9 กุมภาพันธ์ 2548 07:39 น.

ผมรักนาย(ผู้ชายครับ) จบแล้วจ้า

เราทำอะไรลงไป ตายละหว่า แล้วจะเอายังไงต่อไปดี เมื่อคืนนี้กับหมอนั่น ไม่ได้ตั้งใจสักหน่อยก็หมอนั่นนั่นแหละ คนที่ผิดคือหมอนั่น
ตื่นแล้วหรอ ยังไม่ทันขาดคำก็ได้ยินเสียง ตัวต้นเหตุพูดขึ้น
.. ผมหันหลังให้ในขณะที่ดึงผ้าห่มขึ้นมาปิดร่างกายอันล่อนจ่อนของผม
ไม่เอาน่าจะหันหลังให้กับความจริงทำไม รู้จักเผชิญหน้าหน่อยสิ ทำก็ทำด้วยกันแท้ๆ
ใครทำกับคุณ คุณนั่นแหละทำคนเดียวเห็นๆ ผมพูดพร้อมกับหมุดหน้าลงในผ้าห่ม ก็ผมอายนี่นา
ก็ไม่เห็นนายขัดขืนอะไรเลยนี่ ยิ่งหมอนี่พูดผมก็ยิ่งไม่รู้ว่าจะเอาหน้าไปไว้ไหน
ใครบอกผมขัดขืนแล้วแต่คุณก็ยังทำ.
นั่นขัดขืนแล้วหรอ ถ้างั้นก็โทษที เขาพูดกวนๆ ผมไม่รู้จะทำยังไงเลยได้แต่หมุดหัวอยู่ในผ้าห่ม
เดี๋ยวก็หายใจไม่ออกหรอก เขาเอามือมาดึงผ้าห่มออกจากหัวของผม แต่ผมก็ดึงมันขึ้นมาปิดอีกครั้ง
จะอายทำไมเมื่อคืนก็เห็นหมดแล้ว ไฝเฝยอะไรอยู่ตรงไหน ฉันรู้หมดแล้วละ เขาพูดออกมาได้อย่างหน้าตาเฉย เล่นเอาผมไม่มีทางเถียงเลย
คุณข่มขืนผม ผมพูดคำที่ผู้ชายไม่น่าจะพูดออกไปได้ พอผมพูดเสร็จเขาก็หัวเราะเบาๆแล้วก็วางริมฝีปากลงบนแก้มผมเบาๆ
แล้วจะให้ฉันรับผิดชอบยังไงละ แต่งงานดีมั้ยฉันยินดีนะ เขาพูดข้างๆหูผมเล่นเอาผมขนลุกขนพองกับคำพูดของเขา แต่ผมก็อดดีใจนิดๆไม่ได้ทำไมกันนะ
ว่าไงคำตอบละ เขาถามย้ำอีกครั้ง แต่ก็มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นก่อนที่ผมจะได้พูดอะไร
ฮัลโล แนนหรอมีอะไร ผมไม่รู้ว่าเขาพูดอะไรแต่ที่แน่ๆมันมีชื่อผู้หญิงคนนั้น มันก็ทำให้ผมอารมณ์ผมหงุดหงิดขึ้นมาทันที
ไปอาบน้ำเถอะ เขาบอกผม
ทำไม
แนนเขาชวนออกไปกินข้าวนอกบ้าน
งั้นคุณก็ไปเถอะ ผมจะอยู่บ้าน
อย่างี่เง่าน่าไปอาบน้ำแต่งตัวได้แล้วเดี๋ยวแนนเขาจะมารับ เขาดึงตัวผมขึ้นแต่ผมก็ดึงกลับมา
ก็ถ้าคุณอยากไปก็ไปคนเดียวสิ ผมล้มตัวลงไปนอนอย่างเดิม
พูดดีๆไม่ฟัง ชอบให้ใช้กำลัง เขาดึงตัวผมแบกไว้บนบ่า แล้วก็เดินไปเข้าห้องน้ำ ผมก็ดิ้นจนเขาวางผมลงบนอ่างน้ำ
นายเป็นไรของนาย เอาแต่ใจชะมัด ทำตัวเหมือนผู้หญิงเข้าไปทุกที
ผมก็เป็นของผมอย่างนี้แหละ ไม่ได้เป็นคนดีอะไรเหมือนใครหรอก ผมไม่ไปไม่ต้องมาสนใจผมคุณอยากไปก็ไปคนเดียวเลย ผมไม่อยากเป็นก้างขวางคอใครด้วย
พูดอะไรของนาย ถ้านายไม่ไปแล้วฉันจะไปคนเดียวได้ยังไง ผมหยุดแล้วมองหน้าเขาพักนึงไม่น่าเชื่อแหะว่าเขาจะเห็นความสำคัญของผมอยู่เหมือนกัน
ถ้านายไม่ไปมันก็ไม่มีความหมายนะสิ
เดี๋ยวฉันจะโทรไปขอโทษแนนเอง เขากำลังจะเดินออกไป
ไม่ต้อง ผมไปก็ได้ คุณออกไปก่อนเดี๋ยวผมจะอาบน้ำ ผมพูดขนาดนั้นแต่เขาก็ยังยืนเฉย
ออกไปสิผมจะอาบน้ำไม่ได้ยินรึไง
ฉันว่ามันก็เสียเวลามากแล้วอาบพร้อมกันเลยดีกว่า พูดเสร็จเขาก็ลงมาเบียดตัวในอ่างกับผมแล้วก็มือลูบตัวผมไปมาเชิงเล่นๆหยอกๆ
หลังจากเราสองคนอาบน้ำเสร็จ เธอก็มาถึงพอดี อัมคุงบอกให้แต่งตัวให้มิดชิดเพราะออกไปข้างนอกเสี่ยงต่อการถูกจับได้ แต่เขาก็ไม่ได้บอกผมอย่างเดียวเขาก็แต่งตัวมิดชิดด้วยเหมือนกัน ผมก็ไม่รู้ว่าทำไมแต่ก็ไม่ได้ติดใจอะไรมากเพราะคิดว่าเขาชอบแต่งตัวอย่างนั้นอยู่แล้ว
ร้านนี้อร่อยนะคะแต่ก่อนเรามากินบ่อยๆใช่มั้ยอาร์ม เธอพูดขณะที่นั่งบนโต๊ะที่ดูท่าว่าจะหรูที่สุดในร้าน ร้านแบบนี้เป็นร้านแบบฝรั่งเศสโดยเฉพาะ
อืม เขาตอบเธอไปแต่ก็ยังอดๆมาดูสีหน้าผมไม่ได้ ทำให้ผมรู้สึกขำๆขึ้นมา ที่เขาก็ดูมีท่าทีแคร์ผมอยู่บ้าง จากนั้นไม่นานบ๋อยก็เดินมา
กินอะไรดีคะจุนโนะซัง
เออ..ผมกินอาหารฝรั่งเศสไม่เป็นหรอกคับพอจะมีอาหารไทยหรือญี่ปุ่นรึเปล่า ผมถามเธอ เธอเงียบสักพักแล้วก็ยิ้ม
มีสิคะ สั่งได้เลยคะที่นี่มีอาหารหลายชาติ เธอยิ้ม
งั้นผมขอราเมงชามนึงแล้วกันคับ พอผมบอกเสร็จอัมคุงก็หัวเราะแล้วลูบหัวผมเบาๆ
นายนี่นะมาร้านอาหารระดับภัตราคาร แต่สั่งแค่ราเมงชามเดียว งั้นราเมงหนึ่งที่แล้วก็ก๋วยเตี๋ยวถ้วยนึงแล้วกัน เขาหันไปพูดกับแนนจังแบบปนหัวเราะ
เธอก็หันไปสั่งอาหารกับบ๋อย พูดกันเป็นภาษาไทยนานพอสมควร จากนั้นเธอก็หันกับมา ยิ้มให้กับผมและอาร์มแต่ผมว่ามันเป็นรอยยิ้มที่ดูฝืนๆยังไงก็ไม่รู้ แต่ช่างเถอะผมว่าผมคงคิดไปเองมั้ง สักพักนึงผมก็ปวดฉี่ขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้
งั้นผมขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อนนะฮะ
เดี๋ยวฉันพาไป อัมคุงพูดขึ้น
ไม่ต้องหรอกเดี๋ยวฉันพาไปเอง เพราะฉันก็ว่าจะไปพอดี เธอขัดขึ้น แล้วลุกเดินจูงมือผมไป พอมาถึงหน้าห้องน้ำบรรยากาศก็ดูเงียบแบบแปลกๆ
คุณกับอาร์มไม่ใช่แค่เพื่อนธรรมดาใช่มั้ยคะ เธอจ้องหน้าผมเขม็ง
เออ
ฉันดูออกคะ ว่าคุณไม่ได้คิดกับอาร์มแค่เพื่อนแน่ๆ

