ในวันที่อ้างว้าง มีเธอเคียงข้างโลกก็สดใส คุยกับเธอเหมือนได้คลายความทุกข์ใจ เธอปลอบโยนและชิดใกล้ตลอดเวลา แต่วันนี้เธอมีความเศร้า ฉันก็อยากจะแบ่งเบาช่วยรักษา ไม่ต้องรอให้เธอหันมา ก็พร้อมจะเช็ดน้ำตาเธอเรื่อยไป เราจะเป็นเพื่อนกันอย่างนี้ หรืออย่างอื่นก็ดีถ้าเธอไม่ไหว ไม่ใช่เป็นแฟนแต่เป็นแรงบันดาลใจ ทุกอย่างฉันก็ให้ได้........เพื่อเธอ
..นาทีของความสับสนในใจ มันเป็นอะไรที่..ไม่สามารถบรรยายออก ยากเย็นเหลือเกิน..ที่จะเอ่ย - สักคำบอก ฉันรู้.. รู้โดยไม่ต้องคัดลอกความรู้สึกนั้น..จากเธอ ...สักคำสิ..บอกกันได้ไหม หนึ่งคำ จากความเป็นไป..ใต้ผืนฟ้าเหงา-เก้อ ยังมีฉันนะ...ที่พร้อมจะรับฟังเธอ หากเพียงคน-คนนี้ที่เคยเจอ...เธอไม่ได้หลงลืมไป .... ขอเป็นกำลังใจให้ทุกคนที่นี่ นะครับ..
เพราะว่าในชีวิตเรื่องจริงมันต่างจากฝัน ฝันไม่เคยมีวันที่เจ็บช้ำใจ มีผู้คนอยู่รอบกาย เหมือนไม่มีไม่เห็นใคร.. ..แต่ใจ ใจฉันยังมีเธอ คืนที่ไร้แสงไฟ วันที่ใจมัวหม่น.. ..ขอเพียงใครสักคนห่วงใยกัน วันที่เสียน้ำตา วันที่ฟ้าเปลี่ยนผัน.. ..เธอก็ยังมีฉันอยู่ทั้งคน ฝนที่ตกทางโน้น หนาวถึงคนทางนี้.. ..ยังอยากได้ยินทุกเรื่องราว ยังนอนดึกอยู่ใช่ไหม เธอผอมไปหรือเปล่า.. ..อย่าลืมเล่าสู่กันฟัง เธอลำบากอะไรไหม เธอสู้ไหวหรือปล่าว.. ..อย่าลืมเล่าสู่กันฟัง เธอยังมีฉันอยู่ทั้งคน
สลัดปลายพู่กันขนสีทอง แต่งแต้มดินสอพองกองสีฝุ่น มือจับวาดวางมาดเท่ห์เทน้ำอุ่น เติมฝันละมุนครุ่นคิดจิตหวั่นไหว ภาพที่วาดปาดเหงื่อไหลขี้ไคลย้อย แสงฉาบฉายลอยลาลับขับฟ้าใส หญิงญวนขาวอวบผมเงางามทรามวัย สองมือไกวเปลเด็กน้อยลอยสูงเด่น เด็กตื่นยื่นมือคว้าหานมแม่ ญวนแม่แก้ผ้าถอดอ้าสองเต้าเต้น เด็กดูดจ๊วบจ๊วบอกสั่นกระเด็น นมยิ่งเค้นยิ่งไหลออกเหมือนกรอกน้ำ แม่เกือบเคลิ้มคล้ายพ่อคลำขยำขยี้ เต้าเด้งชี้ชูอกตั้งอร่ามร่ำ ลูกดูดยิ่งแรงยิ่งเจ็บเหน็บเกินหน่าย จับก้นย้ายถ่ายออกบอกให้หยุด สองมือเท้าสะเอวลุกยืนผุด แม่อยากหยุดลูกก่ายสะอื้นมุด ซ่อนเปลี่ยนผ้าเปลี่ยนท่าหาหัวจุก จับยัดซุกปากลูกกัดดูดแทนเต้า
15 พฤศจิกา...เวลาครบ เวียนบรรจบพบพาถึงหน้าหนาว สรวงสวรรค์โปรยดอกไม้เป็นหมู่ดาว สุกสกาวร่วงหล่นบนผืนดิน ขอทวยเทพช่วยปกปักและรักษา ให้เพื่อนข้ารุ่งเรืองไปทุกถิ่น กิจอันใดที่ไม่สมอารมณ์จินต์ มลายสิ้นซึ่งขวากหนามอย่าตามกวน อีกดวงใจของเพื่อนช่วยส่งให้ เป็นแรงใจผลักดันไม่ผันผวน เป็นกองเชียร์ให้เธอสู้ยามเซซวน เป็นชนวนต่อไฟให้คนดี ขอทุกพรที่ส่งไปในโลกา จงมีแด่แก้วตายาใจพี่ จงสมหวังดั่งใจในทันที จงสุขีดีเลิศวันเกิดเธอ...
