28 ตุลาคม 2545 11:09 น.
beautyangle
ใจมันขุ่นมันขมจมโคลนคลั่ก
มันหนักหนักในหัวมัวไม่หาย
หน้าที่คว่ำช้ำใจไม่สบาย
ผลสุดท้ายน้ำตามารื้นริน
กี่ร้อยหยดรดลงตรงข้างแก้ม
ไม่อาจแย้มยิ้มเยื้อนเหมือนก้อนหิน
กลั้นสะอื้นฝืนไว้ใช่ว่าชิน
ใจมันดิ้นโครมครามปรามไม่ฟัง
อยากจะไปให้ไกลไกลลิบลับ
อย่ามาเรียกให้กลับถ้าลับหลัง
ไม่ต้องบ่นว่ารอขอไม่ฟัง
จะไม่ยั้งฝีเท้าก้าวกลับมา
ขอถามเพียงหนึ่งคำเพื่อจำจด
ใช่ประชดประชันขั้นกล่าวหา
ที่เคยพร่ำคำรักมักบอกมา
เป็นเพียงหาใครฟังหรือตั้งใจ....
4 ตุลาคม 2545 20:08 น.
beautyangle
อยากจะเป็นตีนแมวแล้วแอบย่อง
เมินข้าวของสารพันฉันไม่สน
จะขโมยหัวใจใครบางคน
ซ่อนให้ค้นไม่เจอจนเพ้อครวญ
หัวใจหวานสานรักจะพักเก็บ
แล้วถอดเล็บทิ้งป่าอย่าให้หวน
จะป้อนข้าวป้อนน้ำตามสมควร
ไม่ให้อ้วนเสียหุ่นจนวุ่นวาย
ส่วนใจที่เก็บแอบจะแนบกอด
แล้วพร่ำพรอดข้างข้างไม่ห่างหาย
จนใจซื่อใสสดหมดลวดลาย
หากว่าง่ายเสียเมื่อไหร่จะให้คืน...
4 ตุลาคม 2545 19:44 น.
beautyangle
เพียรหัดเขียนเวียนแต่งแบ่งวันว่าง
สู้วางงานอ่านกลอนก่อนหลับไหล
อุตส่าห์เรียงอักษรวอนเว้าไป
ด้วยอยากให้ใครเล่าเขาอ่านเจอ
ที่ส่งกลอนอ่อนหวานวานไปบอก
ไม่เคยกลัวช้ำชอกนอกจากเก้อ
เฝ้าสรรคำพร่ำไปใจละเมอ
หวังเสมอเจอกลอนย้อนแลดู
ใจจดจ่อรอเขาอ่านพาลนอนดึก
บางครั้งนึกแล้วเศร้าเขาไม่รู้
กลอนหวานมากฝากไว้ไยไม่ดู
ความหดหู่ปกคลุมรุมเร้าใจ
หยิบอักษรมาวางอย่างง่ายง่าย
เรียงจากซ้ายไปขวาว่า..รักไหม
คำสั้นสั้นซึ้งนัก...เธอรักใคร
ตอบมาให้รู้แล้วกันกลั้นใจรอ...
หน้าส่วนตัว
1510
