4 ตุลาคม 2545 20:08 น.
beautyangle
อยากจะเป็นตีนแมวแล้วแอบย่อง
เมินข้าวของสารพันฉันไม่สน
จะขโมยหัวใจใครบางคน
ซ่อนให้ค้นไม่เจอจนเพ้อครวญ
หัวใจหวานสานรักจะพักเก็บ
แล้วถอดเล็บทิ้งป่าอย่าให้หวน
จะป้อนข้าวป้อนน้ำตามสมควร
ไม่ให้อ้วนเสียหุ่นจนวุ่นวาย
ส่วนใจที่เก็บแอบจะแนบกอด
แล้วพร่ำพรอดข้างข้างไม่ห่างหาย
จนใจซื่อใสสดหมดลวดลาย
หากว่าง่ายเสียเมื่อไหร่จะให้คืน...
4 ตุลาคม 2545 19:44 น.
beautyangle
เพียรหัดเขียนเวียนแต่งแบ่งวันว่าง
สู้วางงานอ่านกลอนก่อนหลับไหล
อุตส่าห์เรียงอักษรวอนเว้าไป
ด้วยอยากให้ใครเล่าเขาอ่านเจอ
ที่ส่งกลอนอ่อนหวานวานไปบอก
ไม่เคยกลัวช้ำชอกนอกจากเก้อ
เฝ้าสรรคำพร่ำไปใจละเมอ
หวังเสมอเจอกลอนย้อนแลดู
ใจจดจ่อรอเขาอ่านพาลนอนดึก
บางครั้งนึกแล้วเศร้าเขาไม่รู้
กลอนหวานมากฝากไว้ไยไม่ดู
ความหดหู่ปกคลุมรุมเร้าใจ
หยิบอักษรมาวางอย่างง่ายง่าย
เรียงจากซ้ายไปขวาว่า..รักไหม
คำสั้นสั้นซึ้งนัก...เธอรักใคร
ตอบมาให้รู้แล้วกันกลั้นใจรอ...
27 กันยายน 2545 10:36 น.
beautyangle
Message ซึ้ง ซึ่งลำบาก ยากสรรหา
ส่งออกไป I miss you รู้ที่มา
ด้วยหวังว่า หวานจับใจ ใครบางคน
ไปนอนนึก ตรึกตรอง สอง-สาม night
ก่อนตัดใจ ตีลังกา ห้า-หก หน
Until I like to do สู้จำทน
ใจสับสน Write Message เหตุ miss you
บอกจากใจ ไม่ cheating หรือจิงโจ้
กลัวโมโห โกรธา หน้ามู่ทู่
SMS message write I miss you
อยากแนบหู บอก Good night ให้ฝันดี!
31 กรกฎาคม 2545 07:57 น.
beautyangle
หรือเพราะทางห่างนักเลยชักเบื่อ
หรือเพราะเชื่อคำคนจนหวั่นไหว
หรือเพราะโลเลมากอยากเปลี่ยนไป
หรือเพราะไร้รักรื่นฝืนใจทน
หากเบื่อนักรักนั้นมันจางจืด
หากแม้ยืดเยื่อใยใจสับสน
หากจะบอกให้ฟังยังกังวล
หากรอผลของเวลาพาสิ่งดี
ไม่ต้องรอต่อไปให้นานเนิ่น
หากจะเมินจากกันพลันหลีกหนี
บอกด้วยถ้อยถมฝังดังที่มี
ดีกว่าใช้วิธีลี้หลบกัน....
23 มิถุนายน 2545 10:44 น.
beautyangle
.....
อยากเก็บใจ อ่อนไหว ใส่น้ำแข็ง
เอาน้ำแดง ราดเติม เพิ่มความหวาน
ใจใครอ่อน ต้อนเข้ามา พยาบาล
คืนความหวาน กับความแข็ง แฝงเข้าไป
ใจอ่อนอ่อน เขาอ้อนนิด ก็ติดหนับ
ตาวิบวับ วี๊ดวิ๊ว ลิ่วไถล
รักษาง่าย ดายนัก ไม่หนักใจ
ใจอ่อนไหว กลับแข็ง แฝงพลัง
พยาบาล หัวใจ ด้วยไอรัก
เติมความหวาน หนักหนัก สักหนึ่งถัง
บรรเลงเพลง เพราะพริ้ง ให้นิ่งฟัง
คงพอยั้ง ใจอ่อนอ่อน ก่อนละลาย
พวกใจอ่อน อย่านอนใจ ไวไวหน่อย
รีบทยอย มารักษา อย่าให้สาย
ใจหนึ่งดวง ห่วงหน่อย ปล่อยง่ายดาย
เดี๋ยวใจหาย ไปตามลม พรมเว้าวอน...