คุณพูดมาซิคะว่ามันเป็นยังไงกันแน่ เสียงเธอเริ่มสั่นคลอ
คับ คุณพูดถูกผมรักอัมคุง
ถ้าคุณรักเขาจริง ฉันก็อยากจะขออะไรคุณอย่างนึงได้มั้ย
ฉันขอให้คุณออกไปจากชีวิตของเขา ประโยคนี้ของเธอทำให้ผมรู้สึกหัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะและหายใจไม่ค่อยออก
ผมจะทำอย่างนั้นได้ยังไง ผมพูดออกไปแบบเก็บอาการไว้สุดๆ
คุณก็รู้ใช่มั้ยคะว่าความรักของคุณและอาร์มมันผิด พวกคุณรักกันไม่ได้หรอก อีกอย่างคุณคงไม่อยากทิ้งอนาคตของคุณและอาร์มแค่นี้ใช่มั้ยคะ เพราะคุณและอาร์มก็ต่างดังแล้วก็อนาคตไกลกันทั้งคู่ ประโยคหลังของเธอที่ผมไม่เข้าใจ
หมายความว่าไงที่ว่าดังทั้งคู่
อาร์มเขาคงไม่เคยบอกคุณใช่มั้ยคว่าเขาก็เป็นดาราดัง ครอบครัวเขายากจนเขาก็เลยอยากทำงานอาชีพดีๆเพราะว่าเขาจะเอาเงินมารักษาแม่ กว่าเขาจะถีบตัวขึ้นสูงขนาดนั้นได้เขาต้องทนกับอะไรบ้างคุณคงไม่รู้สินะ แต่แล้วแม่เขาก็มาเสียชีวิต อาร์มก็เลยอยู่คนเดียวมาตลอด เขาดูไม่ค่อยเป็นมิตรกับใครแต่ความจริงแล้วเขาเป็นคนที่อ่อนโยนมากๆ เขานะมีแต่คนจ้องจะจับผิดและกลั่นแล้งเขาตลอด ฉันต่างหากที่อยู่ข้างๆเขาตลอดคอยเป็นกำลังใจให้เขาเสมอ แต่แล้วสิ่งที่เขาทำขึ้นมาก็จะพังลงทั้งหมดเพราะคุณ คุณจะรู้สึกดีงั้นหรอ คุณจะทำลายคนที่คุณรักงั้นหรอ ช่วยจากเขาไปเถอะนะคะฉันขอร้องจริงๆ เธอร้องไห้ออกมา ผมรู้สึกว่าโลกเว้งขว้างท้องผมมันหนักอึ้งเหมือนมีหินมากดทับ และหัวใจผมมันเจ็บยิ่งกว่าโดนมีดแทง
ผมเข้าใจแล้ว ขอโทษนะคับที่เขามาในชีวิตเขาตั้งแต่แรก ผมสัญญาว่าผมจะจากเขาไปด้วยดี จากนี้ก็ฝากให้คุณช่วยดูแลเข้าให้ดีๆด้วย ผมเชื่อว่าคุณต้องเป็นคนรักที่ดีของเขาแน่ๆคุณรู้จักเขาดีขนาดนั้นผมค่อยอุ่นใจหน่อย ผมกลั่นน้ำตาไว้ไม่ไหวอีกต่อไป มันค่อยๆอาบลงบนสองแก้มของผม ไม่น่าเชื่อว่าผมจะรักใครคนนึงได้มากขนาดนี้ แต่มันเป็นรักที่ผิดและไม่มีทางสมหวังกันได้ ยังมีคนที่รักเขามากพอๆกับผมคนที่เป็นผ็หญิงมีลูกให้เขาได้ มีครอบครัวเล็กๆที่มีความสุข นี่แหละมั้งเป็นสิ่งแรกที่ผมไม่ได้มันมาง่ายๆเหมือนอย่างที่ผมเคยได้
ฉันรู้ดีว่าอาร์มเขาก็รักคุณ ฉันมองเขาออก เธอพูดเสียงสั่น
ผมอยากได้ยินแค่นั้นแหละคับ ฝากขอบคุณเขาด้วยกับความรู้สึกที่มีให้และขอบคุณสำหรับทุกสิ่งทุกอย่าง บ้าย บาย ผมหาทางออกที่เลี่ยงการเจอหน้าเขาแล้วขึ้นแท็กซี่ไปสนามบินทันที
จุนโนะยังไม่มาอีกหรอ
เขาไปแล้วหละ เขาไปแล้ว
หมายความว่าไงเขาไปแล้วนะ
เขากลับญี่ปุ่นไปแล้ว เขาฝากขอบคุณเธอสำหรับทุกสิ่งทุกอย่าง
ไม่จริงจะเป็นไปได้ยังไงก็ในเมื่อ..
ฉันเป็นคนพูดเองแหละ ว่าให้เขาไป บอกว่าเธอเป็นดารา บอกว่าความรักของเธอกับเขาเป็นไปไม่ได้
ทำไม.
ก็เพราะว่าฉันรักเธอนะสิ ถึงฉันรักเธอแค่ไหนเธอก็ไม่เห็นค่า
ขอโทษนะถึงยังไงฉันก็รักเธอไม่ได้เพราะคนที่ฉันรักคือจุนโนะคนเดียวเท่านั้น และฉันก็จะไปตามหาเขากลับมา ไม่ว่ายังไงก็ตาม
แต่ความรักของเธอมันเป็นไปไม่ได้หรอก เธอไม่เข้าใจหรอ ฉันรักเธอฉันเป็นผู้หญิงฉันเทียบผู้ชายไม่ได้เลยหรอ
มันไม่เกี่ยวกันหรอกความรักไม่มีคำว่าเป็นไปไม่ได้ไม่มีคำว่าผิด หรือผู้หญิงผู้ชายแค่รักคือรักอย่างอื่นจะเป็นยังไงก็ต้องฟ่าฟันมันให้ได้ วันนี้ฉันรักเขาวันข้างหน้าจะเป็นไงฉันก็พร้อมที่จะจับมือแก้ปัญหาไปกับเขาฉันถึงขอบอกอีกครั้งว่ายังไงฉันก็รักเธอไม่ได้
.

