29 ธันวาคม 2547 18:51 น.

==>==

...

คลื่นซัดโครม โถมถา สุดคว้าร่าง
ใจแม่คว้าง หล่นลิ่ว ปลิวร่วงหาย
คลื่นสงบ ศพเกลื่อน เปื้อนดินทราย
ร่างเจ้าหาย ไปแล้ว แก้วดวงใจ
แม่ลุยโคลน ตามค้น จนอ่อนล้า
หวังพบหน้า คนดี ณ ที่ไหน
สักแห่งหน กับคนอื่น ยืนพ้นภัย
แม่หวังให้ เรื่องร้าย กลายเป็นดี
ข้ามคืนหนาว ยาวนาน สะท้านหนัก
แม่ไม่พัก สักนิด หรือคิดหนี
ยังคงตาม ลุยค้น หาคนดี
ป่านฉะนี้ ลูกคงหนาว ร้าวหัวใจ
เขามาบอก พบแล้ว แก้วตาแม่
ไม่เหลือแม้ ลมรวยริน สิ้นสงสัย
เหตุใดเล่า เจ้าคนดี มาหนีไป
หัวใจไหว วาบวิบ ริบหรี่ตาม
ขอเจ้าสู่ สวรรค์ ในชั้นฟ้า
เทวดา ทั้งมวล ล้วนไถ่ถาม
เอ็นดูเอื้อ แก้วตา ผู้งดงาม
เพราะแม่ตาม ไปไม่ถึง จึงห่วงใย...