7 กรกฎาคม 2550 20:13 น.
bananaleaf
รัก...แม้นไร้กายพี่.........เคียงครอง
อย่า...ผ่อนรักเคยพ้อง.......ร่วมสร้าง
รู้...เพียงแค่ใจปอง............หมายใช่ รูปกาย
คลาย...จิตเพื่อจักล้าง........ทุกข์ร้อน อาลัย
รัก...นั้นตรึงแน่นแฟ้น....แนบใจ
อย่า...หวั่นพรั่นฤทัย..........เชื่อน้อง
รู้...ตราบเท่าอสงไขย.........เวียนผ่าน
คลาย...สิเน่หาคล้อง..........สร่างสิ้น ฤาไฉน
ฝากลำนำคำกลอนผ่านน่านท้องฟ้า
ปรารถนาให้คนไกลคลายเศร้าสร้อย
เสพภิรมย์ชมชู้ไปอย่าหมายคอย
ด้วยน้องน้อยด้อยวาสนาหาเทียมทัน
ขอมอบรักปักใจไว้เพียงพี่
นานแรมปีหาได้คลายใจกระสัน
จักหมายปองครองเพียงใจไว้เคียงกัน
แม้นกายนั้นจะไร้สิทธิ์ชิดชมเชย
6 กรกฎาคม 2550 16:12 น.
bananaleaf
จุมพิตฝากสั่งไว้....................คนึงครวญ
พรมแผ่วแนวปรางนวล................นิ่มน้อง
สัญญาว่าพี่หวน............................คืนแน่ แม่เอย
รักบ่คลายจิตคล้อง.......................อยู่พ้อง ครองเคียง
ลูบไล้รอยนิ่มเนื้อ.................นวลปราง
เรียมร่ำคร่ำครวญคราง...............อกไหม้
พบรักใหม่จึงร้าง.........................แรมห่าง ใจเนอ
ฝากแต่รอยจูบไว้........................กรุ่นเนื้อ น้องนาง
5 กรกฎาคม 2550 16:19 น.
bananaleaf
.....พิศจันทร์ยามโผล่พ้น เวหา
แก้มอิ่มอาบน้ำตา หม่นไหม้
ลมละลิ่วพัดพา รอยจูบ น้องเอย
มอบแด่คนเคยใกล้ ที่ร้าง ห่างเรา
.....คนึงยามพี่นั้น เคียงคู่
เป็นมิ่งขวัญพธู หนึ่งน้อง
จากกันแต่จงรู้ ใจนี้ คงมั่น
อกร่ำพร่ำเรียกร้อง ห่อนรู้ ลืมเลือน
4 กรกฎาคม 2550 06:49 น.
bananaleaf
คนึงในฤทัยหวาดขลาดสิเน่ห์
มลายเล่ห์มนตร์รักเลือนสุดเอื้อมคว้า
ระรินรวยระทวยองค์สรงน้ำตา
ดั่งพิรุณธาราอัสสุชล
เพ่งพินิจจิตประหวั่นพรั่นในรัก
แจ้งประจักษ์เป็นรักซ้อนซ่อนสับสน
มิใคร่หมายได้ครอบครองปองเคียงตน
ดาราทั่วนภดลเป็นพยาน
กรุ่นไอรักหวานผสมขมแสลง
พรหมท่านแกล้งหรือถูกสาปให้บาปผลาญ
เพียงภพหนึ่งตรึงจินต์ไว้ไร้สราญ
อธิษฐานปฐพีกลบขอจบกัน
3 กรกฎาคม 2550 06:38 น.
bananaleaf
มาตรองไตร่สงบใจได้พินิจ
ตัวฉันผิดตรงไหนใคร่อยากรู้
ก็มีดีบ้างแหละหนามาคิดดู
ใช่เป็นครูที่ขี้เหร่ชอบเกงาน
เป็นคน...ยิ้มพิมพ์ใจแม้นไม่สวย
เป็นคน...รวยน้ำใจแจกให้ถ้วน
เป็นคน...ใจมั่นคงไม่เรรวน
เป็นคน...รู้กาลควรมิควรทำ
เป็นคน...รักลูกศิษย์คิดมุ่งสร้าง
เป็นคน...กลางคอยประสานงานทุกท่าน
เป็นคน...เชื่อในคำสอนไม่อ้อนรั้น
เป็นคน...ที่มุ่งมั่นขยันเรียน
เป็นคน...ที่ใจกว้างรับฟังได้
เป็นคน...คอยเอาใจใส่ไม่หลี่กเลี่ยง
เป็นคน...ไม่เล่นพนันถึงขั้นเซียน
เป็นคน...เขียนกลอนได้บ้างค่อนข้างดี
เป็นคน...ชอบคุยสนุกมุขตลก
เป็นคน...ไม่สกปรกรกเหลือที่
เป็นคน...คนกินอยู่ง่ายสบายดี
เป็นคน...ที่คุยด้วยได้สบายใจ
เป็นคน...ไม่เล่นหวยไม่รวยหุ้น
เป็นคน...รู้คุณคนไม่หม่นไหม้
เป็นคน...ชอบทำทานทุกงานไป
เป็นคน...ไม่ทำร้ายใครให้ตรอมตรม
เป็นคน...ไม่ฟ้องนายไม่ขายเพื่อน
เป็นคน...ไม่เชือดเฉือนคนให้หม่นหมอง
เป็นคน...รักพ่อแม่และพี่น้อง
เป็นคน...ครองยุติธรรมนำชีวี
เป็นคน...ขี้สงสารใครและใจอ่อน
เป็นคน...ใจไม่รนร้อนไม่บ้าจี้
เป็นคน...มีเมตตาค่อยพาที
เป็นคน...ที่ไม่ชอบบ่นให้หม่นใจ
เป็นคน...รักธรรมชาติสะอาดสวย
เป็นคน...รวยรอยยิ้มแก้มอิ่มใส
เป็นคน...ฟังคำติได้ไม่ข้องใจ
เป็นคน...ที่เปิดใจอภัยคน
เป็นคน...ไม่ถือดีแต่นอบน้อม
เป็นคน...ที่เก็บออมบ้างเป็นบางหน
เป็นคน...ที่พึงพอใจในตัวตน
เป็นคน...หมั่นเตือนตนเป็นคนดี
มีบ้างไหมใครเมตตาจะมาช่วย
พาคนสวยลงจากคานอย่าพานหนี
อยู่มานานแสนร้าวรานในฤดี
คานใกล้หักเต็มทีรพีกลัว (แบบว่าน้ำหนักมันเกินพิกัดน่ะค่ะ..อิ..อิ)