6 มีนาคม 2550 18:11 น.
bananaleaf
ความรักนั้นมีค่ากว่าที่คิด
แต่อย่าติดในความใคร่ให้ใจช้ำ
จงตรองด้วยจิตผ่องใสใจเป็นธรรม
มิเช่นนั้นจะระกำช้ำมิวาย
เพียงเศษเสี้ยวของหัวใจใครคนหนึ่ง
เป็นเศษซึ่งอาจทำให้ใจสลาย
อาจต้องหลบซ่อนเร้นมิเว้นวาย
นี่แหละชายเห็นแก่ตัวอย่ามัวปอง
ความสุขเราบนความเศร้าใครคนหนึ่ง
จงนึกถึงหากเป็นเขาเราคงหมอง
ธรรมดาหญิงทั่วไปไม่หวังปอง
ให้สามีมีใครครองปองร่วมกัน
หากจะรักด้วยใจภักดิ์รักไปเถิด
อย่าเลยเถิดถึงครองกายไร้สุขสันต์
ของของใครใครก็หวงห่วงเหมือนกัน
อย่าแบ่งปันความทุกข์ใจให้ใครเลย
ยามทุกข์ใจมีใครทุกข์กับเจ้าบ้าง
ต้องอ้างว้างร้างไร้ชู้คู่เขนย
ตัดใจเราเขลาไปไยนะใจเอย
โอ้ทรามเชยอย่าเฉยเมยเลยคนดี
สิบกว่าปีที่ผ่านมานั้นไม่สาย
จงถอนตัวถอนกายไว้ศักดิ์ศรี
รำลึกไว้ให้ซึ้งใจในสิ่งดีดี
ครั้งหนึ่งมีคนเคยคู่ชู้ชื่นชม
จงเข้มแข็งและตัดใจให้ยิ้มสู้
ตั้งสติรู้สู้ด้วยปัญญาอย่าขื่นขม
สุขหรือทุกข์ล้วนอยู่คู่อารมณ์
จะเลือกตรมหรือสุขใจให้คิดเอง
6 มีนาคม 2550 11:17 น.
bananaleaf
จะเลือกฉันหรือเลือกใครช่างใจเถิด
อย่าให้เกิดรักเลือกเผื่อช้ำเหลือหลาย
อย่าให้เป็นเช่นสองหญิงกับหนึ่งชาย
หากเธอหมายดังว่านั้นฉันขอลา
แม้นเป็นหนึ่งมิได้ไม่หมายรอง
จะถือครองโสดไปในภายหน้า
หรือหากรักแล้วต้องแลกด้วยน้ำตา
จะขอลาบวชชีหนีช้ำเอย
2 มีนาคม 2550 22:48 น.
bananaleaf
บอกตามตรงยังคงคิดถึงเสมอ
ถึงแม้เธอจะอยู่ไกลจนสุดฝัน
ยังรำลึกถึงคราที่มีกันและกัน
ความหลังในครั้งนั้นยังตราตรึง
แม้วันนี้เวลาผ่านไม่ย้อนกลับ
ต่างลาลับไกลเกินกว่าเอื้อมคว้าถึง
แต่ยังคงมีเธอเสมอในห้วงคำนึง
ยังคอยซึ้งถึงเมื่อคราวเรารักกัน
ยังคงรักและคิดถึงเช่นเมื่อก่อน
ยังอาทรห่วงใยไม่แปรผัน
ยังรอคอยวันเราสองได้พบกัน
โอ้วันนั้นอีกนานไหมไม่รู้เลย