29 มกราคม 2551 16:05 น.
bananaleaf
สุดปลายทางแห่งนี้มีบ้างไหม
เพียงบางใครซึมซับคอยรับขวัญ
สนิทแนบแอบชิดนิจนิรันดร์
ร่วมตามฝันปันสุขผ่อนทุกข์คลาย
ใครสักคนอยู่เคียงพอเถียงเล่น
คอยเคี่ยวเข็ญตื่นนอนในตอนสาย
ห่วงดูแลยามไข้ไม่สบาย
อยู่ข้างกายปัดป้องปวงผองภัย
ยามตื่นนอนตอนเช้าได้เย้าหยอก
สัพยอกหลอกล้อพอแจ่มใส
โบกริ้วรอยระทมขื่นขมไกล
มอบอุ่นไอใจรักภักดิ์ภิรมย์
ทำกับข้าวให้ชิมพออิ่มท้อง
แล้วตัวน้องซักผ้าน่าสุขสม
ยามราตรีนับดาวพร่างพราวชม
ช่วยลบปมห่มทรวงถูกลวงมา
คงไร้แววสิ้นหวังกระมังเจ้า
เจ็บรุมเร้าเหงาย้ำช้ำหนักหนา
ซ่อนความปวดรวดร้าวหนาวอุรา
ด้วยใบหน้าหม่นเลือนที่เปื้อนยิ้ม