บ.ข.ส.หมอชิตทุกเที่ยวทัวร์ แห่จองตั๋วเดินทางอย่างแน่หนา เดินขวักไขว่ละลานชานชลา ต่างมุ่งหน้าบ้านเก่าลำเนาไพร เชคช่วยชาติสองพันของขวัญรัฐฯ จ่ายสพัดเป็นทุนกระตุ้นให้ เศรษฐกิจฟื้นฟูกู้ชาติไทย พออุ่นใจซื้อเสื้อใหม่ไปฝากแฟน บ้างกระหยิ่มยิ้มหลอนซ่อนขมขื่น รับเงินหมื่นซองขาวเข้าตามแผน เขาปรับปรุงองค์กรที่คลอนแคลน ค่าตอนแทนจ้างออกบอกเลิกงาน ได้จังหวะกลับบ้านเทศกาลใหญ่ จะฉลองปีใหม่ให้ฉ่ำหวาน ไม่พบหน้าเพื่อนยามานมนาน เริงสำราญเงินทองจ่ายคล่องมือ น่าอิจฉาเริดหรูดูฟู่ฟ่า ทั้งเสื้อผ้าทันสมัยใหม่มือถือ เป็นพ่อเลี้ยงรุ่งเรืองสมเลื่องลือ ไปทำงานใดหรือถึงร่ำรวย กระดกเหล้าลงคอหัวร่อเฝื่อน เฮ้ยไอ้เพื่อนบอกให้รู้กูถูกหวย นึกในใจใครรู้ว่ากูซวย ใจเขินขวยปร่าแปร่งแกล้งชื่นบาน มองสบตาเพื่อนยาอย่าวิตก ไม่จำเป็นโกหกใช่หักหาญ ชีวิตไม่ย่ำแย่แค่ตกงาน กลับมาบ้านมีหลักฐานที่ทำกิน มาเลี้ยงปลาปลูกผักรักษ์วิถี มาชุบฟื้นชีวีที่ท้องถิ่น มาเบิกฟ้าเยียวยาคุณค่าดิน รักเรียนรู้อยู่กินอย่างเพียงพอ
เส้นทางฝัน นั้นไกล สุดปลายฟ้า รอเวลา พาใจ ไปหาฝัน รอคอยเธอ เพ้อหา ทุกคืนวัน ดั่งดวงจันทร์ ทอแสง แข่งแสงดาว ยามสัญจร ให้ห่วง ดวงใจนัก เธอที่รัก หักโหม ฝ่าลมหนาว รอจดหมาย หายไป ไร้ข่าวคราว ปวดใจร้าว อาลัย ใยลืมกัน ได้ข่าวเศร้า เขาทำ ให้เธอช้ำ หัวใจพร่ำ ร่ำหา เธอห่างฉัน ได้แต่เฝ้า เข้าใจ ห่วงใยกัน เธอกับฉัน เรารู้ กันสองใจ เส้นทางฝัน ไม่ไกล เกินใจฝัน ทางเส้นนั้น ไม่เศร้า เราสดใส จับมือกัน ก้าวข้าม ขวากหนามใจ ต่อนี้ไป ไม่เหงา เรามีกัน
พยายามสร้างความหวังดีให้ชีวิต ด้วยมีสิทธิ์ภูมิใจในวันหน้า ถึงลำบากก็บากบั่นกัดฟันมา รอวันฟ้าสีทองส่องชีวี พยายามปรามใจไม่ไหวอ่อน กับคำหลอนย้อนยอกของพวกผี มีสติตั้งใจตรองให้ดี อย่าให้มีโมหะมาครอบครอง ก่อนกระทำการใดตรองให้มาก แม้นเหนื่อยยากจะอดทนความหม่นหมอง ใครจะว่าอย่างไรอย่าไปมอง ถ้าเราทำถูกต้องมันต้องดี อย่าหลงเชื่อคำคนปนยาพิษ ใครคือมิตรใตรศัตรูดูถ้วนถี่ รวมทั้งคนหลายหน้าพวกกาลี ถ้อยวจีของมันนั้นอย่าฟัง ก็บากบั่นฟันฝ่ามานานนัก จึงมีหลักชีวีถึงที่หวัง กับคำคนเคยติฉินหมิ่นชิงชัง คือพลังผลักดันสู่วันนี้ เบนสายตาเศร้าหมองขึ้นมองฟ้า แววศรัทธาเชื่อมั่นนั้นเต็มปรี่ เราเลิกเป็นผู้แพ้แต่วันนี้ ตั้งฤดีประคองร่างอย่างมั่นคง
