7 ธันวาคม 2544 11:16 น.
beautyangle
......
ที่มองเห็นเป็นจริงหรือสิ่งลวง
ใจคอยหวงทวงสิทธิ์คิดหวั่นไหว
แปรสายตาธรรมดาว่าหวานไป
อาจยิ้มให้ทายทักมักคุ้นเคย
ที่ได้ยินสรรพเสียงเพียงถามไถ่
ความเป็นไปวิสาสะเกินละเฉย
หากให้ทำอิดเอื้อนเหมือนไม่เคย
หรือแหงนเงยมองเมินมันเกินไป
อาจเป็นเพียงมายาที่มาหลอน
ให้หัวใจเดือดร้อนก่อนหวั่นไหว
อาจไม่มีสาเหตุหรือเลศนัย
อยู่ที่ใจกับสมองตรองดีดี...
.....
1 ธันวาคม 2544 20:09 น.
beautyangle
พ่อ :-
.....
ฝนพรำพรำย่ำเท้าเข้าป่าลึก
เสียงตึกตึกหัวใจไม่เป็นส่ำ
ข้าศึกล้อมพร้อมสู้เป็นผู้นำ
สองมือกำไกปืนยืนระวัง
สองเท้าเจ็บเหน็บหนาวร้าวกระดูก
คิดถึงลูกตัวน้อยคอยความหวัง
หลายเดือนแล้วแก้วตาคงน่าชัง
อยู่แนวหลังรอพ่อขอกลับคืน
อีกไม่นานงานพ่อก็เสร็จสิ้น
เพื่อแผ่นดินไทยเราเจ้างามชื่น
จงทดแทนแหนหวงทวงกลับคืน
หากใครขืนลุกล้ำมากล้ำกราย....
ลูก:-
.....
ฝนพรำพรำทำใจไม่สะอื้น
ยามค่ำคืนหนาวนักชักใจหาย
ป่านนี้พ่ออยู่ไหนใจเดียวดาย
ขอเหตุร้ายกรายไกลไปพ้นทาง
ลูกเข้มแข็งนะพ่อขอให้รู้
ไม่ว่าอยู่ที่ไหนแสนไกลห่าง
เป็นคนดีไม่ออกนอกลู่ทาง
ขอให้วางใจคลายหายกังวล
อีกไม่นานแล้วใช่ไหมได้พบพ่อ
ลูกจะขอกอดแน่นแน่นสักแสนหน
คิดถึงหนักนักหนาอุตส่าห์ทน
รักพ่อล้นฟ้ากว้างกางแขนคอย...
หน้าส่วนตัว
1014
