..อ้อมแขนของกำลังใจ..

bananaleaf

ในอ้อมแขนที่..ว่างเปล่า..
พร้อมรับ ความเงียบเหงา ด้วยยิ้มปร่า
วางทุกสิ่งให้เลือนหาย กับสายธารแห่งกาลเวลา
แม้วันนี้ วันหน้า ไม่ขอ..จำ..

ต่อจากนี้ในอ้อมแขน
จะโอบกอดตัวเองให้แน่น ทุกคืนค่ำ
ปรามาสหมื่นร้อยใน..รอยคำ
จุดด่างดำ..ของชีวิตจักปลิดปลง

อ้อมแขนนี้กับ..ทุกนาทีที่เหลือ
ฉันจะคอย จุนเจือ และเสริมส่ง
ด้วยพลัง จากใจหนึ่งซึ่ง..มั่นคง
แลธำรงไว้ด้วยความ..ปรารถนาดี

แด่มวลมิตร ถ้วนไปที่ในโลก
ผู้เสพย์โศก ทุกข์ทน จนล้นปรี่
ให้พอคลายซมเศร้าเร้าฤดี
ด้วยวิถี..แห่งเรา..นะเจ้าเอย

จากนี้ จักเป็นเช่นไรมิอาจรู้
สุข ปลื้ม เหงา หิว หดหู่ หรืออยู่เฉย
มาบ้าง หายบ้าง ใช่ว่าจะร้างเลย
ถ้าบังเอิญพบ ก็อย่าลืมเอ่ยเพื่อ..ทักทาย..

ดูนั่นสิ..แผ่นน้ำ และผืนฟ้า
เป็นเช่นนี้ทุกเพลา มิห่างหาย
อิ่มโอบอุ่น..แสงสุรีย์..ที่พร่างพราย
มิเสื่อมคลาย..ผูกพัน..สักวันเลย..