ไปเที่ยวเมืองไทยเป็นไงสนุกมากมั้ย มุโระซังออกมาต้อนรับผม ที่กับมาโดยไม่เอาอะไรติดตัวมาด้วยเลยนอกจากพาสสปอร์ต
แล้วของหละ มุโระซังดูแปลกใจ
ผมเอาไปบริจาคช่วยผู้ประสบภัยสึนามิแล้วละฮะ
เข้าไปข้างในกันดีกว่า ไปอาบน้ำแล้วพักผ่อนซะนะ มีงานมาให้ทำอีกแล้ว ผมเดินตามมุโระซังไปโดยที่ในใจก็อยากถามเรื่องราวต่างๆที่เกี๋ยวกับอัมคุงแต่ก็ไม่กล้า
หลังจากวันนั้นก็ผ่านมาสองวัน ผมนั่งลงบนโซฟาในห้องรับแขกการที่ผมได้กลับมาโตเกียวก็ทำให้จิตใจสงบขึ้นมากแต่ก็ไม่อาจลืมคนๆนึงออกไปจากใจได้เลย
จุนโนะ
.
จุนโนะ!
เออ คับขอโทษคับเหม่อไปหน่อย
ที่มุโระซังบอกว่ามีงานจะให้ทำ อะไรหรอฮะ
หนังเรื่องใหม่นี่แหละ จุนโนะต้องแสดงเป็นคนที่ไม่ค่อยถูกกับพระเอกตอนแรกๆจะโดนแกล้งแต่หลังๆมาเขาก็จะดีด้วยแล้วก็เริ่มเข้าใจกันนะ พรุ่งนี้พระเอกแล้วก็นักแสดงคนอื่นๆจะมาที่นี่นะเพื่อมาประชุม ฉันเป็นคนจัดที่ให้เองแหละ นี่ตัวพระเอกเขาเป็นคนต่างชาตินะแล้วเขาก็อยากมาเห็นหน้าจุนโนะเร็วๆด้วย เขาดูตื่นเต้นมากกว่าจะได้เห็นหน้านางเอกอีกนะ พอเขามาถึงก็ทำตัวดีๆละ ทางนั้นเขาเป็นสปอนเซอร์มากกว่าทางเราตั้งเยอะ
คับผมจะพยายามทำให้ดีที่สุด ผมยิ้มเพื่อให้มุโระซังดูเชื่อมั่นในตัวผมขึ้น
แล้วก็ผ่านไปอีกวัน วันนี้ผมตื่นแต่เช้าขึ้นมาอาบน้ำเพื่อต้อนรับแขกที่จะมาประชุมอยู่ที่บ้านอย่างไม่เป็นทางการ แต่อารมณ์ของผมตอนนี้นะสิปัญหา ผมคิดถึงแต่เขาเสมอ คิดถึงฝีมือกับข้าว คำพูดเชือดเฉือน ร่างกาย คิดถึงทุกๆอย่างเกี่ยวกับเขาอย่างลืมมันไม่ได้ทั้งที่พยายามแล้วก็ตามที
จุนโนะ..
..
นี่!จุนโนะ มุโระซังเอามือมาสะกิดหลังผมเบาๆ
เออ.คับมีอะไรหรอคับ ผมสะดุ้ง
หมู่นี้เหม่อลอยจังนะเป็นอะไรรึเปล่า
อ๋อ เปล่าหรอกคับสงสัยนอนไม่ค่อยพอ
เดี๋ยว 9โมงเขาจะมาแล้วนะต้อนรับให้ดีละ เดี๋ยว ฉันจะออกไปทำธุระก่อนแป๊บนึง แล้วจะเข้ามาช่วยดูแลให้ก่อนนะ
คับ ได้คับจากนั้นมุโระซังก็ออกจากบ้านไป ผมนั่งรอได้ไม่นอนก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้น มันเป็นเสียงที่กระแทกกระทั้นมากมากผมจึงรีบเดินไปเปิดดูหน้าไอ้คนเคาะสักหน่อย แต่แล้วผมก็เจอกับผู้ชายคนนึงหน้าตาคุ้นมาก เดินเข้ามาในบ้านอย่างไม่มีมรรยาท แล้วยังหันมาด่าผมเป็นชุด
หิว มีอะไรกินบ้างมั้ย นายนะไปหามาให้ฉันทีสิ คนที่ผมเห็นที่แท้ก็ไม่ได้ใครที่ไหนแต่เป็นคนที่ผมไม่สามารถลืมเขาออกไปจากใจได้เลย
เออ ..ผมคุณ ผมอึ้ง
ยืนเฉยอยู่นั่นแหละเห็นมั้ยว่าฉันหิว หัดดูแลแขกหน่อยสิ ถือว่าเป็นดาราแล้ววิเศษวิโศกว่าคนอื่นรึไงหา เอาอีกแล้วคับคำพูดแบบเดิมๆกลับมาอีกแล้ว เสียแรงที่อุตสาห์คิดถึง แต่ก็ดีใจเหมือนกันที่ได้เห็นหน้าเขาจนมันแทบอดยิ้มไม่ได้เลยละ
อะไรกันมาถึงก็สั่งฉอดๆเลยนะ ผมเถียงคืน
นายอย่าลืมนะว่าทางฉันเป็นสปอนเซอร์มากกว่า ทำตัวอย่างงี้เดี๋ยวถ้าฉันถอนหุ้นทางนายจะลำบากเอานะ เขาพูดเป็นเชิงข่มขู่
ก็ได้งั้นรอเดี๋ยว ผมเดินเข้าไปในครัวพร้อมกับเอาของที่อยู่ในตู้เย็นออกมากระจัดกระจายไปหมด
อยากกินนักใช่มั้ยผมทำอาหารจนมั่วไปหมดเสียงดังโครงเครง จนเขาเดินเข้ามาดู
ทำอะไรของนายหา เขากระแทกเสียงใส่ผม
ไม่เห็นรึไง ก็ทำกับข้าวนะสิ ผมกระแทกเสียงคืน
เนี๊ยนะกับข้าว เด็ก ป.2 ยังทำได้ดีกว่านายอีก
งั้นก็ให้เด็ก ป.2 มาทำให้กินแล้วกัน ผมกำลังจะเดินหนีออกไปแต่ก็โดนเขาฉุดแขนเข้ามาก่อน
ถ้าไม่ได้กินข้าวก็กินนายแทนแล้วกัน เขาพูดแล้วฉุดผมเข้าไปจูบอย่างรุนแรงจนผมอยากผละออกจากตัวเขา
ปล่อยผมมันเจ็บ
ฉันรักนาย อย่าหนีฉันไปไหนอีกเลยนะ เขาพูดแล้วจูบผมอีกครั้งแต่อ่อนโยนกว่าเดิม
พูดอะไรของคุณคุณก็รู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้ ผมพยามผลักเขาออกอีกครั้ง
ฉันรู้ แต่ฉันรักนายวันข้างหน้าจะเกิดอะไรฉันก็ยังจะรักนาย ฉันพร้อมจะฝ่าฟันมันไปพร้อมนาย แต่ที่ฉันอยากรู้ที่สุดในตอนนี้ คือ นายพร้อมที่จะเดินไปข้างหน้ากับฉันมั้ย ก้าวไปโดยมีเราสองคน
แล้ว แนนจังละ เขาเหมาะสมกับคุณ..
นายตอบไม่ตรงคำถามนะถ้านายยังคืนไม่พูดอีกฉันจะจูบนายหรือทำมากกว่านั้นจริงๆนะ
ก็ได้ ถ้าคุณพร้อมผมก็ ok
อะไร ตอบตรงๆหน่อยไม่ได้รึไงฉันไม่เข้าใจ
ผมรักคุณไม่ว่าวันข้างหน้าจะเป็นไง เราจะต่อสู้มันไปด้วยกันทีนี้เข้าใจรึยัง
ใช้ได้ต้องอย่างนี้สิ พูดเสร็จเขาก็จูบและกอดผม ความรักของผมมันก็คงเพิ่งเริ่มจากตรงนี้สินะ ไม่ว่าอนาคตจะเป็นไง วันนี้ผมขอรักเขา วันข้างหน้าถ้ามันจะเกิดอะไรขึ้นผมเชื่อว่าเขาต้องช่วยจับมือผมแล้วผ่านพ้นมันไปด้วยดีแน่ๆ

The end

4 กุมภาพันธ์ 2548 23:10 น.

