เมื่อปีกลายใจหนาวมาคราวหนึ่ง ยังตราตรึงไม่หายเพราะใจหมอง นอนเดียวดายขดคู้ไร้คู่ปอง คืนเพ็ญผ่องยิ่งหมองใจใต้เงาจันทร์ ปีนี้หนาวเข้ามาอีกคราแล้ว คงไม่แคล้วอีกคราวนอนหนาวสั่น หากมีใครสักคนร่วมแบ่งปัน คงสุขสันต์ยิ่งล้นพ้นหนาวใจ
ผิดด้วยหรือที่เธอคนนั้นกับฉันคนนี้ จะมีหัวใจรักที่ไม่แตกต่างให้ผู้ชายที่ดีพร้อมทุกอย่างเช่นเขา ในเมื่อเธอ..คือคนที่เขาเลือกให้เคียงข้างดังเงา ฉันก็แค่หนึ่งคนที่ได้แค่รักเหงาๆแบบนี้ต่อไป ทำไมเธอต้องมองเหมือนฉันเป็นคนผิด ทำไมต้องคิดเหมือนฉันเป็นคนร้าย ในเมื่อฉันไม่เคยแม้แต่จะคิดทำลาย หรือแย่งของรักของใครเลยสักเวลา เพียงแต่ถ้าบอกให้ตัดใจคงทำไม่ได้ เรื่องราวระหว่างเขาและฉันมากมายล้วนมีค่า มิตรภาพงดงามยาวนานผ่านวันเวลา ไม่อยากจะใช้คำว่า...นานกว่าก่อนที่เธอจะเข้ามาในชีวิตเขาด้วยซ้ำไป ฉันไม่คิดว่าตัวเองผิดที่คิดแบบนี้ เพราะเราต่างก็มีสิทธิ์ที่จะรักใครสักคน ใช่ไหม? แค่อยู่ที่รู้ความเป็นจริงว่าเรายืนอยู่ตรงที่ใด และไม่พลั้งเผลอใจก้าวข้ามไปเกินเส้นที่ควร
ทำไมเธอทำตัวน่ารักขึ้นทุกที รู้มั้ยคนดีเธอทำให้ฉันหวั่นไหว ถึงดูแล้วเธอจะไม่เพอร์เฟ็กต์เหมือนเจ้าหญิง แต่ทำไมฉันเหมือนจะละลายเมื่ออยู่ใกล้เธอ เลิกทำตัวน่ารักซักทีได้ไหม อย่ามาทำให้ฉันแอบเผลอ เลิกทำให้ฉันแอบละเมอ หยุดซะเธออย่าทำตัวน่ารักอีกเลย มองเธอที่นั่งอยู่ข้างๆแล้วใจหาย ยิ่งอยู่ใกล้กันเท่าไหร่ยิ่งรู้สึกว่าถูกมองข้าม ถึงเธอจะมีความรู้สึกดีๆให้ฉันก็ตาม แต่เป็นความรู้สึกที่ตอกย้ำ...ว่าเป็นได้แค่เพื่อนเธอ การแสดงออกไม่อาจทำได้อย่างที่ใจอยาก จะตามใจปากก็ยิ่งทำให้เหมือนคนเซ่อ ที่ไม่รู้จักฐานะตัวเอง...ว่าทุกๆวันที่ได้เจอ เป็นเพราะคำว่าเพื่อนค้ำอยู่เสมอ...ต้องจำให้ขึ้นใจ อยากจะพยายามเป็นเพื่อนอย่างที่เธออยากให้เป็น แต่ความรู้สึกที่ซ่อนเร้นตะโกนก้องว่าทำไม่ได้ ทั้งๆที่รูว่าสถานะของตัวเองไม่มีทางเปลี่ยนไป ไม่มีวันที่จะเข้าใกล้...คำว่า แฟน __000000___00000 _00000000_0000000 _0000000000000000 __00000000000000 ____00000000000 _______00000 _________0 ________*__000000___00000 _______*__00000000_0000000 ______*___0000000000000000 ______*____00000000000000 _______*_____00000000000 ________*_______00000 _________*________0 _000000___00000___* 00000000_0000000___* 0000000000000000____* _00000000000000_____* ___00000000000_____* ______00000_______* ________0________* ________*__000000___00000 _
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ
