9 ตุลาคม 2550 07:52 น.
banmoh
ทิวเขาป่าไม้งาม ที่มีนาม "บ้านป่าลัน"
ดินแดนที่สำคัญ พระอรหันต์กำเหนิดมี
หลวงพ่อทูลหลวงพ่อใหญ่ กำลังใจให้สุขศรี
ปัจจุบันหลวงพ่อทวี ท่านเป็นที่ยึดจิตใจ
มาจากดอยแม่ปั๋ง มาอยู่ยั้งถิ่นแดนไพร
วัดอรัญวิเวกไซร้ ท่านจึงได้มาพัฒนา
โรงครัวและห้องน้ำ มากหลายล้ำทั้งศาลา
อุบาสกอุบาสิกา มีผู้มาร่วมสร้างบุญ
ท่านเตรียมสร้างเจดีย์ เฉลิมบารมีแด่ไอสูรย์
แปดสิบสี่พรรษาพูน เพื่อเทิดทูนพระราชา
พร้อมบรรจุพระธาตุ ดารดาษเสด็จมา
มากมายนับคณา เป็นที่น่าอัศจรรย์
เจดีย์มีเก้าองค์ จะดำรงชั่วกัปกัลป์
ต้นโพธิ์เก้าต้นนั้น เป็นอัศจรรย์กำเนิดเอง ๆ ๆ
เป็นบทขับร้องที่ประพันธ์ขึ้นเพื่อขับร้องในงานทอดกฐินเมื่อปีกลาย มาปีนี้ได้รับการติดต่อจากคณะขับร้องของชาวบ้านป่าลัน ขอให้แต่งกลอนเกี่ยวกับวัดให้อีก จึงขอเรียนเชิญท่านนนักกลอนทุกท่านได้ร่วมกันทำบุญในครั้งนี้ โดยการแต่งบทขับร้องทำนองสรภัญญ เพื่อใช้ขับร้องในงานกฐิน ทอดวันที่ 27 ตุลาคม 2550
วัดป่าอรัญญวิเวก ตั้งอยู่ที่ บ้านป่าลัน หมู่ 5 ต.ปงน้อย อ.ดอยหลวง จ. เชียงราย หลวงพ่อทวี จิตฺตคุตฺโต หลานของหลวงปู่แหวนเป็นเจ้าอาวาส และที่กล่าวถึงหลวงพ่อทูลในบทขับร้อง ก็คือ หลวงพ่อทูล ขิปฺปปญฺโญ แห่งวัดป่าบ้านค้อ ต.เขือน้ำ อ.บ้านผือ จ.อุดรธานี หลวงพ่อทั้งสององค์ท่านบรรลุธรรมขั้นสุดท้าย ณที่วัดอรัญญวิเวกแห่งนี้
และในโอกาสนี้ขอเชิญชวนทุกท่านไปร่วมกันเป็นเจ้าภาพกฐินสามัคคีในครั้งนี้ด้วย และจำนำชื่อท่านผู้แต่งบทขับร้องนี้ไปแจ้งให้ทุกท่านที่มาร่วมงานได้ทราบว่า บทขับร้องครั้งนี้มาจากกลอนไทยในอินเตอร์เน็ตเชียวนะ
ขออนุโมทนาล่วงหน้า
หมอบัญชา ทิพย์อักษร
1 ตุลาคม 2550 20:34 น.
banmoh
..................
แล้วสอนว่าอย่าไว้ใจมนุษย์
อย่าไว้ใจมนุษย์
มันแสนสุดลึกล้ำเหลือกำหนด
ถึงเถาวัลย์พันเกี่ยวที่เลี้ยวลด
ก็ไม่คดเหมือนหนึ่งในน้ำใจคน
มนุษย์นี้ที่รักมีสองสถาน
บิดามารดารักมักเป็นผล
ที่พึ่งหนึ่งพึ่งได้แก่กายตน
เกิดเป็นคนคิดเห็นจึงเจรจา
แม้นใครรักรักมั่งชังชังตอบ
ให้รอบคอบคิดอ่านนะหลานหนา
รู้อะไรไม่สู้รู้วิชา
รู้รักษาตัวรอดเป็นยอดดี
...................รู้อะไรไม่สู้รู้วิชา
รู้รักษาตัวรอดเป็นยอดดี
(ไม่รู้ว่ากลอนของใคร...เพราะจับใจจัง สอนดีอีกด้วย เหมาะกับุทกยุคทุกสมัย และทุกสถานการณ์....ใครรู้ว่ากลอนของใคร ช่วยบอกคนรุ่นหลังหน่อยนะ)
หน้าส่วนตัว
3137