ผมรักนาย(ผู้ชายครับ) 5

Bboy

ก็ต้องอยากรู้แน่อยู่แล้วละ รีบตอบมาสิ เร็วๆ
ไม่ต้องรู้หรอก
บอกมาเดี๋ยวนี้ เร็วดิ
เซ้าซี้อยู่ได้ น่ารำคาญ
คนอะไรวะเดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย
พูดมากไปนอนเลยไป
ไม่ไปจนกว่านายจะบอก
ไม่ไปงั้นฉันไปเอง พูดจบเขาก็จะเดินหนี แต่ผมฉุดแขนเขาไว้ก่อน
ทำไมพอพูดเรื่องนี้นายต้องหนีด้วย ผมถามและรอคำตอบจากเขาแต่เขาก็เงียบนานมาก
ทำไมต้องหนี
ฉันไม่ได้หนี
งั้นทำไมไม่. ผมพูดได้แค่นั้นเขาก็ดึงผมเข้าไปจูบ ผมอึ้งแต่ก็ไม่ได้ขัดขืนอะไร จนเขาผละออกจากตัวผมนั้นแหละ ผมถึงก้มหน้าก้มตาอายเขา
นายไม่คิดบ้างหรอว่ามันแปลก
อะไรแปลกแล้วแปลกทำไม ผมยังก้มหน้าก้มตาตอบอยู่
นายจะว่าไงถ้าฉัน..ฉัน..จ..จะ..เออช่างมันเถอะ ฉันไปนอนแล้วนะ
คุณคิดยังไงกับผมผมเปล่งเสียงที่มันติดอยู่ในลำคอออกมาได้จนสำเร็จ
ความรู้สึกของคนคนนึงมันยากนะที่จะบอกออกมาได้ ไม่อยากจะสูญเสียสิ่งที่มีอยู่ไป ฉันว่านายอย่ารู้เลยดีกว่า
ถ้าผมเป็นคนคิดอะไรง่ายๆผมคงคงคิดว่าคุณจะหมายถึงผมแล้วนะเนี๊ย
ไปนอนได้แล้วชิ้วชิ้ว
ไม่เอาอย่านอกเรื่องตอบมาตอบมาให้หมด
ตอบอะไรอีก
ทำไมถึงจูบผม
แค่อยากจูบเฉยๆไม่มีอะไรพิเศษ เขาตอบได้ยังกะว่าการจูบคนคนหนึ่งเป็นเรื่องที่ง่ายมากๆ
งั้นหรอแต่คราวหน้าไม่ต้อง ผมไม่ใช่สิ่งของที่ใครจะทำอะไรก็ได้ หลีกผมจะไปนอนแล้ว
แล้วไม่อยากรู้แล้วหรอว่าฉันคิดงัยกับนาย
อยากรู้ไปก็เท่านั้นยังไงคุณก็ไม่ยอมบอกอยู่ดี
ก็ถูกของนาย
ไปนอนเถอะเก็บแรงไว้ไปเที่ยวกันพรุ่งนี้ นายคงอยู่ที่นี่ได้อีกไม่กี่วัน
จริงสิผมก็ลืมไปเลยพอคิดว่าจะได้ไปจากคุณแล้วรู้สึกดีจริงๆถึงผมจะพูดออกไปอย่างนั้นแต่ผมรู้สึกหวั่นๆใจยังไงไม่รู้
ฉันก็รู้สึกดีเหมือนกันที่หมดภาระซะที เขาตอบทำหน้ากวนๆ ไม่รู้ทำไมผมถึงโมโหขนาดนั้นผมรีบหนีเข้าห้องปิดประตูดังปังใหญ่
เช้าวันต่อมา ผมตื่นมาแต่เช้าออกมาจากห้องก็มาเห็นมีใครอยู่ สงสัยเขาจะยังไม่ตื่น อีกไม่กี่วันก็ต้องจากกันแล้วผมควรจะดีใจหรือเสียใจก็ไม่รู้แต่ที่รู้ สภาพจิตใจผมตอนนี้มันย่ำแย่สิ้นดี
ตื่นแต่ช้าวเฉียวนะวันนี้ สงสัยฝนจะตกเสียงเขาดังมาจากข้างหลังผม
ฝนรองเท้าไปตกใส่ปากคุณดีมั้ย
ปากร้ายชะมัด อยากโดนฉันจูบอีกรึไง
อย่ามายุ่งกับปากผมจะได้มั้ย
ไม่ยุ่งก็ได้กับปากนะแต่ส่วนอื่นไม่ว่าใช่มั้ย
ลามกชะมัดเลย ว่าแต่ที่นี่มีหนังสือพิมพ์มั้ยผมอยากดู
ดูไปทำไมอ่านก็อ่านไม่ออก
ก็อยากดูนี่นา มาถึงจุดนี้ดูเขาทำท่าแปลกๆชอบกล
ดูไปทำไมมีแต่ข่าวฆ่าๆแกงๆกันทั้งนั้นแหละฉันว่านายไปอาบน้ำดีกว่า
ดูพวกนิตยาสารก็ได้
ยิ่งไม่ต้องดูใหญ่เลยไร้สาระ ไปอาบน้ำดีกว่าไป
ยังไม่อยากอาบ ถ้าคุณรีบก็ไปอาบก่อนสิ
ตามใจ ฉันไปอาบก่อนละ แต่ถ้าอยากอาบด้วยก็เชิญนะ
เชิญคุณอาบคนเดียวเถอะ
ว้า น่าเสียดาย อุตส่าห์อยากได้ไออุ่นนะเนี๊ยพูดเสร็จเขาก็เดินเข้าห้องน้ำไป
ก๊อกๆๆๆๆมีเสียงเคาะประตูหน้าบ้านดังขึ้น ผมจึงรีบเดินไปเปิดประตู มีผู้หญิงคนนึงยืนอยู่หน้าตาสวยใช้ได้
อาร์มอยู่มั้ยคะ
what II dont know you..you..speakผมพูดออกไปเท่าที่ผมพูดได้ เพราะการเรียนภาษาอังกฤษของผมออกมาแย่มาก
where is armเธอถามผมซึ่งผมก็พอเข้าใจที่เขาถามอยู่บ้าง
He..เออ..take a bath ผมตอบไปอย่างลังเล
can you speak japanผมถามอย่างมีความหวังว่าเธฮจะพูดได้
yes I can สวัสดีคะคุณเป็นเพื่อนอาร์มหรอคะเธอพูดภาษาญี่ปุ่นได้ดีพอๆกับอัมคุง
อ้อ ครับผมตอบกลับไป
ฉันชื่อ แนนยินดีที่ได้รู้จักคะ ว่าแต่คุณชื่ออะไรคะหน้าคุ้นจังผมกำลังจะอ้าปากตอบก็ได้ยินเสียงหนึ่งดังขึ้น
อ้าวแนนเข้ามาก่อนสิ เขาพูดอะไรสักอย่างเป็นภาษาไทยกับผู้หญิงคนนั้น
ไม่ติดต่อกันบ้างเลยนะ ช่วงนี้ไม่ค่อยได้ข่าวคราวเลยนึกว่าลืมกันซะแล้ว เธอพูดขณะที่เดินตามเขาเข้าไปนั่งโดยไม่สนใจผมเลย
รู้มั้ยฉันเป็นห่วงเธอแทบแย่นึกว่าเป็นอะไรไม่ติดต่อมาบ้างเลยเธอมองเขาด้วยสายตา.สายตาแบบนี้มัน.ต้องใช่แน่ๆเลย ไม่รู้ทำไมคราวนี้ผมถึงรู้สึกหงุดหงิดขึ้นมา
ฉันไม่เป็นไรหรอกน่าไม่ต้องเป็นห่วง ว่าแต่นายนะจะยืนอยู่อย่างนั้นไปถึงเมื่อไร่มีอะไรจะทำก็รีบไปทำสิเขาตอบหล่อนด้วยคำพูดที่อ่อนโยน แล้วหันกลับมาพูดภาษาญี่ปุ่นกับผมด้วยน้ำเสียงที่ไม่เป็นมิตรเอาซะเลย
จริงสิคะคุณยังไม่บอกชื่อของคุณเลยโธ่ทำมาเป็นพูดตัวเองเห็นอัมแล้วก็รีบไปหาไม่ได้สนใจจะรอเอาคำตอบจากเราสักหน่อย
จุนโนะสึเกะผมตอบห้วนๆแต่น้ำเสียงยังรักษามรรยาทอยู่
เอ๋ เป็นนักร้องที่ญี่ปุ่นใช่มั้ยคะ เพลงของคุณเพราะมากเลยคะ มิน่าแหละเจอตอนแรกถึงว่าหน้าคุ้นๆ แล้วเป็นไงมาไงถึงามอยู่กับอาร์มได้หละคะ
คุณอาชั้นที่อยู่ญี่ปุ่นเขาฝากไว้นะ พอดีหมอนี่เขาอยากพักร้อนอัมตอบเขาแทนผม