จากยอดดอยแดนไกล..ใครจะเห็น ยากลำเค็ญเพียงใด...ใจยังมั่น จะปกป้อง..ผองภัยชั่วนิรันดร์ สิ้นชีวัน..ก็ยังห่วงหวงแผ่นดิน ด้วยหน้าที่ชีวิต...รับผิดชอบ คือคำตอบ..ที่รบอยู่มิรู้สิ้น ความภูมิใจ..ลึกล้ำดั่งอาจิณ รักแผ่นดิน..รักเกียรติศักดิ์นักรบไทย คิดถึงยอดหฤทัย....ใจจะขาด แต่ไม่อาจตัดใจ..ทิ้งไปได้ ด้วยหน้าที่..ศรัทธาสาใจกาย คงความหมาย.....เกินค่ากว่า..ชีวี ส่งใจข้ามขอบฟ้า..ห่วงหาเสมอ หวังเพีงเธอ..นึกถึงผู้อยู่ที่นี่ ขอให้รอวันรุ่งของพรุ่งนี้.. ฟ้าคงมีพรชัยให้กับเรา *********************** เพลงจากยอดดอยเป็นเพลงที่มีเนื้อหาให้กำลังใจทหารที่ปฏิบัติหน้าที่อยู่ชายแดน เมื่อครั้งต่อสู้กับคอมมิวนิสต์ สมเด็จพระนางเจ้าฯ พระบรมราชินีนาถ ทรงมีพระเสาวนีย์ให้พันตรีณรงค์เดช นันทโพธิ์เดช และแมนรัตน์ ศรีกรานนท์ ประพันธ์คำร้องและทำนองถวาย เพลงนี้เป็นที่รู้จักกันทั่วไปเมื่อจรัล มโนเพ็ชร ขอพระราชทานพระราชานุญาต นำมาขับร้องในอัลบั้ม "จากยอดดอย" เมื่อ พ.ศ. 2522 ในรูปแบบเพลงโฟล์คซอง ปัจจุบันเป็นเพลงประจำสถาบันของมหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์ ด้วยรัก..และศรัทธา ชนผู้กล้า...โปรดรับรู้ ประชาชน..ที่เป็นอยู่ ได้รับรู้..และเห็นใจ เหนื่อยยาก...หนักแค่ไหน... เราคนไทย...ไม่ทิ้งกัน
เหม่อมองฟ้าน้ำตาเอ่อรินไหล อยากถามฟ้าว่ามีใครเหงาเหมือนฉัน ความรู้สึกยากจะบอกแสนจาบัลย์ ได้แต่เหงาเศร้าทุกวันเมื่อไม่มีเธอ ชีวิตฉันคงสิ้นหากไร้เธอเคียงข้าง คงอ้างว้างเดียวดายไร้ความหมาย อยากจบชีวิตตรงนี้ อยากจะตาย สิ้นรักร้าย ให้มลายไปกับเธอ แต่ยังมีคนที่หวังในตัวฉัน หวังสักวันให้ฉันนั้นอยู่เพื่อเขา คือ พ่อ แม่ พี่ น้อง ของตัวเรา ที่คอยเฝ้า คอยห่วง อยู่ทุกครา แล้วเธอหล่ะที่พบเจออย่างตัวฉัน จะคิดสั้นอีกไหม เมื่อไม่มีเขา จะคิดถึงคนที่รักในตัวเรา หรือจบชีวิตเศร้าๆ เพราะเขาเลย จงคิดเถิดคิดซักนิด เมื่อผิดหวัง เราก็ยังยืนหยัด ไม่ขัดสน ก็แค่เพียงความรักคนหนึ่งคน ที่ผ่านพ้นไปตามกาลเวลา ขอให้เริ่มต้นใหม่ในวันนี้ เหมือนกับที่ฉันเริ่มไม่ท้อถอย มองข้างหลังดูคนที่เฝ้าคอย อย่าท้อถอย สู้ต่อไปจงหยัดยืน
