1 มีนาคม 2546 07:38 น.
barudundie
รักเธอแต่ฉันไม่กล้าที่จะบอกตรงๆ
วันๆนึงก็คิดถึงแต่เธอเฝ้ามองแต่เธอเท่านั้น
ทั้งๆที่เราอยู่ใกล้กัน
แต่ราวกับมีกำแพงรอบตัวเธอ
จึงไม่เห็นทางที่จะบอกรักเธอ
นี่นี่เธอรู้ตัวไหม
ว่ามีคนๆนึงแอบมองเธออยู่
ถ้ารู้ก็มองมาบ้างนะ
1 มีนาคม 2546 07:30 น.
barudundie
ท้องฟ้าที่มืดมิด
แสงประกายริบๆของดวงดาว
เราสองคนนอนเล่นอยู่กลางสนามหญ้า
สองมือประสานกัน
นอนนับดวงดาวด้วยใจเปลียมล้นไปด้วยรัก
28 กุมภาพันธ์ 2546 18:44 น.
barudundie
เธอนั้นเอาแต่ใจตัวเอง
ชอบเปลี่ยนไปเปลี่ยนมา
ไม่ยอมตอบเรื่องที่ผมถามเลย
ชอบล้อเล่นชอบแกล้ง
เป็นเจ้าหญิงที่เอาแต่ใจจริงๆ
แต่เพราะเธอร่าเริงเสมอ
ทำให้ผมหลงไหลและเคลิบเคลิ้ม
และรักเธอตลอดมา
28 กุมภาพันธ์ 2546 18:38 น.
barudundie
แค่ฉันได้เห็นทุกอย่าง
ส่องประกายจากเธอ
แค่นั้นก็รู้สึกดีแล้ว
ถึงจะไม่ต้องหา
ก็รู้ว่าตัวเองควรจะอยู่ที่ไหน
28 กุมภาพันธ์ 2546 18:34 น.
barudundie
ถึงแม้ว่าเราสองคน
จะห่างไกลเพราะฐานะ
ฉันนั้นมีฐานะเลิศหรูราวเจ้าหญิง
แต่เธอกลับต้อยต่ำติดพื้นดิน
แต่น่าแปลกที่เราใจเดียวกัน
สองใจนั้นประสานกันลงเอยรัก
แม้มีอุปสรรคคอยกีดขวางเราสองคน
แต่พวกเราฝ่าฟันด้วยตนเอง
เรารักกันเรื่องของเราอย่ามาจุ้น
จนพ่อแม่ยอมจำนนให้เราได้รักกัน
และรักกันตลอดไป
หน้าส่วนตัว
740