แหม หน้าตาจุนโนะซังน่ารักเหมือนผู้หญิงเลยนะ น่าอิจฉาชะมัด ผู้ชายญี่ปุ่นหน้าหวานกันดีเขาพูดแล้วหันไปยิ้มน้อยยิ้มใหญ่กับอัม น่าหมั่นไส้ชักทนไม่ไหวไปอาบน้ำดีกว่า
งั้นผมขอตัวไปอาบน้ำก่อนนะคับ ผมพูดแล้วเดินไปเข้าห้องน้ำอย่ารวดเร็ว ผมแทบไม่มีสมาธิอาบน้ำเพราะสียงหัวเราะของเขาสองคนดังคิกคักกันใหญ่ พอผมออกมาจากห้องน้ำก็เห็นเค้าสองคนคุยกันอยู่
แล้วพวกเธอกินข้าวเช้ากันรึยังละ เธอถามอัมที่นั่งอยู่ข้างๆ
ยังเลย
ออกไปกินอะไรหน่อยมั้ย
ไม่ไหวขืนให้หมอนั่นออกไปใครจำได้มีหวังเป็นข่าวใหญ่อีก
แล้วบ้านเธอมีอะไรบ้างเดี๋ยวฉันไปทำให้กิน
ไม่ต้องหรอกรบกวนเธอเปล่าๆ
ไม่เป็นไรรอเดี๋ยวนะ พูดเสร็จแล้วเธอก็หายไปในห้องครัว เหลือผมกับอัมนั่งอยู่สองคน
นั่งบื้ออยู่ทำไมละไปช่วยแนนเขาในครัวสิเขาบ่น สีหน้าผมบูดบึ้งทันทีผมลุกขึ้นอย่างกระผวดกระผาด
เฮ้ย! ไม่ต้องแล้วขืนไปก็ไปเกะกะเปล่าๆนั่งอยู่นี่แหละ
จะเอายังไงกันแน่วะผมพึมพำอยู่ในปาก คิ้วขมวดเข้าหากัน พร้อมกับนั่งลงบนโซฟาอย่างกระแทกกระทั้น
เป็นไรไปอีกละ เขาจับหัวผมแล้วขยี้เบาๆ
อย่ามาจับผมสะบัดมือเขาออกไป
นายนี่เดาอารมณ์ไม่ถูกเลยแหะ
ผมมันคนเอาแต่ใจงี่เง่าอย่างงี้แหละไม่มีใครชอบอยู่แล้วหละ ผมไม่รู้ตัวว่าทำตัวแย่แค่ไหนแต่อารมณ์มันพาไป
นี่นายเป็นอะไรของนายกันแน่
ก็บอกแล้วไงว่าอย่ามายุ่งผมนั่งหน้าบูดหันหลังให้เขา
อาร์มมานี่ทีสิมาหาตะหลิวให้หน่อยได้มั้ย เสียงเธอตะโกนออกมาจากหลังครัว
ได้ๆอัมพูดแล้วก็ลุกขึ้น
ฉันจะไปห้องครัวนะ เขาบอกผมแล้วเดินไป ทั้งสองคนหายไปนานพอสมควร ผมรู้สึกอยากรู้อยากเห็นอยากเดินไปดูพวกเขา แต่ก็กลัวเสียฟอร์ม
เอาวะทำท่าว่าจะไปเข้าห้องน้ำก็ได้ผมเดินผ่านห้องครัวแล้วเหลือบตามอง
ว้าย! เธอกระโจนหลบน้ำมันที่กระเด็นออกจากะทะเข้าไปกอดอัมอย่างจงใจมากมาก ให้ตายเถอะผมชักจะทนไม่ได้ ก็เขาสองคนดูเหมาะสมกันซะจนบรรยากาศรอบๆตัวดูหงอยไปเลย ผมจงใจเตะขวดน้ำที่วางอยู่แถวนั้นให้มันตก พวกเขาสองคนหันหน้ามาในขณะที่กอดกันอยู่
โทษทีที่ ขัดจังหวะแต่ห้องนอนก็มีนะหรือชอบโชว์ให้คนอื่นดูด้วย ผมพูดจาร้ายกาจออกไปทั้งที่พวกเขาก็ไม่ได้ผิดอะไรเลย ผู้ชายกับผู้หญิงก็ต้องคู่กันอยู่แล้วไม่ใช่ผู้ชายกับผู้ชาย
..ผมไม่พูดอะไรแล้วเดินหนีออกมาขณะที่ทั้งสองยังคงอึ้งอยู่ ผมเดินเข้ามาในห้องแล้วเก็บเสื้อผ้าผมคงไม่มีหน้าอยู่ต่อไปอีกแล้วละเล่นด่าเขาขนาดนั้น เนราะอารมณ์งี่เง่าของตัวเองแท้ๆ ทำยังกะหึงเขางั้นแนะทั้งๆที่แค่หึงก็ยังไม่มีสิทธิ ผ่ามไปสิบกว่านาทีผมก็เก็บเสื้อผ้าเสร็จ ก็ได้ยินเสียวเคาะประตูดังขึ้น
ก๊อกๆ เปิดเดี๋ยวนี้นะเมื่อกี้นายพูดบ้าอะไร แนนเค้าหนีกลับไปเลย เขาเคาะประตูเสียงดังและรัว
ก็ตามไปง้อสิ ก่อนที่เธอจะหนีไปไกล ผมพูดด้วยอารมณ์ที่เย็นลงแต่ยังไม่ยอมเปิด
อย่างี่เง่าน่า เปิดประตูเดี๋ยวนี้นะ เขาเคารประตูและบิดลูกบิดไปมา ผมทนไม่ไหวเลยเดินไปเปิดประตูให้เขาแล้วกลับมาหยิบกระเป๋าเท่าที่หยิบได้
แล้วนั่นนายจะไปไหนนะ เขาพูดเมื่อเห็นผมหอบกระเป๋าจะเดินออกนอกห้องแต่เขาก็ขวางไว้แล้วปิดประตูดังปัง
ผมจะกลับญี่ปุ่น กรุณาเปิดประตูด้วยเขาไม่ยอมเปิดแล้วเข้ามากระฉากระเป๋าขว้างไปไว้ตรงมุมห้อง
นายเป็นอะไรของนายกันแน่หะ
เป็นอะไร ผมก็เป็นของผมอย่างนี้มาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว
ทำไมต้องพูดอะไรร้ายกาจอย่านั้นด้วย
ก็อยากพูด คุณไม่พอใจมันก็เรื่องของคุณแต่คุณก็ไม่ต้องห่วงแล้วละเพราะยังไงยังไงวันนี้ผมก็จะไปจากชีวิตคุณแล้วละ ผมพูดพร้อมกับเดินไปที่ประตูแล้วก็โดนเขากระชากกลับมาอย่างแรง
ปล่อย เจ็บนะเว้ยผมร้องและดิ้น
เงียบก่อนสิ เขายังจับผมแน่นแต่ผมก็ยังดิ้นอยู่
ปล่อย ไอ้บ้า เจ็บ ผมยังดิ้นไม่หยุด เขาดึงผมเข้าไปจูบ ผมพยามจะร้องออกมาแต่ลิ้นของเขาเข้ามาซอกแซกในปากของผมซะแล้ว ผมดิ้นได้ซักพักก็หยุดเพราะจูบของเขาทำให้ผมไม่มีแรงดิ้นต่อไป จากนั้นเขาก็ผละออกจากปากของผม แล้วจูบตามแก้มและซอกคอเบาๆ ผมทำอะไรไม่ได้นอกจากหายใจแรงๆข้างเขา
ปล่อย ผมพยามผลักเขาออกเท่าที่จะทำได้ แต่เขาก็ยังจูบไปทั่วใบหน้าของผม จากนั้นมือข้างหนึ่งของเขาก็เลื่อนเข้ามาในเสื้อของผมพร้อมกับลูบไล้ไปทั่ว แล้วมืออีกขางหนึ่งของเขาก็ค่อยๆรูดซิบกางเกงของผมออก ผมสะบัดเขาหลุดออกจากตัวแล้วก็พยายามเดินหนีแต่เขาก็ดึงผมกลับไปที่เตียงแล้วขึ้นคร่อมผม เขาถอดเสื้อผมออกแล้วจูบไปทั่วบริเวณหน้าอกและท้องจากนั้นก็กลับมาจูบปากผมอีกแล้วก็ค่อยๆถอดกางเกงผมออกเขาลงไปจูบตั้งแต่ปลายเท้าขึ้นมาเรื่อยๆจนถึงขาอ่อน
อืออพอ..อย่าทำตรงนั้นมันสกปรกปล่อย.. ผมดันหัวเขาออกแต่เขาก็ปลัดมือผมออก
อยู่เฉยๆเถอะน่า
อือ..อ๊าผมทำอะไรไม่ได้นอกจากเสียงที่มันร้องออกไปอย่างลืมตัว แล้วจากนั้นเราก็

