22 เมษายน 2546 17:08 น.
barudundie
ความรักคือสิ่งจรรโลงสร้างสรรค์โลก
ความชิงชังใดใดที่เธอมีให้เขา
ขอให้มันหมดไป
ขอให้สิ่งที่เราสองคนมีให้แก่กัน
คือความรักและความปราถนาดี
เท่านั้นก็เพียงพอ
22 เมษายน 2546 09:17 น.
barudundie
ใครพูดดีเป็นศรีแก่ตนเอง
ใครพูดร้ายย่อมไม่มีใครชื่นชอบ
คนพูดดีย่อมไม่มีศัตรูเกย
เว้นแต่ศัตรูขี้อิจณาจึงมาเกย
คนจิตร้ายย่อมพูดร้ายขี้อิจณา
เขาถือว่าจิตร้ายถือจิตของคนสวะ
ที่เป็นขยะของโลกา
จงจำไว้ ข้อความนี้
อ่านแล้วลองพิจารณาตนเองเถิด
ว่าตนนั้นดีหรือร้ายค่อยว่าคน
22 เมษายน 2546 09:03 น.
barudundie
อันเป็นหญิงควรสงวนรักตัวเอง
อย่าปล่อยเปลยตนเองจนเลยเถิด
ลูกผู้หญิงต้องอดทนและรอบคอบ
เก็บคำร้ายพูดดีเอาเข้าไว้
หากใครกล่าวว่าร้ายและป้ายสี
ควรนิ่งไว้นั้นแหละเป็นยอดคน
ใครไม่ทนกล่าวร้ายจะเสียคน
22 เมษายน 2546 08:49 น.
barudundie
เป็นคนดีย่อมมีจิตใจกว้าง
เป็นคนชั่วย่อมมีจิตคับแคบ
เป็นคนดีนิ่งเฉยต่อคำร้าย
เป็นคนบาปชอบด่าร้ายว่าคนดี
เป็นคนดีอนทนและใจเย็น
เป็นคนบาปเห็นใครดีเป็นด่าเขา
เป็นคนดีย่อมดีคนเชยชม
เป็นคนชั่วไม่กลับตัวด่าเขาไป
21 เมษายน 2546 21:50 น.
barudundie
แม้ว่าผู้คนจะมากมายเพียงใด
แต่สายตาของฉันก็สามารถหาเธอได้ทันที
ราวกับว่าเธอเป็นจุดเด่นของฝูงชน
หลายๆครั้งที่ฉันพยายามมองความรู้สึกของเธอ
แต่เธอนั้นชอบเย้าหยอกฉันเล่นๆ
ให้หัวฉันปั่นปวนเป็นเรื่องสนุก
ความรู้สึกเธอนั้นยากจะเจอ
หวังว่าเธอคงมีใจให้ฉันบ้าง
ถ้าไม่มีไม่เป็นไร
คงเจ็บใจสาวน้อยที่เธอปอง