22 กันยายน 2547 22:56 น.
banpatee
เธอเป็นใครที่ฉันไม่รู้จัก
ไม่เคยทักไม่เคยคุยแต่คุ้นหน้า
เหมือนว่าเราคุ้นเคยแต่นานมา
มั่นใจว่าไม่ลืมเธอลืมไม่ลง
22 กันยายน 2547 22:49 น.
banpatee
...แสงจันทร์ส่องสว่างกลางเวหา
แสงจันทร์ส่องเคียงฟ้าพาให้เหงา
แสงจันทร์ส่องสะท้อนหัวใจเรา
แสงจันทร์ส่องคลายโสกเศร้าเฝ้าปลอบใจ...
9 กันยายน 2547 09:33 น.
banpatee
ข้าเคยอยู่ที่นี่มาก่อน เมื่อไร อย่างไร ข้าเองมิอาจบอก
ข้ารู้จักหญ้าทุกเส้นพ้นผ่านประตูนั่น
จำกลิ่นหอมหวามตรึงใจ เสียงทอดถอน แสงรอนรอนสุดฝั่งไกล
เจ้าเคยเป็นของข้ามาก่อน
ข้าเองก็ไม่รู้ว่าผ่านมานานสักปานใด
แต่เมื่อกระแสนำซัดสูง เจ้าหันหน้ามา
ม่านบังตาหลุดเลื่อนไป ข้าจึงรู้ ว่าเราเคยพบกัน
เมื่อชาติก่อน...
9 กันยายน 2547 09:24 น.
banpatee
มนุษย์ถูกพระเจ้าลงโทษหั่นแยกเป็นสองท่อน เป็นธุลีกระจายไปทั่วหล้า เป็นหน้าที่ของสองซีกร่างนั้นจะต้องดิ้นรนค้นหากันและกัน เพื่อจะมารวมกันอีกครั้งหนึ่ง
หน้าส่วนตัว
687
