22 เมษายน 2546 08:49 น.
barudundie
เป็นคนดีย่อมมีจิตใจกว้าง
เป็นคนชั่วย่อมมีจิตคับแคบ
เป็นคนดีนิ่งเฉยต่อคำร้าย
เป็นคนบาปชอบด่าร้ายว่าคนดี
เป็นคนดีอนทนและใจเย็น
เป็นคนบาปเห็นใครดีเป็นด่าเขา
เป็นคนดีย่อมดีคนเชยชม
เป็นคนชั่วไม่กลับตัวด่าเขาไป
21 เมษายน 2546 21:50 น.
barudundie
แม้ว่าผู้คนจะมากมายเพียงใด
แต่สายตาของฉันก็สามารถหาเธอได้ทันที
ราวกับว่าเธอเป็นจุดเด่นของฝูงชน
หลายๆครั้งที่ฉันพยายามมองความรู้สึกของเธอ
แต่เธอนั้นชอบเย้าหยอกฉันเล่นๆ
ให้หัวฉันปั่นปวนเป็นเรื่องสนุก
ความรู้สึกเธอนั้นยากจะเจอ
หวังว่าเธอคงมีใจให้ฉันบ้าง
ถ้าไม่มีไม่เป็นไร
คงเจ็บใจสาวน้อยที่เธอปอง
20 เมษายน 2546 17:53 น.
barudundie
นี่นี่เธอไหนเคยบอกว่ารักฉัน
แล้ววันนี้ทำไมเธอไม่เหมือนเดิม
วันวันก็เอาแต่บ่น
นี่เธอรักฉันจริงเหรอ
เฮอ...สงสัยต้องทำใจ
คนเราไม่เหมือนสุนัข
สุนัขซื่อสัตย์ตลอด
แต่ก็ว่าเถอะ
หวังว่าลึกลึกเธอคงรักฉันนะ
20 เมษายน 2546 10:41 น.
barudundie
รัก คือดอกไม้ที่กล้าบาน
ทั้งในวันที่แดดจ้า
และคือที่มืดมิด
20 เมษายน 2546 10:38 น.
barudundie
เพราะมั่นใจว่าเธอต้องกลับมา
และเชื่อมั่นในสัญญา จึงรอคอย
แม้เวลาผ่านไปกี่มากน้อย
รู้ว่าเธอคงไม่ปล่อยให้คอยเปล่า
ช่วงที่เธอไม่อยู่
ฉัน เหงา ว้าเหว หดหู่
ฉันเลยกระซิบกับจิตใจไปหาเธอ
ว่า รักเธอ