2 มีนาคม 2545 11:31 น.
beautyangle
....
เจ้าแก้มอิ่มยิ้มนะจะต้องยิ้ม
แม้ใจปริ่มปวดปร่าเจ้าอย่าหมอง
เศร้าเพียงไหนจงปล่อยให้น้ำตานอง
ถึงร่ำร้องจงสู้ไว้ใจดีดี
รู้นะว่าเจ้าเศร้าเขาไม่สน
เจ้าทุกข์ทนท้อแท้พ่อแม่หนี
นานเท่าใดใจร้าวรานผ่านวันปี
ที่ไม่มีทั้งพ่อแม่แลเหลียวมอง
อย่าไปอยากรู้เลยแม้เคยอยาก
ให้รู้ไว้ใครรักมากหากเจ้าหมอง
เหตุผลใดอย่าใส่ใจเก็บไปมอง
เป็นเรื่องของผู้ใหญ่ไม่ต้องจำ
เจ้าแก้มอิ่มรู้ไหมใครรักเจ้า
มีรักเท่าดาวบนฟ้าที่คราคร่ำ
รักที่ไร้สิ้นสุดไม่หยุดทำ
รักจนล้ำขีดขอบไว้ปลอบใจ
หากรู้แล้วยิ้มหน่อยคอยอยู่นะ
อย่าเลยละรอยยิ้มที่อิ่มใส
แก้มพองเหมือนซาลาเปาเอ้าทำไง
ไหนไหนไหนช่วยทำหน่อยจะคอยดู...
1 มีนาคม 2545 20:52 น.
beautyangle
...
ยังคงยืนมั่นคงอยู่ตรงนี้
ทุกนาทีรอเธอเก้อหลายหน
ไม่เลยเหนื่อยเคยล้าใช่ว่าทน
แต่ไม่บ่นสักคำย้ำตั้งใจ
จะยืนรอต่อไปตามใจอยาก
ไม่คิดจากทางกวีลี้ไปไหน
เพราะว่าที่ตรงนี้มีหัวใจ
ฝากเอาไว้ในอักษรตอนเรียบเรียง
คนนั้นเขียนกลอนแปลกแทรกคำยาก
คนโน้นมากลีลาไม่กล้าเถียง
คนไหนไหนไม่เด่นเห็นเป็นเพียง
เพื่อนร้อยเรียงร่วมแนวแววกวี
แต่คนนี้ไม่เหมือนเอ๊ะ..ไม่เหมือน
หรือใจเราเลอะเลือนเปื้อนป้ายสี
ต่อกลอนด้วยคราใดสุขใจดี
เหมือนคนที่มักคุ้นอุ่นหัวใจ
ยังคงยืนรออยู่รู้ด้วยนะ
คอยที่จะเว้าวอนกลอนใสใส
ทุกอักษรถ้อยแท้แปลจากใจ
แอบหยอดใส่คำหวานฉ่ำย้ำว่ารอ...
หน้าส่วนตัว
833