ก้าวพ้นผ่านวันวารของชีวิต เพื่อพิชิตจุดหมายแห่งความฝัน ไม่ย่อท้ออุปสรรคที่ขวางกั้น ผ่านคืนวันร้อยพันประสบการณ์ มีผิดหวังพลั้งพลาดน้ำตาหลั่ง หมดความหวังพลังความกล้าหาญ ครั้นสุขสมดั่งคิดจิตสำราญ ล้วนพบพานบนถนนหนทางไกล เตรียมหัวใจให้แกร่งพร้อมจะสู้ ตาทั้งคู่มองทางอย่าหวั่นไหว ขาทั้งสองก้าวย่างอย่างมั่นใจ หนทางไกลจะก้าวไปฝ่าฟัน หากวันใดไร้แรงที่จะสู้ ขอจงรู้ยังมีแรงสร้างสรรค์ จากพี่น้องพ้องมิตรร่วมผลักดัน ให้สู่ฝันสำเร็จดั่งใจปอง
ในวันนี้เธอคนดีมีปัญหา อุปสรรคนานามาทับถม อาจเหนื่อยหนักจนเกือบจะหกล้ม ต้องพบกับความขื่นขมเนิ่นนาน อยากบอกเธอให้เธอได้รับรู้ ยังมีคนคนหนึ่งอยู่นั่นคือฉัน ที่จะพร้อมหยัดยืนเคียงข้างกัน ร่วมฝ่าฟันไปด้วยหวังกำลังใจ หากเธอท้อขอเพียงเธออย่าถอย ฉันจะคอยเคียงข้างไม่ไปไหน มีล้นเหลือความหวังและห่วงใย หนักเพียงใดจะอยู่เคียงข้างเธอ หากเธอล้มจับมือฉันเอาไว้ หากร้องไห้ซบที่ไหล่ได้เสมอ หากเหนื่อยล้าไขว่คว้าใครไม่เจอ กุมมือเธอคือฉันตลอดไป จะขอเป็นกำลังใจอยู่ตรงนี้ ให้คนดีสิ้นทุกข์จางห่างหาย จะลบเลือนเรื่องร้ายสิ้นหมดจากใจ ให้ชีวิตเธอสดใสตลอดกาล
ลมเหมันต์หันมาอีกคราครั้ง สายฝนหลั่งสั่งลาอีกคราหน ฤดูกาลผ่านเปลี่ยนหมุนเวียนวน ตรอมใจทนช้ำเศร้าจำเฝ้าคอย ไผ่ใบเรียวเขียวบางปลิวคว้างร่วง ขอทักท้วงทวงสิทธิ์หมดคิดสอย ไขว่คว้าดาวพราวพร่างร้างหลุดลอย ให้ใจน้อยคอยหายชม้ายแล ไผ่ใบเรียวเขียวขมยังตรมสู้ พริ้วปลิวลู่สู้ต้านทานกระแส พายุโหมโถมทับปรวนปรับแปร ไม่ยอมแพ้แต่หลบเลียเคลียแผลใจ ไผ่ใบเรียวเขียวแกมแย้มยิ้มยั่ว เมินคนชั่วกลั้วเกลือกเสือกผลักไส แม้ร่วงกองหมองหม่นมิจนใจ สู้ขาดใจมาดมั่นวันของเรา
กลิ่นอายแห่งดวงตะวันสะท้อน บนหนทางจรแสนอ้างว้าง ไร้หลักเพิงพักทุกข์ทนบนหนทาง เงาลาร้างไม่จางในการเวลา ยังเดินบนความเดียวดาย กับฝันสลายที่ปลายฟ้า ระยิบยับนับหมื่นกาลเวลา ยังโหยหาถ้าแรงยังพอมี สะดุดล้มลงตรงรอยต่อให้ร้าว กอบเก็บความเหงียบเหงาเข้าแทนที่ ลุกขึ้นยืนฝืนเดินอีกสักที แม้นในชีวิตนี้ไม่เหลือใคร เหม่อมองออกไปในไกลข้างหน้า เห็นดวงดาวที่ล้าดูหวาบไหว รอนะดาวจะเร่งฝีเท้าก้าวไป เก็บเกี่ยวดาวเอาไว้แนบประคอง ดาวนั้นคือฉันฝันที่ฉันสรรค์สร้าง แม้รักลาร้างก็ยังหยิ่งผยอง จะเก็บดาวพร่างพร้อยมาร้อยบทกรอง สานทำนองแห่งฝัน...ยามฉันก้าวเดิน ทิพย์โนราห์ พันดาว
