18 เมษายน 2545 18:57 น.
beautyangle
อยากยินเพลงหวานหวานขับขานกล่อม
ไม้ดอกหอมสักดอกนอกกระถาง
หากฟังเพลงบรรเลงเบาเคล้ากลิ่นจาง
แม้โลกร้างว่างคนไม่สนใจ
อยากซบหลับกับตักเพื่อพักผ่อน
ยามง่วงนอนอ่อนแรงแกล้งเฉไฉ
เพียงให้มีสายตามาห่วงใย
งานน้อยใหญ่จะละหมดงดรับงาน
อยากบอกรักสักร้อยคำย้ำย้ำอยู่
ด้วยใจรู้ซาบซับกับความหวาน
ขอเพียงตอบหนึ่งถ้อยแม้คอยนาน
ว่าใจขานรับอีกใจไหมคนดี...
6 เมษายน 2545 10:48 น.
beautyangle
.....
กระซิบนะอ๊ะ!อ๊ะ!อย่าส่งเสียง
อยากยินเพียงสองเราก็เท่านั้น
รู้ไหมนี่มีอะไรในหลายวัน
ที่เราไกลไกลกันเกินบรรยาย
สิ่งแรกคือความคิดถึงซึ่งมีอยู่
นับวันดูจะเพิ่มมากใช่จากหาย
มันถาโถมโจมตีหนีแทบตาย
ก็ไม่วายเกาะติดประชิดตัว
สิ่งที่สองหมองหม่นจนน่าเบื่อ
ไม่มีเหลือยิ้มแย้มแถมปวดหัว
ฟ้าไม่ใสเหมือนกับใจไยมัวมัว
ราวกับกลัวสิ่งใดไม่รู้ซี
สิ่งที่สามตามมาเวลาเผลอ
สองตาเหม่อกับถอนใจไปถี่ถี่
พยายามถามใครไร้วิธี
ถ้าหากมีบอกนิดหนึ่งพึงทำตาม
เห็นไหมนี่ไม่ใช่เล่นเป็นไม่น้อย
อยากตอบถ้อยอะไรไหมใจฝากถาม
ช่วยกระซิบให้รู้อย่าวู่วาม
อยากยินความ..ตามลำพัง...อย่ารั้งรอ.....
.....
27 มีนาคม 2545 10:19 น.
beautyangle
...
ข้าวเหนียวมูนพูนจานหวานกะทิ
มาชิมสิหอมกรุ่นคุณเจ้าขา
อกร่องทองของคู่กันสุดพรรณนา
อย่ารอช้าเดี๋ยวจะหมดอดลิ้มลอง
ทั้งหวานมันกลมกล่อมพร้อมให้อิ่ม
รีบมาชิมรสดีไม่มีสอง
ข้าวเหนียวนุ่มมะม่วงเนื้อระเรื่อทอง
เร่งจับจองของหวานมันกันเร็วไว
กะทิข้นขาวคั้นกันสดสด
มะม่วงมดเพ้อพร่ำน้ำลายไหล
ข้าวเหนียวเรียงเมล็ดเรียวเหนียวนุ่มไง
บรรจงใส่ในจานเสนอให้เพ้อครวญ....
20 มีนาคม 2545 19:26 น.
beautyangle
.....
เป็นเพียงชื่อ ฤาระทม สมดังว่า
ดูหน้าตา ท่าทาง ห่างความเศร้า
กลิ่นหอมอ่อน อ้อนมา หาเบาเบา
ไยชื่อเศร้า ไม่เข้ากัน ฉันสนใจ
ลั่นทมสวย ด้วยสี ที่ใสสด
เจ้างามงด ใช่..งด..งาม พาหวามไหว
เพียงชื่อเรียก เพรียกเศร้า เขาแทนไป
เป็นดอกไม้ จึงไร้สิทธ์ คิดตั้งเอง...
19 มีนาคม 2545 19:40 น.
beautyangle
....
ฝั่งฟ้านี้มีความเศร้าเหงาของแม่
เฝ้าชะแง้แต่ไร้เงาเจ้าจอมขวัญ
วันก่อนนี้ยังมีเสียงเพียงรำพัน
ของเจ้านั้นออดอ้อนก่อนหลับไป
อยากรู้นักจักสุขหรือทุกข์เข็ญ
เจ้าร้อนเย็นเค้นแค้น ณ แดนไหน
ที่ฟากฟ้าฝั่งโน้นเจ้าโดนใคร
รังแกให้ปลายเล็บเจ็บระคาย
แม่อยู่ฝั่งฟ้านี้ที่เคยอยู่
กายรับรู้หม่นไหม้ใจสลาย
เขาพรากเจ้าห่างแม่แม้เพียงกาย
วิญญาณหายจากร่างไม่ต่างกัน
ลมหายใจอุ่นอุ่นคุ้นข้างแก้ม
รอยเยื้อนแย้มปากอิ่มยิ้มขบขัน
เสียงเจื้อยแจ้วดังแว่วหวานผ่านคืนวัน
เหมือนเจ้านั้นยังคงอยู่ตรงเดิม
มีสิ่งใดใช้แลกการแยกจาก
แลกพลัดพรากมากเท่าไรแม่ให้เพิ่ม
ขอเพียงคืนเจ้ามาหาดังเดิม
ให้แม่เติมรักทุกหยดหมดหัวใจ
คืนค่ำครวญหวนไห้ใจแม่ปริ่ม
เจ้าเนื้อนิ่มพริ้มเพราเจ้าอยู่ไหน
อยากข้ามฟ้าฝ่าดาวปวดร้าวใจ
วิงวอนให้เขาคืนเจ้าเท่านั้นพอ....
หน้าส่วนตัว
787