19 มกราคม 2548 11:03 น.

ผมรักนาย(ผู้ชายครับ) 4

Bboy

พูดเสร็จผมก็เดินหนีหน้ามันเข้าห้องไปเลย ผมปิดประตูเสียงงดังแถมทำหน้าตาซีเรียสใส่หมอนั้นจนหมอนั้นทำหน้าบอกไม่ถูก ถ้าทางหมอนั้นคงคิดหนักน่าดู 555 สะใจ
ดีให้มันรู้สึกผิดซะมั้งจะได้ไม่ต้องมาทำอย่างนี้กับเราอีก ผมพึมพำด้วยความสะใจขณะที่นอนอยู่บนเตียง นี่ก็ 2 วันแล้วเหลืออีกตั้งหลายวันกว่าจะได้กลับบ้าน (ถ้ากลับตอนนี้ก็เสียฟอร์มนะดิ) แต่ผมจะทนอยู่กับหมอนี่ต่อไปอย่างเช่นคำว่าเสียชีพอย่าเสียฟอร์ม สักพักผมก็เคลิ้มหลับไป แต่ก็ต้องสะดุ้งตื่นเพราะไอ้หมอนั่นมาเคาะประตูห้องเสียงดังแถมรั่วน่ารำคาญชะมัด สงสัยต้องมาง้อเราแน่เลย เย้ดีใจๆ แต่ทำไมเราต้องดีใจด้วยหว่า ทำยังกับคู่รักง้อกันงั้นแหละบ้าแล้วเรา
มีอะไร ผมเก๊กหน้าซีเรียส ขณะที่เดินไปเปิดประตู
ก็ไม่มีอะไรหรอก เขาเงียบสักพัก
พรุ่งนี้ตื่นตี 5 มาซักผ้าด้วย ที่สำคัญซักให้ฉันด้วยถ้าอยากไปเที่ยวเพราะฉันต้องคอยมาดูแลเด็กอย่างนายมันเหนื่อยนะเข้าใจมั้ย ตื่นเร็วๆทำงานเร็วๆจะได้ไปเที่ยวเร็วๆ เขาสั่งผมเป็นชุดด้วยน้ำเสียงและท่าทางเหมือนเดิม
อะไรกันแม่บ้านไม่มีรึไงทำไมต้องให้ฉันทำด้วย ผมถามด้วยความตกใจเพราะเกิดมายังไม่เคยซักผ้าซักครั้ง
มี แต่ไม่อยากจ้าง ที่สำคัญดารานักร้องเป็นคนของประชาชนไม่ใช่หรอทำแค่นี้ไม่ได้รึไง
.
ทำไม ถ้าแค่นี้ทำไม่ได้ก็กลับญี่ปุ่นไปเลยไป พวกดีแต่ปาก เขาพูดทำหน้าตาน่าเตะมาก
ใครดีแต่ปาก แค่ซักผ้า อีโธ่ กระจอกอยู่ญี่ปุ่นซักเองทุกวัน
งั้นก็ดี รีบนอนซะจะได้ตื่นมาซักผ้า ขอบอกนะถ้าช้าฉันไม่รอจะไปเที่ยวคนเดียวจริงๆด้วย เขาพูดแล้วก็จะเดินหนีไปดื้อๆ
เดี๋ยว! ผมกะจะพูดเรื่องเมื่อตอนบ่าย
อะไรหรือว่าเรื่องนั้น เขาหันกับมาถาม
ฉันขอโทษนายไปแล้ว แล้วก็ไม่มีความจำเป็นอะไรที่นายต้องรู้เหตุผลอะไรนั่น
จำเป็นสิ
แต่ฉันไม่จำเป็นต้องบอกพูดเสร็จเค้าก็เดินหนีผมออกไปหน้าตาเฉย ให้ตายสิเกิดมาเพิ่งเคยเจอคนแบบนี้
เช้าวันต่อมาผมตื่นแต่เช้าขึ้นมาซักผ้าแต่ปัญหาก็คือซักไม่เป็นแล้วไปบอกเขาว่าเป็นนะซิถ้าเขารู้ว่าโกหกมีหวังหัวเราะจนฟันหักแล้วก็มาดูถูกกันแน่ๆเลย แต่เอาเถอะผู้ชายเสียชีพอย่าเสียฟอร์มซักมั่วๆไปเลย ยังไงเขาก็ไม่รู้หรอก ผมรีบหยัดผ้าใส่เข้าไปเยอะๆแล้วก็ใส่น้ำครึ่งถังจากนั้นผมก็ใส่ผงซักฟอกลงไปหมดเลยไม่สะอาดให้มันรู้ไป
ครืด..ๆตึก.ๆ.ตืด เครื่องซักผ้าเจ้ากรรมกระตุกแล้วก็พ่นฟองผงซักฟอกมาถูกหน้าผมเต็มๆจากนั้นเครื่องก็หยุดสงบนิ่งพร้อมกับเสียงด่าตามหลังออกมาเป็นชุด
นายนี่ทำอะไรงี่เง่าอีกแล้วนะ ไหนบอกว่าซักเป็นไง ดูซิใส่ผ้าซะเต็มจนเครื่องมันปั่นไม่ได้ น้ำนี่ก็ใส่ซะน้อยจนมันไม่ท่วมผ้า ผงซักฟอก..โอ้โฮ้ บ้านนายรวยมากรึไงถึงใช้ทิ้งใช้ขว้างอย่างนี้หา ผมเถียงไม่ออกได้แต่ยืนก้มหน้านิ่ง
เครื่องซักผ้านี่ก็ไม่ใช่เยนสองเยนนะไหนนายลองบอกซิว่านายจะทำไงต่อไป
แล้วจะให้ผมทำยังไงละ ผมซักไม่เป็นนี่นา ผมพูดเสียงอ๋อย
แล้วไงตอนแรกบอกว่าซักเป็น สุดท้ายก็ดีแต่ปาก
ก็คุณชอบแกล้งผม ผมไม่อยากให้คุณมาดูถูกผม คุณชอบมองว่าผมเป็นเด็กอมไม้อมมือ
แล้วไงสุดท้ายนายก็เป็นอย่างที่ฉันว่าจริงๆไม่ใช่รึไง
ไม่ใช่สักหน่อย
ไม่ใช่งั้นหรองั้นก็พิสูจน์ซิ
จะให้ผมพิสูจน์ยังไงละ
มือนาย นายใช้มือนายซักผ้าก็แล้วกัน
แต่ว่า มุโระซังบอกว่าไม่ให้ใช้มือเพราะมือมันจะด้านมุโระซังเข้มงวดเรื่องนี้มาก
แล้วไง นายโตแล้วมีสิทธิเลือกไม่ใช่หรอนี่ก็เป็นการแสดงให้เห็นแล้วว่านายนะตัดสินใจด้วยตัวเองมากแค่ไหนแล้วนายนะอยากทำมั้ย นายไม่อยากให้ฉันดูถูกไม่ใช่หรอ
.ผมคิดสักพักนึง ใช่แล้วผมจะต้องทำถ้าผมคิดว่าตัวเองอยากจะเป็นเหมือนคนธรรมดาทั่วไป ไม่ใช่ใครที่วิเศษกว่าคนธรรมดาทั่วไป
แต่ผมทำไม่เป็นนะ
ห่วงอะไรละเดี๋ยวฉันช่วยเขาพูดแล้วก็ยิ้มนั่นเป็นรอยยิ้มที่น่ารักที่สุดเท่าที่ผมเคยเห็นมาแน่ มันทำให้ผมพลอยยิ้มไปด้วย
มัวแต่ยิ้มอยู่นั่นแหละแล้วจะเสร็จมั้ยเนี๊ยซักผ้านะเขาพูดเมื่อเห็นผมจ้องเขาแล้วยิ้มอยู่นาน ผมอมยิ้มเล็กๆเมื่อเห็นเขาอาย แต่ก็เข้าไปซักผ้าช่วยเขาจนเสร็จ
พวกเราไปเที่ยวที่สวนสนุกแล้วก็หาอะไรกินกันหลังจากเที่ยวจนเพลินเราก็ไปนั่งเล่นที่สวนสาธารณะ ตลอดเวลาจะมีคนมองตามหลังพวกเราตลอดเลยไม่รู้ว่าทำไม
สนุกจังผมพูดขึ้นขณะที่เรานั่งกินไอติมกันอยู่
อืมไม่ค่อยได้สนุกแบบนี้นานแล้ว
ได้ข่าวว่าเสียงนายเพราะไม่ใช่หรอ ที่ญี่ปุ่นนะ
ไม่รู้สิก็คงเพราะมั้ง อยากฟังมั้ยละ
ก็ดีนะ เขาพยักหน้า ผมขยับเข้าไปใกล้ๆเขาเพราะอายคนไม่อยากร้องดัง
เอาหูมาใกล้ๆสิพูดเสร็จเขาก็เอาหูมาใกล้ๆปากผม จากนั้นผมก็ร้องเพลงที่ทุกคนรู้จักกันดีในญี่ปุ่นให้เขาฟังจนจบ
นายคิดว่าเพราะมั้ยละผมถามเชิงกระซิบข้างหูเขา
ก็ดีใช่ได้ เขาหันหน้ามาหาผมแล้วตอบ เราใกล้กันมากจนเห็นทุกอย่างบนใบหน้า ตาของเขาสวยจัง ยิ่งมองก็ยิ่งอยากเข้าไปดูใกล้ หน้าของเขาก็เข้ามาใกล้หน้าของผมเรื่อยๆเหมือนผมรู้สึกเผลอไปเหมือนถูกมนสะกดปากของเขาปากของเขามันติดกับ. ผมรีบผละตัวออกมาอย่างรวดเร็ว
อ.เออ .ไอติมละลายหมดแล้ว ผมพูดพร้อมกับเอาไอติมขึ้นมากินอย่างรวดเร็ว
นั้นสินะละลายเลอะมือหมดแล้วพูดเสร็จเขาก็โยนไอติมทิ้ง
กรี๊ด!...นั่นมันจุนโนะนักร้องดังอยู่ที่ญี่ปุ่นนี่นามากับใครนะ กรี๊ดๆ..มากับอาร์มพระเอกสุดหล่อที่ฉันชอบด้วย ผมไม่เข้าใจที่พวกเจ้าหล่อนพูดแต่เท่าที่ดูพวกเจ้าหล่อนคงจำผมได้แน่ๆ
รีบหนีกันเถอะ เขาจับมือผมแล้วพาวิ่งหนีขึ้นรถขับออกไปอย่างรวดเร็วมากส่วนพวกผู้หญิงนั้นก็วิ่งตามออกมาแต่ไม่ทัน
ลืมไปเลยว่านายก็ดังที่นี่เหมือนกันเขาพูดขณะขับรถ
แต่ถ้าผมจำไม่ผิดนะผมรู้สึกว่าได้ยินเขาพูดชื่อคุณด้วยแหละ
ไม่นี่นายหูฝาดไปมั้ง ผมสังเกตดูท่าทางเขาตอบซึ่งเขาก็ตอบแบบท่าทางเฉยๆของเขาไม่ได้แสดงท่าทางมีพิรุธออกมาเลย
นั่นดิ สงสัยคงหูฝาดไป
พอเรากลับมาถึงบ้านเขาก็สอนผมในสิ่งที่ผมไม่เคยทำเช่น ทำกับข้าว ล้างจานผมรู้สึกสนุกกับมันมาก ไม่รู้สิพอมาอยู่กับเขารู้สึกเจอคนที่จริงใจด้วยไม่เสแสร้ง และเขายังทำให้ผมไม่เหงาด้วย ผมมองเขาในแง่มุมใหม่ที่แตกต่างกับแง่มุมเก่าโดยสิ้นเชิง
ดึกแล้วไปนอนเถอะ เขาบอกผมเมื่อเห็นผมท่าจะหลับขณะที่ดูทีวีอยู่
อืม แล้วนายหละ
เดี๋ยวก็จะไปแล้วละ
ถามอะไรหน่อยได้มั้ยผมกะจะถามบางอย่างกับเขา
อะไรละ
ทำไมวั้นนี้ถึงได้ใจดีอย่างนี้ละ แล้วก็เรื่องตอนที่สวนสาธารณะด้วยผมถามคำถามหน้าด้านไปรึเปล่าเนี๊ย
ที่ใจดีก็ไม่ได้ใจดีอะไรฉันก็เป็นของฉันอย่างนี้อยู่แล้วนี่
แต่ที่คุณทำกับผมก่อนหน้านี่มันไม่ได้เป็นแบบนี้นี่ แต่เรื่องนั้นช่างมัน ผมอยากรู้เรื่องสวนสาธารณะมากกว่า
นายนี่อยากรู้อะไรเยอะแยะเลยนะ