กำสรวลสลดเศร้า โศลกเฮย อีกชีพแล้วสังเวย ที่นี้ เหตุไฉนไป่สิ้นเลย จบเรื่อง สักที อีกกี่ศพจึ่งชี้ สันติ์ล้ำกลับคืน สงขลานราช้ำ ปัตตานี บอบเฮย ยะลาแทบป่นปี้ ดับแล้ว โจรชั่วมันราวี ปลุกปั่น สถานการณ์ เรื่องร้ายเฝ้าพานแผ้ว ไป่แคล้วเลยสักครา ปืนปังระเบิดก้อง สะเทือนเมือง ปลิดชีพชนลงเนือง บ่อยครั้ง เหตุเกิดก่อแต่เรื่อง โกรธแค้น ใดฤๅ ไยหรือร้ายไป่ยั้ง ฆ่าล้างชาวชน สงสารซึ่งชาวบ้าน ตาดำดำ หาได้ผิดก่อกรรม ประกอบไว้ หลายชีพถูกยีย่ำ ดับบ้าง ปางตาย โหดเหลือนักช่างไร้ เมตต์ล้ำทำชน ขออัลเลาะห์ศาสด์เจ้า อิสลาม นบีมูฮัมหมัดปราม สิ่งร้าย มอบสันติ์คืนสู่คาม ด้ามถิ่น ไทยเฮย สงบสุขส่งสุดท้าย เรื่องร้ายกลับดี
ประสานใจ ด้วยใจไทยทั้งชาติ ประสานใจ ด้วยราษฎร์ คนรากหญ้า ประสานใจ ด้วยรัก และศรัทธา ประสานใจ ด้วยค่า คุณความดี ประสานมือ โดยนับ จับเป็นวง ประสานมือ โดยทรนง ในศักดิ์ศรี ประสานมือ โดยภักดิ์ องค์ภูมี ประสานมือ โดยมี ท่านผู้นำ มือน้อยน้อย คอยมือท่าน จับครบรอบ มือน้อยน้อย คอยกู้กอบ อุปถัมภ์ มือน้อยน้อย คอยเชิดชู คุณธรรม มือน้อยน้อย คอยมาค้ำ เอื้ออาทร...ฯ
ล้มแล้วลุก....ปลุกตนพ้นตมปลัก ล้มแล้วลุก....ตั้งหลักให้มั่นหนา ล้มแล้วลุก....ก้าวต่อไปในมรรคา ล้มแล้วลุก....จนกว่าจะถึงชัย ล้มแล้วลุก....หยัดยืนขึ้นทายท้า ล้มแล้วลุก....หันหน้าสู่ฟ้าใหม่ ล้มแล้วลุก....อย่าหวั่นจงมั่นใจ ล้มแล้วลุก....สู้ต่อไปไม่ต้องกลัว แม้นวันนี้เหนื่อยนักไม่อยากลุก หรือวันนี้แสนทุกข์ดังฟ้าสลัว เหมือนชีวิตสิ้นทางออกเยี่ยงหมอกมัว ขออย่ากลัว....จงเร่งสร้างกำลังใจ ถึงจะล้มอีกกี่ร้อยกี่พันครั้ง อย่าสิ้นหวังสิ้นศรัทธาอย่าสงสัย จงเร่งเพิ่มเติมหวังพลังใจ แล้วก้าวไปสู่จุดฝัน...อันหมายปอง ** ด้วยรักและปรารถนาดี แด่ทุกดวงใจที่อ่อนล้า **
