14 กรกฎาคม 2553 18:29 น.
bananaleaf
เมื่อกระแส..ความคิดของจิตหนึ่ง
ค่อย ค่อย เผยคำนึงแอบซึ้งซ่อน
ผ่านรู้สึกห่วงหาเอื้ออาทร
อีกเง้างอน, งันเงียบและเปรียบเปรย
ครั้นเมื่อสื่อสัมผัสนั้นชัดแจ้ง
กลับระแวงวิตกจริงอกเอ๋ย
ใจหนึ่ง..นั้นปรารถนาเอื้อมคว้าเชย
แต่ใจหนึ่ง..ยังเฉยรอ..ท่าที
เหมือนหนึ่งว่า..บางนัยของใครนั้น
แสร้งเสกสรรหยอกเย้า..รึเปล่านี่ ?
จึ่งทุกถ้อยอ่อนหวานซ่านฤดี
รินรดใจช้ำนี้ให้ชื่นทรวง
ประดุจลมพัดสู่ให้รู้ชื่น
แล้วกลับคืนห่างหายมลายหวง
มากรายกล้ำย้ำตรม..โอ้ลมลวง
ทุกข์ทั้งปวงก็โถมเข้าโลมใจ
คำนึงเอย..อาวรณ์แต่ก่อนนั้น
รูปรอยพลันกระจ่างสว่างไสว
ย้อนรำลึกแววหวานแต่กาลไกล
ตรึงอาลัยทอทาบ..หนึ่งภาพเงา
เมื่อหนึ่งเงาเฝ้าตามทุกยามย่าง
ฤารู้สร่างรอบวน..แห่งคนเหงา
ครั้นหวามไหวโจมจู่..เกินรู้เดา
จึงท้อทดกำสรดเศร้า..ด้วยเงานั้น
หรือเป็นแรงพันผูกเคยปลูกไว้
ที่ถักทอสายใยกั้น..ใคร..นั่น
ดลให้เห็นรูปทรามท่ามจำนรรจ์
ที่เสกสรร..เลศชู้..อย่างรู้นัย
แล้วสัมผัส..ทั้งปวงที่ลวงเล่น
ค่อย ค่อย เผยซ่อนเร้น..จนเห็นได้
จึงทุกแรงปรารถนาและอาลัย
ก็ดับไปพร้อมฝนที่..หล่นริน