30 กันยายน 2547 18:10 น.
banpatee
จิตติดตรึงคิดถึงมิรู้วาย
ทั้งร่างกายแลหัวใจไม่อาจเห็น
ยังพร่ำเพ้อเหม่อหาทุกเช้าเย็น
หากได้เป็นเจ้าหัวใจไยไม่มา
30 กันยายน 2547 18:02 น.
banpatee
ด้วยความคิดถึงจึงอยากมาหา
ด้วยข้อกังขาขุ่นข้องหมองจิต
ด้วยความหวาดกลัวจักโศกชั่วนิจ
ด้วยพรหมลิขิตขีดชีวิตเราห่างไกล
ด้วยความผูกพันผันผ่านวิญญาณ
ด้วยกาลเวลาจักยาวนานสักเพียงไหน
ด้วยความรักอันเปี่ยมล้นในฤทัย
ด้วยสายใยรักจักชักพาเรามา...พบกัน
30 กันยายน 2547 17:26 น.
banpatee
เพียงชั่วแวบแววตาสบประสาน
แม้เนิ่นนานนับปีเดือนมิเลือนหาย
ตราติดตรึงพึงฤทัยไม่เสื่อมคลาย
จารจำได้จวบชีพวายตายจากกัน
แม้นมิได้เคียงคู่ชูชื่นจิต
แม้นมิได้แนบชิดลิขิตฝัน
แม้นมิได้ประสบพบจบนิรันดร์
มิเปลี่ยนผันผูกพันผ่านวิญญาณ์
22 กันยายน 2547 22:56 น.
banpatee
เธอเป็นใครที่ฉันไม่รู้จัก
ไม่เคยทักไม่เคยคุยแต่คุ้นหน้า
เหมือนว่าเราคุ้นเคยแต่นานมา
มั่นใจว่าไม่ลืมเธอลืมไม่ลง
22 กันยายน 2547 22:49 น.
banpatee
...แสงจันทร์ส่องสว่างกลางเวหา
แสงจันทร์ส่องเคียงฟ้าพาให้เหงา
แสงจันทร์ส่องสะท้อนหัวใจเรา
แสงจันทร์ส่องคลายโสกเศร้าเฝ้าปลอบใจ...
หน้าส่วนตัว
796