ฉันไม่รู้จะทำไง เมื่อเธออยู่ไกล้ๆ ใจฉันก็หวั่นไหว ฉันเป็นเพื่อนเธอ ฉันไม่อยากคิดอื่นไป มากกว่าเพื่อนกัน ฉันไม่ได้คิดไม่ได้คิด นี่ฉันแค่ห้ามใจ เมื่อเธออยู่ไกล้ๆ แต่พออยู่คนเดียว โดดเดี่ยวแล้วเปลี่ยวใจ ทนไม่ไหวต้องคิดถึง ต้านทานแรงใจไม่ได้ ใจมันเพล้อต้องคิดถึง ฉันไม่รู้จะทำยังไง ได้แต่เพล้อได้แต่คิด เธอชั้งไม่รู้อะไรเสียเลย ว่าเพื่อนคนนี้แอบชอบเธอ ได้แต่คิดคงต้องเลือก จะเป็นเพื่อนเหมือนเดิม หรือบอกกล่าวความรู้สึก ถ้าบอกฉันรู้อยู่ในใจ ว่าต้องเสียเพื่อนไกล้ไปแน่ๆ ฉันจึงเลือกจะแอบรักเธอต่อไปในใจฉัน แค่ได้คิดถึงอยู่ไกล้ๆ ก็ได้เป็นเพื่อนสนิทก็พอ ............................................................................................................................................................................................................................................... ขอโทษทีครับแต่งไม่เก่ง!!ไม่รู้ไช่กลอนหรือป่าวด้วยแหะๆ!! ^^"
ฉันอยู่กับเธอเสมอ Jeminine ฉันมองเข้าไปในดวงตาคู่ร้าว เห็นรอยเศร้า กลั่นออกมาเป็นน้ำใสใส แววตาที่ยังสะท้อนภาพของใครใคร คนที่เอาหัวใจเธอไป...ย่ำยี ร้องไห้ออกมา...ให้พอ.. ฉันเพียงขอจับมือเธอไว้อย่างนี้ หากมันจะช่วยถ่ายทอดความเจ็บที่มี ทุกหนทาง ทุกวิธี...ฉันจะทำ ขออยู่เคียงข้าง...อย่างเงียบเฉย หากแต่ไม่เคย...ปล่อยให้เธอเดียวดายในความเจ็บช้ำ จนกว่าความทุกข์จะหาย...ไม่ว่านานแค่ไหนก็ตาม จะคอยดูแลหัวใจที่บอบช้ำ...ให้กลับดี ไม่ต้องร้องขอ...หากเธอต้องการใคร เพราะเต็มใจ...จะอยู่เคียงข้างอย่างนี้ ฉันอยู่กับเธอเสมอ..รู้ใหมคนดี จะร่วมแบ่งปันทุกความรู้สึกที่มี...นับจากวันนี้...และตลอดไป ขอโทษที่มองข้ามไป dokkoon กับเวลาที่ผ่านมาแล้ว ขอโทษนะดวงแก้วที่ฉันใจร้าย ฉันผิดเองที่มองเธอไร้ความหมาย ผลสุดท้ายฉันเองต้องเสียน้ำตา กับคนคนหนึ่งซึ่งซึ้งที่สุด เวลานี้ใจฉันทรุดสุดโหยหา เข้าใจแล้วกับชีวิตที่ต้องเสียน้ำตา กับความปวดปร่าที่ได้มามากมาย ในเวลาที่เสียใจโหยไห้ แต่ยังได้ความอบอุ่นจากเธอมันมีความหมาย มืออุ่นๆพร้อมกับสายตาที่ห่วงใย ซาบซึ้งทรวงในที่ยังมีใครเข้าใจเรา ขอเวลาทำใจอีกสักหน่อย เมื่อค่อยค่อยปรับตัวได้ให้ไม่เศร้า จะลองเริ่มต้นอีกสักครั้งระหว่างเรา บทจบคงไม่เศร้าเท่าที่ฉันเคยเป็น
เห็นครอบครัวซาเล้งข้างถนน พ่อแม่ลูกเวียนวนกันค้นหา เก็บขยะไปขายได้เงินมา แค่พอเลี้ยงชีวาไปวันวัน แล้วทำไมตัวฉันต้องท้อถอย มีคนอีกไม่น้อยด้อยกว่าฉัน คนที่มีปัญหาสารพัน มีมากมายใช่ฉันเพียงคนเดียว.