ท้องฟ้า ท้องฟ้าเพื่อนฉัน ทุกวันเธอเตือนฉันให้สดใส ผ่านคืนวันอันปวดร้าวไปด้วยใจ ใยวันนี้เธอดูเศร้าหมองนัก ท้องฟ้า ท้องฟ้าเพื่อนฉัน เธอนั้นเคยเตือนฉันให้ประจักษ์ ว่ามนุษย์อยู่ผู้เดียวนั้นเหงานัก ใยเพื่อนรักไม่เอ่ยว่าใครทำ ท้องฟ้า ท้องฟ้าเพื่อนฉัน ไม่ว่าใครทำเธอให้เจ็บช้ำ ทำให้เธอหมองเศร้าไปเสียร่ำ เธอจงจำว่าเราเป็นเพื่อนกัน ท้องฟ้า ท้องฟ้าเพื่อนฉัน เมื่อเธอคั้นน้ำตาแห่งเศร้านั้น จงปล่อยให้ไหลสิ้นหัวจิตพลัน แล้วเธอนั้นจงทำใจให้สบาย ท้องฟ้า ท้องฟ้าเพื่อนฉัน ในที่สุดเธอนั้นก็ยิ้มได้ เมื่อหยาดฝนแห่งเศร้าไหลผ่านกาย ฉันก็ได้เห็นฟ้าใสอีกครา
ก็เป็นเพียงแค่คนเหงาเหงา ที่ชอบเก็บเรื่องเศร้าใส่ไดอารี่ บางช่วงเวลาก็พานพบในสิ่งดี เป็นสุขทุกทีที่แวะที่นี่ไทยโพเอ็ม คะน้า ชีวิตมีมากมายหลายรสชาด เปรี้ยวขมฝาดเผ็ดร้อนอีกหวานเค็ม แต่แม้เรื่องราวนั้นจะอ่อนเข้ม อย่ามัวเม้มแวะที่นี่ระบายกัน นักเลงกลอน ทั้งเรื่องราวมากมายของชีวิต ทั้งเรื่องถูกเรื่องผิดเรื่องความฝัน ทั้งอกหักรักสามเส้าสารพัน ทั้งหมดนั้นก็รวมอยู่ในเวปเดียว ยังแคร์ หลากอารมณ์มากมายอยู่ที่นี่ เรื่องดีๆไร้เรื่องร้ายๆน่าหวาดเสียว ชาวกลอนไทยรวมอยู่นี่เพียงเวปเดียว อย่ามัวเหลียวมองเวปใหนไทยโพเอ็มก็พอ ลีน ผลงานดีงานมีมากมาฝากไว้ รวมหัวใจกวีไว้ไม่น้อยหนอ ได้เพียงแค่สำเร็จฝันแค่นั้นพอ ไม่ระย่อขอฝากงานให้ชื่นชม เสี้ยว คงเป็นเพราะการอบอวลของมวลกวี มาสุมรุมกันอึงมี่มีที่ถม มาซ้อนทับความคิดเขียนคำคม เพื่อเติมเต็มความล่มจมของจิตวิญญาณ ผมนายโจ้ เปล่งพลังลำนำนำมาขับ หวังฝากไว้ให้สดับทุกหย่อมย่าน แปลมโนเป็นมณี นี่คืองาน เป็นขุมทรัพย์ที่รับผ่านการออนไลน์ Zagaie ในโลกที่แสนไกลไร้ระยะ ก็เชื่อมต่อติดปะเข้ากันได้ วิญญาณกวีที่นี่มิเสื่อมคลาย คือความหมายจากใจเมื่อได้มา คะน้า ด้วยส
ื แกร่งกล้าพอหรือไม่ในวันนี้ พร้อมฤดีฝ่าฟันวันหน้าไหม พร้อมจะเดินในเส้นทางอย่างมั่นใจ หรือจะไม่คิดค้นหาคุณค่าตน ยืนขึ้นสิ...ถ้าล้มลงตรงทางเปลี่ยว อย่ามัวเหลียวหาใครในแห่งหน ด้วยตรงนั้นว่างไร้ในผู้คน ไร้ผู้สนใจช่วยด้วยยินดี ช่วยตัวเองเท่าที่ดีที่สุด ทุกทุกจุดเตือนใจไว้ในวิถี รวมแรงขึ้นเพื่อก้าวเท่าที่มี ก้าวก่อนที่เธอจะล้ม ลงอีกครา ก้าวไปด้วยความตั้งมั่นอย่าหวั่นไหว ด้วยหัวใจด้วยพลังที่หวังหา สิ่งต่างต่างที่ฝันไฝ่จะได้มา อยู่ที่ว่าเธอต้องกล้าต้องฝ่าฟัน..... ละอองดาว....