14 มกราคม 2548 00:02 น.

ผมรักนาย(ผู้ชายครับ) 3

Bboy

จากนั้นพอเก็บของเสร็จผมก็เข้าไปนอน ทำยังไงผมก็นอนไม่หลับจนกระทั่งตีหนึ่งผมเลยออกมาเข้าห้องนำ ก็เห็นหมอนั่นนอนอยู่หน้าทีวีในห้องหลับแขก ดีปล่อยไว้อย่างให้ยุงมันกัดตายไปเลย แต่พอจะกลับห้องก็นึกสงสารขึ้นมาผมเลยเดินเข้าไปนั่งข้างๆกำลังจะเอามือไปเขย่าผมเลยหยุดจ้องหน้าหมอนั่นเออหล่อแหะไปเป็นดาราได้สบายๆหุ่นก็ดีแต่ดูผมดิผอมก็ผอมหน้าตายังหวานหวานสไตล์ผู้ชายญี่ปุ่นไม่สมชายเท่าหมอนี่เลยคิดแล้วอิจฉาจริงๆไม่ได้!เราไม่เห็นต้องอิจฉาไอ้นี่เลย นิสัยห่วยแตกจะตาย
"นายคิดจะทำอะไร"หมอนั่นตื่นขึ้นมาเห็นผมจ้องหน้าพอดี ตายละหว่าเสียฟอร์มหมดเลย
"เห็นว่านายนอนอยู่เลยว่าจะมาปลุกไปนอนข้างใน"ผมลุกขึ้นตอบด้วยท่าทางที่กลัวเสียฟอร์มที่สุด
"อ๋อ...ไม่จำเป็นฉันจะนอนไหนมันก็เรื่องของฉัน" เขาตอบด้วยท่าทางที่มันกวนอารมณ์ผมสุดๆ
"ขอโทษษษษแล้วกันที่ไปยุ่งน่าจะปล่อยให้ยุงหามลงทะเลไปเลยจะได้เอาปากเสียๆนี่ไปล้างให้มันสะอาดขึ้น"
"ฉันจะเอานายไปด้วยสนใจละเปล่าละ"
"ใครจะสนใจไปกับนายละ "ว่าแล้วผมก็รีบเดินกะจะหนีเข้าไปในห้องนอนให้เร็วที่สุด
ราตรีสวัสนะจ๊ะเบบี๊ เขาพูดตามหลัง ผมรีบปิดประตูห้องดังปั๊ง ไอ้หมอนี่มันน่าหนักเฉียว
เช้าวันต่อมาเราก็ไปกินข้าวที่ร้านอาหาร จากนั้นผมก็ลงไปเล่นน้ำที่ใกล้ๆกับบ้านพักแต่เล่นได้ไม่นานหนักเนื่องจากแดดเมืองไทยร้อนมาก
ไปอาบน้ำไปเขาบอกเชิงสั่งผมผม
ทำไมต้องบังคับด้วยเออทำไมต้องมาบังคับเอะอะอะไรก็จะให้ได้ดั่งใจตัวเองด้วยผมคิดในใจและจะไม่ยอมเขาเป็นอันขาด
จะไปอาบดีๆหรือต้องให้ลงไม้ลงมือ
เรื่องอะไรผมจะต้องฟังคำสั่งคุณแล้วเรื่องอะไรที่คุณต้องมาลงไม้ลงมือกับผมด้วย
นายนี่พูดดีๆไม่รู้เรื่องแหะหัดว่าง่ายๆน่ารักๆเหมือนหน้าตานักร้องดังไม่ได้รึไง
ก่อนที่จะมาด่าผมคุณก็ควรหัดไปเปลี่ยนนิสัยให้มันเข้ากับหน้าตาคุ
ณให้มันได้ซะก่อนเถอะ
สรุปจะไม่ยอมไปดีๆใช่มั้ย
มันเรื่องของผมผมจะปอาบตอนไหนมันก็สิทธิของผมเลิกสั่งซักที
นายนี่มันน่าเขาวิ่งมาฉุดกระชากลากถูผมเขาไปในห้องน้ำผมดิ้นรนต่อสู้เขาสุดชีวิตแต่เขามีแรงมากกว่าผมหลายเท่า เขากระชากเสื้อผมขาด แล้วก็เปิดฝักบัวรดหัวรดหน้าผมไปหมดน้ำตาผมแทบจะไหลเพราะไม่เคยคิดว่าจะมาเจอเรื่องโหดร้ายอะไรอย่างนี้ ผมหยุดดิ้นเพราะหมดแรงหายใจอย่างถี่รัวแล้วกั้นน้ำตาไม่ให้มันไหลแสดงความอ่อนแอออกมา ผมได้แต่คิดว่าเขาคงสะใจน่าดูแต่เขาก็หยุดเหมือนกัน แล้วเขาก็ผละออกจากตัวผมสายตาที่เขามองผมแสดงไปด้วยความสับสนเหมือนสายตาที่ผมมองเขาและอยากรู้ว่าทำไม เขาออกจากห้องน้ำไปโดยไม่พูดอะไรสักคำ
เรากินอาหารเย็นกันด้วยความเงียบ ผมอยากออกไปจากบรรยากาศนี้เร็วๆจัง
ขอโทษเขาพูดเหมือนพึมพำอะไรสักอย่าง
อะไรนะ ผมถาม
บอกว่าขอโทษยังไงละไม่ได้ยินรึไง เขาพูดเหมือนวางฟอร์มนิดๆ แต่ผมก็ตกใจเหมือนกันไม่คิดว่าจะได้ยินคำขอโทษของหมอนี่
แล้วทำไมต้องทำอย่างงั้นด้วยตายละหว่าผมถามคำถามลำบากใจเกินไปรึเปล่า ต้องใช่แน่ๆเพราะเขาไม่ตอบอะไรเลย

ผมก็แค่อยากรู้แต่ถ้าคุณแค่อยากแกล้งเพราะคุณหมั่นไส้พวกดารานักร้องคุณก็ไม่น่าต้องแกล้งกันขนาดนี้ก็ได้ไม่ใช่หรอ ตายผมดันเผลอพูดจาร้ายกาจออกไปซะแล้วดูเขาท่าทางรู้สึกผิดไม่น้อย ผมลุกเดินออกไปจากโต๊ธอย่างสะใจที่ทำให้เขารู้สึกผิดอย่างมาก 555 ต้องเอาคืน

9 มกราคม 2548 14:52 น.

