13 กุมภาพันธ์ 2553 17:10 น.
bananaleaf
ร้อย..เรื่องราวบางสิ่งเท็จ-จริง..บ้าง
จะสืบสางให้ถ้วน..นั่นควรหรือ ?
บางสิ่งอาจเปล่าดายเมื่อ..ปลายมือ
จึ่งทำซื่อ,เซ่อ,นิ่ง ทุกจริงลวง
หยดน้ำค้างอ้อยอิ่งบนกิ่งไม้
ครั้นยามสาย..ก็ลับไปกับสรวง
บุหงาโชยกลิ่นชื่นระรื่นทรวง
ยังกลีบร่วงหล่นหายกับสายกาล
สรรพสิ่ง พบ-พราก ยากกำหนด
ในทุกรส สุข,รัก หรือหักหาญ
ความรื่นรมย์..เหงา-หมองที่พ้องพาน
ล้วนสั่งสมประสบการณ์..อันควรจำ
เพื่อเป็นฐานย่างเยื้อง..ในเบื้องหน้า
เก็บเหนื่อยล้า..ป้าย-เปรียบ..ที่เหยียบย่ำ
และรวมถึงหมื่น-ร้อยใน..รอยคำ
มาคูณค้ำสร้างแกร่ง..ทุกแหล่งเดิน
ก็เมื่อคิดโบยบินขึ้นถิ่นฟ้า
จักผงาดปีกท้า..เวหา เหิร
ท่องเมฆินทร์คว้าหมอก..มาหยอกเอิน
และ..เผชิญ..ทุกฟ้าที่ฝ่าไป