ถ้าโกรธกับเพื่อน...มองคนไม่มีใครรัก ถ้าเรียนหนักๆ...มองคนอดเรียนหนังสือ ถ้างานลำบาก...มองคนอดแสดงฝีมือ ถ้าเหนื่อยงั้นหรือ...มองคนที่ตายหมดลม ถ้าขี้เกียจนัก...มองคนไม่มีโอกาส ถ้างานผิดพลาด...มองคนไม่เคยฝึกฝน ถ้ากายพิการ...มองคนไม่เคยอดทน ถ้างานรีบรน...มองคนไม่มีเวลา ถ้าตังค์ไม่มี...มองคนขอทานข้างถนน ถ้าหนี้สินล้น...มองคนแย่งกินกับหมา ถ้าข้าวไม่ดี...มองคนไม่มีที่นา ถ้าใจอ่อนล้า...มองคนไม่รู้จักรัก ถ้าชีวิตแย่...จงมองคนแย่ยิ่งกว่า อย่ามองแต่ฟ้า...ที่สูงเกินตาประจักษ์ ความสุขข้างล่าง...มีได้ไม่ยากเย็นนัก เมื่อรู้แล้วจัก...ภาคภูมิชีวิตแห่งตน
ระบายสีความฝัน อยากเก็บวานวันอันสดใส ให้คงอยู่ในหัวใจ ตลอดไปไม่ลืมเลือน คะน้า คือมิตรภาพงดงาม คือสีสันแห่งความเป็นเพื่อน คือความผูกพันที่ย้ำเตือน คือสิ่งที่เป็นเหมือนลมหายใจ ยังแคร์ เวลาและความทรงจำ ที่แต่งแต้มสีสันวันใหม่ จะมีภาพเก่าๆในหัวใจ ร่วมเดินทางไปด้วยกัน โคลอน เก็บเรียงเก็บร้อยเก็บไว้ เก็บฝันเก็บใฝ่หมายมั่น เก็บคืนเก็บวันสารพัน เก็บมันจนตายไม่เลือน เสี้ยว เก็บเพื่อนเก็บพี่เก็บน้อง เก็บกรองเก็บผองเก็บเพื่อน เก็บความทรงจำย้ำเตือน เก็บไว้ไม่เลือนร้างลา เสี้ยว คอยย้ำคอยเตือนเพื่อนรัก คอยฟักคอยบ่มเสน่หา คอยเพื่อนคอยพี่ย้อนมา คอยวันเวลาหวนคืน ยายศรี วันนี้ยังมีความรัก วันนี้ไม่มีขมขื่น วันนี้สัมพันธ์ยั่งยืน วันนี้วันอื่นและทุกวัน ยายศรี เรียงร้อยถ้อยคำแห่งเพื่อน ย้ำเตือนความจำของกัน จากนี้มีแต่เธอและฉัน เราจะเป็นเพื่อนกันตลอดไป คะน้า
ปณิธานปัญญาชน คนรุ่นใหม่ เรียนรู้โลกที่กว้างไกลใฝ่ศึกษา พร้อมก้าวไปเพื่อนำแสงแห่งปัญญา สะท้อนค่าความหวังทั้งกายใจ ไขประตูสู่ความคิดอิสระ รู้ภาระหน้าที่ที่ทำได้ เป็นดอกไม้ผลิบานตระการไทย กลิ่นหอมไกลเพื่อเผื่อแผ่และแบ่งปัน หวังน้ำใจรินหลั่งดั่งน้ำฟ้า เลี้ยงชีวาอิ่มอาบทุกภาพฝัน มีเมตตาและพร้อมให้อภัยกัน ไม่แบ่งชั้นกฎเกณฑ์ความเป็นคน มีเส้นทางมากสายให้เลือกสรร ล้วนฝ่าฟันแสวงหามาทุกหน แต่ขอเลือกที่จะอยู่คู่ปวงชน ผู้ทุกข์ทนอีกมากมายในสังคม "โลกสลัวกลับไสวด้วยไฟกล้า" รู้คุณค่าความงามความเหมาะสม เทิดความหมายในความดีที่อุดม ทั้งชื่นชมอุดมการณ์อันเสรี พร้อมรับรู้ทุกกระแสเพื่อแก้ไข อย่างมิให้ใครเหยียดเกียรติศักดิ์ศรี อีกทั้งสิทธิ์ชีวิตหนึ่งที่พึงมี ก็พร้อมพลีเพื่อยึดเหนี่ยวเกลียวสัมพันธ์ มุ่งเรียงร้อยความรักสลักซึ้ง หลอมดวงใจให้เป็นหนึ่งอย่างคงมั่น มีสำนึกแน่วแน่และยืนยัน พลังอันยิ่งใหญ่ในวิญญาณ ปัญญาชน ปัญญาคนจักล้นค่า ด้วยปีกแห่งศรัทธาที่กล้าหาญ พร้อมโบยบินพร้อมสรรค์สร้างอหังการ เพื่อสืบสานความหวัง สร้างสังคม