ผมรักนาย(ผู้ชายครับ) 2

Bboy

เขาพาผมมาที่รีสอร์ท แห่งหนึ่งที่น่าจะอยู่ในจังหวัดกาบิหรืออะไรสักอย่างที่ที่เขาพาผมมานั้นดูสงบอยู่ริมฝั่งทะเลผมตื่นเต้นมากเพราะที่นี่ดูสวยจริงๆพอเราเอาของไปเก็บในบ้านพักแล้ว ผมก็เดินมานั่งริมระเบียงชั้นหนึ่งที่มองออกไปก็เห็นทะเลและธรรมชาติที่สวยงดงามบ้านหลังนี้มีสองห้องนอนสองห้องน้ำหนึ่งห้องนั่งเล่นและหนึ่งห้องครัวการจัดตกแต่งก็ออกมาเป็นธรรมชาติมากๆเลยคับ
เย็นนี้อยากกินอะไร
อยากกินอาหารไทย
ก็รู้ แต่อาหารไทยมันไม่ได้มีอย่างเดียวนะเว้ยกรุณาเจาะจงหน่อยได้ไหมคับคุณนักร้องคนดัง
อะไรก็ได้ผมไม่รู้จักอาหารไทยเลยนี่นา
ถ้างั้นก็ไปกินในร้านแล้วกัน เขาพูดแล้วก็ถอดหมวกกับแว่นตาออก ผมเห็นหน้าเขาได้อย่างชัดเจนเลยทีเดียว เขาเป็นคนที่มีหน้าตาดีซึ่งไม่เหมาะกับนิสัยอันห่วยแตกของเขาเลย
โห..ไม่น่าเชื่อแหะว่านิสัยกับหน้าตาจะต่างกันขนาดนี้ ผมพึมพำ
อะไร
เปล่า
นายไปอาบน้ำซะจะได้ออกไปกินอะไรกัน หมวกกับแว่นก็ถอดออกเห็นแล้วมันหน้ารำคาญสายตาชะมัด พอด่าผมเสร็จก็เดินหนีออกไปหน้าตาเฉย ชื่ออะไรก็ยังไม่รู้เลย ไม่รู้ว่าผมไปทำอะไรให้ถึงได้จงเกลียดจงชังกันนักหนา หยาบคายหยาบคายที่สุ๊ดดดดดดดด
พอผมอาบน้ำไปได้สักพักนึงเอาแล้วคับบ่นอีกแล้วบ่นเสียงดังมาถึงในห้องน้ำ
จะอาบไปถึงไหนห๊ะให้น้ำมันหมดโลกเลยรึไง วันๆไม่ต้องทำอาไรอาบแต่น้ำอยู่นั้นแหละ ที่นี่ไม่ใช่ที่ญี่ปุ่นนะจะมัวทำอะไรตามใจไม่ได้นะเว้ย แล้วอีกอย่างฉันไม่ใช่พวกบ้าดาราอย่าหวังว่าฉันจะตามใจเอาใจนายซะทุกเรื่องนะเขาพูดอย่างไม่มีท่าทางจะหยุดง่ายๆผมก็ทนไม่ได้ซิคับเรื่องอะรที่คนพึ่งจะรู้จักกันมาด่ากันแบบนี้ผมวิ่งออกมาจากห้องน้ำยังไม่ได้ใส่อะไรนอกจากผ้าเช็ดตัวผืนเดียว
อะไรกันฉันไปทำอะไรให้นายโกรธทำไมต้องด่ากันขนาดนั้นด้วยหมอนั้นรู้สึกว่าจะตะลึงไปพักนึงเมื่อเห็นผมแต่ก็พูดขึ้นมาอีก
ปากดีนะ ถ้าปากดีขนาดนั้นเอาปากทำกับข้าวเลยดีมั้ย พอดีเลยประหยัดไม่ต้องไปกินในร้านอาหารเขาพูด
ว่าไง หรือจะโทรไปฟ้องคุณอาแล้วกับประเทศไปซะเลย
กะอีแค่ทำอาหารมันจะอยากซักเท่าไร่กันเชียวผมพูดแล้วรีบวิ่งไปใส่เสื้อผ้าในใจก็คิดว่าต้องเอาชนะเจ้าหมอนี่ให้ได้ หมอนั่นก็แค่คนป่าเถื่อนคนนึงเท่านั้นเอง เราออกไปซื้อกับข้าวที่จะมาทำพอกลับมาถึงบ้านผมก็วางฟอร์มยกข้องเข้าไปในครัวแต่ไม่รู้จะเริ่มจากอะไรก่อนดี เพราะผมทำอะไรไม่เป็นเลย ผมยืนนิ่งซักพักแต่ก็ยังไม่อยากเสียฟอร์มเลยทำท่าเอาหมูมาหั่น
ทำอะไรของนายเขาตะคอกดังมาจากข้างหลังผม
ก็หั่นหมูมาทำกับข้าวไงไม่เห็นหรอ
หมู..หั่นหมูงั้นหรอหั่นอย่างงี้แล้วใครจะไปกินลง ถึงว่าไงว่าคนอย่างนายจะทำอะไรเป็น ไปล้างผักเลยไปล้างเสร็จแล้วก็ไสหัวออกไปเลยนะเขาพูดแล้วก็โยนถุงผักให้ผม หนอยไอ้หมอนี่ดูถูกฉันงั้นหรอ แต่จะว่าไปเขาก็ไม่ได้ดูผิดนี่นะ จะอารัยก็ชั่งแต่หมอนี่น่ารังเกียจชะมัดผมไม่มีอะไรพูดต่อเลยเดินไปล้างผัก ด้วยอารมณ์บ่จอย จากนั้นซักพักกับข้าวก็เสร็จ
มายกไปวางไว้บนโต๊ะเขาบอก ผมเดินไปยกกับข้าวมาตามที่เขาสั่ง หลังจากนั้นเขาก็ตั้งหน้าตั้งตากินของเขาไป พอกินไปได้ซักพักผมเลยถามเขา
คุณชื่ออะไร
อาร์ม
อัมผมย้ำ
ประมาณนั้นแหละ อย่าถามมาก น่ารำคาญ อะไรวะคนอุตสาห์พูดด้วยดีๆ
พรุ่งนี้ก็เล่นน้ำแถวนี้แล้วกัน
คุณจะต้องอยู่กับผมตลอดเลยหรอ
ใช่ แล้วก็เพราะนายนี่แหละทำให้ฉันหมดอิสรภาพ รู้จักก็ไม่รู้จักแถมยังต้องมาดูแลอีก
โทษทีนะแต่ผมเห็นว่ามุโระซังไว้ใจคุณหรอก ถ้ารู้ว่าคุณมีนิสัยอย่างนี้ผมก็ไม่ให้คุณมาดูแลหรอก
ถ้างั้นฉันก็เสียใจแทนนายด้วยที่ต้องมาอยู่กับคนนิสัยแย่อย่างฉัน อิ่มแล้วใช่มั้ยงั้นช่วยเก็บไปหลังบ้านด้วยถ้านายอยากจะล้างด้วยก็ไม่มีใครว่าแต่ถ้าไม่ล้างก็ไม่เป็นไร ที่นี่มีแม่บ้านพูดจบแล้วเขาก็เดินไปเข้าห้องเขาเลยทิ้งให้ผมเก็บของคนเดียว